پاورپوینت کامل شکوه تهجد و تعبد در سیره عبادی حضرت امام خمینی رحمه الله ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شکوه تهجد و تعبد در سیره عبادی حضرت امام خمینی رحمه الله ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شکوه تهجد و تعبد در سیره عبادی حضرت امام خمینی رحمه الله ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شکوه تهجد و تعبد در سیره عبادی حضرت امام خمینی رحمه الله ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۵۵

اشک شبانه

خانم صدیقه مصطفوی (دختر امام) می گوید:

یادم می آید از دوران کودکی کم خواب بودم، چندین بار نیمه شب بیدار می شدم و مکرر نماز
شب آقا را می دیدم. از خود می پرسیدم: چرا آقا در هنگام شب این قدر گریه می کند. خیلی از
شب ها مهتاب بود و در پرتو روشنایی آن اشک چشم آقا را مشاهده می کردم و این وضع برای من
که طفلی بیش نبودم، شگفت آور بود. در دورانی هم که به نجف می رفتم و بچه های کوچک
داشتم و شب ها بیدار می شدم، آقا در اتاق شان که رو به روی محل اقامت ما بود، در ایوان کوچکی
نماز می خواند و من احساس می کردم برای اینکه صدایشان را نشنوم، گریه شب شان را با بلندگویی که
مناجات پخش می کرد، تطبیق می داد. من چون بیدار بودم، صدای گریه آقا را می شنیدم.

حجت الاسلام و المسلمین حسن ثقفی گفته است:

هنگامی که امام برای اقامه نماز شب برمی خواست، مقید بود که بی سر و صدا باشد. یادم
هست در پاریس دو اتاق کوچک بود و من که آنجا می خوابیدم، می دیدم امام خیلی آهسته و واقعاً
مثل یک سایه برمی خاست و بدون سروصدا وضو می گرفت و نماز شب را برپا می داشت. برخی
از خویشاوندان که از پانزده سالگی با امام بوده اند، گفته اند از دوران نوجوانی که با امام خمینی
بودیم، آقا یک چراغ موشی کوچک می گرفت و به یک قسمت دیگر که هیچ کس بیدار نشود
می رفت و نماز شب می خواند. همسر امام می گوید: تا حالا نشده که من از نماز شب ایشان بیدار
شوم. چون چراغ را مطلقاً روشن نمی کرد، حتی چراغ دستشویی را روشن نمی گذاشت تا کسی
بیدار نشود. هنگام وضوی نماز شب یک ابر زیر شیر آب می نهاد تا صدای چکه و ریزش آب
موجب بیدار شدن کسی نگردد.

پیام متن:

رعایت حال دیگران، به هنگام برپایی نماز شب با کمال آرامش و سکوت.

اهتمام به نماز شب

آیت اللّه سید مصطفی خوانساری صحنه ای از عبادت امام را این گونه نقل کرده اند:

یک سال در قم برف زیادی آمده بود و سیل، نصف این شهر را خراب کرده بود. در همان
وضع و با آن شدت سرما و یخ بندان امام نیمه های شب از مدرسه دارالشفاء به مدرسه فیضیه
می آمد و به هر زحمتی بود، یخ حوض مدرسه را می شکست و وضو می گرفت و زیر مَدْرَس
می رفت و در تاریکی مشغول تهجد می شد. حال چه حس و حالی داشت، نمی توانم باز گویم. با
یک سرور و شادی نماز شب را به جای می آورد و هنگام اذان می آمد، مسجد بالاسر و پشت سر آیت الله
حاج میرزا جواد ملکی به نماز می ایستاد و بعد برمی گشت و مشغول مباحثاتش می شد. حتی در شب
پرواز سرنوشت ساز دوازدهم بهمن سال ۱۳۵۷ شمسی این برنامه امام ترک نشد. یکی از همراهان امام که
در هواپیما بود، نقل می کند، به احترام آقا طبقه بالای هواپیما را اختصاص به امام دادند تا در آنجا
استراحت کند و کسی مزاحم شان نباشد. من جسارت کردم و گفتم بروم، ببینم، آقا در چه حالی است.
وقتی به طبقه بالا رفتم، دیدم آقا مشغول نماز هست، در حالی که اشک می ریزد.

پیام متن:

استمرار حضرت امام به نماز شب، حتی در سخت ترین شرایط ممکن.

