پاورپوینت کامل الفرق و المذاهب الاسلامیه الموجوده فی ساحل العاج ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الفرق و المذاهب الاسلامیه الموجوده فی ساحل العاج ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الفرق و المذاهب الاسلامیه الموجوده فی ساحل العاج ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الفرق و المذاهب الاسلامیه الموجوده فی ساحل العاج ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۹۸

الحمدلله الذی
علّم بالقلم، علّم الانسان ما لم یعلم، و افضل الصلاه و اکمل السلام علی من بعثه
الله رحمه للعالمین و علی اهل بیته مصابیح الدجی و اعلام التقی و ائمه الهدی و سفن
النجاه، و علی من اتبع نهجهم الی یوم یقوم فیه الناس لرب العالمین. وبعد:

فانّ هذه
مقاله متواضعه حول نشاطات و اعتقادات بعض المذاهب الاسلامیه و بعض الفرق المنتسبه
الی الاسلام المتواجده علی الساحه فی جمهوریه ساحل العاج، اضعها تحت اختیار اتباع
مذهب اهل بیت النبوه و الامامه علیهم الصلاه والسلام، و لعل توضیح و بحث هذه
النشاطات و الاعتقادات یکون منبع استلهام لعلماء و دعاه مکتب التشیع فی ما ینبغی
فعله لانتشار مذهب اهل البیت (ع) فی جمیع اقطار العالم و فی جمهوریه ساحل العاج
خصوصاً، و سیکون البحث دائراً حول الموضوعات الآتیه:

۱. حاله
الاسلام والتعلیم الدینی الاسلامی فی ساحل العاج قبل مجیء الوهابیه.

۲. عوامل و
کیفیه دخول الوهابیه فی ساحل العاج.

۳. اعتقادات
الوهابیین و اسلوب تعاملهم مع غیر هم من المسلمین.

۴. وقوف
العلماء و عامه المسلمین امام انتشار الوهابیه.

۵. نشاطات و
فعالیات الوهابیه فی ساحل العاج.

۶. الانجازات
والمشاریع التی اقامها الوهابیون فی ساحل العاج.

۷. الجمعیات
والتنظیمات الاسلامیه.

۸. استراتیجیه
الدعوه الی الوهابیه فی الوقت الراهن.

۹. دخول
الاحمدیه فی ساحل العاج.

۱۰. اعتقادات
و افکار الاحمدیه.

۱۱.
استراتیجیه الدعوه عند الاحمدیین.

۱۲. انجازات و
مشاریع الاحمدیین فی ساحل العاج.

۱۳. فرقه
المحمدیه.

۱۴. البهائیه.

۱۵. الشیعه
الاسماعیلیه.

۱۶. الشیعه
الامامیه الاثنا عشریه.

حاله الاسلام والتعلیم الدینی الاسلامی قبل مجیء الوهابیه

قبل الدخول فی هذا الموضوع یحسن بنا ان نلقی نظره عابره علی دوله ساحل العاج من
الناحیه الجغرافیه و کیفیه دخول الاسلام الیها لتکون هذه النظره بمثابه
البوابه التی ندخل من خلالها الی موضوع بحثنا فنقول:

ساحل العاج
دوله تقع علی الشاطیء الشمالی لخلیج غینیا تحدها من الشمال جمهوریه مالی و
بورکینافاسو و من الشرق غانا، و من الغرب غینیا و لیبیریا و من الجنوب المحیط
الاطلسی. و مساحتها ۳۲۲۴۶۰ کم. و عدد سکانها حسب احصائیات عام ۱۹۹۸م ۱۵۰۰۰۰۰۰ نسمه
و نسبه المسلمین فیها ۶۰% فی حین انّ ۲۶% من سکان ساحل العاج من المهاجرین الاجانب.

