پاورپوینت کامل اخلاق علمی; جایگاه ارزشی و ویژگی های معلم در متون دینی ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق علمی; جایگاه ارزشی و ویژگی های معلم در متون دینی ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق علمی; جایگاه ارزشی و ویژگی های معلم در متون دینی ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق علمی; جایگاه ارزشی و ویژگی های معلم در متون دینی ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

فضیلت علم و دانش و برتری عالم

در فضیلت دانش و تعلیم و تربیت، همین بس که نام ارباب معرفت در کنار نام خداوند و فرشتگان او
یاد شده و خداوند، شهادت صاحبان علم را تالی شهادت خویش و ملائکه برشمرده است.

همچنین به برتری اهل علم اشاره فرموده و مقام ایشان را در کنار اهل ایمان، رفعت بخشیده است.

در آغازین سخنان وحی، در کریمه قرآنی «اِقْرأ وَ ربُّکَ الاکْرَمُ، الّذی عَلَّمَ بِالْقَلَم» سخن از
تعلیم به میان آمده و گوش جان ها را نوازش داده است. بنابراین، هنر زیبای معلمی نیز از آنِ
خداست. تعلیم و تربیت، از شئون الهی است و خداوند این موهبت را به پیامبران و اولیای
خویش ارزانی فرموده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند. انسان نیز با پذیرش این
مسئولیت، نام خود را در قالب واژه مقدس معلم ثبت می کند و این دست توانای معلم است که
چشم انداز آینده انسان ها را ترسیم می کند.

تعلیم و تربیت، اساس و بنیادی است که پایداری دین و آیین بر آن استوار می شود و جامعه
بشری از این طریق به رشد و تعالی می رسد. تعلیم اندوخته های علمی به دیگران، از مهم ترین
عبادت ها و بلکه از مؤکدترین واجبات کفایی است که در آموزه های روح بخش اسلام به آن
پرداخته شده است.

اگر جایگاه علم و دانش از دیگر عبادت ها برتر است، فضیلت مقام علم و معلمی نسبت به
مقام عبادت کنندگان، همانند برتری ماه شب چهارده نسبت به بقیه ستارگان آسمان است، چنان
که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است:

«فَضْلُ الْعالِمِ علی العابِدِ کَفَضْلِ الْقَمَرِ عَلی سائِرِ النُّجوُم لَیْلَهِ الْبَدْرِ».

زیرا معلم، هدایتگری است که در پرتو هدایت معنوی خود، جامعه را از تباهی می رهاند و
ارشاد و نجات افراد بشر جز به دست معلمان خود ساخته، فراهم نمی شود.

حضرت امام خمینی رحمه الله با تأکید بر این حقیقت تابناک می فرماید:

ملت عزیز ایران و سایر کشورهای مستضعف جهان اگر بخواهند از دام شیطنت ابرقدرت های
بزرگ تا آخر نجات پیدا کنند، چاره ای جز اصلاح فرهنگ و استقلال آن ندارند و این میسر
نیست جز با دست اساتید و معلمان متعهدی که در دبستان ها تا دانشگاه ها راه یافته و با تعلیم و
کوشش در رشته های مختلف علوم و تربیت صحیح در مراکز تربیت معلم، از عناصر منحرف و
کج اندیش، نوباوگان را… به حسب تعالیم اسلامی تربیت و تهذیب کنند.

در این فراز به صفات و ویژگی های برجسته ای، چون تخصص و تعهد که باید زیور روح
معلمان باشد، اشاره شد و حال، به این حقیقت بزرگ پی می بریم که معلمان، حق بزرگی بر گردن
تمام بشریت دارند.

پیام متن:

۱. برتری مقام دانش بر دیگر عبادت ها.

۲. والایی مقام معلم و نیز حق بزرگ معلمان بر جامعه بشری.

