پاورپوینت کامل گفت وگو; نظر شما درباره طرح امنیت اجتماعی و مبارزه با مفاسد چیست؟ ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت وگو; نظر شما درباره طرح امنیت اجتماعی و مبارزه با مفاسد چیست؟ ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت وگو; نظر شما درباره طرح امنیت اجتماعی و مبارزه با مفاسد چیست؟ ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت وگو; نظر شما درباره طرح امنیت اجتماعی و مبارزه با مفاسد چیست؟ ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

اشاره

این روزها مساله مبارزه با مفاسد اجتماعی بحث روز شده است، و طبعا هر ایرانی صاحب
اندیشه و حساس نسبت به مسائل اجتماعی دغدغه خود را در این باره اظهار کرده است.
طبیعتا مخاطبان دیدار آشنا هم مثل همیشه انتظار دارند که تحریریه مجله در باره این
موضوع دست به کار شده و از سر تکلیف و یا حتی رفع تکلیف (!) به این مساله بپردازد؛
البته حق همیشه با مخاطبان است، اما واقعیت این است که گفتنی ها را کارشناسان و
مسئولان امر گفته اند. با این وجود، بنا به حساسیت موجود و انتظاراتی که هست، قرار
شد بحث را در قالب میزگردی مطرح کنیم البته نه همراه با بحث های کارشناسی، عمیق و
مبهم! که مخاطب حظّ خود را نبرد و آن گمشده خود را نیابد… بلکه با ترکیبی از میان
عموم مردم؛ دانش آموز، دانشجو، طلبه، خانه دار و….

حالا که این میزگرد برگزار شده می بینیم این گفت وگو چند حسن یافته از جمله این که
بحث ها کاملا ساده و حتی گاه با تکرار و تایید حرف های همدیگر مطرح شده و به همان
اندازه که از مباحث رسمی دور مانده، به ذائقه جوانان به ویژه دختران نزدیک شده است.
حالا که تکرار و تاکید را به عنوان یک اصل در این گفت وگو پذیرفتیم خوب است ما هم
این جمله تکراری و کلیشه ای را به توضیحاتمان بیفزاییم که این گفت وگو صرفا نظرات
تعدادی از خواهران است که درباره طرح مبارزه با مفاسد اجتماعی دغدغه هایی داشته اند
و این میزگرد را به عنوان تریبون آزادی برای ارائه حرف های خود دانسته اند اما
حرف های آنان را به حساب نظرات مجله دیدار آشنا و مسئولان آن نگذارید.

به هر حال تکلیف بحث از همین حالا معلوم است میزگردی است با بحث آزاد (و به عبارتی
کاملا دخترانه یا زنانه) که هر یک از اعضای این میزگرد، ساده و صمیمی نظرات خود را
ارائه داده است. حالا که انتظار شما را درباره این موضوع با برگزاری این میزگرد
بیان کردیم انتظار داریم درباره مباحث مطرح شده شما هم نظر بدهید.

مریم راهی: موافقم، چون ما مسلمان هستیم و باید قوانین اسلامی را رعایت کنیم و اگر
مسلمان نیستیم باید به این قوانین احترام بگذاریم چون در جامعه اسلامی زندگی
می کنیم. اگر کسی می خواهد با این قوانین مخالفت کند باید با او برخورد کرد و
به همین دلیل با این کار موافقم، اما نحوه عملکرد باید دقیق و هدفمند باشد. نیروی
انتظامی باید تا پایان ادامه دهد با یک یا دوماه و حتی دوسال این کار نتیجه ای
نمی دهد باید عملکردها را دید و تأثیرش را سنجید. من با ضربتی بودن و اعمال خشونت
مخالفم و باید با این افراد با احترام کامل برخورد شود. خیلی وقت ها آن ها را
دستگیر می کنند و حتی تعهد می گیرند ولی باز به همان شکل قبلی برمی گردند. کسی که
اعتقادش این است که من آزادم و نمی خواهم حجاب داشته باشم، نمی توانیم با این
برخوردها او را عوض کنیم. حداقل می توانیم جلوی تخریب جامعه و ترویج این فرهنگ را
بگیریم.

زهرا حاجی پور: اصل مبارزه با بدححابی و فساد اخلاقی، اصل درستی است ولی دخالت
نیروی انتظامی در این مسئله، دقیقا آخرین راه ممکن است که باید انتخاب کرد. به
خانمی که نه فواید حجاب را می داند و نه مضرات بدحجابی را چه طور می توان گفت از
این به بعد باید با حجاب اسلامی وارد جامعه شوید؟ خب این زن فکر می کند این سیاست
خاصی از یک جناح خاص است و شاید به این مسئله، سیاسی نگاه کند. برخی از این ها
می گویند زمان دولت فلانی چرا این طوری نبود اما الان این کار را انجام می دهند.
باید اصل فلسفه حجاب دقیقا مشخص شود و با فرهنگ سازی در این باره دیگر نیازی به
نیروی انتظامی نیست. الآن بعد از دستگیری و تعهد دوباره همان آش است و همان کاسه.

