پاورپوینت کامل علاقه به ورزش ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علاقه به ورزش ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علاقه به ورزش ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علاقه به ورزش ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

فوتبال

حجت الاسلام و المسلمین علی دوانی: سید احمد خمینی در زمان حیات امام در یک مصاحبه
خصوصی که درباره زندگی خود می گفت، اظهار می کرد: امام ما را در انتخاب کارمان آزاد
می گذاشت. مثلاً من علاقه زیادی به فوتبال داشتم و بر سر آن چندین بار دست هایم شکست که
هنوز آثار آن هست. آن موقع ها ما هم در قم اطلاع داشتیم که ایشان بهترین فوتبالیست دبیرستان خود
بودند. پدری که برای سلامتی خود ده ها سال پیش، این ورزش مهم را با حفظ لباس روحانیت معمول
می داشت، طبیعی است که مانع انجام دادن آن توسط فرزند دبیرستانی خود نمی شدند و آن را برای
ورزیدگی بدن او لازم می دانستند، به خصوص که به آن علاقه هم داشتند.

نشاط در کودکی

حجت الاسلام و المسلمین مسعودی خمینی: آقای پسندیده نقل می کردند که امام در جوانی در
دویدن و مسابقه دو، نفر اول جوانان خمین بودند و در سن هشت ـ نه سالگی بیشترین حد پرش
را نسبت به سایر هم بازی های خود داشتند که یک بار هم پایشان آسیب دید.

ورزش را رها نمی کردند

خانم زهرا مصطفوی: شبی امام دراز کشیده بودند و داشتند طبق برنامه، ورزش و نرمش انجام
می دادند، از تلویزیون هم برنامه ای پخش می شد که امام به آن نگاه می کردند.از بالای سرشان که
نگاه کردم، دیدم در عین اینکه دارند حرکات نرمش شان را می شمارند، به تلویزیون هم نگاه
می کنند. برنامه ایشان این گونه نبود که در این مواقع به خاطر دیدن تلویزیون، برنامه ورزش را
رها کنند. ایشان طبق برنامه چون زمان نرمش بود، این کار را دنبال می کردند.

به دیدن مسابقه کشتی می رفتند

حاج سید احمد آقا خمینی: امام در نوجوانی گاهی اوقات به بعضی محله ها که مسابقه کشتی بود،
می رفتند و مسابقه را تماشا می کردند.ایشان خاطره شیرینی در مورد کشتی حاج آقا کمال کمالی
پهلوان قمی با پهلوانی که برای مسابقه با او از روسیه به قم آمده بود، تعریف می کردند که پهلوان
روسی قوی تر بود، ولی حاج آقا کمال او را برد نزدیک سنگی و او را هل داد. پهلوان هم از سنگ
خبر نداشت، پایش به آن خورد و از پشت افتاد. و فورا قمی ها حاج آقا کمال را روی دست به
عنوان برنده به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام بردند.

به ژیمناستیک بیشتر نظر داشتند

حاج سید احمد آقا خمینی: امام ورزش را دوست داشتند، ولی رشته خاصی را ترجیح
نمی دادند.شاید بشود گفت که به کشتی و ورزش باستانی بیشتر علاقه داشتند. ولی ژیمناستیک
بیشتر از سایر ورزش ها، نظر ایشان را جلب می کرد. در پرش طول و ارتفاع، خود در کودکی
تمرین داشتند و دو دست و یک پای ایشان بر اثر همین ورزش ها شکسته بود. بیش از ده جای سر
و چند جای پیشانی ایشان نیز شکستگی داشت.

از بازوهای شما کشتی گیران خوشم می آید

حجت الاسلام و المسلمین علی دوانی: در یکی از فیلم های تلویزیونی دیدیم که وقتی امام در اوایل
انقلاب از تهران به قم رفتند، دسته دسته قشرهای مختلف به دیدار ایشان می آمدند؛ از جمله روزی
عده ای از کشتی گیران با بدن های ورزیده و پیراهن های آستین کوتاه خدمت امام رسیدند، امام آنها را
مورد تفقد خاصی قرار دادند و رهنمودهایی راجع به اهمیت ورزش و اینکه عقل سالم در بدن سالم است،
بیان فرمودند. به ورزشکاران نیز که همگی دچار تعجب شده بودند، اجازه دادند اظهاراتی بکنند. در آن
فیلم امام نتوانستند خودداری کنند وبا خنده اظهار داشتند: «من از این بازوهای شما خوشم می آید».

شنا می دانستند

مرحوم حاج سیداحمدآقاخمینی: امام آگاهی زیادی از فن شنا نداشتند، ولی در حدمعمولی شنا می دانستند.

ما به کشت و زرع ایشان کاری نداریم

حاج سید رضا تفرشی از علمای تهران که چند سال پیش رحلت نمود: نقل می کرد: در زمان جوانی امام،
ایشان و آقا عبداللّه تهرانی ـ حاج آقا عبداللّه آل آقا تهرانی از دوستان صمیمی و دیرین امام ـ و سیدی که
نامش را فراموش کرده ام ـ روزهای جمعه در قم به زمین های خاکفرج می رفتند و پیاده روی و توپ بازی
می پرداختند. آن مرحوم می گفت: روزی در خدمت مرحوم آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری بودم،
مرد کشاورزی آمد