پاورپوینت کامل از کرخه تا لیلی;این سینما همیشه با من است!;نگاهی به چند فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از کرخه تا لیلی;این سینما همیشه با من است!;نگاهی به چند فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از کرخه تا لیلی;این سینما همیشه با من است!;نگاهی به چند فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از کرخه تا لیلی;این سینما همیشه با من است!;نگاهی به چند فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

۱. آژانس شیشهای/ابراهیم حاتمی کیا

تا حالا به این فکر کرده اید چرا اکثر جوان های این مملکت حاج کاظم را می شناسند؟ قبول ندارید؟ در جمع رفیق های خودتان بگویید عجب فیلمی بود «آژانس شیشه ای» تا بقیه بچه ها بگویند عجب آدمی بود حاج کاظم!

درد حاج کاظم، عباس و امثال عباس اند که فهمیده نمی شوند. حاج کاظم برای درمان دردش جماعتی را شاهد می گیرد. جماعتی که یا خیلی شبیه ما هستند و یا اینکه ما شبیه آنان خواهیم شد!

ابراهیم حاتمی کیا می گفت: «آرزو داشتم فیلمی در مورد جنگ بسازم که فقط یک تیر در آن شلیک شود»، و چه کسی بهتر از حاج کاظم برای این شلیک که تیر و اسلحه و ترکش و عباس را می فهمد.

دلم برای آن مونولوگ حاج کاظم که می پرسید «می فهمی اگه گردان بره خط، گروهان برگرده یعنی چی؟ می فهمی اگه گروهان بره خط، دسته برگرده یعنی چی؟…»

تنگ شده و جوابی که همیشه به حاجی می دهم: نه! من که نمی فهمم…

۲. دیده بان / ابراهیم حاتمی کیا

بگذارید این طور شروع کنم: «دیده بان» چیز دیگری بود و هست! برای اینکه حرف من را بفهمید کافی است سراغ فیلم هایی بروید که در دهه ۶۰ در وصف حال و احوال دفاع مقدس ساخته می شد که یا سرشار بودند از قهرمانانی با دور بازوهای ۶۰سانت به بالا (!)یا قدّیسانی که به شکل و شمایل آدمی درآمده بودند و انسان در درک درجه عرفانی ایشان انگشت بر دهان می ماند! همان صحنه ای که دیده بان به تنهایی در جاده ای خاکی می دود و صدایی عظیم و هماهنگ با قدم های او، که گویا لشکری از فرشتگان اند که او را همراهی می کنند بر تصویر شنیده می شود برای به تصویر کشیدن معنویت حاکم بر فضای بچه های دوران «جنگ در راه خدا» کافی است.

۳. سفر به چزابه/ رسول ملاقلی پور

ملاقلی پور در این فیلم با روآیتی که از جریان سیال ذهن در ادبیات وام گرفته، یک کارگردان و یک آهنگ ساز که درگیر دنیای پیچیده خویش شدهاند را با صدای نی و از میان صحنه سنگرهای ساختگی فیلم به سفری شاید خیالی می برد و آن دو را میبرد به چزابه ده سال پیش و به لحظاتی که برای وحید کارگردان و علی آهنگساز دست نیافتی و مجهول باقی مانده بود. فیلم صحنه های غریب و تکان دهنده ای دارد. مثل سکانس سخن رانی یا همان وداع فرمانده با بازی به یادماندنی «حبیب دهقان نسب» که آن تن مجروح را به لوله تانک تکیه داده بود و برای نسل ما چهره ای باور پذیر از یک فرمانده را روایتمی کرد. این فیلم و این صحنه ها ارزش بارها دیدن را دارد، امتحان کنید!

۴. سرزمین خورشید/ احمد رضا درویش

درویش عاشق قصه های خرمشهر است. قصه پایداری و فتح شهری که خدا آزادش کرد. سرزمین خورشید فیلمی است درباره مردمانی که به یک باره از زمین و هوا، باران گلوله و خمپاره را تجربه می کنند و آرزوها و زندگی خویش را نابود شده می بینند. این وسط، فیلم ساز گروهی از این مردم را (از تاجر و رزمنده و دکتر و پرستار و ناخدا و حتی یک اسیر عراقی) جدا می کند و عازم سفری می کند و نشان مان می دهد جنگ چگونه بود و مردم زمان جنگ هر یک چه برخوردی با این مسأله داشتند.

سرزمین خورشید از جهت تکنیکی چیزی کم ندارد و جلوه های ویژه و فیلمبرداری آن در همان سکانس های اول فیلم نفس را در سینه حبس می کند و تصویری باور پذیر و تلخ از خرمشهر آن زمان را نشان می دهد. این فیلم را باید ببینیم. چون حرف بسیار دارد از مردمان شهری که خدا آزادش کرد.

۵. لیلی با من است/ کمال تبریزی

«لیلی با من است» فیلمی بود که خط قرمزها را به خوبی شکست و برای اولین بار تماشاگر یک فیلم دفاع مقدس را حسابی خنداند ولی هیچ کدام از ارزش ها و آرمان های دفاع مقدس را مخدوش یا سبک جلوه نداد. برخلاف فیلم های نورسیده ای که خواسته اند در قالب طنز(و در واقع لودگی) حرف های