پاورپوینت کامل در لابه لای زوزه گرگ ها;راه را گم نکنیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در لابه لای زوزه گرگ ها;راه را گم نکنیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در لابه لای زوزه گرگ ها;راه را گم نکنیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در لابه لای زوزه گرگ ها;راه را گم نکنیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

یادمان بیاید که هر سال، آخرین مجلس عزاداری شب های محرم یکی از دعاهایمان این است که سال اینده هم توفیق و عمر شرکت در مجالس عزاداری امام حسین را داشته باشیم.

خب… مثل این که دعاها مستجاب شده و امسال هم توفیق شرکت در این مجالس شامل حال زنده ها شده و البته خدا بیامرزد آنهایی را که امسال عمرشان کفاف نداد برای شرکت در…

حالا که لطف خدا و اباعبدالله الحسین باز هم در خانه ما را زده، بد نیست کمی چشم هایمان را بمالیم و از نو به برخی مسائل این ایام نگاه کنیم.

مرید امام حسینیم یا خودمان؟!

بهتر است قبل از هر چیز، تکلیف مان را با خودمان روشن کنیم. مرید چه کسی هستیم؟! هستند کسانی که (شما بخوانید، معدود افرادی که) تمام این شب ها عزاداری می کنند، بدون این که تکلیف شان را با خودشان مشخص کنند!

من مرید امام حسین هستم یا مرید خودم؟!

اگر در ایام عزای حسینی سیاه پوشیدیم و در مجالسش سنگ تمام گذاشتیم، اما مثل گذشته به راه خودمان ادامه دادیم و خدای ناکرده در غفلت های سابق مان در جا زدیم، آن وقت ما چکار کرده ایم؟! در این صورت بیش تر مرید خودمان هستیم یا امام حسین؟!

تکلیف مان را با خودمان روشن کنیم…

نیت ها را خالص کرده ایم؟!

طبیعی ست که همه دوست دارند گوشه ای از کارهای هئیت را به عهده بگیرند و بیرق نگه دار راه سیدالشهدا باشند.

یک نفر ظرف ها را می شوید، دیگری چای می ریزد، چند نفری پذیرایی می کنند، یکی دو نفر مداحی می کنند، عده زیادی دست شان توی جیب شان است و هزینه های این شب ها را به عهده می گیرند و خلاصه هر کسی به طریقی سعی می کند از قافله عقب نماند. اما اگر نیت ها برای رضای خدا نباشد تمام زحمات را باد می برد. (اصلاً چرا باد؟! همه را شیطان نابود می کند)

اگر تمام این کارها را کردیم و یک لحظه (و فقط یک لحظه) نیت مان رضآیت رئیس و یا سایر بزرگان هئیت شد و یا در اعماق دلمان انتظاری در مقابل این اعمال مان ایجاد شد که مثلاً چرا از من تشکر نکردند یا چرا اسم مرا نبردند یا این که چرا پرچم را به آن یکی داد و به من نداد و مثلاً… و مثلاً…، آن وقت است که باید برویم کشک مان را بسابیم. مطمئن باشید بزرگان هئیت هم نیاتشان برای رضای خداست. این که امام حسین(ع) هر کسی از در خانه اش رد شود، نمی گذارد دست خالی برود ربطی به من وشما ندارد. این لطف آقاست. اما ما نباید برای کسی کار کنیم و مزدمان را از دیگری بخواهیم.

همه اینها برای چیست؟

بارها در مجالس و پای منبرها شنیده ایم که «ایهاالناس… امام حسین(ع) شهید نشدند، جز برای احیای امر به معروف و نهی از منکر… برای نماز»

بحث در مورد امر به معروف و نهی از منکر بسیار گسترده است از این که «اصلاً به ما چه» گرفته تا این که «