پاورپوینت کامل چند سخن با جوانان ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چند سخن با جوانان ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چند سخن با جوانان ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چند سخن با جوانان ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

جوان و احترام به بزرگ ترها

طبیعت انسان به گونه ای است که در شرایط بی نیازی و آسایش بیش از حد، به سرکشی و ناسپاسی
روی می آورد. خداوند متعال در این باره می فرماید: «کَلّا انَّ الانسانَ لَیَطْغی – اَنْ رَاهُ اسْتَغْنی؛ همانا انسان طغیان
می ورزد، چون خود را بی نیاز می بیند».

یک جوان نیز با توجه به سلامت و قوت و شور و غرور جوانی که در درون خود احساس می کند،
ممکن است گرفتار پاره ای از سرکشی ها شود که یکی از مهم ترین آنها، کوتاهی کردن در احترام به بزرگ تر
هاست. امام صادق علیه السلام در حدیثی نورانی، با گوشزد کردن، این خطر بزرگ می فرماید: «از ما نیست هر که
احترام نکند پیروان ما را و رحم نکند بر صغیران ما».

آن حضرت، در جایی دیگر فرمود: «بزرگ شمردن پیر و گرامی داشت او، تعظیم و بزرگ شمردن
خداست».

البته این احترام و بزرگ داشت در حق بزرگ ترها و ریش سفیدان، بی سبب و غیرمعقول نیست؛ زیرا
آنان، سالیان بسیاری در اسلام و ایمان بر دیگران تقدم دارند و از سوی دیگر رفاه و آسایش امروز ما،
مرهون زحمت ها و تلاش های دیرینه آنهاست. از این رو، به حُکم عقل و شرح، گرامی داشت و
پاسداشت بزرگان و خشوع در برابر آنان، امری لازم و اجتناب ماپذیر است.

پیام متن:

یک جوان، باید مراقب باشد که شور جوانی، او را به کوتاهی کردن در احترام به بزرگ ترها گرفتار
نسازد.

جوان و احسان به والدین

خداوند متعال در چهار آیه از قرآن، «احسان به والدین» را در کنار «دعوت به خداپرستی» آورده و این
خود، محکم ترین دلیل بر اهمیت تکریم والدین است. در آبه ۲۳ سوره مبارکه اسراء می خوانیم: «وَ قَضی
رَبُّکَ أَلّا تَعْبُدُوا الّا ایّاهُ و بِالوالِدَیْنِ اِحساناً». پروردگارت فرمان داده، جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید.

در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است که مردی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمد و عرض کرد: من جوان با نشاط
ورزیده ای هستم و جهاد را دوست دارم، ولی مادری دارم که از این موضوع ناراحت می شود. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم
که احساس کرد جهاد بر او واجب عینی نیست و فرمود: برگرد و با مادر خویش باش! قسم به خدایی که
مرا به حق مبعوث ساخته است، اگر یک شب در کنار مادر باشی، از یک سال جهاد در راه خدا بهتر
است.

سعدی نیز در گلستان، ماجرای جوانی را نقل می کند که به سبب همین غرور هلاکت بار، مادر خویش
را آزرده خاطر و دل شکسته می سازد: «وقتی به جهل جوانی، بانگ بر مادر زدم. دل آزرده به کُنجی
نشست و گریان همی گفت: مگر خُردی فراموش کردی که درشتی می کنی؟»

اندیشیدن درباره رنج ها و سختی های فراوانی که پدر و مادر در زمینه رشد و تربیت انسان متحمل
شده اند، می تواند بهترین محرک برای احسان به آنها باشد.

احسان به والدین، افزون بر اینکه فریضه و مسئوولیتی بزرگ است، اجر فراوان و سعادت دنیا و
آخرت را به دنبال دارد. در احوالات شیخ انصاری – ۳ – نقل شده است که پس از فوت مادرشان، بسیار
گریه می کردند. وقتی علت را از ایشان پرسیدند، فرمود: «ثواب و توفیق بزرگی از دستم رفت».

پیام متن:

احسان به والدین، یکی از سفارش های اکید اسلام و یکی از مهم ترین عوامل سعادت دنیا و آخرت
است و جوانان برای رسیدن به موفقیت در زندگی، باید به این امر اهتمام ورزند.

جوان و بهره گیری از تجربیات بزرگ تره

طبیعی است که از لحاظ تجربه، یک جوان و یک انسان سالخورده، شرایط یکسان ندارند و از آن جا
که بزرگ ترها پیچ

و خم های مسیر زندگی را پشت سر گذاشته و طعم پیروزی ها و شکست های بسیاری را چشیده اند و
به رموز موفقیت در کارها آگاهی کامل دارند، تجربه های گران بها و ارزشمندی دارند که انتقال آنها به
جوان ها می تواند بر ایشان راه گشا و بسیار ثمربخش باشد.

گاهی ممکن است یک جوان با توجه به روحیات خاص دوران جوانی، از نصیحت و امر و نهی بزرگ
ترها رنجیده خاطر شود. در عین حال، باید دانست که نصیحت بزرگ ترها تنها از محبت و خیرخواهی
آنان نشئت می گیرد و به تعبیر امیر اکلام، حضرت علی علیه السلام : «مَنَ اَحَبَّکَ نَهاکَ؛ آن که تو را دوست می دارد، تو
را (از کارهای ناپسند) نه