پاورپوینت کامل رسانه ملی و مهارت های ارتباطی همسران ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسانه ملی و مهارت های ارتباطی همسران ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسانه ملی و مهارت های ارتباطی همسران ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسانه ملی و مهارت های ارتباطی همسران ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint :

چکیده

افزایش روزافزون اختلافات و تعارض های زناشویی در دنیای معاصر و خطر جدایی زوجین، با توجه به آثار مخرب آن بر سلامت روان همسران، آینده فرزندانشان و تأثیر منفی آن بر دیگر ابعاد اجتماعی موجب شده است تا محققان حوزه خانواده، راهکارهایی ارایه دهند که به کمک آنها، همسران بتوانند در جهت تحکیم این پیوند مقدس بکوشند.

یکی از راهکارهای مهم و اساسی که در آثار و منابع مربوط به چشم می خورد، مجهز شدن زوجین به مهارت های مشارکت در گفت وگو یا مهارت های ارتباطی است. این مقاله با تأکید بر نقش مهارت های ارتباطی زوجین در موفقیت آنها در زندگی زناشویی و کارکرد خانواده، مقدمه ای از مبحث اصلی؛ یعنی مهارت های مشارکت در گفت وگوست. مهارت های مشارکت در گفت وگو به سه مهارت صحبت کردن، گوش کردن و مهارت غیر کلامی تقسیم می شود.

در این مقاله، تأثیر مهارت های ارتباطی زوجین در میزان رضایت مندی آنها، تأثیر مستقیم و غیر مستقیم آن بر دیگر ابعاد اجتماعی، نقش رسانه ملی در آموزش این مهارت ها، امکانات و ظرفیت های این رسانه در آموزش این مهارت و گام های رسانه ای در القا و آموزش مهارت های ارتباطی همسران بررسی می شود تا اهمیت موضوع برای سیاست گذاران و تهیه کنندگان برنامه های خانواده در رسانه ملی تبیین شود.

طرح موضوع

ارتباطات میان فردی، اساس و شالوده هویت اجتماعی انسان است و مبنای اولیه پیوند با دیگران را تشکیل می دهد. «ارتباطات مؤثر» موجب شکوفایی استعداد افراد و بهبود کیفیت زندگی می شود. این در حالی است که «ارتباطات غیر مؤثر»، مانع شکوفایی استعدادها و حتی ابزاری برای سلب آسایش و آرامش روان انسان می شود. به صراحت می توان گفت که یکی از ضرورت های اساسی زندگی و خوش بختی انسان، ارتباطات میان فردی است.

حال اگر هدف ارتباط، کسب آرامش در کنار همسر، در زندگی مشترک باشد، «ارتباط» به خون حیات بخش زندگی مشترک بدل می شود و در کیفیت زندگی زناشویی، نقش تعیین کننده ای می یابد. در این میان، مجهز بودن همسران به مهارت های ارتباطی، دست مایه سازگاری و رضایت آنها می شود و ناآگاهی از این مهارت های اساسی، به بسیاری از سوءتفاهم ها، تعارض ها و تنش های میان زوجین می انجامد.

بررسی های متعدد درباره همسران موفق و ناموفق نشان می دهد که «چگونگی ارتباط»، یکی از جنبه های مهم در تمایز میان این دو گروه است. زندگی مشترک با این باور که تنها مرگ می تواند ما را از هم جدا کند، شروع می شود و زوجین، دست کم در آغاز زندگی مشترک، نسبت به آن اعتقاد کامل دارند، اما واقعیت چیز دیگری است؛ زندگی مشترک تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد که برخی از آنها ممکن است زوجین را به طرف اختلاف و درگیری، طلاق عاطفی و حتی طلاق رسمی سوق دهد. تحقیقات مختلف نشان داده است که یکی از عوامل مشکل ساز، اختلال در ارتباط یا به عبارتی، اختلال در فرآیند تفهیم و تفاهم است. در گزارشی که آژانس مشاوره تهیه کرده است، ۸۷ درصد زوج های شرکت کننده در پژوهش انجام شده بیان کردند که مشکل اصلی آنها، مشکل ارتباطی است. (Jacobasonetal, 1980:49)

خوشبختانه، برقراری ارتباط مؤثر، مهارتی است که می توان آن را فرا گرفت و رسانه ملی، به عنوان یکی از منابع آموزش غیر رسمی در کشور می تواند در مقام یک آموزگار در آموزش مستقیم و غیر مستقیم مهارت های ارتباطی به افراد مجرد و آماده ساختن آنها برای زندگی مشترک گام بردارد. همچنین می تواند مربی توان مندی در تجهیز زوجین به مهارت های ارتباطی باشد و آنها را به بازنگری در روابطشان وادارد.

