پاورپوینت کامل پالایش جسم و جان در کوثر دعا و نیایش ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پالایش جسم و جان در کوثر دعا و نیایش ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پالایش جسم و جان در کوثر دعا و نیایش ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پالایش جسم و جان در کوثر دعا و نیایش ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

درباره نیایش

نیایش، حالتی روحی است که میان انسان با معبودش انس و ارتباطی باشکوه و ناگسستی می آفریند
و او را در جاذبه ربوبی قرار می دهد. نیاش با معبود، توفیقی است پر رمز و راز که پیش از آنکه در
سخن آید، دریافتنی است. راز و نیاز با پروردگار، ساز و کاری است که هیچ قیدی را بر نمی تابد و این
خود، بر اهمیت و لطافت آن می افزاید. نیایش، جلوه ای از ناتوانی انسان و برخاسته از یاری خواستن
اخلاص آمیز از آفریدگاری است با کفایت. نیایش، پرواز روح است به سوی قدرتی که معجزه حیات از
او سر زده است.

در خرابات مغان نور خدا می بینم

این عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

حافظ

پرستش و نیایش، در ذات و نهاد همه آدمیان نهفته و برخاسته از فطرت اوست. ازاین رو، روح و
روان انسان، همواره نیازمند نیایش و ارتباطی شایسته و رشدآفرین با جهان ملکوت و بارگاه کبریایی
خداوند یکتاست و این حقیقت، در منطق وحی الهی به زیبایی هویداست. نیایش، پاسخ گویی به
فطرت تشنه آدمی و قدم نهادن در راهی است که کمال و سعادت را به ارمغان می آورد. نیایش را باید
عاشقانه نجوا کرد و از معانی لطیف و دل پذیرش بهره گرفت. کسی که در حال نیایش به سر می برد،
از غرور و بلندپروازی دوری می جوید و در تب و تاب مناجات با معبود دست و پا می زند، در سایه
عبودیت اش آرامش می یابد، دیوار فاصله ها را فرو می ریزد و شهد بندگی را می چشد. چه خوب است
لحظاتی دیدگان خود را از تماشای خویشتن و طواف به دور خود برگیریم و نگاهمان را تا افق
بی پایان ملکوت اوج دهیم و با ندای آه پروردگارا!، خود را از خودسری در این جهان هدفدار پاک
سازیم. مگر نه این است که:

از ثَری تا به ثریّا به عبودیت او

همه در ذکر و مناجات و قیامند و قعود

سعدی

پیام متن:

۱. نیایش، پرواز روح به مبدأ هستی و برخاسته از فطرت آدمی
است.

۲. نیایش، پاسخ گویی به فطرت تشنه آدمی و قدم نهادن در
وادی کمال و سعادت است.

جایگاه دعا و نیایش

بر اساس روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، نیایش روح عبادت است: «فإنّ الدعا مُخّ العباده؛ دعا روح و مغز
عبادت است.» در حدیث دیگر، از دعا، به سلاح مؤمن و ستون و خیمه مؤمن و نور و روشنایی تعبیر
شده است. حضرت علی علیه السلام نیز از دعا، به عنوان کلید پیروزی و رستگاری یاد می کند.

نیایش، حالتی روحی است که میان بنده و معبودش انس و کشش زیبا و ناب ایجاد می کند. درک
ما، تخیل ما، اندیشه ما و وجدان ما، در حال نیایش به هم می آمیزند و اقیانوس جان ما را می شورانند.
این شور و هیجان معنوی، آن چنان هماهنگ و باشکوه شکل می گیرد که نه تنها درون ما را از هر
گونه آلودگی ها پاک می کند، بلکه نور هدایت خداوندی را در آن فروزان می کند. دعا، بیان کننده ارتباط
بنده به مبدأ متعال و خواهشی است از محضر کریم بی همتا در طلب خوی های پسندیده،
فضیلت های انسانی، تأمین سعادت فردی و جمعی و دوری از پستی ها و گناهان. نیایش، خود مراتب
و درجاتی دارد. از طمع به بهشت و ترس از جهنم، تا شوق لقای پروردگار و خشنودی خداوند متعال.
همچنین دعا و نیایش و تأثیر آن در رفع گرفتاری های روحی و جسمی انکارنشدنی است.

امام علی علیه السلام می فرماید: «آن کس که به شدت گرفتار دردی است، نیازش به دعا، بیشتر از فرد
تن درستی است که از بلا در امان است».

پیام متن:

دعا، سلاح مؤمن، روح عبادت و برطرف کننده بیماری روحی و
جسمی است.

