پاورپوینت کامل شکل دگر خندیدن;در باب انواع اوقات فراغت و معانی متصوره آن! ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شکل دگر خندیدن;در باب انواع اوقات فراغت و معانی متصوره آن! ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شکل دگر خندیدن;در باب انواع اوقات فراغت و معانی متصوره آن! ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شکل دگر خندیدن;در باب انواع اوقات فراغت و معانی متصوره آن! ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

میرزابنویس

رای گفت میرزابنویس را: شنودم حال آن پسرکان و دخترکان کج اندیش و نارنجی طبع را که
در برزن و خیابان درپی دوستی با این و آنند، و در این باب مبسوط گفتی و سخن به
درازا کشید. حال که در قوت کلام و راستی سخن و استواری طبع، ما را بر تو اطمینان
دوچندان شد، بگو با ما در خصوص اوقات فراغت و تعطیلات ممتد تموزی که کودکان و
نوجوانان راست، و پس از ظهور و بروز تعطیلات نوروزی و در پی آن می اید، و حدّت و
گرمی و شعفی خاص دارد کودکان و نوباوگان را.

میرزابنویس گفت: کدام اوقات فراغت؟ «فراغت» با غین، هم شکل با عین، یا «فراقت»
منقوط به قاف دو چشم؟ هرچند البته می دانم واضح و مبرهن است بر شما که هر یک ازین
دو حاوی معانی متفاوت و گوناگونی است.

رای گفت: می دانیم! اما بیان کن معانی متعددش را تا امر بر مخاطبانت معلوم گردد! و
پرده از جمال بی مثال عروس معانی آن اوفتد.

میرزابنویس گفت: فی الجمله عرض شود؛ احتمال می رود مقصود ازین کلام، «فراقت» باشد،
به حکم فُرقت و جدایی؛ هرچند به فرصتی کوتاه. و این معنی دور از ذهن نیست به
هیچ حال، علی الخصوص برخی والدین امروز را! آنگاه که کار شرارت فرزندان، آنان را
چنان از حد بگذرد که هر روز را گاه صد و اندی بار فُرقت و دوری ایشان (یعنی
فرزندان) را از خانه و کاشانه آرزو دارند و این سودا را در سر پرورند که، ایا روزی
رسد که آن نوباوگان شیطان پرورده ساعتی را در خانه نباشند! چون در این حال، اهل
خانه از رفتن و آزار و آسیب و اذیت بی امان آنان در امان مانند. و بود ایا فرصتی را
بینند که لختی بر بالین آرامش، بی تشویشِ آزار ایشان سپری کنند؟

ازین باب است که مرا این ظن قریب است که مقصود از آن اوقات، فرصتی مغتنم است در
فرقت از اذیت و آزار فرزند که در خانه نباشد و آتشی نسوزاند….

مصرع آتشین: آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت!

رای گفت: حال که در این باره، باب سخن گشودی و به طور مبسوط سخن راندی، خوب است
حکمت خود را به زیور حکایتی نیز بیارایی!

میرزابنویس گفت: خواستیم چنین کنیم؛ و تو خود می دانی که در آستانه هر سخنی، چندین
داستان در آستین طبع خود داریم، اما تدبیر دیدیم که از اطاله کلام و درازسخنی
بپرهیزیم تا خوانندگان عزیز، هر بار زیر لب، ژاژ نخایند و دایم ما را تکه نپرانند
که، شرم باد این میرزابنویس را از این همه درازسخنی… تو گویی می خواهد او هربار
بر چشمه کلمات خود آب بندد و اقیانوسی پردازد! و ما ازین سخت در هراسیم.

رای گفت: به جای همین چند سطر کلمات تعارف ناک و آلوده به تواضع که ناچیز می نماید
و محل ضعف است، نه قوت، می توانستی داستانی، یا داستانکی نقل کنی کوتاه
مینی مال گونه! آن چنان که این روزها تحریر آن مرسوم است و به ظاهر نوعی فن.

حال، بازگو معنی دومین آن را، اگر «فراغت» به سیاق «غین» باشد هم شکل «عین»….

میرزابنویس گفت: لغت نویسان و واژه پردازان در این معنی سخن نگفته اند زیاده، اما
این حکمت در حکم کوزه ای است که هفت بحر معنی در خود نهفته دارد و هزاران هزار
تعبیر ناگفته.

مصرع مکمل: هفت دریا ریخته در کوزه ای!

آن چنان که به راحتی نتوان در آن باب معنی خاص برشمرد، مرا گمانه این است هر شخصی
به میزان علاقه و آرزو و تدبیر و حیلت خویش ازین کلام مفهومی جسته و از آن جمله
معنی آراسته! و ما را در این باره سخن هاست…

رای گفت: دامن سخن بگستر و درباره آن مصادیقی آور. این سان که سخن گفتی ما را هیچ
فهم عاید نگردید، چگونه است این سخن گفتن، امروز تو را! مگر نمی دانی این گونه سخن
را هیچ خیر نیست، مگر آنان که در پی گریزگاهی هستند و در سخن ناگزیرند، من جمله
برخی سیاسیون ماضی از جمله آنان اند! خوب است کمتر به زاویه سخن ما را بکشانی و
پرهیز کنی ازین که عنان بریده معنی را از پشت بر مرکب بنشانی….

مصرع بیت گونه: ای با تو حق صحبتم! مپسند رنج و محنتم!

مصرع دیگر: بر آن سرم که نیوشم سخن، نه این گونه…!

بیت اعتراضی:

در زاویه سخن نشینی یارا!

گویا سرکار می گذاری مارا!

میرزابنویس گفت: حاشا از اینکه در سخن رای را سرکار وانهم و داد سخن ندهم!
علی الخصوص از آنچه پرسیده اید. اما جان سخن اینکه، نمی توان لباس خوش نقشی بر
اندام این کلام پوشاند. گزیده گویم و خلاصه: فی المثل نمی توان «فراغت» را آسایش
معنی نهاد که والدین آن را برنمی تابند و برآن اند که کودک مشغول دارند، به ویژه
آنان که فرزند خویش را به مکتب خانه ها و انواع مختلفه کلاس های آموزشی از جمله
رایانه و کمپیوتر، زبان بیگانه و امور ظریفه چونان تذهیب و نقاشی و گرافیک و موسیقا
و چه و چه می فرستند و آن سان برای خود خرج می تراشند که نه آن کودک و