برتری های علم و معلم از دیدگاه امام علی علیه السلام

معلم بدین سبب بر دیگران برتری دارد که حامل و ناشر علم است، علم هفت امتیاز دارد و به همین
جهت از زخارف دنیا با ارزش تر است. این فضیلت را امام علی علیه السلام در سخنانی، این گونه برمی شمارد:

۱. علم، میراث انبیاست و مال، میراث فرعون ها.

۲. علم را هر چه انفاق کنی، کم نمی شود، ولی مال را هر چه خرج کنی، کم خواهد شد.

۳. مال، احتیاج به حافظ و نگهبان دارد وصاحب مال باید در نگهداری آن مراقبت کند، ولی
علم، نه تنها احتیاج به مراقبت ندارد، بلکه صاحب خود را هم از خطرها و ضررها حفظ می کند.

۴. علم تا قیامت همراه آدمی است، ولی مال و ثروت پس از مرگ رها می شود.

۵. مال برای مؤمن و کافر حاصل می شود، ولی علم فقط برای اهل ایمان حاصل می شود.

۶. تمام مردم در امر دین خود نیازمند اهل علمند، ولی نیازمند صاحبان ثروت نیستند.

۷. علم در هنگام عبور صاحبش از صراط، او را یاری می کند، ولی ثروت در عبور از صراط،
مانع و مزاحم صاحب خود می شود.

معلم در مقام هدایت، به نوعی پدر روحانی انسان هاست، بر این اساس بر پدر جسمانی
برتری دارد.

از پدر گر قالب تن یافتیم

از معلم جان روشن یافتیم

این پدر بخشنده آب و گل است

آن پدر روشنگر جان و دل است

لیک اگر پرسی کدامین برترین

آن که دین آموزد و علم یقین

(شهریار، کلیات اشعار)

آورده اند که اسکندر به معلم خویش احترام بسیار می گذاشت، از او پرسیدند چرا معلم
خویش را بیش از پدر احترام می کنی؟ گفت: به سبب آنکه پدرم مرا از عالم ملکوت به زمین
آورده و استاد، مرا از زمین به آسمان برده است.

نخستین عامل سرنوشت ساز انسان، آموزگار اوست. آدمی همواره برای شکل دادن به شخصیت
خود، سرمشق می طلبد و عشق او به کمال جویی، طبیعی است. معلم، معمار شخصیت انسان و الگوی
مجسمی است که آدمی آگاهانه یا ناآگاهانه از وی تقلید می کند و شخصیت خود را با وی همانند
می سازد. مربی فقط آموزگار انسان نیست، بلکه اسوه عملی اخلاق و تربیت برای فراگیران است.

امام سجاد علیه السلام می فرماید: «آن کسی که فرزانه ای ارشادگر ندارد، هلاک خواهد شد».

پیام متن:

امتیازات علم: میراث انبیا، ماندگاری علم، مراقبت علم از انسان، همراهی علم تا
قیامت، علم مخصوص اهل ایمان، نیاز به علما، علم تسهیل کننده عبور از صراط.

ایمان و اعتقاد به خداوند، از صفات و بایسته های وجودی معلم

از شاخصه های بزرگ عالمان، به ویژه آنان که گام های راسخ و استواری در مسیر علم و کمال
برداشته اند، ایمان است:

«وَ الرّاسِخوُنَ فِی العِلْم یَقوُلوُنَ آَمَنّا». (آل عمران: ۸)

ایمان به خداوند، ایمان به حقایق انکارناپذیر هستی، ایمان به معاد و ایمان به نشانه های الهی
از ویژگی های برجسته اهل علم است.

معلم شهید، استاد مطهری، نقش ایمان در کنار علم آموزی و معرفت اندوزی را چنین ترسیم می کند:

علم، ابزار می سازد، ایمان قصد، علم سرعت می دهد و ایمان جهت.

علم، به ما روشنایی و توانایی می بخشد و ایمان، عشق و امید و گرمی.

علم، جهان را جهان آدمی می کند و ایمان، روان را روان آدمیت.

علم، طبیعت ساز است و ایمان، انسان ساز.

