پاورپوینت کامل ماه رمضان در سیره علم ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماه رمضان در سیره علم ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماه رمضان در سیره علم ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماه رمضان در سیره علم ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

علامه طباطبایی و ماه رمضان

یکی از فاضلان می گفت: به مرحوم آیت الله شهید مطهری عرض کردم که شما فوق العاده از
علامه طباطبایی تجلیل می کنید. تعبیر «روحی فداه» را درباره ایشان به کار می برید، این همه تجلیل
به خاطر چیست؟ ایشان فرمود: من فیلسوف و عارف، بسیار دیده ام و احترام مخصوص من به ایشان،
نه به خاطر این است که او یک فیلسوف است، بلکه به این جهت است که او عاشق و دل باخته
اهل بیت علیهم السلام است. علامه طباطبایی قدس سره در ماه رمضان، روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس
حضرت معصومه علیهاالسلام افطار می کرد. ابتدا پیاده به حرم مطهر مشرّف می شد و ضریح مقدس را
می بوسید. سپس به خانه می رفت و غذا می خورد. این ویژگی اوست که مرا به شدت شیفته ایشان
کرده است.

همچنین آمده است علامه طباطبایی در مراتب عرفان و سیر و سلوک معنوی، مراحلی را پیموده
بود. اهل ذکر و دعا و مناجات بود. در طول راه که او را می دیدند، همواره ذکر خداوند سبحان را به لب
داشت.

در جلسه های بحث و درس که شرکت می کرد، وقتی جلسه به سکوت می کشید، لب های استاد به
ذکر خدا حرکت می کرد. به نافله ها مقید بود. حتی گاهی دیده می شد که در طول راه مشغول خواندن
نمازهای نافله است. شب های ماه رمضان تا صبح بیدار بود و مقداری مطالعه می کرد و بقیه را به دعا
و قرائت قرآن و نماز و ذکر می گذراند.

احوال سید مهدی قزوینی در ماه رمضان

در حالت های روحی عالم بزرگوار، سیدمهدی قزوینی آمده که رسمش این بود که نماز مغرب را در
مسجد می خواند و مردم نیز اجتماع می کردند و بعد از آن نافله های آن را به جا می آورد. سپس به خانه
می آمد و افطار می کرد. باز به مسجد برمی گشت و نماز عشا را با مردم می خواند. آن گاه نافله آن را نیز
می خواند و بعد با جمعیت زیادی به خانه برمی گشت. پس از مدتی که آرام می شدند، یکی از قاریان
شروع به قرائت قرآن می کرد و با آهنگی بلند و دل نواز، آیه هایی از کتاب خدا را می خواند؛ آیه هایی که
در «تحذیر» و «ترغیب» و موعظه بود. لحن صدای قاری به گونه ای بود که س