دخل الاسلام
فی ساحل العاج فی القرن الرابع عشرالمیلادی متزامنا مع امتداد امبراطوریه مالی الی
النصف الشمالی للبلاد بواسطه تجار العرب الذین کانوا یاتون الی المنطقه
للتجاره. لقد تعرّف الناس فی ساحل العاج علی الاسلام من خلال اخلاقهم الطیبه.
فاعتنق الناس الاسلام عن اقتناع من دون حرب و لا اغراء. و فی عام ۱۸۹۷م هدم ساموری
توری مدینه کونغ KONG عاصمه المملکه الاسلامیه (مملکه دیولا) و قتل المسلمین
فیه قتلا عاما مستعینا فی ذلک بقبیله سینوفوSENOUFO الوثنیه. ان فعله ساموری
توری هذه و امثالها التی قام بها فی منطقه اودیینه ODIENNE و منطقه
سیغیلاSEGULA المسلمه تضع علامات سؤال عریضه امام مصداقیه کون ساموری توری
مجاهداً اسلامیاً ضدالکفر و ضد الاستعمار الفرنسی الغاصب، فان حکایات الشیوخ الذین
عایشوا ظروف مقاومه ساموری توری ضد الاستعمار الفرنسی و ظروف حروب التسلط التی کان
یخوضها ضد الممالک الموجوده فی المنطقه آنذاک تدل دلاله و اضحه علی انّ ساموری توری
– علی رغم تلقبّه بالامام ساموری توری – لم یکن فاتحا اسلامیاً، و الا فکیف
نفسّر استخدامه القبائل الوثنیه فی الهجوم علی مملکه کونغ الاسلامیه و هدم تلک
المملکه و اسقاط تلک المملکه الاسلامیه العریقه، و کذلک محاولته الاستیلاء علی
مدینه ساماتیغیلا SAMATIGUILA العامره بعلماء الدین، و بعد ان خاف من القدره
غیرالعادیه التی شاهدها من علماء تلک المدینه صالحهم و لکن مع کل ذالک هدم کثیرا من
القری المسلمه المجاوره لتلک المدینه ؟!

و کیف نفسّر
محاربته للشعوب المسلمه فی شمال ساحل العاج و اعراضه عن شعوب المنطقه الجنوبیه
المعروفه بالوثنیه و الکفر؟! و ایضاً اذا قارّنا بین تاریخ دخول الاسلام فی شمال
ساحل العاج ( القرن الرابع عشر المیلادی) و بین تاریخ ولاده ساموری توری (۱۸۳۰م)
نعرف بوضوح انّ اعتناق شعوب شمال ساحل العاج للاسلام لم یکن علی ید ساموری توری
اطلاقاً. صحیح انه قاوم و کافح ضدّ الاستعمار الفرنسی الکافر طیله تسع عشره سنه،
ولکن تصرفاته مع الشعوب المسلمه تبرهن علی انّه لم یکن یحارب لاجل نشر الاسلام فی
اوساط المجتمع العاجی.

هذه نبذه
یسیره عن جغرافیه ساحل العاج و تاریخ دخول الاسلام فیها. و الآن ندخل فی موضوع
بحثنا و هو حاله الاسلام و حاله التعلیم الدینی الاسلامی فی ساحل العاج قبل مجیء
الوهابیه. و مقدمه لذلک البحث نذکر بایجاز اسماء المناطق المسلمه بالاصاله فی ساحل
العاج و هی: بوندوکو وبونا فی الشمال الشرقی، دابا کالا وبونسیالی و کاتیولا و
فیرکیسه دوغو و نیانکارامان دوغو و کونغ و کورهوغو فی الشمال و اودیینه و طوبی و
سیغیلا و مانکونو فی الشمال الغربی فهذه هی المدن الرئیسیه المسلمه فی ساحل العاج و
الی جانبها مدن کبیره و قریً کثیره. سکانها الاصلیون مسلمون بنسبه ۹۷% فی طوبی و
کورهوغو و بنسبه ۱۰۰% فی بقیه المناطق المذکوره. و اما بالنسبه للمدن والقری
الواقعه فی وسط و غرب و جنوب و جنوب شرقی البلاد فان اغلبیه المسلمین فیها تتشکل من
المهاجرین الذین جاؤوا من شمال البلاد و من الدول الاخری مثل مالی و« سنغال و
غینیا» و نیجر و نیجیریا و بورکینافاسو و غامبیا و بعض الدول الآسیویه.

کان جمیع
المسلمین فی ساحل العاج قبل مجیء الوهابیه یتبعون المذهب المالکی، و لا یزال اکثر
من ۸۰% من المسلمین متمسکین بهذا المذهب الی یومنا هذا و لم یکن هناک نزاع عقائدی
او اختلاف فقهی بین المسلمین، نعم، هناک نزاع عقائدی بین المسلمین من جانب و
المسیحیین من جانب آخر.

