پاورپوینت کامل مدگرایی در لباس، آفت هویت و دیانت ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدگرایی در لباس، آفت هویت و دیانت ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدگرایی در لباس، آفت هویت و دیانت ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدگرایی در لباس، آفت هویت و دیانت ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

*بایدها و نبایدهای پوشاک

بررسی های تاریخی و سیر در سنت ها و فرهنگ ها نشان می دهد که انسان ها از نخستین
روزهای آفرینش، در پی پوشانیدن بدن خویش در برابر سرما و گرما و نیز محافظت از
نگاه های دیگران بوده اند و به تدریج، این روند راه رشد و ترقی را پیموده است.

در سنت اسلامی، اصل بر پوشش مردان و زنان، به گونه ای است که ضمن پوشیدگی، ارزش ها
و موازین شرعی و دینی رعایت شده و در بهبود مناسبات اجتماعی و جلوگیری از تحریکات و
مفاسد، مؤثر باشد. دین آسمانی اسلام نه تنها مخالف زیبایی و آراستن نیست بلکه به
این کار امر کرده چنان چه در منابع روایی ما از رسول اکرم * آمده است: ان الله
جمیل و یحب الجمال۱؛ خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد.» حضرت علیu نیز فرموده اند:
آراستگی، از اخلاق مومنان است.»۲

حضرت امام صادقu نیز نوید داده اند که خداوند، آراستن را دوست و از نپرداختن به خود
و ژولیدگی نفرت دارد.۳ فرموده اند: خداوند دوست دارد وقتی بنده ای به سوی دوستان
می رود، آماده و آراسته شود.»۴ رسول اکرم* اصرار دارند که مسلمان، لباس سپیدی را
برتن کند که پاکیزه و تمیز است،۵

اما در اسلام، اخطارها و هشدارهایی هم در این عرصه ها آمده؛ زیرا اسلام می خواهد که
انسان ها به سوی ارزش های والا روی آورند و از هوس ها و امیال آمیخته به مفاسد
بپرهیزند. در فرهنگ اسلامی، مردان و زنان حق ندارند به گونه ای خود را بیارایند که
شبیه هم شوند؛ دامنه این همانندسازی ممنوع، لباس، آرایش، زینت، راه رفتن، نوع حرکت
و مانند آن را در برمی گیرد. مراجع تقلید نیز در رساله های عملیه خود، از آرایش،
اصلاح موی سر و یا تراشیدن آن سخن گفته و احکام و فروعاتی ذکر کرده اند.

رسول خدا * مردی که خود را شبیه زنان می ساخت، مجازات می کرد و زنانی را که در
لباس، به صورت مردان درمی آمدند، از این کار برحذر می داشت. طبق ایه ۳۱ سوره نور،
بانوان اجازه ندارند زینت خود را جز به مقداری که عرف اجازه می دهد، آشکار سازند.
شرافت زن اقتضا می کند که هنگام بیرون رفتن از خانه، متین و باوقار باشد و در
رفتار، از هرکاری که سبب جلب توجه و تحریک دیگران شود، بپرهیزد.

در منابع اسلامی، انسان از این که لباس را وسیله ای برای شهرت و گناه قرار دهد، منع
شده است؛ امام صادقu فرموده اند:لباس نازک بدن نما نپوشید‎ زیرا نشانه سستی در دین
است.»۶ و بپرهیز از این که خود را برای مردم بیارایی و با انجام گناه، به جنگ با
خدا برخیزی.»۷

*تنوع طلبی و تبلیغات کاذب

یکی از ویژگی های آدمی، تنوع طلبی است و همین ویژگی، اگرچه خصلت بدی نیست؛ ولی
می تواند ابعاد فرهنگی و معنوی انسان را تحت تاثیر قرار دهد. مدت هاست که با
روی آوردن مردم به انواع لباس، مسئله پوشش هم یکی از دغدغه های اساسی مردم، بویژه
نسل جوان شده است. با این که پوشش مناسب، برای حفظ کردن تن آدمی از سرما و گرما و
نیز فرآیندی است که علاوه بر راحتی و تامین آرامش، با توجه به بهره گیری از رنگ،
مدل، برش و نوع دوخت با توجه به اندام فرد عرضه می شود‎ ولی به نظر می رسد با
به وجود آمدن ملاک های حاشیه ای و فرعی، این معیارها کم رنگ شده اند. البته قدرت
خرید جنس و کیفیت لباس هم بر انتخاب آن اثر می گذارد.

مدگرایی، از عواملی است که فلسفه اصلی پوشش را تهدید می کند و حتی مناسبات فرهنگی و
ارزشی را مورد تهاجم قرار می دهد. تاکنون، تعریف درست و دقیقی از مد ارایه نشده است
و گروهی، آن را مترادف تجدد گرفته اند و بسیاری دیگر، شیک پوش بودن را برابر با
مدگرایی دانسته اند؛ اما بیش تر افراد، برای ارضای یک نیاز طبیعی، یعنی قابل
قبول بودن در اجتماع دنبال مد می روند، اگرچه این برنامه در دهه های اخیر پیامد
تمدن مصرفی غرب است؛ ولی منابع تاریخی، خاطرنشان کرده اند تغییر شکل لباس در مقاطع
متفاوت و نیز طبقه بندی افراد جامعه با نوع لباس در ایران، پیشینه ای چند هزار ساله
دارد. اما این تغییرها در دوره های تاریخی، طبیعی به نظر می رسند و در واقع، در
پاسخ به تنوع طلبی بر حسب مقتضیات زمان پدید آمده اند.