حمیده رضایی: به نظر من مشکل از عدم شناخت فلسفه حجاب نیست؛ ما در این مسئله با
طیف کم سواد و عوام سروکار نداریم که بگوییم فلسفه حجاب را نمی داند ما متأسفانه در
طیف وسیعی از دانشجویانمان این مسأله را می بینیم؛ دانشجویی که خودش چندین ترم
معارف خوانده چطور این را نمی داند؟

حاجی پور: من هم معتقدم آگاهی به تنهایی کافی نیست. علاوه بر این آگاهی باید
فیلترهایی هم مثلا در دانشگاه یا در دبیرستان یا جاهای دیگر قرار دهیم. در برخی
شهرها اگر موقع تعطیل شدن یک دبیرستان دخترانه بایستیم ببینیم این بچه هایی که
بیرون می ایند چگونه اند، باورتان نمی شود. درصد بالایی از دخترانی که بیرون
می ایند آرایش صورتشان تازه است، یعنی مدیر مدرسه به خودش زحمت نمی دهد که یک گشت
بگذارد و نگذارد بچه ها چنین چیزهایی را به مدرسه بیاورند. یکی از دوستان دانشجوی
من می گفت: بعضی از دخترها صبح ها قبل از حضورشان در خیابان حداقل یک ساعت جلوی
اینه می ایستند و بعد به کلاس می ایند. چرا باید رئیس دانشگاه اجازه دهد دانشجوی
دختر این طور وارد محیط دانشگاه شود. قدم اول، آگاهی هست. گام دوم گذاشتن فیلترهایی
غیر از نیروی انتظامی در دبیرستان و دانشگاه و دیگر مراکز است که این فرد اگر
فلسفه حجاب را می داند و خود را موظف به رعایت آن نمی بیند، بداند که در محیط
آموزشی نباید این گونه وارد شود. الآن در کشورهای غربی دخترها و پسرهای دانشجو
ساده ترین لباس ها را می پوشند و به کلاس می ایند. معتقدند که پوشیدن لباس های
رنگارنگ و داشتن چهره های آن چنانی حواس دانشجوهای دیگر را پرت می کند.

بیاتی: ما مسئله بدحجابی در کشور ایران نداشتیم. این تحفه کشورهای غربی به کشور
ماست. در دولت آقای خاتمی آزادی هایی به مردم داده شد که آنان به جای این که کمال
استفاده را ببرند، سوء استفاده کردند. این موضوع اشتباه است که می گویند باید
برخورد شدید شود. چرا باید این طوری باشد؟ وقتی مردم ببینند که دین نگفته باید حتما
چادر سر کنی، در کشورهایی مثل لبنان، مسلمان دارند اما چادر سرنمی کنند، و پوشش
کامل دارند. اما در کشور ما حجاب را در چادری می دانند که سر می کنند. این کاملاً
اشتباه است. باید زنان ما خودشان را در چادر پنهان کنند که بگویند خانم فلانی
باحجاب است؟! این کاملاً اشتباه است. این هم که حجاب از یک مانتوی مناسب به آن جا
رسیده که بلوز تنشان می کنند با آرایش های غلیظ، این هم اشتباه است. من با این طرح
مخالفم چون سوء استفاده می شود و موافقم به خاطر این که دین به این ها اجازه
نمی دهد با هرلباسی که دلشان می خواهد بیرون بیایند. ولی این سوال را دارم که چرا
اصلا در کشور ایران چادر را حجاب کامل می دانند؟

رضایی: ما با خود کلمه چادر کاری نداریم شما اگر متن قرآن را ببینید از کلمه ای
استفاده شده که دقیقا همین معنا را می رساند. اگر در فرهنگ لغت ببینید این کلمه
معنای ملحفه ای را می دهد که دور خود می پیچند. در روایتی که از پوشش حضرت زهرا ـ
که الگوی همه ماست ـ سخن می گوید، دارد که حضرت زهر در خارج از خانه پوششی داشت
که تمام تنش را می گرفت و تا پایین پا می آمد. ما می گوییم چادر یا مانتویی که این
خصوصیت را داشته باشد. منتها مانتویی های ما جز چنددرصد متأسفانه مانتوهای مناسبی
نیستند برخی فکر می کنند با این شیوه، رعایت حجاب می شود درحالی که حتی مشخص شدن
کوچک ترین برجستگی ها هم خلاف مسائل اسلامی است.