برای اینکه همسران بتوانند گفته های خود را به شکلی مؤثر و قابل فهم بیان کنند و متقابلاً صحبت همسرشان را به دقت گوش دهند و برداشت صحیحی از آن داشته باشند، مهارت های خاصی مورد نیاز است که به آنها مهارت های «مشارکت در گفت وگو» یا «مهارت های ارتباطی» گفته می شود.

اهمیت پرداختن به موضوع مهارت های ارتباطی همسران در رسانه ملی

الف) تأکید اسلام بر ازدواج به عنوان عامل آرامش بخش در زندگی

ازدواج و تشکیل خانواده از دیدگاه اسلام، برای پیمودن نردبان صعود و رسیدن به کمال انسانی خانواده باید بر اساس معیارهای اسلامی و انسانی شکل بگیرد تا آسایش تن و آرامش روان تأمین شود. با تحقق صفا، صمیمیت، هم دلی و هماهنگی، زنگارهای پریشانی و ناامیدی، خستگی روحی و جسمی زدوده می شود و همسران می توانند با سازگاری در محیط نورانی و معنوی خانواده، مراتب سعادت را بپیمایند و نقش آرامش گری خود را برای یکدیگر ایفا کنند.

قرآن در تبیین فلسفه ازدواج به همین اصل توجه کرده است و پیوند زناشویی را از نشانه های الهی و منشأ آرامش می داند: «وَمِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکم مِّنْ أَنفُسِکمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکنُوا إِلَیهَا…. » (روم: ۲۱) پیامبر گرامی اسلام نیز ازدواج را سنت خویش خوانده و بر اهمیت آن تأکید کرده است: «اَلنّکاحُ سُنَّتی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتی فَلَیسَ مِنّی». (مجلسی، ج۱۰۳: ۲۲۰)

آن بزرگوار در جایی دیگر می فرماید: «در اسلام هیچ بنایی بنیان نگرفته است که نزد خداوند ارزشمندتر از ازدواج باشد». (حر عاملی، ج۳: ۱۴)

با توجه به اهمیتی که اسلام برای ازدواج قایل است و هدف ازدواج که کسب آرامش است، اهمیت پرداختن به موضوع مهارت های ارتباطی زوجین در رسانه ملی که عهده دار ترویج فرهنگ اسلامی است، اهمیت می یابد و توجه به این امر سبب می شود زنان و مردان کشور، در زندگی مشترک خود، شاد و سعادتمند باشند.

ب) اهمیت ارتباط زوجین در ابعاد اجتماعی

برای توضیح اهمیت ارتباط زوجین در جامعه و تأثیر اجتناب ناپذیر آن بر جنبه های مختلف زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی، نگاهی به نظریه آبراهام مزلو که با عنوان نظریه «سلسله مراتب نیازها» شناخته می شود، اهمیت و آثار مجهز بودن زوجین به مهارت های ارتباطی را روشن می کند. به اعتقاد مزلو، نیازهای آدمی سلسله مراتبی دارد که محرک رفتار خواهند شد. نیازها به ترتیب سلسله مراتب اوج می گیرند و پس از ارضا، فروکش می کنند و نوبت به ارضای دیگری می رسد. در این نظریه، نیازهای آدمی در پنج طبقه قرار داده شده اند که به ترتیب عبارتند از:

۱. نیازهای زیستی: نیازهای زیستی بخش مهمی از سلسله مراتب نیازها هستند که ارضای آنها بیشترین تأثیر را بر رفتار افراد دارند، مانند: خوراک، پوشاک ومسکن.

۲. نیاز ایمنی و تأمین: نیاز به رهایی از وحشت، تأمین جانی و محروم نماندن یا به عبارت دیگر، نیاز به حفاظت از خود در زمان حال و آینده است.

۳. نیازهای اجتماعی یا احساس تعلق و محبت: نیازهای اجتماعی، ضرورتی است که آدمی برای برقراری روابط معنی دار با دیگران به آن نیاز دارد.

