پاورپوینت کامل تربیت دینی، با تأمین حقوق و خواسته های بر حق جوان ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت دینی، با تأمین حقوق و خواسته های بر حق جوان ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت دینی، با تأمین حقوق و خواسته های بر حق جوان ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت دینی، با تأمین حقوق و خواسته های بر حق جوان ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

درک روحیه جوانان و نیکی به آنان

جوان، عنصری فعال و حساس در جامعه است که حقوق و وظایفی بر او معین است و می تواند، منشأ
بسیاری از دگرگونی های اجتماعی باشد. به همین دلیل، باید بزرگان جامعه و بزرگ ترهای خانواده، از
احوال جوان خود جویا و آگاه باشند و هرگز او و حقوق او را از یاد نبرند؛ زیرا رعایت حقوق جوان، در
هدایت جوان به سوی انجام دادن وظایفش بسیار مؤثر است. از آن جا که بزرگ ترها گاهی نمی توانند
احساسات جوانان را به خوبی درک کنند، جوانان نیز ناراضی و گاهی معترضند. ازاین رو، رعایت
روحیات جوانی و نیازهای روحی و جسمی آنان بسیار مهم است. در میان گروه های جامعه، جوانان
بیش از گروه های دیگر در عرصه اجتماعی، به نیکی و نگاه پر مهر و لطف بزرگ ترها نیاز دارند. بدون
توجه و احسان بزرگ ترها، عرصه شکفتن و بالندگی بر جوانان تنگ می شود. پیامبر گرامی اسلام
می فرماید: «اُوصیکُمْ بِالشُّبّان خَیرا فَإِنَّهُمْ أَرَقُّ أَفْئِدَهً؛ درباره جوانان به خیر و نیکی سفارش می کنم، چرا که
قلب آنان رقیق و مهربان است.» امام صادق علیه السلام نیز می فرماید:

رَحِمَ اللّه ُ مَنْ أعانَ وَلَدَهُ عَلی بِرِّهِ قال: قُلْتُ کَیْفَ یُعینُهُ عَلی بِرِّهِ؟ قال: یَقْبَلُ مَیْسُورَهُ وَ یَتَجاوَزُ
عَنْ مَعْسُورِهِ وَ لا یُرْهِقَهُ وَلا یَخْرَقُ بِهِ.

خدا بیامرزد کسی را که فرزندش را در نیکی و نیکوکاری اش یاری کند. راوی از امام
پرسید: چگونه؟ امام صادق علیه السلام در جواب فرمود: آنچه فرزند در توان داشته و انجام داده
است، بپذیرد و از آنچه توانایی نداشته است، درگذرد و او را به گناه و معصیت وا ندارد و با
مدارا و برخورد سنجیده با او رفتار کند.

در روایت دیگری نیز از رسول گرامی، به نیکی و هم یاری با جوان از زاویه ای دیگر چنین توجه
شده است:

رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا أَعانَ وَلَدَهُ عَلی بِرِّهِ بِالإحْسانِ اِلَیْهِ وَالتَّأَلُّفِ لَهُ وَتَعْلیمِهِ وَتَأْدیبه.

رحمت الهی شامل حال بنده ای باشد که فرزندش را با نیکی و احسان به او، همخو شدن با
او و آموزش علم و ادب بر انجام دادن خوبی ها یاری کند.

از آنچه گذشت درمی یابیم، خوبی و احسان با جوانان، یکی از راه های موفقیت آنان است. پی آمد
چنین رویه ای، محبت و عشق جوان به خانواده و جامعه است و همه، زاییده برخورد شایسته و
صادقانه و نیک جامعه و خانواده با جوان است.

پیام متن:

انس و الفت و نیکی کردن به جوانان، یکی از راه های کمک به او در رسیدن به رشد و
کمال و خوبی هاست.

برخورد سنجیده با لغزش های جوان

دوران جوانی، دوران بحران غریزه هاست و بیشتر جوانان در برابر این نیروی ویرانگر، دچار لغزش و
خطا می شوند. در این حال، به سعه صدر و هدایت بزرگ ترها نیاز دارند. برخورد ناسنجیده با جوان، به
ویژه در عرصه اجتماعی، تأثیر منفی فراوانی در روحیه فرد دارد و گاهی او را به سرسختی و لجاجت
وا می دارد و برای مدت طولانی، از میدان تربیت دور می سازد. امام علی علیه السلام درباره شیوه برخورد با
جوان خطاکار، روش های تربیتی راه گشایی را یادآور می شود. ایشان می فرماید:

اِذا عاتَبْتَ الحَدَثَ فَاتْرُکْ لَهُ مَوْضِعا مِنْ ذَنْبِهِ لِئَلاّ یَحْمِلَهُ الإِخْراجَ عَلَی الْمُکابَرَه.

هرگاه جوانی را بازخواست کردی، مقداری از گناهان او را نادیده بگیر تا مؤاخذه تو، او را
به طغیان و لجاجت وادار نکند.

حضرت در جای دیگر می فرماید:

لا تَکونَنَّ عَیّابا وَ لا تَطْلُبَنَّ لِکُلِّ زَلَّهٍ عِتابا وَ لِکُلِّ ذَنْب عقابا.

زیاد عیب جو نباش و برای هر لغزشی، در پی ملامت و مؤاخذه نباش.

البته یکی دیگر از راه های هدایت نسل جوان، پرهیز دیگران از سرزنش و شماتت اوست.
سرزنش بیش از اندازه، برخلاف اصول تربیتیِ درست است. امام علی علیه السلام به وانهادن این شیوه چنین
تأکید می کند:

اِیّاکَ أَنْ تُکَرِّرَ الْعَقْبَ فَإِنَّ ذلِکَ یُغْری بِالذَّنْبِ وَ یُهَوِّنُ الْعَقْبَ.

