پاورپوینت کامل سیاست و جلوه های اخلاقی آن در اندیشه و رفتار حضرت امام خمینی رحمه الله ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیاست و جلوه های اخلاقی آن در اندیشه و رفتار حضرت امام خمینی رحمه الله ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیاست و جلوه های اخلاقی آن در اندیشه و رفتار حضرت امام خمینی رحمه الله ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیاست و جلوه های اخلاقی آن در اندیشه و رفتار حضرت امام خمینی رحمه الله ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۸۶

پیوند اخلاق و سیاست در اسلام

از نظر حضرت امام خمینی رحمه الله : «مکتب اسلام، یک مکتب مادی نیست؛ یک مکتب مادی ـ معنوی
است. اسلام برای تهذیب انسان آمده است، مقصد اسلام و مقصد همه انبیا این است که آدم ها را
تربیت کنند. بر اساس چنین تفکری، خاستگاه هر رویکرد سیاسی، باید اخلاق باشد و توجه به
معنویت اجتناب ناپذیر است؛ «چون اساس، معنویات است. سیاست، امتداد اخلاق است و
اخلاق، زیرساز سیاست. ازاین رو، امام راحل، اخلاق و سیاست دینی را یگانه می شمارد و
می فرماید:

اسلام، احکام اخلاقی اش هم سیاسی است. همین حکمی که در قرآن هست که مؤمنین
برادر هستند، این یک حکم اخلاقی است، یک حکم اجتماعی است، یک حکم سیاسی
است. اگر مؤمنین، طوایف مختلفه ای که در اسلام هستند و همه هم، مؤمن به خدا و پیغمبر
اسلام هستند، اینها با هم برادر باشند، همان طوری که برادر با برادر نظر محبت دارد، همه
قشرها با هم نظر محبت داشته باشند؛ علاوه بر اینکه یک اخلاق بزرگ اسلامی است و
نتایج بزرگ اخلاقی دارد، یک حکم بزرگ اجتماعی و نتایج بزرگ اجتماعی دارد.

از نظر امام راحل، معضل جهان امروز، معضل اخلاقی است و اگر حل نشود، جهان در
سراشیبی سقوط پیش خواهد رفت:

آن چیزی که دنیا را تهدید می کند، سلاح ها و سرنیزه ها و موشک ها و امثال این نیست. آن
چیزی که دارد این انسان ها را و این کشورها را رو به هلاکت و رو به انحطاط می کشاند، این
انحطاط هایی است که در سران کشورها و در دست به کارهای این حکومت ها، [پس [از انحطاط
اخلاقی دارد تحقق پیدا می کند.

بنابراین، حضرت امام بر این باور است که سیاست باید در کنار اخلاق باشد؛ زیرا سیاست،
چیزی جز امتداد اخلاق و در عرصه گسترده تر تحقق آرمان ها و اهداف دین نیست.

پیام متن:

سیاست، امتداد اخلاق و تلاشی برای تحقق آرمان ها و اهداف دینی
است و با پیوند سیاست و اخلاق، نتایج بزرگ معنوی به دست می آید.

اسلام؛ دینی سیاسی

حضرت امام خمینی رحمه الله ، در دورانی می زیست که بر اثر تبلیغات دامنه دار دیگران و عملکرد
ضعیف خودی ها، تردیدهای جدی درباره اسلام و کارکرد آن در ذهن ها پدیدار شده بود. یکی از
این تردیدها، جدایی دیانت از سیاست بود که امام راحل رحمه الله به شدت در مقابل این تفکر ایستاد. از
منظر ایشان، اسلام را نمی توان دینی فردی و مربوط به حوزه خصوصی افراد دانست. این پندار
باطل که می توان سیاست را ازدین جدا کرد، یا ناشی از کج فهمی اصل دین است یا بر اثر تبلیغات
بدخواهان رواج یافته است. اگر بپذیریم انسان، موجودی اجتماعی و سیاسی است و دین اسلام،
دینی جامع که برای همه جنبه های زندگی او برنامه دارد، نتیجه منطقی این مقدمه آن است که
دین، از سیاست جدا نیست. پس صحبت جدایی دین از سیاست، صحبت مشکوکی است. امام
خمینی رحمه الله در این باره می فرماید:

این را که دیانت باید از سیاست جداباشد و علمای اسلام در امور اجتماعی و سیاسی
دخالت نکنند، استعمارگران گفته و شایع کرده اند. مگر زمان پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله ، سیاست از
دیانت جدا بود؟ مگردر آن دوره عده ای روحانی بودند و عده دیگر سیاست مدار و
زمام دار؟ این حرف ها را استعمارگران و عمال سیاسی آنها درست کرده اند تا دین را از
تصرف امور دنیا و از تنظیم جامعه مسلمانان برکنار سازند.

از دیدگاه حضرت امام رحمه الله ، اسلام، مکتبی است که برخلاف مکتب های غیر توحیدی، در تمام
شئون فردی و اجتماعی، مادی، معنوی، فرهنگی، سیاسی، نظامی و اقتصادی دخالت و نظارت
دارد و از هیچ نکته هرچند بسیار ناچیز که در تربیت انسان و جامعه و پیشرفت مادی و معنوی
نقش دارد، فروگذار نکرده است. با چنین رویکردی، آن که از جدایی دین و سیاست دم می زند،
در حقیقت هیچ کدام را به درستی نشناخته است؛ زیرا «اصولاً اساس اسلام، از سیاست است».

پیام متن:

۱. از منظر امام خمینی رحمه الله ، اسلام یک دین سیاسی است. اخلاق و
عبادت نیز در این دین جلوه های سیاسی دارند.