۴. نیاز به احترام: این احترام قبل از هر چیز، نسبت به خود است و به قدر و منزلتی مربوط است که دیگران برای فرد قائل می شوند.

۵. خودشکوفایی: یعنی شکوفا شدن تمامی استعدادهای آدمی. خودشکوفایی یعنی «شکوفا شدن آنچه انسان می تواند باشد در مسیر شدن». (رضاییان، ۱۳۷۹: ۱۰۹ – ۱۱۱)

بر اساس این نظریه می توان نتیجه گرفت که اگر همسران به دانش مهارت های ارتباطی مجهز باشند و آن را در زندگی زناشویی به کار گیرند، می توانند سطوحی ازنیازهای یکدیگر، مانند نیاز به تعلق و محبت و نیاز به احترام را مرتفع و بستر «خودشکوفایی» یکدیگر را فراهم کنند؛ نیازی که در نظریه مزلو در رأس هرم قرار می گیرد و کامل ترین و آرمانی ترین نیاز انسان قلمداد می شود. بر اساس آموزه های دینی، خودشکوفایی را می توان معادل صعود به کمال انسانی یا دست کم زمینه صعود به کمال دانست.

در قرآن کریم، ارتباط همسران در آیه ۱۹ سوره نساء «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن کرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَی أَن تَکرَهُواْ شَیئًا وَیجْعَلَ اللّهُ فِیهِ خَیرًا کثِیرًا» مطرح گشته و به رفتار پسندیده و هم نوایی با یکدیگر توصیه شده است تا زمینه های پیدایش تنش و نزاع در خانواده از بین برود.

معاشرت پسندیده با همسر حتی در جایی که فرد به وی علاقه نداشته باشد، سفارش شده و مایه برخورداری انسان از «خیر کثیر» به شمار آمده است: خیر کثیری که از ناحیه سازگاری با همسر، نصیب فرد می شود، زمینه خودشکوفایی وی را فراهم می سازد». (حسین زاده، ۱۳۸۸: ۱۹)

تعالی نفس و خودشکوفایی انسان که هدف والاتری است و صاحب نظران آن را به صورت های گوناگون مطرح کرده اند، دستاورد ارزشمند ازدواج موفق است. موفقیت در ازدواج بدون تجهیز زوجین به دانش ارتباطی ممکن نخواهد بود. آرامش حاصل از ارتباط زناشویی، علاوه بر اینکه زمینه ساز تعالی نفس و خودشکوفایی انسان است، پی آمدهای دیگری نظیر سلامت روان، هدفمندی در زندگی، افزایش اعتماد به نفس، کاهش افسردگی و احساس حقارت، کاهش پوچ گرایی، افزایش امید و تربیت فرزندان موفق در خانواده خواهد داشت.

هر یک از این نتایج، عملکردهای اجتماعی مؤثری دارند و در مجموع، افزایش نشاط اجتماعی را به دنبال خواهند آورد. در جامعه ای که خانواده ها و زوجین، واگرایی را به جای هم گرایی تجربه می کنند، بیشترین توان افراد صرف برطرف کردن اندوه و ناراحتی می شود و فرصتی برای رشد و ترقی باقی نمی ماند. بنابراین، توجه نهادهای اجتماعی به ویژه رسانه ملی به آموزش مهارت های ارتباطی به زوجین، بسترهای رشد همه جانبه جامعه را فراهم می کند.

انسان بانشاط و باانگیزه که آرامش روانی دارد، به تکامل درونی خود می اندیشد و استعدادهای چنین انسانی شکوفا می شود و این وضعیت یکی از عوامل بسترساز توسعه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور است. در چنین جامعه ای، کاهش نابسامانی های خانوادگی، ناهنجاری های اجتماعی و افزایش سلامت جسمی و روانی اعضای جامعه؛ یعنی شاخص های اصلی توسعه، ارمغان پویایی و تکامل درونی افراد جامعه خواهد بود.