و کانت
المراسم والشعائر الدینیه تجری طبق المذهب المالکی کصلاه الجماعه الیومیه، و
بالنسبه الی فریضه الجمعه فلا یکون فی مدینه واحده اکثر من مسجد جامع واحد، و نظام
الامامه مبرمج بشکل لا یسمح لاحد التنافس والتنازع لاجل منصب الامامه، و الامام هو
الذی یعقد النکاح بین الزوجین فی المسجد او فی بیت ولی المراه و یکون العقد غالباً
مساء ایام الخمیس، و الامام هو الذی یقوم بتسمیه المولود فی مناسبات العقیقه،
والامام یتمتع بالسلطه الدینیه والاجتماعیه علی اهل المدینه او القریه، فهو الذی
یتولی فصل الخصومات بین المواطنین و حتی بین الزوجین، و احیاناً بین رب البیت و
اولاده او اخوانه فی حاله فشل الاسره فی تسویه الموقف و حل المشکله.

اما بالنسبه
الی مراسم عید المولد النبوی الشریف فانّها تبدا فی الیوم الاول من شهر ربیع الاول
حیث یجتمع العلماء والطلاب فی المجسد فی کل لیله بعد صلاه العشاء لقراءه مدائح رسول
الله (ص) و اهل البیت (ع) بحضور عموم المسلمین، و بعد الفراغ من قراءه المدح یلقی
احد العلماء محاضره و ینتهی البرنامج عاده عندالساعه الحادیه عشره لیلاً حیث تقدم
الهدایا والاطعمه الی الحاضرین. و هکذا فی کل لیله الی ان تحین اللیله الثانیه عشره
من شهر ربیع الاول و فیها تبدا مراسم قراءه المدح و المحاضرات بعد صلاه العشاء و
تستمر الی وقت اذان الصبح، و یقتسم العلماء الوقت بینهم لالقاء المحاضرات حول سیره
الرسول و معجزاته، و خلال هذه المراسم یوزّع الناس الهدایا والصدقات علی الفقراء و
طلاب العلوم الدینیه و فی نهار الیوم الثانی عشر تقام الحفلات والزیارات. و فی هذه
المناسبه یاتی الضیوف من المدن والقری المجاوره و کذلک المقیمون فی المدن الجنوبیه
المسیحیه یسافرون الی مناطقهم الاصلیه للمشارکه فی مراسم و احتفالات عیدالمولد
النبوی الشریف.

و اما شهر صفر
فان المسلمین یعتقدون انه شهر نحس و مشؤوم فلا یقومون بای عمل اجتماعی فیه مثل:
خطبه المراه او عقد الزواج او بناء بیت جدید او الانتقال الی دار جدید.

و فی الیوم
السابع و العشرین من شهر رجب، یحتفل الناس بعید لیله الاسراء و المعراج و فیها
توزّع الهدایا علی الناس و تقدم الصدقات للفقراء او یبذل الطعام.

و فی الیوم
الخامس عشر من شهر شعبان یحتفل الناس بعید نصف شعبان حیث یصوم الکبار فی النهار و
بعد الافطار یقدمون الطعام والهدایا الی الاقارب والمعارف والاصدقاء فیعم السرور
جمیع المسلمین.

و فی شهر
رمضان المبارک یفطر المسلمون بصوره جماعیهً فی ساحه المسجد بعد صلاه المغرب، و هذا
یکون فقط فی القری و اما فی المدن فتفطر کل اسره فی المنزل، و بعد صلاه العشا
مباشره یؤدون نوافل التراویح جماعهً فی المساجد. و فی اللیله السابعه والعشرین
یقومون بمراسم لیله القدر، حیث یجتمع الناس فی ساحه المسجد بعد صلاه العشاء و بعد
تناول طعام العشاء و یقوم العلماء بالمواعظ والمحاضرات الی وقت صلاه الفجر، و فی
هذه اللیه یقدم الناس الصدقات والهدایا الی الفقراء و طلبه العلوم الدینیه.

