پاورپوینت کامل چهره های آشنا ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چهره های آشنا ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چهره های آشنا ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چهره های آشنا ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

اشاره

علی مؤذنی، متولد ۱۳۳۷ تهران، فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی دانشکده هنرهای
زیبای دانشگاه تهران است. او نویسنده ای خلاق و فرم گراست و همین کاوش های
فرم گرایانه باعث شده است آثار متفاوت و مختلفی از او بر جای بماند. داستان های
کوتاه و بلند، نمایشنامه و فیلم نامه و بازنویسی و بازآفرینی دینی، سه دسته ای است
که آثارش را دربر می گیرد.

ما در اینجا به تحلیل و نقد بازنویسی ها و بازآفرینی های او خواهیم پرداخت. اگرچه
قبل از آغاز از آوردن این مقدمه ناگزیریم:

قصه گویی و فهم متون دینی

چنین می نماید که اقوام سامی به ویژه یهودیان دلبستگی خاصی به قصه و قصه گویی
داشته اند. یهودیان برای بیان و فهم بهتر قوانین آسمانی از قصه هایی استفاده
می کردند که به آن Haggadah می گفتند. این قصه ها قصد تهذیب داشتند و حتی کتاب روت
و کتاب یونس را جزو Haggadah شمرده اند؛ البته بی شک در عهد جدید و قرآن مجید نیز
به قصه های فراوانی برمی خوریم که قصد تعلیم تهذیب دارند اما تفاوت قصه های عهد
عتیق با قصه های انجیلی و قرآنی در غلظت معیارهای داستان گویی در قیاس با مقاصد
تعلیمی نهفته است.

ویژگی های قصه های قرآنی

داستان و داستان گویی در اسلام هرگز تحریم و مردود شمرده نشده است. حتی گفته
می شود، شأن نزول نمونه هایی مانند داستان حضرت یوسف در قرآن اجابتی است به اصرار
صحابه پیامبر در نقل قصه هایی مانند قصه های یهود. با این حال، آشکار است که در این
قصه و قصه های دیگر، قرآن اولویت را نه به داستان گویی، بلکه به تعلیم و تربیت و
اندرز داده است.۱ به همین دلیل کلی نگر است. سعی می کند زواید و خرافات را از
قصه ها حذف کند و آنها را به صورت کاملاً واقع بینانه ارائه دهد و مسائل
خارق العاده را نه اسطوره و افسانه، بلکه معجزه ای برای عبرت بشر معرفی کند.

این وقایع چون در قرآن بیان می شوند و جزئی از آن به حساب می ایند ـ یعنی کلامی که
نمی شود آن را کم یا زیاد کرد ـ به همان سبک ترجمه می شوند تا از تحریف مصون
بمانند. به دلیل اینکه قرآن آخرین کتاب نازل شده از طرف خداوند است بکر بودن ایات
آن اهمیت ویژه ای دارد، اما این دلیل نمی شود که همچون بوتیمار بر لب این دریای
ژرف بنشینیم و خود را از غوطه ور شدن در آن باز داریم؛ بنابراین، مفسران و
قرآن پژوهان با استفاده از روایاتی که از امامان معصوم وارد شده است، ایات را
رمزگشایی و تحلیل و تفسیر می کنند، که این کاوش ها وقایع داستانی را نیز در پی
می گیرد، پس برای دستیابی به حقیقت موضوعات قرآن کافی است آن را با ژرف نگری و با
کمک قوه عقل بکاویم، و از این رو بیم آن وجود ندارد که این کتاب مقدس نیز به سرنوشت
کتاب های عهد عتیق دچار شود. گرچه تفاسیر مختلفی از آن نوشته شود که هرکدام از مشرب
و دیدگاه خاصی سرچشمه گرفته و خواهند گرفت. بازنویسی و بازآفرینی قصه های قرآنی نیز
خطر آن چنانی ندارد که فرو گذاشته شود. شاید استاد مؤذنی به این دلیل به
داستان گویی دینی روی آورده است تا با ملموس کردن وقایع، آنها را تصویر کرده و به
دنیای مدرن ارائه دهد. فرقی نمی کند این آثار با چه نامی منتشر شوند؛ داستان یا قصه
یا بازنویسی، در این حیطه به هم نزدیک اند و به جای هم به کار می روند. اما مهم این
است که نویسنده متعهد باشد. حد و مرزها را در نظر بگیرد. موضوع انتخابی خود را
کاملاً بکاود و توانایی آن را داشته باشد که اثرش را در رده های بالای هنری عرضه
کند، مخصوصاً در زمینه دین و مذهب اگر جنبه زیبا شناختی و هنری در نظر گرفته نشود
آموزه ها پس زده می شوند.

استاد مؤذنی پنج اثر را بازآفرینی یا داستان پردازی کرده است که در این بخش به
معرفی و تحلیل تعدادی از آنها می پردازیم:

۱. کشتی به روایت طوفان

داستانی بلند که محور اصلی آن شرح زندگی پسر نوح است. داستان از مستی کنعان آغاز
می شود. انوش دوست کنعان، تکیه گاه و شاید همزاد اوست که برای لحظه ای هم رهایش
نمی کند. کاری که انوش می کند تایید کارهای کنعان است. او یکی از شخصیت هایی است که
کنش های مخصوص به خودش را دارد. و کنعان عنصری همیشه مست است، که استاد مؤذنی با
استفاده از مستی او فضاهای داستانی خود را خلق کرده است؛ قهوه ای بودن آب، یا آنجا
که کنعان می گوید: «سرم گیج می رفت. کشتی پدر، بزرگ و بزرگ تر می شد، دلم می خواست
هرچه زودتر بروم و در سایه آن دراز بکشم. می دانستم در سایه بالا نمی آورم. دستم را
دراز کردم که به سایه برسم، آفتاب درازتر از دست های من بود.۲» می تواند خطای دید
کنعان مست باشد.

در بعضی از فضاها ایهام ظریفی نهفته است؛ مثلا آن چشمه آب که انوش به سویش دست
می برد و آب تیره و گنداب می نماید، انوش از آن می خورد، دست و رو می شوید؛ کنعان
این صحنه را به وضوح می بیند، به انوش می گوید، اما انوش حرف او را رد می کند!
کنعان چشم می بندد و می گشاید و آب را زلال می بیند؛ می آشامد، دست و رو می شوید، و
برایش از هر شرابی لذیذتر می نماید. این صحنه باز هم شاید خطای دید یک مست به نظر
بیاید که منطق داستانی را توجیه می کند، اما در حقیقت بازتاب حضور انوش، یعنی شیطان
است که صفات مخلوقات را تغییر می دهد، و حلوان: نامی که شیرینی را به ذهن تداعی
می کند و می تواند برگرفته از لذت های دنیوی باشد که کنعان را مجذوب کرده است.

در این داستان به طور کلی از فضاسازی بیرونی خبری نیست؛ همه جا تاریک است. انگار
اعمال و رفتار انوش و درون پرآشوب کنعان روایت می شود، تا جایی که نیاز به فضا و
حجم و رنگ نیست. همین روال ادامه دارد. اما فضاهایی که پیش می ایند هر کدام حرفی
برای گفتن دارند. کابین سبز و گل سرخ بر تاقچه، نماد محبت خانواده کنعان نسبت به
اوست؛ چشمه نشانه آبی است که عذاب خواهد شد؛ معبد و برج های مطلایش نماد شرک؛ حجم
نور که به معبد می اید، نشانه پاکی و قداست نوح، و عموماً پیامبران و کودکان نماد
بی گناهی و فطرت بی آلایش اند. اما بعضی از فضاها نویسنده را