پاورپوینت کامل احکام دود! ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احکام دود! ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احکام دود! ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احکام دود! ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

شاید چند صد سال پیش، وقتی اقوام بومی آمریکای جنوبی به طور اتفاقی متوجه شدند که با پیچیدن برگ خشک برخی گیاهان مانند توتون و آتش زدن آن و فرو بردن و بیرون دادن دود فراوان آن تا حدی کیف شان کوک می شود و اندکی شنگول می شوند (مراجعه به صفحه ۱۹ و ۱۸)، هیچ گاه گمان نمی کردند این کشف بی ارزش روزی تبدیل به صنعت بزرگی به نام «دخانیات» شود.

صنعتی که از طرفی در زمره بزرگ ترین و سودآورترین تجارت های جهانی با گردش مالی چند هزار میلیارد دلاری محسوب می شود و از طرف دیگر بلای جان آدمیزاد گشته و جان و مال او را در خطر جدی قرار داده است.

به هر حال چه بخواهید و چه نخواهید در دنیای امروز با حقیقتی به نام دخانیات و انسان های بی شماری از اصحاب دود مواجهیم که البته اگر اهل «دود و دم» را هم به آن ضمیمه کنیم متوجه می شویم طرف حساب ما غولی است بی شاخ و دم که نه تنها هفت سر بلکه هفتاد سر در زندگی بشر بلند کرده و به این آسانی ها نمی توان حریف آن شد.

البته جای شکرش باقی است که امروزه تلاش های زیادی در مقابله و محدود کردن استعمال سیگار و دیگر مواد دخانی در سطح جهان صورت می پذیرد و در خصوص زشتی و نادرستی اعتیاد به این مواد فرهنگ سازی خوبی صورت گرفته و شرایط امروز جامعه به مراتب بهتر از چند ده سال پیش است که در برخی محافل و جلسات و حتی در برخی مراسم جشن مانند عروسی ها البته در برخی از مناطق کشور همانند شیرینی، سیگار را در دیس ریخته و در بین میهمانان پخش می کردند و ملت با شور و شعف مراسم روح بخش «تدفین به جماعت» برگزار می کردند.

اما در عین حال هنوز هم که هنوز است آمار معتادان به این مواد و رقم نجومی هزینه ای که روزانه دود می شود و به هوا می رود و در کنار همه اینها میزان مرگ و میر و هزینه های درمانی که این دود بی خاصیت بر دوش ملت می گذارد نشان می دهد باید بیش از اینها در خصوص مضرّات دخانیات گفت و نوشت.

ما هم بنا بر رسالت فقهی مان به مسائل شرعی این امر می پردازیم و کار و بار اهل دود را از زاویه نگاه دینی مورد نقد و بررسی قرار می دهیم.

ردیف اتهام

قبل از هر چیز برای آن که معلوم باشد سر چه کسی را می تراشیم ابتدا لازم است اصحاب دود را در دسته بندی های مشخصی قرار دهیم و بعد هر کدام را تفهیم اتهام کرده به میزان جرائم هر یک بپردازیم:

دسته اول معتادان به مواد مخدر هستند که از همه جهت حساب شان از اصحاب دیگر مواد دخانی جداست. زیرا اعتیاد به مواد مخدر نه تنها نابود کردن زندگی و جسم و جان و آبرو را در پی دارد، بلکه هر گونه ارتباط با این گونه مواد نوعی عمل مجرمانه و تهدید کننده سلامت و امنیت جامعه محسوب می شود. در نتیجه اصولاً بحث معتادان به مواد مخدر از همه نظر روشن و شفاف است. که إن شاءالله می طلبد که در شماره های بعدی به این مسأله به طور جداگانه پرداخته شود.

دسته دوم اصحاب مواد دخانی غیر مخدر هستند. هر چند طبق نظر کارشناسان همه انواع دخانیات به خاطر دارا بودن «نیکوتین» درصدی از تخدیر را دارا هستند؛ اما در هر حال استعمال سیگار و قلیان و امثال آن استعمال مواد مخدر محسوب نمی شود.

از نظر دیگر هر دو گروه ذکر شده خودشان به دسته های معتاد (یعنی کسانی که حسابی اسیر مواد یا سیگار هستند و به قول معروف خراب «چیز» و دود هستند و بدون استفاده از این زهرماری ها اوضاع و احوال شان «مگسی» می شود) و غیر معتاد (یعنی افرادی که از سر هوس و دلخوشی و تفنن لب به مواد یا سیگار می زنند و به خیال خودشان هر وقت خواستند نمی کشند) تقسیم می شوند که استعمال مواد این دو دسته گاهی حکم متفاوتی پیدا می کند.

