پاورپوینت کامل انذار و اندرز در قرآن (مروری بر شیوه های تربیتی قرآن کریم) ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انذار و اندرز در قرآن (مروری بر شیوه های تربیتی قرآن کریم) ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انذار و اندرز در قرآن (مروری بر شیوه های تربیتی قرآن کریم) ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انذار و اندرز در قرآن (مروری بر شیوه های تربیتی قرآن کریم) ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

۱. معرفی الگو

روش الگویی از مهم ترین و رایج ترین روش های تربیتی است که در قرآن کریم بارها به آن اشاره شده است.
الگو یا همان اسوه، به معنای پیشوا و نمونه و سرمشق است. برخی از این آیه ها چنین است:

۱.

لَقَد کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللّه ِ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کانَ یَرجُوا لقاءَ اللّه وَالْیَوْمَ الاْآخِرَ. (احزاب: ۲۱)

بدون شک، برای شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقی نیکوست، برای آن که به خدا و
روز بازپسین امید دارد.

۲.

قَد کانَتْ لَکُمْ اُسْوَهٌ حَسَنهٌ فی ابراهیمَ والّذین مَعَهُ. (ممتحنه: ۴)

بی گمان برای شما در [پیروی از] ابراهیم و کسانی که با اویند، سرمشقی نیکوست.

۳.

«لَقَد کانَ لَکُمْ فیهِمْ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ؛ قطعا برای شما در [پیروی از] آنان سرمشقی نیکوست».
(ممتحنه: ۶)

وجود الگوهای بزرگ و راستین، همواره عاملی مؤثر در تربیت انسان است. هم از این روست که
پاکی و عصمت، در همه پیامبران و امامان شرط است تا سخن، عمل و سکوتشان همه راهنما و
حجت باشد و الگوهایی در همه زمینه ها باشند.

همچنین در قرآن کریم به جز پیامبران الهی، مؤمنان نیز در ردیف الگوها معرفی شده اند. برای
نمونه، درباره کسانی که نمونه کامل عبادت و بندگی اند، چنین آمده است:

کانُوا قَلیلاً مِنَ الَّلْیلِ ما یَهْجَعُونَ و بِالاَْسْحارِهُمْ یَسْتَغْفِروُنَ وَ فی اَمْوالِهِمْ حَقٌ لِلسّائلِ و المَحرومِ.
(ذاریات: ۱۷ـ۱۹)

از شب اندکی را می غنودند و در سحرگاهان از خدا آمرزش می خواستند و در اموالشان
برای سائل و محروم حقی معیّن بود.

یا آنان که نمونه ایثار و انفاق در راه خدایند، چنین توصیف شده اند:

و یُؤْثِروُنَ عَلی اَنْفُسِهِم وَ لَوْ کانَ بِهِم خَصاصَهٌ. (حشر: ۹)

و دیگران را بر خویش مقدّم می دارند، هر چند خود بدان نیازمند باشند.

پیام متن

شناساندن الگوهای شایسته دینی، یکی از مهم ترین و مؤثرترین شیوه های
تربیت عملی است که راه دست یابی به هدف های والا را نزدیک تر و
آسان تر می کند.

۲. تشویق

از دیگر روش های اثرگذار تربیتی، تشویق است که در قرآن کریم از آن با لفظ «تبشیر و بشارت» یاد
شده است. در علم روان شناسی امروز نیز این بر شیوه، بسیار تأکید می شود.

روش تشویق، عبارت است از ارائه یک محرک مطلوب پس از انجام دادن رفتار مطلوب، برای
افزایش، تکرار و تثبیت آن رفتار. برای نمونه، پس از سلام کردن متربی، هدیه ای به او تقدیم یا او را با
کلامی تشویق می کنیم.

تشویق، رغبت های درونی فرد را برای انجام دادن کار مورد نظر برمی انگیزد و روحیه او را برای در
پیش گرفتن رفتار شایسته تقویت می کند.

