پاورپوینت کامل شکوه کار و تلاش (قسمت اول) ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شکوه کار و تلاش (قسمت اول) ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شکوه کار و تلاش (قسمت اول) ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شکوه کار و تلاش (قسمت اول) ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۶

کار از منظر اسلام

از نظر اسلام، کار امری مبارک و مقدس است و آن که «به حرفه و کاری مشغول است، محبوب
خداست.» و «کسی که برای اداره زندگی اش می کوشد، هم سنگ مجاهد در راه خداوند معرفی
شده است.» بلکه «مقام وی برتر از مقام مجاهد در راه خدا دانسته شده است.» «هر که از
دست رنج حلال خویش بخورد، درهای بهشت برایش گشوده می شود تا از هر یک که می خواهد
درآید.» و «خیری نیست در وجود کسی که به دنبال جمع آوری مال از راه حلال نباشد تا بدین
وسیله، آبروی خود را محفوظ دارد و دِیْن خود را ادا کند و صله رحم انجام دهد».

در کلام امامان معصوم علیهم السلام : «بر آن که سنگینی (اقتصادی) خود را بر دوش دیگران می اندازد
(و خود از کار شانه خالی می کند)، لعن شده است.» همچنین از علی علیه السلام نقل شده است: «آن که آب
و خاک کافی در اختیار دارد، ولی فقیرانه زندگی می کند، از رحمت خدا دور است.» طبیعی است که
زندگی فقیرانه، در عین بهره مندی از آب و خاک کافی یا به سبب نداشتن تدبیر کافی در به کارگیری این
ثروت های خدادادی یا به دلیل رها کردن کار و تلاش، در استفاده بهینه از این امکانات است.

محمدبن منکدر می گوید: روزی از روزهای گرم به اطراف مدینه می رفتم، امام باقر علیه السلام را
دیدم. او مردی تنومند و سنگین بود و به طرف مزرعه می رفت. با خود گفتم: سبحان اللّه ، بزرگی از
بزرگان قریش در چنین ساعتی و در چنین حالتی به طلب دنیا می رود، باید او را موعظه کنم.
به او نزدیک شدم و سلام کردم. در حالی که عرق می ریخت، با گشاده رویی پاسخم داد. گفتم:
خدا حال تو را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در
طلب دنیاست. نمی ترسی که در این حالت اجل تو در رسد، در حالی که در طلب دنیا هستی.
فرمود: اگر مرگ در رسد و من در این حال باشم، مرگم فرا رسید[ه است]، در حالی که به
اطاعت و انجام فرمان الهی مشغول هستم تا به وسیله آن، خود و خانواده خود را از تو و مردم
بی نیاز سازم. من آن گاه می ترسم که مرگ فرا رسد، در حالی که به گناهی از گناهان مشغول
باشم.

گفتم: راست گفتی، خدا تو را رحمت کند. می خواستم موعظه ات کنم، اما تو مرا موعظه
کردی. به گفته صائب تبریزی:

مشو غافل ز گردیدن که روزی در قدم باشد

همین آواز می آید ز سنگ آسیا بیرون

حضرت علی علیه السلام در بیان این سخن خداوند که فرمود: «وَ أَنَّهُ هُوَ أَغْنی وَ أَقْنی؛ او را بی نیاز کرد و
سرمایه باقی بخشید.» (نجم: ۴۸) این گونه می فرماید: یعنی هر انسانی را به وسیله معیشت او بی نیاز
کرد و به واسطه کسب و کارش راضی گرانید. ناصر خسرو نیز چنین می سراید:

چو مرد باشد پر کار و بخت باشد یار

ز خاک تیره نماید به خَلق زر عیار

فلک به چشم بزرگی کند نگاه در آنک

بهانه هیچ نیارد ز بهر خردی کار

بزرگ باش و مشو تنگ دل ز خردی کار

که سال تا سال آرد گلی، زمانه ز خار

پیام متن:

تأکید فراوان اسلام به کار و تلاش.

