پاورپوینت کامل اطعام به دیگران، سنتی پسندیده در سیره بزرگان. ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اطعام به دیگران، سنتی پسندیده در سیره بزرگان. ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اطعام به دیگران، سنتی پسندیده در سیره بزرگان. ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اطعام به دیگران، سنتی پسندیده در سیره بزرگان. ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۹۴

جوانی و اغتنام فرصت

دوره طلایی جوانی

جوانی نگه دار کاین مرغ زیبا

نماند در این خانه استخوانی

پروین اعتصامی

آنان که به جایی رسیده اند و نام خویش را در صحیفه بزرگان و نوابغ ثبت کرده اند، قطعا از اصول و
قوانینی خاص پیروی کرده اند که از جمله آنها، در ربودن فرصت ها و استفاده کامل از زمان است.

در این میان، دوران طلایی جوانی، بهترین و زیباترین فرصت هاست؛ پس از سال های
جوانی، دیگر نمی توان به بسیاری از موقعیت ها دست یافت، زیرا نشاط و قدرت جوانی در کار
نیست و امکان بهره وری مناسب از شرایط وجود ندارد.

باری، جوانی چون رودی است جاری و بی بازگشت و مانند ستاره ای است که تنها یک بار در
آسمان عمر آدمی طلوع می کند و چون غروب کند، هرگز طلوع نخواهد کرد.

شور و نشاط و عشق و توان جوانی، چون مرکب هایی راهوارند که صاحبان شان را به سرزمین
زیبای آرزوهایشان می رسانند و آدمی در هیچ دوره ای به اندازه دوران جوانی نمی تواند تلاش و
کوشش در راه هدفش به خرج دهد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «فرشته ای الهی هر شب جوانان بیست
ساله را ندا درمی دهد که کوشش و جدیت نمایید و برای رسیدن به کمال و سعادت، مجاهده کنید».

رابرت هریک می گوید:

اکنون که می توانی، دامنی از گل سرخ پر کن! که عقاب کهنسال زمان، همچنان در پرواز است و
این گُل که امروز در روی تو می خندد، فردا همه بر باد خواهد رفت. از عمر آدمی، همان بخش
نخست، بهترین است، آن هنگام که خون گرم جوانی در تن جاری است و چون این دوران
سپری شود، ایامی سخت تر و ناخوش تر، آن روزگار خوش را در پی خواهند بود. پس شرم و
ناز و بهانه را رها کن و فرصت غنیمت شمار که چون جوانی را بی بهره پشت سر نهادی، جز آه
و حسرت پیش روی نخواهی داشت.

فارقی از قدر جوانی که چیست

تا نشوی پیر ندانی که چیست

نظامی

پیام متن:

۱. استفاده از دوران طلایی عمر برای رشد و تعالی؛

۲. دوران جوانی، بهترین و زیباترین فرصت های زندگی.

انواع فرصت ها

فرصت هایی که در اختیار انسان ها قرار می گیرند، یا بازگشت پذیرند و یا بدون بازگشت.

موهبت هایی چون سلامتی، فراغت، قدرت، امنیت و مانند آنها، برگشت پذیرند و اگر آدمی آنها را از
دست بدهد، امکان بازیابی دوباره آنها را خواهد داشت، گرچه این امکان تکرار نباید بهانه ای برای غفلت
و سستی در استفاده از آنها باشد؛ زیرا اگر هر کدام از این فرصت ها بدون توجه از دست برود، در حقیقت
غنیمت ها و پیشرفت های متناسب با آنها از دستش می رود و در این صورت، زمان تکرار دوباره آنها
کاملاً نامعلوم است و شاید دیگر تکرار نشود. چه بسا اگر سلامتی از کف برود، دیگر به سوی آدمی
بازنگردد و یا قدرت برای همیشه به ضعف گراید و فراغت هایی که هرگز به سراغ انسان نیاید.

نبی اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:

کسی که در نیکی و خیری بر او گشوده شد، باید آن را غنیمت شمارد، چه اینکه نمی داند چه
وقت بر روی او بسته خواهد شد.

و نیز علی صلی الله علیه و آله فرمود: «به هر فرصتی، دوباره نمی توان دست یافت».

و باز از آن حضرت نقل است که: «وقتی در صدد کار نیکی برمی آیی، به آن اقدام کن؛ زیرا نمی دانی که
بعد چه پیش خواهد آمد».

