پاورپوینت کامل سیری در آداب و رسوم عزاداری محرم در تالش ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیری در آداب و رسوم عزاداری محرم در تالش ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیری در آداب و رسوم عزاداری محرم در تالش ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیری در آداب و رسوم عزاداری محرم در تالش ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

از روزی که واقعه جانگداز، جانسوز و جهانسوز عاشورا در محرم سال ۶۱ هجری اتفاق
افتاد، احوال گروهی از خلایق را دگرگونی دیگری حاصل آمد. تأثیری که واقعه عظیم
کربلا بر فرهنگ ملل گذاشت بر کسی پوشیده نیست. امروزه بسیاری از مسلمانان و به ویژه
شیعیان، فرهنگ عاشورا را با فرهنگ بومی خویش امتزاج نموده اند. غور در فرهنگ و
رفتار عامه مردم بیان گر این مطلب است که گاه فرهنگ عاشورا چنان با فرهنگ بومی هر
منطقه ممزوج شده که به هیچ وجه انفکاک آن میسر نیست.

مقاله ذیل سعی دارد تا فرازی از مراسم تعزیت سرور و سالار آزادگان عالم، حضرت
حسین بن علی را در مناطق تالش ایران به ویژه روستاهای دوردست این منطقه، شرح و
معرفی کند. از آنجایی که مراسم عزاداری امام حسین در تمام تالش تقریباً یکسان است،
مراسم عزاداری منطقه امامزاده شفیع به عنوان نمونه، انتخاب و معرفی شده است.

سرآغاز شور

در اواخر ماه ذی الحجه، بزرگان و هیأت امنای مسجد و بقعه امامزاده شفیع در شاندرمن
تالش به اهالی روستای خویش اعلام می کنند هرکس می خواهد در شست وشو و نظافت مسجد و
بقعه سهیم باشد فردا بدان جا بیاید. جوانان و پیران با علاقه وافر راهی مسجد
می شوند تا هرکس به فراخور توان گردی از سیمای مسجد بزداید. در این راه پیر غلامان
امام حسین راهنمای آنها می شوند.

در دهه اول محرم، هر شب از مهمانان و عزاداران پذیرایی می شود. به همین دلیل
اندک اندک نذورات مردمی به یکی از جوانان برومند و فعال مسجد تحویل می گردد.

عشق به حسین و یاران جاودانه اش در اعماق دل شیفتگان حضرتش آشیانه کرده، گویی
خلایق را ولوله ایی جانانه در جان افتاده است که هرکس با تمام وجود مشغول به کاری
است. بعضی از آن ها فرش های مسجد و بقعه را به کنار رود مرغک برده اند تا با آب
زلال آن شست و شو دهند؛ برخی نیز به رفت وروب در و دیوار مسجد پرداخته اند. بعضی
دیگر پارچه های سیاه و پرچم های عزا را بر سر در منازل و مغازه ها نصب می کنند.
برخی از زنان به شستن و تمیز کردن پارچه های رنگارنگ علم ه و بعضی دیگر به پاک
کردن برنج و شکستن قند مشغول می شوند.

علم بندی

در شب اول محرم مراسم علم بندی برگزار می شود. مردان، داخل صحن و سرای مسجد نشسته،
به بستن پارچه های رنگارنگ حول چوبی بلند می پردازند. پنجه علم را که معمولاً از
جنس برنج و به رنگ طلایی است، بر نوک آن چوب می بندند. علم که آماده می شود با
صلوات بر محمد و ذکر یا حسین و با احترام تمام، علم ها را در محراب مسجد، و در
کنار و دو سمت منبر قرار می دهند. شب ها که هیأت زنجیرزنی و سینه زنی جوانان مسجد
به عزاداری می پردازند دو نفر دو علم را برداشته، جلودار هیأت می شوند و تا پاسی از
شب با دور زدن در میدان و حیاط مسجد و حول بقعه امام زاده شفیع به مرثیه خوانی و
سینه زنی می پردازند.

در حین مراسم سینه زنی و در حالی که مرثیه خوان مشغول خواندن مرثیه ای در رثای حضرت
عباس است، بعضاً به تناوب و وصف حال، شخصی با صدایی بلند و به شکلی حماسی فریاد
می زند: ای شه کشور حی و سینه زنان هم با صدایی رسا و یکپارچه فریاد بر
می آورند: اباالفضل یا آن که:

امید طفلان منی اباالفضل

یگانه غمخوارمنی اباالفضل

دارد سکینه آرزو اباالفضل

با تو نماید گفت وگو اباالفضل

ادای این مصرع پاره ها به گونه ای است که نه تنها بر ریتم اصلی مرثیه خللی وارد
نمی کند، بلکه بر تهییج عزاداران نیز می افزاید.

استقبال از هیأت های مهمان

عموماً هیأت ها و دستجات عزاداری روستاهای دیگر راهی بقعه امامزاده شفیع شده و در
محوطه بقعه و مسجد، تاسوعا را تا نزدیک نماز مغرب به عزاداری و مرثیه خوانی
می پردازند. در این برنامه رسم است که هیأت زنجیرزنان مسجد و بقعه امامزاده با
تشکیل دو صف بلند در دوسوی جاده ورودی به بقعه مستقر می شوند و از هیأت های سینه زن
استقبال کرده، هنگام وداع آن هیأت ها از بقعه، آنان را بدرقه می کنند.

غالباً هر کدام از هیأت ها هنگام ورود به صحن بقعه امامزاده، مرثیه ای می خوا