کار، بازتاب صفت خداوند

جهان هستی، جهان کار و کوشش است و در حقیقت، هر ذره ای در عالم وجود، به کار و وظیفه ای
مشغول است و به تعبیر حکیم نظامی گنجه ای:

هر ذره که هست اگر غباریست

در پرده مملکت به کاریست

در حقیقت، این ویژگی برجسته جهان آفرینش که هر ذره ای در آن همواره در حال انجام به
کاری است، بازتاب یکی از صفت های زیبای آفریننده جهان است، چنان که در قرآن مجید می خوانیم:

«کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فی شَأْنٍ؛ او هر آن در شأن و کاری است.» (الرّحمن: ۲۹)

مولانای بلخی با بهره گیری از این آیه، خداوند را همواره در کاری می داند و چنین می سراید:

کُلِّ یَومٍ هو فی شَأنٍ بخوان

مَرْ و را بی کار و بی فعلی مدان

کمترین کارش به هر روز آن بودکاو سه لشکر را روانه می کند

لشکری ز اصلاب سوی امهاتبهر آن تا در رَحِم روید نبات

لشکری ز ارحام سوی خاکدانتا ز نرّ و ماده پر گردد جهان

لشکری از خاک تا سوی اجلتا ببیند هر کسی عکس العمل

درحقیقت، مولانا در این بیت ها به مفهوم این حدیث شریف نبوی صلی الله علیه و آله نظر داشته و از آن
استفاده جسته است که:

خداوند را در هر لحظه سه لشکر است: لشکری که از صُلب پدران به سوی ارحام مادران فرود
می آید؛ لشکری که از رحم مادران به روی زمین در حرکت است و لشکری که از دنیا به سرای
دیگر، برای دیدن عکس العمل اعمال خویش کوچ می کند.

همچنین، اندیشمندی، درباره تبین «کار» خداوند در جهان آفرینش، چنین می گوید:

کار خداوند در دنیا: امر و نهی، زنده ساختن، میراندن، عطا کردن، بازداشتن و عزت وذلت
بخشیدن است و در آخرت نیز: حساب و سئوال و عقاب و ثواب می باشد.

پس، بنده ای که همواره اهل کار و کوشش است، در واقع به صفت پروردگارش متصف شده
و جلوه او را در وجود خود باز تابانیده است؛ چرا که خداوند همواره به کار و شأنی می پردازد. بر
این اساس، کار یعنی ظهور نور و برکت و زیبایی. جبران خلیل جبران می گوید: «هنگامی که
عاشقانه کار می کنید، با خویشتن خویش یگانه می شوید، با دیگران یگانه می شوید و با خدا نیز
یگانه می شوید».

پیام متن:

پرداختن به کار و همرنگ شدن با پروردگار جهان.

نشاط و لذت زندگی با کار

آدمی، غرق نعمت های خداوند است، اما هرگز، نه به عمق این نعمت ها پی برده و نه از همه آنها
آگاه است. برخی از نعمت ها چون با سختی همراه است، موجب کراهت قلبی آدمیان شده است،
که از جمله آن ها، کار و کوشش است. از آن جا که نعمت «کار و تلاش»، به همراه سختی مشقت در
اختیار آدمیان قرار گرفته است، قدر حقیقی و کامل آن فراموش می شود و در نتیجه، اینان به سبب
ناآگاهی، معمولاً از آن گریزان هستند و به دنبال بهانه ای می گردند تا از زیر بار آن شانه خالی کنند.
در حالی که اگر انسان ها در زندگی خویش از گوهر کار بی بهره بودند و همه نعمت ها بدون
کمترین تلاش آنها در اختیارشان قرار می گرفت، زندگی ایشان بی روح و بی نشاط می گشت و به
تدریج انگیزه ادامه حیات، در وجود آنان از بین می رفت.

به برکت کار و تلاش درخت زندگی آدمی، از میوه های شادابی و سرسبزی بارور می شود و
در نتیجه، روح و جسم او را از ضعف و ناراحتی پاک می سازد. امام صادق علیه السلام با توجه به این نکته
مهم، در سخنی حکیمانه چنین می فرماید:

اگر تمام نیازمندی های مردم (بدون کار و تلاش) برایشان تأمین می شد، هرگز زندگی شان گوارا
نمی شد و لذت آن را درنمی یافتند.