هر وقت خوش که دست دهد مغتنم شمار

کس را وقوف نیست که انجام کار چیست

پیوند عمر، بسته به موییست هوش دار!

غم خوار خویش باش، غم روزگار چیست

حافظ

و امّا فرصت هایی نیز وجود دارد که تنها یک بار نصیب انسان خواهد شد و هرگز تکراری
برای آنها نیست. از آن جمله است عمر آدمی که فقط یک بار به او عطا می شود و چون به سر آید،
هرگز باز نخواهد گشت.

افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد

وز دست اجل، بسی جگرها خون شد

کس نامد از آن جهان که پرسم از او

کاحوال مسافران دنیا چون شد

خیام

ز عمر تا نفسی هست کار خویش بساز

نفس چو رفت چه سازی اگر نیاید باز

نظامی

پیام متن:

۱. بازگشت ناپذیری برخی از فرصت ها و نعمت های زندگی؛

۲. قدرشناسی از نعمت های مهمی چون عمر و امنیت و سلامتی.

جوانی، فرصتی نایاب

جوانی، بهاری سبز و خرم است که در سرزمین عمر آدمی تنها یک بار به گل و شکوفه می نشیند و چون
دست خزانِ میان سالی و کهن سالی بر آن افتد، دگربار امیدی به رویش و شادابی و سرسبزی آن نخواهد بود.

بهارا! دریغا که پایانه ای

دریغا که پیوسته با ما نه ای

دریغا که چون روزگار شباب

یک امروز هستی و فردا نه ای

دلا خرمی کن در این خرمی

کم از خاک و از سنگ خارا نه ای

غنیمت شمر عمر در نوبهار

که تو نیز همواره بر جا نه ای

گمانت که جاویدی اما دریغ

برآنی که پایایی، اما نه ای

رشید یاسمی

برای آنان که در پی تحصیل دانشند و آنها که در آرزوی رسیدن به هدف های بلندشان هستند و نیز
کسانی که در اندیشه تهذیب نفس و خودسازی اند، هیچ فرصتی بهتر از روزگار جوانی نخواهد بود.

جوانی عزیز است زیرا جوانی

بُود بهترین دوره زندگانی

رس

و چه بسیار افرادی که در جوانی نسبت به این امور سستی ورزیدند و سال ها پس از آن با
وجود علاقه شدیدشان، هرگز موفق به انجام آنها نشدند، زیرا نه از نیروی جوانی خبری بود و نه
از طراوت و شادابی آن اثری.

کاری نکرده ام به جوانی ز بهر خویش

بگذشته عمر، بندگی دوست کی کنم

مجمع

امام خمینی رحمه الله می فرماید:

جوانان ننشینند که گرد پیری سرو روی آنان را سفید کند. ما به پیری رسیده ایم و به مصایب و
مشکلات آن واقفیم. شما تا جوان هستید، می توانید کاری انجام دهید؛ تا نیرو و اراده جوانی
دارید، می توانید هواهای نفسانی را از خود دور سازید. اگر در جوانی به فکر اصلاح و ساختن
خود نباشید، دیگر در پیری کار از کار گذشته است. تا جوانید فکری کنید، نگذارید پیر و فرسوده
شوید. قلب جوان، لطیف و ملکوتی است و انگیزه های فساد در آن ضعیفند، لیکن هر چه سن بالا رود،
ریشه گناه در قلب قوی تر و محکم تر می گردد و تا جایی که کندن آن از دل ممکن نیست.

جوانا به روز جوانی ز پیری

بیندیش کز پیر ناید جوانی

پروین اعتصامی

* * *

جوانی، گهِ کار و شایستگی است

گه خودپسندی و پندار نیست

پروین اعتصامی

پیام متن:

۱. آمادگی و لطافت روحی جوان؛

۲. پشیمانی برای از دست دادن فرصت ها.

فرصت ها را دریابیم

خداوند، ابزار رسیدن به سعادت و کامیابی را به طور یکسان در وجود همه انسان ها به ودیعت
نهاده است. که از جمله آن ابزار، نهادن فرصت های کافی در اختیار آنان می باشد. اما دریغا که فرصت ها،
نعمت هایی هستند که ارزش و منزلت واقعی آنها بر آدمیان پوشیده است و ازاین رو، بخشی از
رهنمودهای بزرگان مربوط