لباس تنگ، کوتاه و جلف، سوغات تمدنی است که جهان بینی ویژه ای دارد و انسان را به
گونه ای مغایر با فرهنگ اسلامی تعریف می کند. مدگرایی، دستاورد تلاش های دروغین
تبلیغی اروپایی است که بیش تر از چهار قرن است معنویت را از متن زندگی فردی و
اجتماعی به حاشیه رانده و خدا را به گوشه عزلت کلیسا سپرده است. در این فرهنگ
معنویت و قداست، بی اصالت است و انسان نمی تواند روح الهی داشته باشد.

در این فرهنگ، از پس مرگ هیچ فردایی نیست و هیچ بهشتی انسان را فرا نمی خواند و همه
می خواهند به آدمی چنین القا کنند که همه موجودات، همان تن و لباس، وسیله ای برای
خودآرایی دروغین است، پوشش تنگ، چون لعابی نازک روی بدن کشیده می شود تا
ناهمواری های آن را پنهان نکند و آن چه مد لباس را تغییر می دهد، روان شناسی خاصی
است که پوچی، ابتذال و برهنگی را ترویج می کند تا بتواند بیش ترین جلوه و جاذبه را
در جنس زن و نهایت اشتیاق همراه با هوس و اشتهای جنسی را در مرد پدید آورد.

در این نظام که بر بینش مادی و دنیوی غربی مبتنی است، شیوه ای از اقتصاد و
سرمایه داری ترویج می شود که مصرف زدگی را هرچه بیش تر مورد توجه قرار می د هد و بر
تکاثر و افزون طلبی تکیه دارد. از همه نیروها و امکانات کمک می گیرد تا بازار تولید
و مصرف را پرهیجان و داغ تر کند و تمایلات مردان و زنان که گاهی طبیعی هم جلوه
می کند، در استخدام این تشکیلات فزونی طلب و حریص قرار می گیرد و اراده آدمی را در
مسیر مصرف زدگی افراطی قرار می دهد.

وضع غیرقابل تحمل برخی بی بندو باری ها که در قالب لباس های جلف، سبک، زننده و دور
از شأن یک انسان آزاده و شریف بروز و کرده و رواج تیپ ها و آرایش هایی که جز
دیوانه وار مصرف کردن مواد آرایشی وارداتی و تقلبی و برهم زدن آرامش روانی جامعه،
پی آمد دیگری ندارد، همه ناشی از تحمیل این نظام عاری از معنویت و پوچ گرایی است.

عوارض زیان بار

برخی لباس های مُد روز اگر این عنوان را با خود یدک نمی کشیدند، چیز شگفت آوری به
نظر نمی رسیدند؛ اما هنگامی زیر لوای مد به بازار عرضه شوند، خیلی طبیعی و زیبا به
نظر می رسند! برای مثال، چند سال پیش اگر دختر خانمی شلواری کوتاه می پوشید که بخشی
از مچ پایش بیرون بود، خیلی زشت به نظر می رسید و حتی شاید زنی حاضر نمی شد که آن
را از سر ناچاری هم بپوشد؛ ولی اکنون که شلوار کوتاه، عنوان مد را با خود یدک
می کشد، نزد جوانان، جایگاه و جاذبه خوبی به دست آورده است. همین پوشش اگر از مد
بیفتد، دیگر هیچ کس حاضر نمی شود آن را بپوشد. مگر شلوارهایی که تا ده سال پیش، با
عنوان خمره ای بین پسران مد شده بود، هم اکنون رونق خود را از دست نداده است؟! کدام
جوانی حاضر می شود حتی برای یک لحظه از این لباس استفاده کند؟!

در توصیف حاکمیت مد بر بازار و تاثیر آن بر قیمت ها، باید به نوعی از پالتوها به
نام های سانتانا، فوتر، پاراشوتف، فوم، و… اشاره کرد که در سال های اخیر، پر
فروش ترین پوشاک زمستانی بوده اند. در حقیقت، گروهی، هزینه های گزافی را به دلیل
غلبه مد بر تولیدهای ملی می پردازند.

این روند، علاوه بر آن که ضربه هایی به اقتصاد کشور وارد می کند، ارزش های فرهنگی
را نیز به حاشیه می راند. در حقیقت، اشخاص که مدام به فکر پوشش بر اساس مد هستند،
هویت اصیل و پاک خود را پای این رذالت، ذبح می کنند؛ چراکه به قول استاد شهید مرتضی
مطهری (ره) لباس و پوشش، با روحیه ارتباط دارد و مصرف گرایی می تواند به اخلاق و
فضیلت و فرهنگ درستی و راستی، آسیب جدی وارد نماید.

کسی که دراثر تبلیغات دروغین ترویج مد چون غربی ها لباس می پوشد، رفته رفته چون
آنان فکر می کند و در نتیجه، باورهای خودی و فرهنگی بومی را زیر سوال می برد، تعادل
اجتماعی را برهم می زند، هنجارهای ارزشی را به حاشیه می راند و از واقعیت های
اجتماعی دور می شود.

نکته قابل ذکر دیگر آن که لباس هایی که از الیاف مصنوعی تهیه شده اند، مانع تبادل و
تهویه هوا می شوند و این محصولات که غالبا