و آن گاه می افزاید:

مگر نمی بینی هرگاه شخصی مهمان گروهی شود و مدتی نزد آنان بیاساید، به گونه ای که تمام
نیازهایش همچون غذا و نوشیدنی و خدمات تأمین گردد، خود از بی کاری خسته می شود و به
دنبال کاری می گردد تا خود را بدان مشغول دارد؟ پس چگونه است اگر در سراسر عمر، تمام
نیازمندی هایش تأمین شده باشد.

در حدیثی نیز از امام علی علیه السلام چنین آمده است: «هر که کار کند، بر نیرویش افزوده می شود و
هر کس در آن کوتاهی کند، سستی اش فزونی یابد». همچنین در سخنی از امام صادق علیه السلام نقل است:

منزه است خدایی که رزق و روزی را مقدر فرموده است و آن را چنان نبخشید که با سستی به
دست آید. چرا که اگر روزی انسان ها (بدون تلاش آنها) در یک جا گرد آمده بود، مردم به
دلیل بی کاری، سخت دچار سرمستی نعمت می شدند و در نتیجه، فساد افزایش می یافت و
کردارهای زشت به ظهور می رسید.

یکی از دانشمندان می گوید:

اگر مایل به آسایش و راحت نفس خود هستی و به سلامت بدن و فکر خود علاقه داری و می خواهی
از بار غم و اندوه بیرون بیایی، به این یک دستور مختصر رفتار کن: هیچ وقت بی کار منشین.

پیام متن:

شادی و نشاط دنیوی و افزایش نیروی بدنی، به برکت کار و تلاش.

کار و هماهنگی با جهان هستی

زیبایی جهان هستی، در گرو حفظ تناسب و هماهنگی تمامی مجموعه های دستگاه آفرینش با
یکدیگر است. در عالم هستی، هر ذره ای سرگرم کاری است و به تعبیر حکیم نظامی گنجه ای:

در این پرده یک رشته بی کار نیست

سررشته بر ما پدیدار نیست

و انسان زمانی یا این مجموعه، هماهنگ خواهد شد و با این پیکره تناسب خواهد یافت که او
هم به وظیفه ای بپردازد در این صورت، به نظم و شکوه جهان هستی آسیبی وارد نخواهد شد؛
زیرا تنها این گونه است که آدمی در متن موسیقی هستی، ساز موافق می نوازد و با تمام ذرات
جهان آفرینش، هم آوا خواهد شد.

جبران خلیل جبران می گوید:

شما کار می کنید و با کارتان، با آهنگ خاک هم نوا و با روح زمین یگانه می شوید، زیرا بی کاری
و بی ثمری، غریبگی است با فصل ها و نیز جاماندن است از کاروان زندگی؛ کاروانی که با شکوه
و سرافرازی، عازم ابدیت است. آن گاه که کار می کنید، نی ای هستید که از قلب پاک و خالی تان،
زمزمه های نرم و جاری زندگی به آوایی خوش بدل می شود؛ آواز خوش زندگی. کدامین شما
می خواهد نی ای باشد خاموش و گنگ، آن گاه که نی های بی شمار هستی، هم نوا شده اند و
عاشقانه می خوانند.

دانشمند دیگری در همین زمینه گفته است:

حرکت و جنبش و تکاپو در برابر سکون و توقف و آرامش، از مفهوم های اساسی و دیرین در
جهان بینی است. هراکْلیتوس، جهان هستی را همواره در حال گداز و کرشمه و رقصی آرام و
ابدی می داند و در نظر او سکون و ثبات و یک نواختی در قاموس آفرینش مفهومی ندارد.
هِگِل، فیلسوف نامی آلمان، حرکت و تکاپو را محور اساسی فلسفه خود قرار داد. مفاهیم
اساسی در فیزیک نو نیز حرکت و تکاپوست. جهان از دیدگاه فیزیک نو، چیزی جز جنبش
نیست و همه چیز در حرکت است. در برابر این توجیه کلی فلسفی از نظام آفرینش، اکنون
دانشمندانی که باعلوم عملی و به کاربستن اصول نظری سر و کار دارند، با این مسئله روبه رو
هستند که چگونه روش کار و فعالیت خود را با ناموس تکاپو و حرکت هماهنگ سازند، تا
برخلاف سیر طبیعی، حرکت ن