۲. جامعیت دین، از دخالت آن در حوزه سیاست نیز خبر می دهد.

نگاه اخلاقی به سیاست

با اصالت بخشیدن به اخلاق و با اعتقاد به آموزه یگانگی اخلاق و سیاست، امام خمینی رحمه الله کوشید
در توصیه های مختلف به کارگزاران و مسئولان نظام، تصویری از سیاست اخلاقی مطلوب خود
یا به تعبیر دیگر، سیاست اسلامی ارائه کند. در دهه نخست انقلاب اسلامی ایران، کمتر پیش
می آمد که ایشان در سخنان و پیام هایشان، به محوریت اخلاق در سیاست، تأکید نکند. در
حقیقت این گونه نگاه اخلاقی به سیاست، ادامه همان سنتی است که ایشان در شرح چهل حدیث
خود داشت؛ یعنی ایشان اصلاح جامعه را از راه اصلاح درون ممکن می دانست و معتقد بود، تنها با
تهذیب نفس و نظارت همیشگی بر خود، می توان جامعه ای صالح پدید آورد و سیاستی اصیل پی افکند.

حضرت امام به مناسبت های مختلف، به سیاست مداران گوشزد می کرد که هر انسانی در
درون خود، فرعونی دارد و در باطن خود، نوعی دیکتاتوری هست، ولی باید هوشیار باشد که
این فرعون نیرو نگیرد و این دیکتاتور پرو بال پیدا نکند. این همه تأکید کردن بر اینکه «انسان
هماره در محضر خداوند است»، ناشی از نگاه ایشان به جایگاه اخلاق است. البته این به معنای
دوری از مسئولیت پذیری نیست؛ زیرا از دید امام راحل، اصل قدرت، یک صفت کمالی است.
پس نباید از قدرت کناره گرفت، بلکه باید آن را فهمید و حساب شده از آن بهره مند شد و راه
بهره مندی درست نیز از نگاه ایشان، تهذیب درون است. ازاین رو می فرماید: «قدرت اگر به دست
اشخاص غیر مهذب برسد، خطر دارد. اگر چنانچه قدرت بدست اشخاص غیر مهذب برسد،
همین کمال، او را به فساد می کشاند. آری ازمنظر روح اللّه خمینی رحمه الله :

همه فسادهایی که در عالم پیدا می شود، از خودخواهی پیدا می شود. از حب جاه، از حب
قدرت، از حب مال، از امثال اینهاست و همه اش برمی گردد به حب نفس و این بت، از همه
بزرگ تر است و شکستنش هم از همه مشکل تر است.

پیام متن:

در منظومه فکری امام، نباید از قدرت و سیاست هراسید، بلکه باید آن را
به دست گرفت، پرورد و پیراست و درمسیر درست به دیگران خدمت
کرد.

جلوه های صداقت در سیاست مداران

صداقت به عنوان فضیلتی اخلاقی، میان همه اقوام و در طول تاریخ، همواره ارجمند و پسندیده
بوده است. خداوند در قرآن کریم، درباره ارزش نهادن به مسئله صداقت به یکی از رسولان الهی
می فرماید:

وَ اذْکُرْ فِی الکِتابِ اِدْریسَ اِنَّهُ کانَ صِدِّیقا نَبِیّا.

در این کتاب از ادریس یاد کن. او بسیار راستگو و پیامبر بزرگی بود.

راستی و صداقت، ارزش اجتماعی و سیاسی نیز دارد. سیاست مدار صادق، کسی است که
خود را آن گونه که هست، به مردم نشان می دهد. همچنین تا وقتی خود را مفید احساس می کند،
در عرصه سیاست باقی است، ولی هر زمان که پی برد دیگر نمی تواند به وظایف خود عمل کند،
با شهامت، از مسئولیتش کناره می گیرد و به این توصیه حضرت امام رحمه الله جامه عمل می پوشاند که:

هر یک در هر مقام احساس ضعف در خود می کند؛ چه ضعف مدیریت و چه ضعف
اراده، دلاورانه و با سرافرازی، نزد صالحان از مقام خود استعفا کند؛ که این عمل، صالح و
عبادت است.

سیاست مدار صادق، خود را در همه حال خدمت گزار مردم می داند و هر جا اشتباهی کرد،
عذرخواهی می کند. حضرت امام خمینی رحمه الله در رهنمودی به این گونه کارگزاران می فرماید:

فقهای شورای نگهبان و اعضای شورای عالی قضایی هم باید این طور باشند که اگر در
مسئله ای اشتباه کردند، صریحا بگویند اشتباه کردیم و حرف خود را پس بگیرند؛ ما که
معصوم نیستیم. بنابراین، از منظر امام خمینی رحمه الله اعتراف به اشتباه، نه تنها نقض به شمار
نمی رود، بلکه ارزش و جلوه ای است از درست کاری سیاست مدار با خویشتن و در ارتباط
با دیگران.

پیام متن:

صداقت، یک ارزش اخلاقی، سیاسی، اجتماعی برای کارگزاران است
و کناره گیری از پست ها در صورت نداشتن کارآیی و نیز اقرار به اشتباه،
نشانه صداقت سیاست مداران است.

۲. عدم کناره گیری برخی از مسئولین از مقامی که شایستگی آن را
ندارند به معنای صادق نبودن آنها و خیانت به جامعه است.

انتقادپذیری کارگزاران

در فرهنگ دینی ما، انتقاد همچون هدیه ای قلمداد شده است و حتی هدیه کردن عیب های
برادران ایمانی، گاه تکلیف به شمار می آید. امام صادق علیه السلام دراین باره می فرماید:

اَحَبُّ اِخْوانی