بیاتی: من می گویم بهتر است به جای زینت دادن ظاهرمان به فکر زینت دادن روح و
باطنمان باشیم. نباید ایمان طرف را با چادرش بسنجیم.

وفایی: الان مسئله ما عمل کردن به حجاب نیست بلکه برخورد نیروی انتظامی با بدحجابی
است. الان دراین باره صحبت کنید. ممکن است یک خانم چادر بپوشد ولی موهایش بیرون
باشد، ایا اشکال دارد یا نه؟ اگر خانمی چادری آرایش کرد و بیرون آمد فکر می کنید
هیچ لطمه ای به جامعه نمی زند؟

ظفری زاده: اگر من مقداری از موهایم را بیرون بگذارم و این رفتار من برای دیگری
الگو شود و فکر کنند که کار خوبی است، مشکل دارد، اما این که آدم مقداری صورتش را
آرایش کند و بیرون بیاید ، به نظر من زیاد مشکل ندارد به شرطی که الگو نشود.

باقری: من فکر می کنم به جای دخالت نیروی انتظامی، اول باید از مغازه ها و بوتیک ها
و مانتوفروشی ها شروع کنیم. شاید از صدخانواده، بیست خانواده مخالفت کنند اما
بقیه ترغیب می شوند که لباس مناسبی را که دولت ارائه می دهد بپوشند. چه اشکال دارد
که این کار را بکنیم؟ وقتی مغازه دارها پوشش های زننده تن مانکن می کنند و پشت
ویترین می زنند. چندنفری که از اعتقادات محکمی در خانواده برخوردار نیستند آن را
انتخاب می کنند، فکر می کنند شیک پوشی فقط جلب توجه است. نمی دانند یک خانم شیک پوش
باید متین هم باشد.

حاجی پور: موافقم. تا وقتی که در مغازه های ما لباس های مبتذل ارائه می شود طبیعتا
جوان ها هم به آن سمت گرایش می یابند. ما باید مدهای جدید اما اسلامی، رنگ های زیبا
اما غیرزننده ارائه کنیم؛ اسلام نمی گوید که حتما باید خودت را در چادر مشکی
بپوشانی. من با شیک پوشی یک دختر جوان موافقم، اما شیک پوشی و مبتذل پوشی دو مقوله
کاملا جداست. نیروی انتظامی باید به مغازه ها برود، پروانه کسب کسی را که لباس های
مبتذل می فروشد، باطل کند. اگر مغازه ای را یک ماه تعطیل کنند، بقیه می ترسند و
لباس های ناجور را جمع می کنند و به جایش مانتوی متعارف و اسلامی می آورند. وقتی
عرضه لباس مبتذل نباشد، تقاضا هم نیست.

وفایی: به نظر شما چه کسانی باید این الگوها را ارائه دهند؟

حاجی پور: طراحان لباس، در دانشگاه ها رشته ای به نام طراحی لباس هست. این ها
بیایند و فعال شوند. مانند طرح چادر ملی، البته عقیده شخصی من این است که چادر ملی
هدف چادر را تأمین نمی کند ولی برای برخی خانم ها از هیچی بهتر است.

رضایی: اصل اساسی، چادر سرکردن است. در احکام شرعی به ما گفته اند که برجستگی های
ظاهری یک خانم که برای مرد جذاب است، مشخص نباشد. عملکرد نیروی انتظامی در سال های
اول انقلاب خوب بود، اما اگر شما نمودار ها را نگاه کنید به مرور زمان کم رنگ شد.

باقری: در آن سال ها گشت ها ضربتی بود و مامور این کار کمیته انقلاب. هرکسی را که
می دیدند با وضع زننده می اید، می گرفتند. همه از پاترول های زرد کمیته می ترسیدند.
هرکه از سه فرسخی می دید رنگ و رویش زرد می شد، خوب نبود، بعد هم که رها شد و خبری
از هیچ گشتی نبود. نه به آن شوری و نه به این بی نمکی. به همین دلیل به این جا
رسیدیم.

رضایی: ما باید اصل را داشته باشیم نه افراط و نه تفریط. برای چه نیروی انتظامی آمد
و دخالت کرد؟ برای این که منی که باید امر به معروف کنم سه بار گفتم و بار چهارم
خسته شدم.برخی وقت ها با یک تذکر لفظی ساده مسأله برطرف شده، من بارها وقتی به کسی
تذکر داده ام تشکر کرده، یعنی یک لحظه حواسش نبوده، اما آن قشری که