و اما بالنسبه
الی فریضه الحج فان الحجاج عندما یرجعون من الحج و یخرجون من المطار یتوجهون مباشره
– مع الجموع الحاشده التی تاتی لاستقبالهم – الی المسجد الجامع لمدینتهم، و
هناک یقدمون تقریراً کاملاً عن سفرهم العبادی، و یجرون مراسم الدعاء فی المسجد، و
بعد ذلک یمکن لکل واحد من الحجاج الذهاب الی منزله او قریته و یبقی فی المنزل طیله
اربعین یوماً من دون مزاوله نشاطاته الاقتصادیه.

و فی عید
الاضحی تقسّم لحوم الاضاحی الی ثلاثه اقسام: قسم للفقراء و قسم للاقرباء والاصدقاء
والجیران، و قسم ثالث للعیال.

و فی شهر محرم
الحرام یقوم المسلمون بتزکیه اموالهم و تقدیمها الی الفقراء والمحتاجین والمساکین.

حاله التعلیم الاسلامی قبل مجیء الوهابیه

کانت المدارس تقلیدیه (کتّاب) لا توجد فیها مقاعد و لا سبوره و فیها یتعلم التلامیذ
القرآن الکریم (تلاوه القرآن و حفظه و کتابته و تفسیره) والفقه و العقائد و علوم
العربیه. و تبدا الدروس عاده فی الساعه السادسه والنصف صباحاً و تستمر الی الساعه
التاسعه. و بعد الانصراف من الدرس یقضی التلامیذ بقیه النهار فی العمل فی حقول
اساتذتهم. و هذا ما یؤدی الی تاخر طالب العلم فی مسیرته الدراسیه فینصرف کثیر منهم
عن الدراسه و التحصیل فی وقت مبکر. و لم تکن المدارس الکلاسیکیه موجوده عند
المسلمین قبل مجیء الوهابیین.

اما الطالب
الذی یجتهد و ینهی دوره کامله فی تفسیر القرآن الکریم فانه یتوّج بعمامه القرآن
المجید، العمامه التی تدل علی انه عالم دین و مفسر للقرآن الکریم المبین. و عند ما
یتعمم الطالب بهذه العمامه یقسم امام العلماء و اعیان المسلمین بالقرآن المجید علی
انه لن یکذب ولن یسرق و لن یزنی و لن یحسد و لن یظلم و لن یخون فی حیاته ابداً، و
انه لن یتهاون او یتساهل فی واجب من الواجبات الشرعیه، و انه یاتی بالمستحبات و
یجتنب المکروهات.

و هکذا وجدنا ان العالم المفسر المعمم لا یلوث نفسه بشیء من المعاصی، و هذا هو الذی
دفع عوام المسلمین الی احترامهم و تقدیسهم و جعلهم یتمتعون بالهیبه و الاحترام و
المحبه بین الناس. و بهذا الاسلوب و هذه الاخلاق الطیبه استطاع العلماء ان یکسبوا
قلوب الناس و عواطفهم.

و کان لکل عالم مکان خاص فی منزله یقوم بتدریس التلامیذ فیه یسمی بالکتاب او
المسید، و لذلک نجد فی کل مدینه عددا کبیرا من الکتّاب بعدد العلماء
الموجودین فی تلک المدینه و اکبر المراکز التعلیمیه فی ذلک الزمان کان موجوداً فی
ساماتیغیلا و کونغ و بوندوکو و مانکونو و طوبی. و من یرید ان یتعمق فی العلم اکثر
یسافر الی مدینه کانکان فی جمهوریه غینیا او الی براوری او سیغو فی جمهوریه مالی
لطلب العلم و المعرفه. و بل یسافر البعض الی مصر او تونس، و بالجمله کان طلب العلم
یتطلب جهودا مضنیه و غربه طویله عن الاهل و الاصدقاء و فی ظروف صعبه للغایه،
مع قله الکتب المعتبره، فمثلاً کانت کتب الفقه عباره عن: الاشماوی، متن الاخضری،
المقدمه العزیه، الثمر الدانی، شرح الرساله، موطاء الامام مالک. اما کتب التفسیر
فکانت عباره عن: تفسیر الجلالین، تنویر المقباس فی تفسیر ابن عباس، تفسیرالخازن،
آیات الاحکام للقرطبی، و بالنسبه الی السیره النبویه فکانوا یعتمدون علی کتاب
الانوار المحمدیه، نور الابصار، تاریخ الیعقوبی. و فی مجال اللغه یدرسون المقامات
الحریریه و کتب المدح عباره عن برد التخمیس، ابن ورید و امثالها، و کثیراً ما لا
یوجد فی المنطقه الواحده الا نسخه واحده من الکتاب یستنسخها العلماء والطلاب
باقلامهم و یحفظون اکثرها فی اذهانهم.

