پاورپوینت کامل باد، ما را خواهد برد ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باد، ما را خواهد برد ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باد، ما را خواهد برد ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل باد، ما را خواهد برد ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۴

«ریحانه»… فرهنگ نامه لغات را نگاه می کنم. دنبال معنی کلمه می گردم: «هر گیاه خوش بو، رزق و رحمت، راحتی و آسایش، آرامش».

کسی انگار ناگهان مرا می کشد در دالان تودرتوی تاریخ. لابه لای کتاب های قطور و خاک گرفته تاریخ نویسان و تاریخ نگاران.

طنین صدایی را می شنوم. صدایی که لطیف است، نرم است، سرشار از حکمت و دانایی است؛ صدای آخرین نبی نور است. این محمد(ص) است که مردم را می خواند و از فاطمه می گوید؛ از طاهره، از مرضیه، مطهره، زکیه، از ریحانه… ریحانه… ریحانه که روح و جان اوست.

دهان به دهان می چرخید که «فاطمه، ریحانه آخرین نبی خداست». دهان به دهان می چرخید که فاطمه، ذریه پیامبر است. مهر و خشم خدا، در گرو مهر و خشم زهراست. اگر زهرا نبود، نه محمد بود، و نه علی، و نه هیچ جنبد ه ای. محور هستی زهراست. شالوده خلقت، زهراست، سرور زنان عالم، زهراست. دهان به دهان می چرخید، اما قلب پیامبر هنوز درد می کند. خیالش راحت نیست. نگران کینه شب پرستان است. نگران این قاعده که در تاریکی محض، وقتی شمعی روشن باشد، چشم شب پرستان تاب نمی آورد. شب پرستان که کاری به هیبت و عظمت نور ندارند.

من از آتش می ترسم؛ آتش که زبانه می کشد، می خواهد قلبم از جا کنده شود. آتش، حریص است؛ زیاده خواه و نامهربان، خودش را پهن زمین می کند. خار خشک بیابانی و بوته های جوان شمشاد، برایش فرقی نمی کنند. آتش، کار خودش را می کند…

مثل امروز بود که داشتیم در پیاده رو می رفتیم. بچه ها آتشی کوچک به پا کرده بودند. مادرم گفت: بیا این ور، خدای نکرده چادرت به آتش گیر می کند. یک لحظه خیال برم داشت: آتش به چادر گیر می کند یا چادر به آتش؟ ما از آتش دور شدیم. هنوز جرق جرق می کرد. کسی از کنارمان رد شد. چندتا جعبه خالی میوه برداشته بود و فریاد می زد: باز هم هی