پاورپوینت کامل یک حرف از هزاران;از سرخ و سیاه این حکایت ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک حرف از هزاران;از سرخ و سیاه این حکایت ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک حرف از هزاران;از سرخ و سیاه این حکایت ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک حرف از هزاران;از سرخ و سیاه این حکایت ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

درباره قیام الهی امام حسین بن علی(ع) و شهادت یاران و اصحاب بزرگوار ایشان حرف و سخن بسیار است و هر کس به زبانی و به میزان اندیشه و نوع نگرش خویش این قیام را مدح یا تحلیل و تفسیر کرده است. بنا نداریم در این صفحه که خوانش حکایات تاریخی است، به تحلیل و نقد نگاه ها و نگرش ها ـ که متعدد و بسیار متفاوت از هم است ـ بپردازیم اما تلاش داریم با نقل چند حکایت، زشتی ها و زیبایی های برخی از نگرش های سطحی و عوامانه یا متعالی و خردمندانه را ترسیم کنیم و قضاوت را به عهده خوانندگان موشکاف و نکته سنج بگذاریم؛ هر چند همواره در لابه لای تحلیل ها، دچار خلف وعده شده، گاه به ورطه القای فکر و مستقیم گویی افتاده ایم! امیدواریم با نقدهای راه گشایی که از شما خوانندگان و مخاطبان ارجمند دریافت می کنیم، از این عیب دور شویم. ان شاءالله

حرف اول و آخر این که:

چون روی زشت، زشت نماید در اینه

مرد حکیم خرده نگیرد بر اینه

نقش تو در زمانه بماند چنان که هست

تاریخ، حکم اینه دارد هر اینه!

با اشک، روضه عطش می خواند

قصه وفاداری حضرت ابوالفضایل عباس بن علی، به ویژه تحمل تشنگی در برابر دریا و هم دردی با کودکان لب تشنه خیمه حسینی، نه تنها حصار تاریخ را درنوردیده بلکه دل های شیفتگان را خانه عشق و اندوه خود ساخته است. چه بسیار کسانی که به یاد لب های تشنه عاشورایی هیچ گاه یک دل سیر، آب ننوشیده اند و همواره با اشک، روضه عطش خوانده اند؛ مرحوم مقدس اردبیلی از زمره آن شیفتگان است.

نقل کرده اند که مرحوم مقدس اردبیلی سال ها در نجف زیست اما هیچ گاه از آب فرات ننوشید. آن هنگام که در بستر ارتحال افتاد، برخی مجتهدان و عالمان هم عصرش از او اجازه خواستند تا قدری آب فرات در کام او بریزند. وی در جواب سکوت کرد. قدری آب فرات در ظرفی ریخته، برایش آوردند و با اندکی تربت کربلا آمیختند. چون چشم او به آب افتاد گریست آنقدر گریه نمود که بی تاب شد و نتوانست آب را بنوشد و به حالت گریه و عطش از دنیا رفت. آری، این است معنای عشق و محبت واقعی به صاحب قیام عاشورا و راز همراهی با او۱

خطاهای تاریخی انباشته در ذهن

علامه مرحوم دکتر سیدجعفر شهیدی ـ که رضوان خدا بر او باد و با حسینش محشور کند – در کتاب گران سنگ زندگانی علی بن الحسین، از وضعیت تحصیل خود و هم سالانش یاد می کند که در نوع خود شنیدنی و عبرت انگیز است.

مرحوم شهیدی می نویسد:

«ما بچه مکتبی ها ـ از پنج تا هجده ساله ـ زیر سقفی جمع می شدیم و روز می گذراندیم؛ ضمن خواندن سوره هایی از قرآن و کتاب هایی از قبیل گرگ و روباه، عاق والدین، مکتب رفتن امام حسن و امام حسین(ع)، جنگ علی (ع) با جنیان، اصول دین و مذهب را هم تعلیم می گرفتیم امامان خود را هم می بایست می شناختیم. اما این درس ها را چه گونه و در چه حدی فرا می گرفتیم؟ داستانی است جالب…پس از پایان بحث خداشناسی نوبت به پیغمبر و امامان می رسید:

ـ امام اول؟ مرتضی علی(ع)

ـ امام دوم؟ امام حسن(ع)

ـ امام سوم؟ امام حسین(ع)

ـ امام چهارم؟ امام زین العابدین بیمار!

مثل این که گفتن کلمه «بیمار» پس از نام امام چهارم(ع) واجب بود و من چون کلمه «بیمار» را می گفتم به قاعده تداعی معانی ذهنم متوجه حالتی خاص می شد.

داستان از این قرار بود که من در دوران کودکی و حتی نوجوانی، قسمتی از سال را بیمار و در بستر افتاده بودم و کاسه جوشانده و دواهای حکیم های آن روز از کنارم جدا ناشدنی. بنابراین هنگام برشمردن نام امامان چون به نام امام زین العابدین می رسیدم در ذهن محدودم قیافه ای غم زده و پژمرده مجسم می شد که از شدت درد می نالد و از سوز تب می گدازد و پی در پی قدح های پرسیاوشان و جوشانده گزانگبین را سر می کشد!

کم کم بزرگ تر شدم و به مجلس های سوگواری راه یافتم… هنگامی که گوینده یا نوحه خوان گریز به صحرای کربلا می زد و نام امام زین العابدین بیمار به میان می آمد، همان صحنه ها را در نظر مجسم می کردم.

این تصویری بود از امام زین العابدین که تعلیمات مکتب خانه و تلقینات نوحه خوانان در ذهن من گذاشته بود. اندک اندک بزرگ تر شدم و با کتاب های تاریخ و تذکره آشنا شدم و بعد متن های قدیم و جدید عربی و سرانجام خواندن اسناد دست اول…

در این سال ها بود که دانستم آنچه ازین گونه درس ها در کودکی به ذهن ما سپرده اند و حکم «النقش فی الحجر» را یافته، با چه زحمتی باید زدوده شود و از کجا که چنین فرصتی برای همه هم سالان من دست داده باشد؟!»۲

گفتنی است، مرحوم شهیدی پس از آشنایی عمیق با کتب ارزشمندی چون صحیفه سجادیه و دقت در معانی بلند دعای ابوحمزه، خود را در برابر چراغی روشن در این دنیای تاریک و بی معرفتی نسبت به ائمه هدی به ویژه امام علی بن الحسین می بیند و دست به قلم می شود و کتابی می نویسد با همین عنوان؛ چراغ روشن در دنیای تاریک.

این محقق و پژوهشگر در زمینه تاریخ اسلام در پایان این مقدمه، سخنی بیان می کند که بسیار قابل تأمل است:

«آموزشی با چنان اسلوب، ممکن است اثری نامطلوب در ذهن شنونده ای چون من پدید آورد و دیگر مجالی برای وی فراهم نشود تا «خطاهای انباشته» در ذهن خویش را تصح