دخول الوهابیه فی ساحل العاج

العامل الاساسی لدخول المذهب الوهابی الی غرب افریقیا و بالتالی الی جمهوریه ساحل
العاج هو سفر رئیس غینیا السابق احمد سیکوتوری الی المملکه العربیه السعودیه لاداء
مناسک الحج فی مکه المکرمه. و عندما رجع من المملکه العربیه السعودیه ارسل مجموعه
من طلاب العلوم الدینیه إلی السعودیه لمواصله الدراسه فی الجامعات السعودیه، وهؤلاء
الطلاب هم الذین جاؤوا بالمذهب الوهابی إلی دول منطقه غرب إفریقیا، وعندما انتهوا
من دراساتهم فی الجامعات السعودیه أسسوا المدارس الکلاسیکیه فی مدن غرب إفریقیا
مثل: مان، بوکی، ابیدجان، غراندابسام فی ساحل العاج، وأکبر هذه المدارس الوهابیه فی
ساحل العاج هی: مدرسه دار الحدیث فی مدینه بواکی التی أسسها الحاج موری موسی، وهذه
المدرسه الکبیره التی یدرس فیها أکثر من ألفین وأربعمائه طالب وتلمیذ من السنه
الأولی الإبتدائیه إلی آخر المرحله الثانویه قد لعبت وما تزال تلعب دورا کبیرا فی
تکوین وإعداد الکوادر والمبلغین والمدرسین الوهابیین الأکفاء و ارسالهم إلی شتی
أنحاء البلاد، إضافه إلی علاقتها الوثیقه بالجامعات الوهابیه السعودیه حیث تقبل
المملکه العربیه السعودیه کل سنه أفواجا من خرّیجی تلک المدرسه لمواصله دراساتهم
العلیا فی جامعاتها. ولهذه المدرسه فروع کثیره فی جمیع المدن العاجیه. إذن یمکن أن
نلخص العامل الأساسی الذی مهّد لدخول الوهابیه فی ساحل العاج فی ذهاب الطلاب الی
السعودیه لطلب العلم وتأسیسهم المدارس الکلاسیکیه الوهابیه فی جمیع المدن والقری
لأن تحصیل العلم فی تلک المدارس الکلاسیکیه أسهل وأسرع بکثیر من تحصیل العلم
والمعرفه فی المراکز التعلیمیه التقلیدیه ( الکتّاب ) التی تمسکت بالفقه المالکی،
فکان طبیعیا أن یتوافد طلاب العلم أفواجا إلی المدارس الوهابیه التی تدرّس إلی جانب
المواد الدینیه اللغه العربیه، والعلوم العقلیه، من الحساب والهندسه والجبر،
والعلوم الإنسانیه مثل: الجغرافیه والتاریخ، وعلم النفس، والإقتصاد، والعلوم
الطبیعیه مثل: علم الأحیاء، وعلم الفیزیاء، وعلم الکیمیاء، وعلم فیزیولوجیه
الإنسان، خلافاً للمدارس التقلیدیه التی تمسکت بالجمود فی أسلوب التدریس علی الفقه،
وحفظ القرآن، والتفسیر، والأدبیات، وفی ظل ظروف وأجواء قاسیه لا تقل عن السجون
الإستعماریه صعوبه و استعباداً.

عقائد الوهابیه ومقابله الناس لها بالرفض

کان کافه المسلمین فی ساحل العاج یتعبدون بالفقه المالکی، فکانوا یسدلون أیدیهم فی
الصلاه ولا یرفعون أصواتهم عالیا بکلمه (آمین) فی آخر قراءه سوره الفاتحه، وکانوا
یحتفلون عید المولد النبوی الشریف وبعید الإسراء والمعراج فی الیوم السابع والعشرین
من شهر رجب و عید نصف شعبان، وکانوا یعظّمون لیله القدر ویقومون بنشاطات دینیه
واجتماعیه وعبادیه فیها حتی مطلع الفجر. وفی کل یوم یتجول المؤذن بعد الأذان الأول
لصلاه الفجر فی أزقّه المدینه أو القریه بالوعظ والإرشاد حتّاً وتشویقا للناس علی
القیام من النوم والذهاب إلی المسجد لأداء فریضه الصبح فی جماعه.

