پاورپوینت کامل دخترانه; مادر حسابی ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دخترانه; مادر حسابی ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دخترانه; مادر حسابی ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دخترانه; مادر حسابی ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

نمیدانم چه بر سر این نشریهی «دیدار» یا گلدونه آمده که از روز تشریف فرمایی جناب ناصرالدین شاه به دخترانه (شماره قبل را که به خاطرتان هست؟)، هر روز یک نفر پا میشود میاید اینجا تا انتقام خون یا چه میدانم ارث پدرش را از این گلدونهی بینوا بگیرد.

همین دیروز، آقای ناپلئون آمدند اینجا و هر چه از دهانشان درآمد نثار کردند.

ایستادند روبروی من و در حالی که یک دستشان را به پشت زده بودند، دست دیگرشان را گذاشتند روی شکمشان و از بین دو دکمه فرو بردند توی جلیقهشان و همانطور که از ارتش سان میبینند، با چهرهای برافروخته جلوی من رژه رفتند و گفتند: دلمان خوش بود که یک روز زندگی پرغوغا و در شهرت و افتخار، بهتر از صد سال گمنامی است،* اما دریغ و افسوس که با وجود این همه فتوحات و کشورگشاییها، این هوش سرشار، و این که هنوز راهبردهای نظامی ما در دانشگاههای معتبر دنیا تدریس میشود؛ در ایران نام ما با فضاحت یاد میشود. آخر حیف نام ما نیست که آن را روی نمره میگذارید؟! آن هم چه نمرهای. تنبلی شما چه ربطی به ما دارد؟ هر کس که به زور قبول میشود، میگویند «نمرهی ناپلئونی» گرفته، آخر این چه رسم برخورد با نامآوران است؟!

گلویم را صاف کردم و گفتم: البته شما هم باید به مردم حق بدهید، وقتی جنابعالی ۴۲ بار از مدرسه فرار میکنید، خوب مردم هم پیش خودشان فکرهایی میکنند… در ضمن خودتان بهتر از من میدانید که شما جنگهایی را هم به سختی و با تلفات بالا پیروز شدید، بنابراین مردم اینجور وقتها یاد شما میافتند.

خلاصه اینکه جناب ناپلئون خیلی شاکی بودند و میگفتند که گلدونه موظف است، حتماً از حقوقشان دفاع کند. خون خونشان را میخورد و آنقدر عصبانی بودند که بدون خداحافظی بلند شدند و رفتند.

آقای ناپلئون که رفتند، من هم راه افتادم. اگر بیشتر معطل میکردم، بعید نبود که پای نادرشاه و عبدالمالک ریگی و شیرین عبادی با شعارهای بشر دوستانه! و فمنیستیاش هم کمکم به دخترانه باز شود.

خودم را رساندم به تجریش، چهاراه دکتر حسابی، موزهی پرفسور حسابی. این روزها دلم سخت هوایش را کرده است.

به جان زندهدلان، سعدیا که ملک وجود

نیازرد آنکه دلی را ز خود بیازاری

این بیت روی کاشیهای سردر خانهی دکتر نقش بسته است. راه میروم و به همه چیز با دقت نگاه میکنم. عکسها، نشانها، یادداشتهای استاد، وسایل شخصی و حتی در و دیوار هم تماشایی است. سرم را که برمیگردانم، روی صندلی مخصوص استاد، پیرزنی نشسته با صورتی پرچین و چروک، ابروهای پرپشت و شال سفیدی بر سر.

چقدر شبیه عکسیست که استاد با مادرش گرفته است. در عمق چشمهای پیرزن، شوقی آمیخته با نگرانی موج میزند. نگاهش که به من میافتد، لبخند مهربانی میزند و میگوید: این عکس محمود و محمد است؛ در باغ سفارت ایران در بیروت، همراه پدرشان. نگاه کن، انگار از چشمهای محمود، غم میبارد.

نفس بلندی میکشد و میگوید: من هیچ وقت از دست روزگار ننالیدم، ولی چه کشیدند این طفلکها توی