از تکرار عتاب و سرزنش دوری کن؛ زیرا سبب واداشتن بر گناه می شود و ملامت را بی اثر
می کند.

همچنین ملامت و سرکوفت، چیزی جز نصیحت و خیرخواهی است. بنابراین، توجه دادن
گناهکار به زیان های گناه و نهی کردن او از گناه، نه تنها اشکال ندارد، در برخی از موارد روحیه امر به
معروف و نهی از منکر، حیات و بالندگی را در فرد و جامعه پدید می آورد. بیشتر فسادها به دلیل
بی توجهی بزرگ ترها به لغزش هاست و بسیاری از ناآگاهی ها در قبال احکام و ارزش های اخلاقی، بر
اثر ترک امر به معروف و نهی از منکر شکل می گیرند.

پیام متن:

زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را بر می انگیزد. با این وجود، امر به معروف و نهی
از منکر، غیر از سرزنش و در جای خود لازم و ضروری است.

مدارا با جوان

مدارا، از رفتارهای پسندیده است که آثار فراوان اخلاقی و تربیتی میان مردم بر جای می گذارد و البته
از برگزیده های رفتار نیک پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به شمار می رود؛ زیرا از سنت های رسول اللّه صلی الله علیه و آله ، مدارای با
مردم بود: … امّا السُّنَّهُ مِنْ نَبیِّه فَمُداراهُ الناس». امام صادق علیه السلام نیز یکی از روش های نیکی به فرزند را
مدارا با فرزند می داند. آن گاه که از ایشان می پرسند: راه یاری فرزند چیست؟ پاسخ می دهد:

یَقْبَلُ مَیْسُورَهُ وَ یَتَجاوَزُ عَنْ مَعْسُورِهِ وَ لا یُرْهِقُهُ وَلا یَحْرَقُ بِهِ.

آنچه در توان فرزند بوده است، قبول کند و از آنچه بر او مشکل بوده است، درگذرد و او
را به گناه وا ندارد و با او مدارا کند.

امام صادق علیه السلام در پایان کلامش ولا یَخْرَقُ بِهِ می آورد و به این نکته سفارش می کند که با جوان
با سختی و بی تدبیری و نادانی برخورد نکنید و با او از راه مدارا و سازگاری رفتار کنید. برخی شرایط
رسیدن به درجه مدارا عبارتند از: دوری از عیب جویی و ملامت، صبر و تحمل، عفو و گذشت و
چشم پوشی به جا و سنجیده که با رعایت مصلحت و درک نمونه های درست آن باید انجام گیرد.

شخصی به حضور امام موسی بن جعفر علیه السلام آمد و از فرزند خود شکایت کرد. حضرت به او فرمود:
«لا تَضْرِبْهُ وَاهْجُرْهُ وَ لا تُطِل؛ او را نزن و با او قهر کن، ولی نه به مدت طولانی».

گاهی پدر، برای مدت طولانی ارتباط خود را با فرزندش قطع می کند و با او سخن نمی گوید که این
کار با ارتباط درست پدری و فرزندی، ناسازگار است. دستور امام در حدیث ذکر شده به پدران این
است که قهر و قطع ارتباط را به درازا نکشانید. در واقع، حقیقت مدارا، ترجیح دادن منافع نوعی بر
منفعت شخصی، در سایه عقل و عاطفه و گذشت و چشم پوشی از خطای جوانان است. باید کریمانه و
بزرگوارانه عیب ها و لغزش های آنان را پوشانید و از کج روی ها، برایشان درس عبرتی سازنده ساخت.

پیام متن:

برای هدایت جوانان، به کارگیری روش نرم خویی و مدارا بسیار کارساز است؛ زیرا آنان
در پرتو این روش می توانند، از شکست های خود، پل موفقیت برای آینده شان بسازند.

ارزش نهادن به شایستگی های جوانان

جوان می خواهد در فعالیت های اجتماعی تأثیرگذار و فعال باشد و نیز شخصیت و توانمندی های خود
را به رخ دیگران بکشد و با همه توان برای پیشبرد فعالیت اجتماعی خالصانه بکوشد. به راستی
داشتن روحیه ابراز وجود، یکی از ویژگی های روانی افراد است. ازاین رو، سیاستگذاران اجتماعی نیز
وظیفه دارند، از توانمندی های او بهره بگیرند و توانایی های وی را در چرخه گسترده جامعه به کار
اندازند. این فرصت، زمانی به دست می آید که به استعدادهای نهفته جوان به نیکی توجه شود و
ارزشمند به شمار آید. غفلت از جوانان در امور اجتماعی، به معنای نادیده گرفتن بخش عظیم نیروی
انسانی است. در سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام ، رویکرد به جوانان به خوبی دیده می شود
و هیچ گاه فرد شایسته ای به خاطر جوان بودن، از تصدی اجتماعی محروم نشده است.
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرمود:

فَلَیْسَ الأَکْبَرُ هُوَ الاَْفْضَل بَلِ الأَفْضَلُ هُوَ الاَْکْبَر.

بزرگیِ شان، مایه فضیلت و برتری نیست، بلکه فضیلت و شایستگی، مایه بزرگی است.

در حقیقت، محور به کارگیری انسان ها در مسئولیت اجتماعی مناسب، شایستگی و شایسته
سالاری است. سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در واگذاری مسئولیت ها به جوانان، زبان زد