وکانوا إذا انتقل أحد المسلمین إلی رحمه الله یردّدون کلمه (لا إله إلا الله محمد
رسول الله) عند تشییع الجنازه من البیت إلی المقبره، وبعد الدفن مباشره یقرأون بعض
السور القرآنیه مثل آیه الکرسی وسوره القدر وسوره الإخلاص والصلوات علی محمد وآل
محمد، ویهدون ثوابها إلی روح المیّت. وبعد ذلک یقوم الإمام بتلقین المیّت بأجوبه
سؤال منکر التی یسئل عنها فی القبر، ثم ینصرفون إلی منزل المتوفی مباشره ویقومون
بنفس المراسم والقراءات والدعاء للمیّت، وفی کل لیله یأتی العلماء والطلاب إلی بیت
المتوفی لقراءه سوره یس ۴۱ مره علی روح الفقید، وبعد ذلک یلقی أحد العلماء محاضره
یحث فیها الناس علی التقوی والتمسک بالدین ویستمر هذا البرنامج إلی اللیله السابعه
من یوم الوفاه، وفی نهار الیوم الثالث والیوم السابع والیوم الأربعین یقومون بمراسم
الصدقه وختم القرآن وقراءه الأدعیه للمتوفی، وإذا حانت الذکری السنویه للوفاه
یقومون بنفس البرنامج والمراسم.

وکانوا یتوسلون بالأولیاء ویزورون قبور العلماء والأولیاء ویتبرکون بقبر النبی (ص)
إذا ذهبوا إلی مکه والمدینه لأداء مناسک الحج.

وعندما جاء الوهابیون بمذهبهم الجدید الغریب قالوا: ان إرسال الید فی
الصلاه بدعه، وان السنّه الصحیحه المأثوره عن النبی (ص) هو التکتف والقبض فی الصلاه
وان عدم رفع الصوت بکلمه (آمین) بدعه أما رفع الصوت بها عالیا حتی تهتز أرکان
وأعمده المسجد من شده أصوات المصلین وبصوت واحد هو السنه الموروثه عن الرسول الأکرم
(ص)، وان إلصاق أقدام المصلین و اکتافهم بأقدام وأکتاف البعض لتسویه الصفوف وتراصها
– حتی لا یجد الشیطان منفذا بین المصلین ویکون سببا للإختلاف بین قلوبهم – هو سنّه
مؤکده لا یجوز التساهل فیها. ویقولون أیضا ان تردید الشهادتین والدعاء وقراءه
الفاتحه بصوره جماعیه بعد التسلیم من الصلاه بدعه لم یفعله الرسول (ص) وان الإحتفال
بعید المولد النبوی الشریف، وعید الإسراء والمعراج وعید نصف شعبان بدعه منکره،
وکذلک تنظیم المراسم العبادیه فی اللیله السابعه والعشرین من شهر رمضان المبارک
باسم لیله القدر بدعه محدثه فی الدین، وکل بدعه ضلاله وکل ضلاله فی النار، فهذه
الإحتفالات والمراسم لم یفعلها الرسول (ص) ولا الصحابه ولا السلف الصالح من هذه
الأمه، وأن عید المولد لیس عیداً إسلامیاً وأما الأعیاد الإسلامیه فهی عید الفطر
وعید الأضحی فقط.

وبالنسبه لعاشوراء – التی تعتبرها بقیه أهل السنه عید حلول السنه
الجدیده – یقول الوهابیون. ان الإحتفال به بدعه والسنه المأثوره عن النبی (ص) هی
صیام یوم تاسوعاء ویوم عاشوراء.

