پاورپوینت کامل غیبت، ناهنجاری بزرگ اخلاقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غیبت، ناهنجاری بزرگ اخلاقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غیبت، ناهنجاری بزرگ اخلاقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غیبت، ناهنجاری بزرگ اخلاقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۶۰

غیبت یا ترور شخصیت

سرمایه بزرگ انسان در زندگی، حیثیت اوست و هر چیز، آن را به خطر بیندازد، در واقع جان
او را به خطر انداخته است. حتی گاه از میان بردن آبروی کسی، از نابودی شخص مهم تر است
و اینجاست که در حقیقت گناه او از قتل نفس نیز سنگین تر است. غیبت از آن دسته گناهانی
است که به طور مستقیم شخصیت انسان ها را زیر سؤال می برد و گاهی آن را در نظر دیگران
بی ارزش می کند؛ چرا که غیبت، همان گفتن سخن ناروا پشت سر دیگران است، که هرگز
کسی بدان سخن رضایت ندارد.

از این رو، در روایت های امامان معصوم علیهم السلام بر ترک این رذیله اخلاقی بسیار تأکید و در
برخی کتب اخلاقی جزو گناهان کبیره شمرده شده است.

پیام متن:

غیبت، به منزله نابودی شخصیت انسان است که جزو گناهان کبیره به
شمار می آید.

غیبت چیست؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمود: اینکه از
برادرت چیزی بگویی که خوش ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گوییم در او بود، چه؟
فرمود: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش را کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد،
به وی بهتان زده ای.

بنا براین روایت، عذرهایی که برخی افراد برای توجیه غیبت خویش می آورند،
نابجاست. برای مثال، گاهی غیبت کننده اظهار می کند که سخن او غیبت نیست، بلکه صفت
شخص مورد صحبت است؛ در حالی که اگر صفتش نباشد، تهمت است، نه غیبت. عذر
دیگری که بعضی افراد برای گرفتن جواز غیبت به آن متوسل می شوند، این است که این،
سخنی است که در حضور او نیز می گوییم، در حالی که پیش روی آنها گفتن هرگز مجوز
غیبت نیست و به عبارتی عذر بدتر از گناه است؛ چرا که در این عمل هم آزار مؤمن است و هم
هتک حرمت او و بدین گونه گناهش سنگین تر خواهد بود.

پیام متن:

معیار غیبت آن است که در غیاب برادر مؤمن، سخنی از او به میان آید
که خوشایند وی نباشد.

اقسام غیبت

گاهی تصور می شود که غیبت تنها با زبان شکل می گیرد، ولی از آنجا که حقیقت غیبت، سخن
گفتن از شخصی در غیاب اوست، به گونه ای که اگر به گوش او برسد ناراحت می شود، پس
این کار هم می تواند به وسیله زبان انجام گیرد هم از طریق قلم و یا حتی اشاره های دست و
چشم و ابرو. چنان که در روایتی از عایشه نقل است:

زنی پیش ما آمد. چون رو برگرداند، با دستم اشاره کردم که کوتاه قامت است.
رسول اللّه صلی الله علیه و آله فرمود: «غیبت او را کردی».

گاهی ممکن است غیبت به شکل جدی باشد و گاهی در نوع طنز. چه بسا گناهانی که با ابزار طنز
انجام می شود، جبران ناپذیرتر از گناهانی باشند که به طرز جدی صورت می پذیرند؛ چرا که انسان
در حالت شوخی و طنز آزادی بیشتری برای بیان سخنان خود احساس می کند و مطالبی را که به
صورت جدی قادر به گفتن آنها نیست، به راحتی در پوشش طنز و خنده مطرح کند.

گاهی نیز غیبت با تعبیرهای آشکار و گاه کنایی انجام می شود. مثلاً هنگامی که سخن از
مؤمنی به میان می آید گفته می شود: بگذریم، شرع مقدس اختیار سخن گفتن را در اینجا از ما
گرفته است. این تعبیر نشان می دهد که آن شخص مرتکب کاری زشت شده است و چه بسا
اگر به شکل صریح بیان می شد، عمل او چندان ناشایست به نظر نمی رسید، ولی چون فقط
اشاره ای اجمالی به موضوع می شود، ذهن شنونده به سراغ هر گناهی درباره فرد می رود.

