پاورپوینت کامل فوائد فقه مقارن ; سخنرانی آیت­الله مکارم شیرازی در همایش فقه مقارن ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فوائد فقه مقارن ; سخنرانی آیت­الله مکارم شیرازی در همایش فقه مقارن ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فوائد فقه مقارن ; سخنرانی آیت­الله مکارم شیرازی در همایش فقه مقارن ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فوائد فقه مقارن ; سخنرانی آیت­الله مکارم شیرازی در همایش فقه مقارن ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۷۹

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین
لاسیما بقیه الله المنتظر ارواحنا فداه ولا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم.

تشکیل این همایش علمی را در این ایام فرخنده و مبارک که در شعاع میلاد مبارک امام
زمان و در آستانه ماه مبارک رمضان هستیم، به همه شما عزیزان و دست­اندرکاران تبریک
عرض می کنم و امیدوارم این حرکت علمی به زودی به ثمر بنشیند و جهان اسلام و مخصوصاً
جهان تشیع از آن بهره مند بشود. حقیقت این است که مسئله فقه مقارن در ادوار گذشته
شور و نشاط بیشتری داشته و با اینکه وسا یل ارتباط در آن زمان کم و ارتباط مشکل
بود، در عین حال کتاب­های خوبی در زمینه فقه مقارن، چه در جهان شیعه و چه در جهان
اهل تسنن، نوشته شده است. ولی با گذشت زمان می بینیم این مسئله اُفت کرده و حتی در
عصر ما که شروع به نموّ مجدّد کرده، باز هم به آن پایه گذشته نرسیده است. عصر ما
عصر ارتباطات است و در چنین عصری فقه مقارن که نتیجه ارتباط اقوام با یکدیگر است،
باید شکوفایی بیشتری داشته باشد.

به هر حال من عرضم را از یک مقدمه شروع می کنم. یکی از شاخه­های توحید، توحید جهان
آفرینش است؛ یعنی عالم هستی یک واحد به هم پیوسته است. قرآن مجید در سوره ملک
می گوید: ﴿ما تری فی خلق الرحمن من تفاوت، فارجع البصر هل تری من فطور﴾؛ در خلق خدا
تفاوتی نیست. مفسران در اینجا «خلق» را معنای مصدری و گاهی اسم مفعولی کرده اند؛ به
این معنا که در آفرینش خداوند یا در مخلوقات خداوند تفاوتی نیست. نتیجه یکی است،
اما از دو زاویه به موضوع نگریسته شده است. قوانینی که بر این عالم حاکم است، همه
جا قوانین ثابت و مسلّم و یکسان است: ﴿فارجع البصر﴾؛ دقت بیشتر کن. ﴿هل تری من
فطور﴾؛ آیا شکافی در این عالم هستی می بینی؟ «فطور» از مادّه «فطر» و فطر به معنای
شکافتن است. افطار به خاطر این است که روزه را می شکافد. آفرینش همه پرده عدم را
می شکافد و ظاهر می شود. ﴿هل تری من فطور﴾؛ آیا در عالم هستی شکاف می بینی؟ این
استفهام انکاری است.

همه عالم، واحد به هم پیوسته است و به همین دلیل اگر بخواهیم درباره چیزی مطالعه
کنیم، در صورتی مطالعه ما صحیح خواهد بود که آن را در حال پیوستگی با کل آفرینش
ببینیم. اگر موجودات را مستقل کنیم و مستقل مورد مطالعه قرار بدهیم، این مطالعه
اشتباه و پر از خطا است. اما اگر آن را در حال پیوند و آن­چنان که هست ببینیم، این
مطالعه، مطالعه صحیحی است. ما این را یکی از شاخه های توحید می دانیم: وحدت عالم
خلقت و جهان آفرینش.

بعضی از دانشمندان می گویند این پیوستگی به قدری زیاد است که اگر ما یک دستگاه دقیق
داشته باشیم، جابه­جایی یک انسان در کره زمین در تمام کرات اثر می­گذارد. حرکت یک
اتومبیل از خیابانی به خیابانی دیگر در تمام کرات اثر می گذارد. ابزار دقیقی نداریم
که بتوانیم اینها را بسنجیم؛ چون به هم پیوسته است. اما این تأثیر مسلّم است. از
این بگذریم. به جهان دانش­ها و علوم برویم. علوم و دانش­هایی که از این جهان گرفته
می شود، همچون این جهان به هم پیوسته است. سراغ علوم تجربی و طبیعی که برویم، همه
برگرفته شده از طبیعت و به هم پیوسته است. به همین دلیل است که هرکسی یک دوران
تخصصی در علم می بیند، قبلاً باید یک دوران عمومی مختلف را دیده باشد. یک نفر که
می خواهد گیاه شناس بشود، آیا می تواند از علم شیمی و فیزیک خبری نداشته باشد؟ از
جغرافیای طبیعی، از زمین شناسی و خاک شناسی چطور؟ فرد می تواند گیاه شناس باشد، در
حالی­که در این مسائل مطالعه ای نداشته باشد؟ عالم طبیعت به هم پیوسته است. علوم
طبیعی و تجربی هم به هم پیوسته است. اکنون سراغ علوم انسانی می رویم.