کذلک قالوا ان قراءه القرآن للمیت فی المقبره بعد الدفن والجلوس هناک حرام وباطل
ولا ینتفع المیت بشیء من هذه القرءات والأدعیه وإنما یتضرر المیت ویحزن عند سماعه
لهذه الآیات القرآنیه التی تقرأ فوق قبره، لأنه لا یقدر علی العمل بهذه الأوامر
والنواهی التی جاءت فی تلک الآیات، فکأنّ القارئ قام بمحاکمته وإقامه الحجه علیه
أمام ربه سبحانه وتعالی، وکذلک ختم القرآن وقراءه سوره یس ومراسم الصدقه التی تقام
فی الیوم السابع والیوم الأربعین وفی الذکری السنویه کلها حرام وبدعه لا تنفع
المیّت لأنه جاء فی الحدیث النبوی: (إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقه
جاریه أو علم ینتفع به أو ولد صالح یدعو له). وقالوا ان زیاره القبور والتـوسل
والتبرک بالأولیاء شرک مناف للتوحید. وکتابه بعض الآیات القرآنیه والأدعیه
المأثوره عن الأولیاء وشرب ماء هذه الآیات أو الاغتسال به اللشفاء أو للوقایه شرک.
و استعانه بغیر الله سبحانه وتعالی. وأوجبوا علی النساء البالغات ستر الوجه.
وأوجبوا علی الرجال إعفاء اللحیه وقص الشوارب، و قالوا ان تطویل السروال والبنطلون
أکثر من نصف الساق حرام بالنسبه للرجال. فهذه الاعتقادات والفتاوی الفاسده والغریبه
عن الدین دفع المسلمین إلی مواجهه الوهابیین وأفکارهم المنحرفه بالرفض، واتهامهم
بأنهم أعداء للإسلام والرسول الأعظم وألاولیاء الصالحین، وقالوا انهم جاءوا بهذه
العقائد المنحرفه وبدین جدید للتفرقه بین المسلمین وصرف الناس عن الأمور المعنویه،
لأن الوهابیین قالوا أیضا ان التنفل فی اللیل بأکثر من ثلاث عشره رکعه فی لیله
واحده بدعه، وان استعمال السبحه للذکر والورد بدعه منکره، وان النظر إلی التلفزیون
و أخذ الصور الفوتوغرافیه حرام وجعلوا کل مظاهر التدیّن والتوجه إلی المعنویات
المعروفه لدی الشیوخ خرافه بعیده عن الدین والسنه المحمدیه. ولأجل کل ذلک نبذهم
المسلمون وحاربوهم بکل ما یملکون من وسائل حتی لا ینتشر مذهبهم بین الناس، وحصلت
مصادمات شدیده بینهم وبین الوهابیین فی مدینه بواکی وأبیدجان ومان وغراندبسام
وأبانغورو وطوبی وأودیینی، وأعنف المصادمات کانت فی مدینه بواکی وأبیدجان ومدینه
باماکو عاصمه جمهوریه مالی الواقعه فی شمال ساحل العاج، ففی مدینه بواکی کان
المسلمون یترقبون کل من یرفع صوته بکلمه (آمین) فی الصلاه فی المساجد فیهجمون علیه
بتهمه الوهابیه والخروج من الدین، والوهابیون بدورهم اتهموا العلماء بالشرک
والخرافه وأنهم بحکم نجس العین لا تجوز الصلاه خلفهم ولا المشارکه فی جنازه المتوفی
منهم، فمواجهه المسلمین الشدیده لحرکه الوهابیه اوقفت انتشار و نمو الوهابیه فی
المناطق الشمالیه المسلمه. أما المناطق الجنوبیه المسیحیه والوثنیه فإن المسلمین
فیها لم یستطیعوا أن یمنعوا من انتشار الوهابیه فیها لأن دستور الدوله المبنی علی
اللادینیه لا یسمح لأی فرد أن یمنع أیه حرکه دینیه من ممارسه نشاطاتها العبادیه
والإجتماعیه، وهذا هو سر انتشار المذاهب الدینیه المختلفه فی ساحل العاج مثل
الوهابیه والأحمدیه والحمائیه والبهائیه والمحمدیه والشیعه الإثنی عشریه والشیعه
الإسماعیلیه وغیرها.

محنه الوهابیین

عندما جاء الوهابیون بأفکارهم المنحرفه قاومهم مسلمو ساحل العاج أشد المقاومه،
فألصقوا بهم کل أنواع التهم لکی یعافهم الناس ولا یعتبروهم مسلمین، ومن جمله هذه
التهم التی کان أغلبها مبالغه وافتراء قالوا: إن الوهابیین یتوضؤون بالبول، ویصلّون
علی جلد الکلب لکی یکونوا أغنیاء، ویبیعون المخدرات فی مساجدهم، وأنهم لا یحبون
الن