حکم خدا چیست؟

قبل از ورود به بحث حکم شرعی این کارها ناچاریم به مقدمه مهمی اشاره کنیم و آن این که فقها و مراجع به هیچ وجه احکام شرعی را از راه سلایق و تمایلات شخصی خود به دست نیاورده به مقلدان خود ابلاغ نمی کنند. بلکه همه تلاش و هم و غم این بزرگواران آن است که حکم خداوند را در خصوص هر مسأله ای با تلاش و مجاهدت از طریق راهکارهای مشخص و معین فقه استنباط کنند و به همین خاطر مهم ترین نگرانی و ترس همه مراجع در طول تاریخ شیعه آن بوده که نکند در این مسیر دچار اشتباهی شوند و فتوایی بر خلاف حکم حقیقی خداوند بدهند. یعنی در تشخیص احکام از راهکارهای صحیح آن خارج شوند و به همین جهت همواره پذیرش مسئولیت فتوا دادن بار سنگینی بوده که بزرگان اهل تقوا و دیانت از آن فرار می کردند.

روال و مبنای رسیدن به حکم شرعی هم دو صورت است. یا در خصوص آن مورد دلیل خاص نقلی مانند ایه یا روایتمعتبر وجود دارد که در این صورت تکلیف مشخص است و فقیه باید با توجه به ده ها علم مختلف در خصوص درک روایتو جمع آوری قرائن و شواهد موجود، به حجیت یا عدم حجیت این نقل رسیده براساس آن فتوا بدهد.

اما اگر دلیل نقلی وجود نداشت باید به اصول و مبانی عملی رجوع کرده و به کمک عقل و جمع بندی آن نوع حکم شرعی را تعیین نماید.

مشکل اصلی در این موارد مربوط به کارهایی است که در زمان معصومین‰ رواج نداشته و به اصطلاح جزو مسائل «مستحدثه» به حساب می ایند. در نتیجه یقیناً حکم خود این کارها در روایتمشخصی بیان نشده. پس فقیه باید ببیند ایا روایتعام و مبنایی وجود دارد که این کار مشخص، مصداق آن محسوب شود یا نه و اگر نه طبق اصول و قوانین کلی این کار جدید چه حکمی پیدا می کند.

هم حلال هم حرام؟!

اختلافی که در خصوص حکم شرعی استفاده از سیگار پیش آمده براساس همین ساختار استنباط شکل گرفته. زیرا یقیناً در زمان معصومین چیزی به نام دخانیات وجود نداشته؛ پس روآیتی هم در جواز یا حرمت آن نداریم. در نتیجه براساس اصول و مبانی فقهی که آن هم از برخی روایتگرفته شده این کار جایز و حلال خواهد بود زیرا بر مبنای «اصل حلّیت» هر کاری که دلیل بر حرمت آن وجود نداشته باشد، آن کار حلال محسوب می گردد. اما مشکل کار اینجاست که برخی فقها استعمال دخانیات را مصداق برخی از روایتخاص دانسته اند و معتقدند که هر چند در خصوص خود سیگار روایتمعینی نداریم اما این عمل مصداق ضرر رساندن به خود است که در روایتحرام شناخته شده و برخی فقها در خصوص حکم استفاده از سیگار و مانند آن می فرمایند چون سیگار و دیگر دخانیات ضرر «معتنابه» برای انسان دارد حرام است و باید از آن دوری کرد.

داستان این «ضرر معتنابه» چیست؟

بحث ضرر داشتن سیگار تازه اول ماجراست. زیرا بعد از بررسی های دقیق و طولانی در خصوص روایتضرر، تازه این سؤال مطرح می شود که منظور از ضرر حرام چیست؟ زیرا هر کار عادی به هر حال ضرری جزئی برای انسان دارد. حتی انجام بسیاری از واجبات به نوعی ضرر جسمی و مالی و مانند آن را به همراه دارد. اما یقیناً آن ضررها حرام نیست و ممکن نیست بگوییم رفتن به حج و جهاد جایز نیست چون یقیناً ضررهایی را در پی دارد. یا استفاده از روغن یا نمک و مانند آن حرام است چون ممکن است ضرری برای بدن داشته باشد؛ در نتیجه باید حدود و اندازه ضرر حرام را کاملاً تعیین نمود. بر همین اساس فقها کتاب هایی را در خصوص مسأله ضرر و حواشی آن نوشته اند و به ابعاد آن پرداخته اند.

اما در جمع بندی این مسأله به شکلی اجمالی می توان گفت ا