علم، زیبایی اندیشه است و ایمان، زیبایی احساس.

معلم افزون بر تأثیرگذاری سودمند علمی، ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک نقش
می زند و ندای فطرت را به گوش همه فراگیران می رساند. اندیشه معلم همواره این است که
زندگی بشر بر مدار ایمان، ارزش ها و کرامت های انسانی بگردد. تا بدین وسیله به شناخت
خداوند، شناخت مکتب الهی و راه کمال بینجامد.

پیام متن:

ایمان و اعتقاد معلم و تلاش برای پرورش شاگردانی مؤمن و معتقد به معاد.

معلم و مقام خشوع

در اصل باید نتیجه علم و دانش، ترس از خداوند و رسیدن به مقام خشیت باشد که در این
صورت معلم، به تقوای الهی که نخستین شرط پوشیدن کسوت معلمی است، راه یافته است.
همان گونه که خداوند متعال در این کریمه نورانی بر این امر اشاره دارد:

به راستی کسانی که از علم و دانش بهره مند شده اند، آن گاه که آیات الهی بر آنان خوانده
می شود… به خشوع آنها بیفزاید. (اسراء: ۱۰۷ و ۱۰۹)

در حقیقت، خدا ترسی از ویژگی های مهم اهل دانش است، چنان که در قرآن نیز این نشانه آمده است:

«انما یَخْشَی اللّه ُ مِنْ عِبادِهِ العُلَماءُ؛ از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان از خدا می ترسند.»
(فاطر:۲۸)

مطیع خداوند، تنها کسی است

که او را نصیبی ز دانش بسی است

پیام متن:

خدا ترسی معلمان و بهره مندی از مقام خشیت.

معلم و نرم خویی

تعلیم و تربیت هنگامی نتیجه بخش است که با نرم خویی و برخوردهای محبت آمیز همراه باشد.
در مقام تبلیغ، به نرمی سخن گفتن و رعایت لطافت و ظرافت در کلام، تأثیر بسیار شگرفی بر
مخاطب می گذارد.

هنگامی که موسای پیامبر به سوی فرعون رفت، خداوند فرمود: «به نرمی با او سخن بگو،
شاید متذکر شود یا از خدا بترسد».

به شیرین زبانی و لطف و خوشی

توانی که فیلی به مویی کشی

سعدی

تندخویی، سرزنش و پرخاشگری در تربیت، هرگز مؤثر نیست، بلکه مخاطب را به
انگیزه های انفعالی می کشاند و عناد و ستیز وی را برمی انگیزد.

به همواری ادب کن، خصم سرکش را که خاکستر

به نرمی زیر دست خویش می گرداند آتش را

صائب تبریزی

باید توجه داشت که نرم خویی خوب است، ولی اگر از حد لازم خود بگذرد، آسیب های جبران
ناپذیری به همراه خواهد داشت. بنابراین باید میزان مناسب آن را دانست و از افراط و تفریط پرهیز کرد.

درشتی نگیرد خردمند پیش

نه سستی که ناقص کند قدر خویش

سعدی

پیام متن:

آثار مثبت نرم خویی در تعلیم و تربیت.

مناعت طبع و استغنای نفس معلم

بی نیازی، از ویژگی های شایسته و ستودنی معلمی است. معلم نباید به مال و جاه دیگران نظر
داشته باشد، بلکه شرافت معلمی حکم می کند که چشم امید و دست نیازش به سوی خداوند
بخشنده باشد. در شرافت مؤمن، امام صادق علیه السلام می فرماید:

«شرافت مؤمن، در به پا خاستن او شبانگاهان برای عبادت و عزت او در بی نیاز دانستن خود
از مردم است».

نشانه استغنای نفس، آن است که انسان راضی به رضای رب باشد، هرگز حسرت مال دیگران
را نخورد و با وجود سرمایه علم و معرفت خویش، به خاطر متاع ناچیز و حقیر دنیا، دست به
س