پاورپوینت کامل ارزش در معیشت ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارزش در معیشت ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارزش در معیشت ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارزش در معیشت ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۹۸

اخلاق اقتصادی در اقتصاد اسلامی

انسان برای ادامه حیات خود، نیاز به نعمت هایی دارد که خداوند برای او فراهم کرده است. به دست
آوردن نعمت های مادی برای تأمین معاش، با انجام دادن فعالیت های اقتصادی امکان پذیر است.

این فعالیت ها در قالب تولید، توزیع، مصرف و خدمات مربوط به آنها شکل می گیرد. در
اخلاق اقتصادی مجموعه جهت گیری های نظام اخلاقی اسلام، اعم از تبیین ارزش ها و
ضد ارزش ها در حیطه مسائل اقتصادی مطرح است. برای مثال، کسی که به نظام اقتصادی اسلام
پای بند باشد، نمی تواند اسراف، تجمل پرستی، رشوه، ربا و ضد ارزش های دیگر را در فعالیت
اقتصادی خود راه دهد و از قناعت، انصاف، ایثار و دیگر ارزش های مثبت فاصله گیرد.

فقر و ثروت در اخلاق دینی

در زندگی دنیوی، ناچار از امرار معاش هستیم. از خصوصیت های زندگی این جهانی، انجام دادن
معامله و مبادله و کسب درآمد است. پرداختن به این امور در نگاه ارزشی اسلام، در صورتی که با
هدف رشد و تعالی مادی و معنوی فرد و تحقق عدالت اجتماعی و رفاه عمومی باشد و در جهت
کسب رضای خدا از آنها استفاده شود، نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه شایسته ستایش و تقدیر است.

علاقه به جمع آوری ثروت حلال، منشاء تحرک اجتماعی و گردش اقتصادی است.

امام جعفر صادق علیه السلام در روایتی می فرماید:

لا خَیرَ فی مَنْ لاْ یُحِبُ جَمعَ المالِ مِن حلالٍ یَکُفُّ به وَجههَ وَ یَقضی به دَینَه وَ یَصِلُ بهِ
رَحمَه.

خیر و خوبی در آن کس نیست که علاقه به جمع آوری مال از راه حلال ندارد تا بدان وسیله
آبروی خود را محافظت و قرض خود را ادا کند و صله رحم انجام دهد.

مال و ثروت حلال باعث زندگی راحت، آرامش روانی، وسیله آزمایش الهی، مایه برکت و
پوشاننده عیب هاست.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم توجه به معاد و باورهای دینی را برای کسی که در فقر مادی به سر می برد،
بعید می داند و می فرماید: «اگر نان نباشد، قادر برانجام روزه و خواندن نماز و ادای واجبات الهی
نخواهیم بود».

فقر آثار ناخوشایند و وحشتناکی در زندگی انسان بر جای می گذارد که از آن جمله می توان به
احساس ذلت و درماندگی، کفرآفرینی و جهل زایی اشاره کرد. حضرت علی علیه السلام نیز درماندگی
را از پی آمدهای فقر بر می شمرد: «تهی دستی، مرد زیرک را در برهان کُند می سازد».

پیام متن:

توجه به آثار مثبت ثروت و پی آمدهای ناگوار فقر.

فقر و ثروت، عامل سقوط یا صعود؟

در بینش اخلاقی اسلام، فقر و ثروت می تواند عامل سقوط یا صعود انسان شود. مال و ثروتی که
آدمی را از انسانیت، معنویت و خدا دور سازد، نه تنها مفید و موثر نیست، بلکه زیان بار و
خطرآفرین است. در مقابل، اگر فقر موجب دوری انسان از شیطان صفتی، فتنه انگیزی،
ظلم پروری و تبهکاری، غفلت و خوش گذرانی شود، نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه شایسته
ستایش است و به گفته امام جواد علیه السلام ، باید چنین فقری را در آغوش گرفت. حضرت، تصریح
می فرماید: «صبر را بالش خود ساز، فقر را در آغوش گیر، و لذت ها را واگذار».

خداوند متعال آدمی را از مالی که اندوخته شده و در راه فقرزدایی خرج نمی شود، بر حذر می دارد.

تفاخر و تکاثر را موجب غفلتی می داند که سرانجام، انسان را به شمارش مردگان و گورها
وامی دارد، تا بدین وسیله برتری خود را بر دیگران اظهار کند.

به طور کلی، مال و ثروت، هم می تواند هدایت گر انسان به سوی زیبای ها و معنویات باشد و
هم عامل سقوط و نابودی فرد و جامعه. آنچه موجب پیدایش این دو رویکرد متفاوت می شود،
نیت و انگیزه آدمی برای کسب منفعت، روش به دست آوردن آن، چگونگی توزیع و مصرف
امکانات مالی و مادی است. توسعه متوازن اقتصادی و برقراری قسط و عدل در جامعه دینی به
عنوان آرمان دست یافتنی، از هدف های بلند و عالی اسلام در عرصه مسائل اجتماعی و اقتصادی
است. از جمله راهکارهای عملی اسلام برای افزایش توسعه اقتصادی متوازن، انفاق، قرض
دادن، خمس، زکات، رسیدگی به ایتام، صدقه و دوری از اسراف و تبذیر است.

