پاورپوینت کامل گزارشی از تحلیل و بررسی مجموعه تلویزیونی خداحافظ بچه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارشی از تحلیل و بررسی مجموعه تلویزیونی خداحافظ بچه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارشی از تحلیل و بررسی مجموعه تلویزیونی خداحافظ بچه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارشی از تحلیل و بررسی مجموعه تلویزیونی خداحافظ بچه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

واحد تحلیل و رویکردشناسی

مرکز پژوهش های اسلامی صداوسیما

مقدمه

در دنیای امروز، تلویزیون به عنوان رسانه ای همگانی و در دسترس اکثریت اقشار مردم، نقش مهمی در شکل دهی فرهنگ جامعه ایفا می کند. در کشور ما کم اقبالی مردم نسبت به سینما و دیگر رسانه های اجتماعی، تلویزیون را به حریفی نسبتاً بی رقیب تبدیل کرده است. بی شک، در این جریان فرهنگی، رسانه ملی، مسئولیتی بسیار خطیر برای ابلاغ همه جانبه دین مبین اسلام دارد.

این فرصت بی نظیر در برخی زمان ها جلوه ای خاص به خود می گیرد و طبیعتاً تلاشی مضاعف را می طلبد. ماه مبارک رمضان، با بازه زمانی سی روزه، تشخّص بیشتری دارد. به ویژه آنکه در فرصت مغتنم افطار، بیشتر مخاطبان تلویزیون بر اساس عادت رسانه ای پدید آمده در سال های اخیر، در انتظار پخش مجموعه های متنوع نمایشی هستند.

این نوشتار گزارشی اجمالی از تحلیل و بررسی سریال خداحافظ بچه است که ماه رمضان امسال از شبکه سوم سیما پخش شد. در این پژوهش با بهره از روش های تحقیق نشانه شناسی و تحلیل روایت سعی شده است تا فرم و محتوای اثر مورد واکاوی قرار گیرد.

سازندگان این سریال بر آن بوده اند که با دست مایه قرار دادن مشکلات یک خانواده جوان بدون فرزند که برای داشتن فرزند بی قراری می کنند، به برخی از آسیب ها، معضلات و چالش های پیش روی خانواده ها در این خصوص بپردازند.

تحقیق صورت گرفته حاصل تلاش جمعی از پژوهشگران واحد تحلیل و رویکردشناسی مرکز پژوهش های اسلامی، متشکل از آقای محمدحسین مقدسیان مسئول گروه و خانم ها: زهرا سلیمانی، محبوبه صادقی، سما هاشمی می باشد.

بررسی طرح روایت سریال

برای داستان دو طرح متصور است: طرح اول، زندگی لیلا (مهراوه شریفی نیا) و مرتضی (شهرام حقیقت دوست) است. این طرح، خود از دو پاره روایت تشکیل شده است:

روایت اول که روایت غالبِ داستان است، در زمان گذشته رخ داده است. لیلا پس از توبه دادنِ مرتضی از سرقت، با او ازدواج کرده است. آنها (به ویژه لیلا) عاشق بچه اند و پس از دو بارداری ناموفق متوجه می شوند دیگر صاحب فرزند نمی شوند. بنابراین، تلاش می کنند تا از هر راهی صاحب فرزند شوند.

روایت دوم به زمان حال اشاره دارد. لیلا و مرتضی از اعمال غیرقانونی خود متنبه شده اند. دوره مجازات قانونی شان سپری شده است و از همه مهم تر، صاحب پنج فرزند شده اند.

طرح دوم که طرح فرعی است، در خلال طرح اصلی داستان مطرح می شود؛ زندگی خسرو(آتیلا پسیانی) و خانواده اش و در کنار آن، زندگی او و همسر دومش، نازنین (بهاره رهنما) که به واسطه فرزند آنها به طرح اصلی پیوند خورده است.

بررسی طرح اصلی

زندگی لیلا و مرتضی یک پیرنگ بسته است (یعنی به تمام پرسش ها و عواطفی که در داستان برانگیخته شده است، پاسخ داده می شود. بیننده هنگام ترک اثر، تجربه ای تام و کامل را از سر گذرانده است؛ لذا شک و تردید یا سؤالی در ذهن باقی نمی ماند).