مهارت های مشارکت در گفت وگو

از مهارت های مشارکت در گفت وگو ذیل عنوان بزرگ تری بحث می شود که آن را «مهارت های زندگی» می نامند. مهارت های زندگی عبارتند از: «مجموعه ای از توانایی ها که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورد. این توانایی ها، فرد را قادر می سازد تا مسئولیت های نقش اجتماعی خود را بپذیرد و بدون آسیب زدن به خود و دیگران، با خواست ها، انتظارات و مشکلات روزانه به ویژه در روابط بین فردی، به شکل مؤثری روبه رو شود. نبود این مهارت ها موجب می شود فرد در برابر فشارها به رفتارهای غیر مؤثر و ناسازگارانه روی آورد. (طارمیان و همکاران، ۱۳۸۸: ۲۱)

عواملی نظیر مهارت های بین فردی، برقراری ارتباط مطلوب، مهارت تعیین هدف، تصمیم گیری، مهارت حل مسئله، تعیین و شناسایی ارزش های فردی از مهارت های زندگی خوانده می شوند که پژوهش های انجام شده از تأثیر این مهارت ها در سطح سلامت روان افراد حکایت دارد. (همان: ۲۵)

«مهارت ارتباطات اجتماعی» یکی از مهارت های زندگی خوانده می شود که آن را به مجموعه ای از مهارت های جزئی تر می توان تقسیم کرد:

۱. مهارت های مشارکت در گفت وگو یا مهارت های ارتباطی؛

۲. مهارت های برقراری روابط صمیمانه با دیگران و دوست یابی؛

۳. مهارت های سازگاری با دیگران.

این سه، زیرمجموعه های مهارت ارتباطات اجتماعی هستند. (امامی نایینی، ۱۳۸۵: ۲۱)

در این مقاله، منظور از مهارت های ارتباطی زوجین، مهارت های مشارکت در گفت وگو به عنوان یکی از مهارت های ارتباطات اجتماعی است. اینکه زوجین بتوانند گفته های خود را به شکلی مؤثر و قابل فهم بیان کنند و متقابلاً به صحبت های دیگران به دقت گوش دهند و برداشت صحیحی از آن داشته باشند، مهارت های خاصی می طلبد که به آن «مهارت های مشارکت در گفت وگو» گفته می شود. مهارت های مشارکت در گفت وگو به سه دسته تقسیم می شوند:

۱. مهارت صحبت کردن؛

۲. مهارت گوش دادن؛

۳. مهارت ارتباط غیر کلامی.

در اینجا به مباحث نظری مهارت های ارتباطی زوجین و نقش رسانه پرداخته خواهد شد.

تعریف ارتباط

ارتباط در ساده ترین مفهوم، ارسال و دریافت پیام است. این پیام می تواند افکار، عقاید، احساسات، آرزوها و نیازهای طرفین ارتباط باشد. ارتباط مؤثر همسران، ارتباطی است که در آن، هر یک از زوجین، یکدیگر را همان طور که منظور طرف مقابل است، دریافت کنند.

در تعریف ارتباط گفته شده است: «ارتباط عبارت است از فراگرد انتقال پیام از سوی فرستنده برای گیرنده، مشروط به آنکه در گیرنده پیام، مشابهت معنی با معنی مورد نظر فرستنده پیام ایجاد شود.» (محسنیان راد، ۱۳۸۲: ۵۷) هرچه معنی مورد نظر در فرستنده پیام، با معنی متجلی شده در گیرنده پیام، مشابهت بیشتری داشته باشد، ارتباط، کامل تر خواهد بود.

اگر معنی مورد نظر در فرستنده پیام را با M و معنی متجلی شده در گیرنده پیام را را با M` نشان دهیم، ارتباط وقتی به صورت کامل برقرار می شود که M` مساوی M باشد یا به عبارتی نسبت M` بر M برابر یک باشد.

اگر معنی متجلی شده در گیرنده پیام، از معنی مورد نظر فرستنده پیام، کوچک تر باشد، باز هم ارتباط برقرار خواهد شد، اما این ارتباط، کامل نیست.

اگر معنی متجلی شده در گیرنده پیام بر معنی مورد نظر فرستنده پیام، برابر صفر شود، ارتباط برقرار نخواهد شد. (همان: ۵۸) تجهیز همسران به مهارت های ارتباطی، این امکان را به آنها می دهد که در ارسال و دریافت پیام های خود به برقراری ارتباط کامل دست یابند.