بیماری و نماز

یک روز در قم حضرت امام بیمار شد. به دستور پزشک معالج، ایشان باید به تهران منتقل می شد،
هوا بسیار سرد بود و برف می بارید. یخ بندان عجیبی در جاده وجود داشت. حضرت امام با اینکه
چندین ساعت در آمبولانس بود، به محض آنکه به بیمارستان قلب تهران منتقل شد، باز هم نماز
شب را به جای آورد. بعد از عمل جراحی، هر لحظه که امام مشکل خاصی نداشت، چشمان
خود را بر هم می نهاد، می خوابید. حتی پزشکان به این شک افتادند که نکند اثر داروهای بیهوشی
است، اما زمانی که وقت نماز شب فرا می رسید، خودش بیدار می شد و می فرمود: وقت نماز
است. این در حالی بود که برای به خواب رفتن ایشان به وی دارو می دادند، اما به همان حالت
عادی رأس ساعت دو بعد از نیمه شب نماز شب را اقامه می کرد و حتی شور و حال افزون تری
داشت. یکی از نزدیکان حضرت امام نقل می کرد، وقتی وارد اتاق بیمارستان شدم، ایشان را در حالت
عجیبی یافتم. آن قدر گریسته بود که تمامی چهره منورش خیس شده بود.

هنوز هم اشک های مبارکشان چون بارانی جاری بود و چنان با خدای خود راز و نیاز می کرد
که من تحت تأثیر قرار گرفتم، وقتی متوجه من شد با حوله ای که بر شانه داشت، صورت مبارک را
خشک کرد.

پیام متن:

شور و شوق فراوان امام به نماز شب حتی در حالت بیماری.

علاقه و استمرار بر نماز شب

حضرت امام در نخستین شب ورود به پاریس، در آپارتمان کوچکی اقامت کرد. هنگام خواب به
اتاق خود رفت. ساعت دو بعد از نیمه شب که به وقت نجف چهار و به وقت تهران چهار و نیم
بعد از نیمه شب بود، از اتاق بیرون آمد، وضو گرفت و برگشت. هنوز چهار ساعت به اذان صبح
مانده بود. یکی از اطرافیان می گوید: تعجب کردیم که چرا ایشان زودتر از خواب برخاسته است.
صبح معما حل شد، زیرا امام فرمود: اینجا چه طور است؟ دیشب هر چه نشستم که صبح شود
نماز بخوانم، هوا روشن نشد، مشخص گردید که ایشان به عادت هر شب مطابق به افق نجف
اشرف دو ساعت به اذان صبح مانده برای نماز شب برخاسته است. خدمت شان گفتیم، افق اینجا با
عراق دو ساعت اختلاف دارد. فرمود: بیایید ساعت مرا درست کنید.

بانو فاطمه طباطبایی می گوید:

در سال ۱۳۴۹ شمسی با حاج احمدآقا ازدواج کردم و در سال ۱۳۵۲ شمسی با همسر و فرزند
نه ماهه ام به عراق رفتیم. نیمه شب بود که منزل امام رسیدیم. خودشان آمد، در را باز کرد. چند
دقیقه ای به احوال پرسی گذشت و بعد نماز شب را شروع کرد. این برای من خیلی شگفت آور
بود؛ زیرا نماز شب واجب نبود و می توانست قدری دیرتر بخواند، ولی با وجود اینکه علاقه
زیادی به پسرشان حاج احمدآقا داشت و چند سالی بود که از ایشان دور بود، مشغول نماز شد.
بعدها پی بردم این رفتار به دلیل علاقه وافرشان به نماز بوده است.

پیام متن:

ترجیح دادن وقت نماز شب بر هر کار دیگر.

امام و نماز جمعه

حضرت امام خمینی در کتاب کشف الاسرار که در سنین جوانی و مقارن با نخستین سال های
حکومت استبدادی محمدرضا شاه نوشت، اشاره کوتاه به مسئله نماز جمعه کرد، ولی در کتاب
تحریرالوسیله که در زمان تبعید به ترکیه تألیف فرمودند، به طور مشروح درباره نماز جمعه
مسائلی را ذکر کرد. ایشان در پیامی به مناسبت عید سعید فطر سال ۱۳۵۸ شمسی فرمود:

اسلام دین سیاست است، دینی است که در احکام آن سیاست به وضوح دیده می شود. هر روز
اجتماعات در تمام مساجد کشورهای اسلامی از شهرستان ها گرفته تا دهات و قراء و قصبات
چند مرتبه برپا می شود تا اینکه مسلمین از احوال خودشان و حال مستضعفین اطلاع پیدا کنند و
از طرفی هر هف