پیامبران الهی و معصومین علیهم السلام برای اساسی ترین هدف خود، یعنی شکوفا ساختن فطرت الهی
در انسان ها، از عامل مهم تشویق بهره می بردند.

در قرآن نیز خداوند بارها انسان ها را به دادن پاداش در مقابل نیکی ها بشارت داده است.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره نقش تشویق و تنبیه الهی در تربیت آدمی می فرماید:

خدای مهربان پاداش را بر طاعت و کیفر را بر گناه خود قرار داده است تا بندگانش را از
عذاب خویش باز دارد و به سوی بهشت روانه سازد.

برخی از نمودهای ظاهری تشویق بنا بر آنچه در قرآن آمده است، عبارتند از: شکل گفتاری و
کلامی، مالی، عاطفی و روانی، معنوی و ارزشی، عملی و فعلی.

در سیره پیامبر خدا و معصومین علیهم السلام ، استفاده از شیوه تربیتی تشویق بسیار به چشم می خورد.
برای نمونه، در روایت است: نوجوانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، عطسه زد و پس از آن بنا بر
سیره و سنت مسلمانان گفت: «اَلحَمدُللّه ِ رَبِّ العالمین.» در این هنگام که پیامبر شاهد این جریان بود، به
او فرمود: «بارکَ اللّه ُ فیک؛ آفرین بر تو باد» و با این گفتار خویش، او را تشویق کرد.

همچنین نقل می کنند: روزی کمیت بن زید اسدی، شاعر بزرگ شیعی به حضور امام باقر علیه السلام
شرف یاب شد و اشعاری را برایشان خواند. امام باقر علیه السلام هدیه ای به همراه جامه ای به او داد. کمیت
گفت: به خدا سوگند، من شما را برای مسائل دنیوی برنگزیدم. اگر چنین می خواستم، به کسانی روی
می آوردم که دنیا را در چنگ خود دارند. شما را برای ارزش های عالی انسانی و دینی برگزیده ام. از این
رو، لباس های شما را که نمونه ای از معیار انتخاب شماست، برمی گزینم.

پیام متن

اگر با نیکوکار و بدکار یکسان رفتار شود، نظام تربیت ناکارآمد و میل به
بدی و بی میلی به خوبی افزون می شود. بنابراین، باید نیکوکار را تشویق کرد
تا زمینه برای انجام دادن کارهای شایسته، آماده تر و از تمایل او به انجام
دادن کارهای ناروا کاسته شود.

۳. هشدار (انذار)

انسان همواره در معرض خطا و اشتباه است و نفس سرکش، همواره او را به سوی بدی ها فرا
می خواند، همان گونه که در قرآن کریم می خوانیم: «اِنَّ النَّفْسَ لاَْمّارَهٌ بالسُّوءِ؛ نفس، آدمی را به گناه و بدی
فرمان می دهد». (یوسف: ۵۳)

به سبب خطرناک بودن نفس اماره، خداوند گاهی شیوه انذار و هشدار را در پیش می گیرد تا بدین
گونه خواسته های او تعدیل و از طغیانش کاسته شود.

بر این اساس، در برخی شرایط، انذار، بهترین راه نجات آدمی از تباهی و مایه حیات بخشی وی
است.

خداوند همان گونه که بارها از شیوه تربیتی تشویق برای انگیزه دادن به بندگانش در راه عمل به
دستورهای دینی استفاده کرده، انذار را نیز برای بیداری و تربیت انسان ها لازم دانسته است. به تعبیر
زیبای سعدی:

درشتی و نرمی به هم در، به است

چو رگ زن که جرّاح و مرهم نه است

از نمونه های تنبیه و ترساندن در قرآن، رفتار نادرست و ناپسند قوم یهود و واکنش تنبیه گونه
خداوند در برابر رفتار ناشایست آنهاست. خداوند در قرآن می فرماید:

فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِم طَیِّباتٍ اُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبیل اللّه کثیرا.
(نساء:۱۶۰)

پس به سزای ستمی که از یهودیان سر زد و به سبب