رابطه دعا و بهداشت روانی

نیایش، ارتباطی صمیمانه میانه بنده و خدا، آفریده و آفریدگار، آرامشگر دل های نگران و به ستوه آمده
و مایه صفای درون و روشنی بخش روان است. روح و باطن همه آدمیان در این دنیا همواره در معرض انواع
آلودگی هاست: آلودگی به هوس های لجام گسیخته، خودخواهی های ویرانگر، کبرورزی های ناشی از پیروزی
و کامیابی، عقده روانی پس از شکست و ناکامی و به دنبال آن، حسد، کینه، افسردگی، اضطراب و انتقام که
روان آدمی را تیره و او را از راه پاکی و فضیلت و پارسایی منحرف می سازد.

هر انسانی در این وضعیت، با نیایش به معنای راستین امیدواری، احساس خودکنترلی، زندگی
سالم تر و طهارت روح و جان دست می یابد. ازاین رو، اساسی ترین راه درمان روان در اسلام، نیایش و
یادکرد همیشگی خداست. بر اساس آموزه های دین اسلام نیز هدف همه عبادت ها، بازگشت به
خویش و معرفت نفس است. به یقین، این بازگشت، بر اثر مراقبت و کاربست مناسک دعا و نیایش
امکان پذیر است تا سرانجام، دوگانگی میان خواست ها، اندیشه، خرد و شخصیت آدمی رفع شود. به
باور روان شناسان نیز عبادت ها و دعا سبب تعادل زیستی روحی ـ روانی می شود. در اصل، رسیدن به
تعالی و بازیابی حقیقت آدمی، در پیوند با باری تعالی و در پرتو ذکر و دعا به دست می آید.

پیام متن:

ذکر و دعا، تیرگی جان را می زداید، بهداشت روانی را در
زندگی شخص تأمین می کند.

تشویق اهل بیت علیهم السلام به دعا و نیایش

مسیر بن عبدالعزیز، روایت می کند:

حضرت ابی عبدالله علیه السلام به من فرمود: ای مسیر، از دعا غفلت نکن. مبادا که بگویی هر کس قدری
داشته و کار از کار گذشته است. در نزد پروردگار مقامی است که کسی به آن مقام نخواهد رسید، مگر
با درخواست و مسئلت از پروردگار و اگر بنده ای دهان فرو بندد و از خدا سؤال نکند، هیچ چیز به او
داده نخواهد شد. پس، از خدا بخواه تا حاجت خود را بگیری. ای پسر! همانا هیچ دری نیست که
کوبیده شود، مگر آنکه در آخر به روی کوبنده آن گشوده خواهد شد.

گفت پیغمبر که گر کوبی دری

عاقبت زآن در برون آید سری

گر ز جایی برکنی هر روز خاک

عاقبت اندر رسی در چاه پاک

گر نشینی بر سر کوی کسی

عاقبت بینی تو هم روی کسی

امام جعفر صادق علیه السلام می فرماید:

بر شما باد دعا و خواندن پروردگار. همانا با هیچ وسیله ای مانند دعا نمی توان به خدا
نزدیک شد و ترک نکنید خواسته کوچک را از جهت کوچکی آن؛ چه آنکه صاحب و
برآورنده نیازهای کوچک، همان پدیدآورنده نیازهای بزرگ است.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز فرمود:

دعا، کلید بخشایش و رحمت پروردگار، وسیله پیروزی بر تمام خواسته ها و حاجت هاست
و به آنچه از خیر و خوبی نزد خداوند است، نمی توان رسد، مگر با دعا.

پیام متن:

قُلْ ما یَعْبَوءُا بِکُمْ رَبّی لَوْ لا دُعاوءُکُمْ؛ بگو: اگر دعای شما نباشد،
پروردگارم به شما بهایی نمی دهد». (فرقان: ۷۷)

نمونه هایی از نیایش پیامبران

اهمیت نیایش را می توان در آیه ها و قصه های پیامبرانی که هرگاه نیازی داشته اند یا به سختی هایی
گرفتار می شدند، پی برد که تنها آرامش بخش آنان نیایش بود.

حضرت آدم علیه السلام پس از ترک اولی، در مقام اعتراف به تقصیر، چنین استغاثه کرد:

رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ. (اعراف: ۲۲)

پروردگارا! بر نفس های خود ستم کردیم، اگر نیامرزی ما را و بر ما رحم نیاوری، هر آینه از
زیان کاران باشیم.

حضرت نوح علیه السلام پس از صدها سال تحمل گرفتاری ها، نجات خود از چنگال قوم ناسپاسش را با
پناه بردن به ابزار دعا باز می یابد. «وَ نُوحًا إِذْ نادی مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنا لَهُ؛ و نوح را که از قبل صدا زد، پس
اجابتش کردیم». (انبیاء: ۷۶)

قهرمان توحید، حضرت ابراهیم علیه السلام چون به امر خدا فرزن