محور علوم انسانی «انسان» است. محور مسایل مربوط به روان­شناسی، حقوق، قوانین،
ادیان و مذاهب و مسایل دیگری از این قبیل، انسان است. تمام این­ها به هم پیوسته
است، چون به یک محور برمی گردد و انسان جزء این عالم طبیعت است. بنابراین، علوم
انسانی نمی تواند با علوم طبیعی بدون رابطه باشد. نتیجه بگیریم و بگذریم. نتیجه این
شد که عالم خلقت به هم پیوسته است، علوم و دانش­ها به هم پیوسته است و اگر یک موجود
را به صورت مستقل مطالعه کنیم، خطا کرده ایم. موجودات را باید در حال پیوستگی
مطالعه کنیم. اگر در یک علم جدا مطالعه کنیم، خطا کرده ایم؛ چون علوم مانند عالم
خلقت به هم پیوسته است.

اکنون به سراغ علم و شاخه های علم برویم. علم فقه شاخه هایی دارد و مذاهبی در آن
است؛ چهار مذهب اهل تسنن، مذهب شیعه، مذهب زیدیه، مذاهب مختلفی که هست. اگر این­ها
را از هم جدا مطالعه کنیم و خواسته باشیم به واقعیت برسیم، این چیز عجیبی خواهد
بود. ما علوم را در رابطه با هم می بینیم. کل عالم را در رابطه با هم می بینیم. آیا
علم فقه و شاخه هایش می تواند در ارتباط با هم نباشد؟ طبعاً خواهد بود. مهم ترین و
ابتدایی ترین دلیل نیاز ما به فقه مقارن، به هم پیوستگی فقه در تمام مذاهب با
یکدیگر است. وقتی می خواهیم مقدمات علم فقه را ذکر کنیم، حدود دوازده علم ذکر
می کنیم و می گوییم کسی فقیه نمی شود مگر اینکه اصولی باشد، در لغت، علم رجال، علم
تفسیر، علم عقاید و در علوم مختلف عالم باشد. حدود دوازده علم را مقدمه استنباط
می شمارند. وقتی این قدر پیوستگی در علوم هست، آیا در علم فقه و در مذاهب مختلف،
می تواند به هم پیوستگی نباشد؟ بر این اساس، فقه مقارن از ضروریات فقه اسلامی است
و پیروان یک مذهب نمی توانند چشمشان را به مذهب خودشان بدوزند و از مذاهب دیگر
بی خبر باشند و فقیه عالیقدر قوی پنجه قهرمان بشوند.

این انتظار اشتباه است و از همین روست که می بینیم از آغاز، مرحوم شیخ طوسی کتاب
خلاف را می نویسد. مقدمه خلاف را ملاحظه کنید که از ضروریات این مسئله می گوید.
مرحوم محقق، معتبر را می نویسد. علامه تذکره و منتهی را می نویسد. در ارتباط با فقه
مقارن، حتی کتاب تحریر هم تا حدی فقه مقارن است. در کتاب­هایی مثل جواهر و امثال
آن­ها، فقه مقارن را نمی بینیم، ولی نقد مذاهب را در مسایل مختلف می بینیم و این
ایجاب می کند که مسئله را مهم بدانیم. از بعضی از روایات استفاده می شود که صحابه
ائمه هم به فقه مقارن آشنا بوده اند. امام می فرماید: «احبُّ اَن تجلسَ فی مَسجد
المدینه و تفتی الناس»؛ یعنی دوست دارم بروی در مسجد مدینه بنشینی و برای شیعه ها
فتوا بدهی. بیشتر مراجعین آن­ها اهل سنت بودند و از این معلوم می شود که صحابه امام
به مذاهب مختلف آشنا بوده و به مذاهب مختلف فتوا می داده اند. پس زمان ائمه، فقه
مقارن بوده و ائمه تشویق به آن می کردند. به هر حال من دلم می خواهد شیوه ها را
مطالعه کنید. اکنون فواید فقه مقارن را برای شما فشرده عرض می کنم. دنبال کردن فقه
مقارن فواید زیادی دارد که با ذکر مثال به چهار فایده آن اشاره می کنم.

اولین فایده این است که هر مغزی جرقه ای از علم دارد؛ چه شیعه باشد و چه سنی باشد.
اگر متعصّبانه و تنگ نظرانه به افراد نگاه نکنیم، هر مغزی جرقه ای دارد. ما در
بسیاری از مسایل با مذاهب دیگر مشترکیم. وقتی فقهِ آن­ها را در کنار فقهِ خودمان
مطالعه کنیم، جرقه های فکری در مسایل مشترک که در میان آن­ها است، ما هم از آن­ها
استفاده می کنیم؛ یا در میان ما، در مذهب ما جرقه هایی باشد، آن­ها استفاده
می کنند. من به عنوان مثال عرض می کنم، در مسایل «محارب»، ما و تمام مذاهب اسلامی
مشترکیم. در آیه ۳۳ سوره مائده آمده است: ﴿انما جزاء الذین یحاربون و…﴾؛ یکی از
حدودی که درباره محارب و مفسد فی­الارض جاری می شود، اعدام است. حالا اعدام به چه
صورتی باشد، در فقه گفته شده است. معمولاً دلیل حکم را آیه ۳۳ سوره مائده گرفته اند
و گاهی کمی آن طرف تر رفته اند و آیه ﴿من قتل نفساً بغیر نفسٍ او فسا