عوامل مؤثر بر ارتباط زوجین

ارتباط میان زوجین به عوامل زیادی بستگی دارد که هم بر ارسال و هم بر دریافت پیام اثر می گذارد. این عوامل عبارتند از:

الف) پیش زمینه ها

پیش زمینه ها یعنی یادگیری الگوهای ارتباطی که انسان، قبل از ازدواج یا پس از آن، آنها را یاد گرفته است و بر روابط او با همسرش اثر می گذارد. به باور نویسندگان کتاب مهارت ها، ازدواج و ارتباط زناشویی کارآمد، افراد خانواده به هر صورتی که قبل از ازدواج ارتباط برقرار کنند، احتمالاً بعد از ازدواج با همسر خود نیز به همان شکل ارتباط برقرار خواهند کرد.

چنان که اگر خانواده ای پر از اختلاف و تعارض باشد، احتمالاً افراد همان الگو را در ارتباط زناشویی به کار خواهند گرفت. در این کتاب با بهره گیری از ضرب المثل «میوه سیب، دور از درختش به زمین نمی افتد» تأکید شده است که نگرش ها و رفتارهای افراد، معمولاً با شجره خانوادگی آنها تفاوت زیادی نخواهد داشت، گرچه انسان، قدرت تشخیص و تغییر آنچه را در خانواده خود آموخته است، دارد. (السون و السون، ۱۳۸۸: ۶۷)

ب) تفاوت های جنسیتی

بین سبک ارتباطی مردان و زنان تفاوت هایی وجود دارد که نشناختن آنها می تواند موجب سوء تفاهم و اختلاف شود. گفته شده است که مردان در گفت وگوها، کمتر گوش می دهند و بیشتر روی پاسخ دادن و صحبت کردن تمرکز دارند، در حالی که زنان بیشتر درباره مسائل شخصی خود صحبت می کنند و بهتر گوش می دهند. مردان به صحبت کردن درباره احساسات خود به ویژه احساسات منفی تمایل کمتری دارند، ولی زنان پس از تجربه احساسات منفی تمایل دارند درباره آنها صحبت کنند تا از این طریق احساس کنند مورد علاقه اند.

مردان هنگام پیدایش مشکل تمایل دارند سریع به دنبال راه حل باشند و صحبت در این باره را بی فایده می دانند، ولی بیشتر زنان تمایل دارند ابتدا درباره مشکل و احساسات خود با همسرانشان صحبت کنند و سپس به حل آن بپردازند. زنان برای افزایش صمیمیت و نزدیکی تمایل دارند درباره هر کاری که انجام می دهند و هر اتفاقی که در طول روز افتاده است، با همسرشان صحبت کنند، ولی مردان چنین تمایلی را نشان نمی دهند و صحبت درباره جزئیات و مسائل کم اهمیت را خسته کننده و بیهوده می دانند.

پاسخ کلی به این پرسش را که چرا این تفاوت ها وجود دارد، باید در نقش های جنسیتی متفاوت جست. مردان به طور معمول برای رقابت و کسب قدرت و استقلال بزرگ می شوند و در روابط خود از جمله روابط زناشویی نیز خواهان استقلال و قدرت هستند، ولی زنان بیشتر به سمت صمیمیت و نزدیکی گرایش دارند تا قدرت و استقلال. (لواسانی و همکاران، ۱۳۸۹: ۱۲ و ۱۳)

از آنجا که مسئله تفاوت های جنسیتی می تواند بسیاری از تفاوت های زنان و مردان را در سبک های ارتباطی توجیه کند، رسانه با پرداختن مناسب به این گونه تفاوت ها، توجه زنان و مردان را به آموختن ویژگی های روان شناختی خود و جنس مخالف جلب می کند تا مثلاً زنان بتوانند بعضی تفاوت ها را بپذیرند، بدون اینکه آن را ناشی از نبود صمیمیت بدانند و مردان نیز توجه کنند که صمیمیت، تهدیدی برای استقلال و آزادی شخصی آنها نیست.

ج) وضعیت خُلقی و هیجانی

وضعیت خُلقی و هیجانی، تأثیر زیادی بر ارتباط می گذارد. وقتی زوجین در وضعیت خلقی منفی مثل عصبانت، نگرانی، اضطراب، غم و خستگی قرار می گیرند، بیشتر احتمال دارد که حرف ها و کارهای همسرشان را به صورت منفی دریافت و حرف های معمولی و حتی مثبت همسر را نیز به