پیام متن:

مال و ثروت هم می تواند موجب حرکت آدمی به سوی زیبایی ها و معنویات
باشد و هم عامل سقوط وی.

ارزش ها در اخلاق اقتصادی

اعتقاد به روزی دهندگی خداوند، اصلی ارزشی در اقتصاد اسلامی.

در خطبه متقین، علی علیه السلام می فرماید:

فَقَسَم بَینَهُم مَعایِشَهُم و وضَعَهُم مِنَ الدنیا مَواضِعَهُم.

پس معشیت را بین مردم تقسیم کرد و هر کس را در دنیا در جایگاه ویژه خود قرار داد.

آنچه از کلام مولا علی علیه السلام به دست می آید، این است که ایمان به رزاق بودن خداوند، جزو
ارکان تفکر دینی است. در قرآن نیز بارها به روزی بخشی خداوند به صراحت اشاره شده است.

نکته مهم این است که اعتقاد به قضا و قدر الهی در امر روزی رسانی، هیچ منافاتی با تلاش
انسان در بهبود کیفی و کمی وضع معیشتی او ندارد، بلکه همان تلاشی که در این باره صورت
می گیرد، خود جزیی از قضا و قدر الهی و پذیرش رزاقیت اوست.

آدمی با چنین بینشی، بدون نگرانی از آینده، فعالیت های مثبت خود را شکل می دهد. از تکاثر
و فزون خواهی دوری می گزیند. از انفاق و کمک به فقیران و مستمندان، به خاطر ترس از فقر
خود نمی هراسد و سرانجام، مالش موجب فخرش نمی شود؛ زیرا می داند چیزی از خودش
ندارد و مالک حقیقی خداوند متعال است.

پیام متن:

اعتقاد به رازق بودن خداوند، اصلی ارزشی است که منافاتی با تلاش
اقتصادی انسان ندارد.

جایگاه قناعت در اخلاق اقتصادی

قناعت، به عنوان یک ویژگی روانی و نفسانی که فرد را در مقابل زیاده خواهی و طمع ورزی در
امان می دارد، از ارزش های مهم در فعالیت های معیشتی است. قناعت، سرمایه
تمام نشدنی است. کسانی که اهل قناعت نیستند، ذلیل و بی شخصیت اند؛ چرا که طمع برای
آنها بردگی جاوید به بار آورده است و از قناعت که ایشان را در زمره توانگران در می آورد،
فاصله گرفته اند. به تعبیر سعدی:

قناعت توان گر کند مرد را

خبر کن حریص جهان گرد را

قران کریم با توصیه به آرزو نکردن نعمت هایی که خداوند به واسطه آن، افراد را از یکدیگر
متمایز ساخته است، می کوشد این ویژگی مثبت را در انسان ها درونی سازد:

«وَ لا تَتَمَنّوا ما فَضَّل اللّه ُ بعضَکُم علی بعض؛ از آنچه خداوند به فضل خویش به بعضی داده است،
تمنا نکنید».

درباره فایده های قناعت، به چند مورد اشاره می کنیم:

۱. راحتی و آسایش: رضایت مندی از آنچه در دست داریم، راحتی و آسانی در زندگی را فراهم
می آورد. و چه نیکو سروده است سعدی شیرازی:

آن که را خیمه به صحرای فراغت زده اند

گر جهان زلزله گیرد غم ویرانی نیست

۲. دفع تنازعات و اختلافات: آنان که در زندگی به ضرورت و رفع نیازها بسنده کرده اند، به
غنای درونی رسیده اند و از بیشتر دشواری های برخاسته از طمع، آسوده خاطرند.

گنج آزادگی و گنج قناعت مِلکی است

که به شمشیر میسر نشود سلطان را

۳. عزت و اقتدار اجتماعی: لقمان به پسرش می گوید:

پسرم به آنچه خداوند برایت مقرر فرمود، قناعت کن تا عیشت صفا یابد و اگر طالب آنی که
عزت دنیا را به دست آوری، از آنچه در دست مردم است، طمع ببر؛ زیرا انبیا و صدیقین به
هر کجا رسیدند، به خاطر قطع طمع بود.

۴. رهایی از دل بستگی ها: هر دل سپردنی به امور مادی، به واقع فروختن پاره ای از وجود
خویش است.

قناعت، بریدن ریشه این دل بستگی هاست که حجاب درون و بیرون اند. امام محمدباقر علیه السلام
می فرماید: «چه بد بنده ای است که طمعی دارد اسیرکننده و رغبتی دارد ذلیل کننده.» پیامبران
الهی برای آنکه اقتدار خود ر ا حفظ و با آسودگی خاطر سخن خدای را بیان کنند، ریشه طمع را در
وجود خود سوزانده اند و به