یا اینکه فردی می گوید: «فلانی صفت های اخلاقی بسیار خوبی دارد، ولی…» سپس
سکوت می کند. گاهی در مقام خیرخواهی و دل سوزی می گوید: «خداوند عاقبت فلانی را به
خیر کند.» یا می گوید: «من از عاقبت او سخت بیمناکم.» بدین ترتیب، گناه را در ظاهر طاعت
مرتکب می شود و به گفته بعضی بزرگان، گناه مضاعفی را عامل می شود؛ هم غیبت و هم ریاکاری:
غیبت از این نظر که با همین گفتار سربسته، مطالب زیادی را به طرف نسبت داده است، ریا کاری از
این جهت که می خواهد بگوید من اهل غیبت نیستم و مطیع فرمان پروردگارم.

پیام متن:

غیبت می تواند با زبان، اعضا، اشاره ها و کنایه ها و حتی به صورت طنز باشد.

گوش دادن به غیبت

همان گونه که غیبت کردن از گناهان بزرگ است، گوش دادن به غیبت و تأیید آن نیز از گناهان
بزرگ معرفی می شود؛ چرا که اگر کسی حاضر نشود به غیبت گوش دهد، افزون بر اینکه نهی
از منکر می کند، عمل غیبت نیز تحقق نمی یابد. نه عیب های دیگران آشکار می شود و نه
آبروی کسی ریخته می شود. امام علی علیه السلام در این باره می فرماید: «شنونده غیبت، مانند غیبت
کننده است.» و در حدیث دیگری از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل است: «اگر در میان جمعی بودی و از
کسی غیبت شد، به یاری فرد غیبت شونده برخیز و آن جمع را از غیبت کردن بازدار و از
میان شان برخیز و برو.» با توجه به این حدیث، وظیفه آن که در معرض غیبت مسلمانی واقع
می شود، این است که تا آنجا که می تواند از او دفاع کند و به یاری اش بشتابد و غیبت کنندگان
را از این امر ناپسند بازدارد و سپس مجلس آنها را ترک کند. اگر با وجود قادر بودن بر یاری او،
غیبت شونده را حمایت نکند و به دفاع از او برنخیزد تا به این وسیله تشویق غیبت کننده را برانگیزد،
خداوند او را در دنیا و آخرت تنها می گذارد و مکافات گناهانش دامن گیرش می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
در حدیثی فرمود: «هرگاه در حضور کسی از برادر مسلمانش غیبت شود و او بتواند یاری اش دهد،
اما به یاری او برنخیزد، خداوند در دنیا و آخرت تنهایش می گذارد.» و در گفتاری دیگر از او نقل
است: «گناهش در دنیا و آخرت دامن گیرش می شود.» امام باقر علیه السلام نیز در سخنی گهربار با
همین مضمون، نتیجه این عمل را پستی در دنیا و آخرت معرفی می کند.

پیام متن:

گوش فرادادن به غیبت نیز همانند غیبت کردن حرام است و باید دیگران
را از غیبت کردن بازداشت.

روان شناسی غیبت کننده

کسانی که به رفتار دیگران بسیار دقت می کنند، با مشاهده برخی از ناهنجاری های اخلاقی آنان، به
حقیقت هایی نیز دست می یابند. به عنوان مثال، کسی که در حضور شخصی از مسلمانی غیبت
می کند، چون نزد آن مسلمان برود، از این شخص نیز غیبت خواهد کرد و به تعبیر سعدی:

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد

لاجرم عیب تو پیش دگران خواهد برد

بنابراین، کسانی که با کنجکاوی پیرامون شان را می نگرند، نسبت به غیبت کننده بدگمان،
می شوند چرا که اگر اکنون نزد آنان، از دیگران غیبت می کنند، فردا نیز از آنها نزد دیگران
غیبت خواهند کرد. سعدی در این باره زیبا سروده است:

زبان کرد شخصی به غیبت دراز

بدو گفت داننده ای سرفراز

ک