در قسمت پایانی سریال لیلا و مرتضی را می بینیم که به اصطلاح توبه کرده اند، دوران مجازات قانونی آنها سپری شده است و صاحب پنج فرزند شده اند، و دیگر کسی از خودش نمی پرسد اینها کی مجازات و یا بچه دار شده اند یا آیا به راستی توبه کرده اند؟

در قسمت میانی که قسمت اعظم داستان است، آنها به دنبال این هستند که از هر طریقی، بچه دار شوند و این تلاش موارد زیر را دربردارد:

الف) تلاش برای به دست آوردن بچه از پرورشگاه که به دلیل مشکل قانونی شوهر ملغی می شود؛

ب) جعل مدرک و فرصت طلبی از موقعیت احمد و گیتی که با هم اختلاف دارند که سرانجام با خوب شدن رابطه احمد و گیتی، بچه پس داده می شود؛

ج) پناه بردن به امام زاده و پیدا کردن فرزندی در آن مکان که سوء تفاهم مادرِ اصلی بچه، آن را منتفی می کند؛

د) خرید بچه که با دخالت نیروی انتظامی ملغی می شود؛

ه‍) دزدیدن بچه مردم در پارک که به توصیه شوهر بازگردانده می شود؛

و) دزدیدن بچه از پرورشگاه که در پایان، ماجرای آن لو می رود؛

ز) دزدی یکی از شش قلوها که تحت تأثیر حرف های مادرشان از آن منصرف می شوند؛

ح) دزدیدن بچه خسرو و نازنین از منزلشان که با پی گیری خسرو، بچه بازگردانده می شود.

همان گونه که ملاحظه می شود، هیچ گونه تفاوتی در عاقبت این راه ها نمی بینیم و در حقیقت، همه راه ها فدای هدفِ پیشبرد داستان شده است. ما در این راه، دو بار شاهد دعا و توسل مرتضی و لیلا هستیم:

۱. در قسمت نخست سریال، مرتضی چنین دعا می کند: «خدایا، نوکرتم. همه بچه ها را برای پدر و مادراشون نگه دار»، اما در انتهای همین قسمت، بچه سقط می شود و لیلا دچار نازایی می گردد.

۲. در قسمت پنجم، لیلا که به شدت افسرده شده است، نیمه شب به امام زاده صالح علیه السلام پناه می برد و با دعا و توسل درخواست بچه می کند. به سرعت و به نحو غیرمعمول حاجتش برآورده می شود و خوشحال به خانه برمی گردد؛ اما در قسمت بعد، به راحتی در یک سوء تفاهم، حاجت به ظاهر برآورده شده اش به فنا می رود. نکته دیگری که در این سکانس نازیباست، نوع مناجات لیلا در امام زاده است. او رو به ضریح نشسته است و می گوید: «بچه خودم رو ازم گرفتین. یکی دیگه جاش بهم بدین.» هم چنین اخلاق و ادبیات زشتِ زن زائری که در امام زاده با لیلا صحبت می کند، بیش از حد غلو شده است، تا جایی که نیت و عمل خیر او را زیر سؤال می برد. البته منظور این نیست که همه زائران، خوش اخلاقند، اما وقتی در داستانی، تنها یک یا دو صحنه از یک مکان مذهبی و ساکنانش وجود دارد، توجه بیشتری به کیفیت ارائه این صحنه ها لازم است.

همان طور که گفته شد، بیشتر راه های پیموده شده توسط این زوج جوان برای بچه دار شدن خلاف و غیرارزشی است. گرچه این به خودی خود اشکالی ندارد؛ چرا که آنچه مهم است، محتوا و شیوه روایت است.

در قرآن کریم، موضوعاتی همچون قتل و خیانت مطرح شده است، اما شیوه عفیفانه و حکیمانه این کتابِ شریف موجب شده است تا خوانندگان این کتاب، اثر مثبت بپذیرند و در مسیر رشد و تعالی قرار گیرند. این مطلب، رمز بزرگی در شیوه روایت است که دریافت آن برای فعالان عرصه رسانه بسیار حیاتی و ضروری است.

بنابراین فقط موضوع نیست که روایت را ارزشی و دینی می سازد، بلکه شیوه روایت نیز بسیار مهم است. نباید اجازه داد در رسانه ها موضوع های دینی، در روایتی ناصحیح قرار گرفته و اثری معکوس بر جای بگذارد.

در این سریال آنچه در قسمت نهایی آشکار می شود، در تضادی آشکار با شیوه روایت سریال در طول یک ماه قرار دارد. برای نمونه به مواردی اشاره می شود:

۱. بهروز که دوست سابق مرتضی است، دزدی می کند و بیننده، شاهد کارهای خلاف اوست. هر چند معلوم است که کار او صحیح نیست، چنان که مرتضی در موارد متعددی، به او توصیه می کند که توبه کند و با گفتن شیرینی های زندگی زناشویی اش سعی در تشویق وی به این امر دارد.

با این حال، نوع نمایش تصاویر دزدی، شخصیت پردازی این نقش، دیالوگ های آن، شیوه بازی بازیگر، نقش و حتی قطعه آهنگی که روی تصاویر مربوط به او گذاشته شده است، سبب ارائه روایتی شیرین و دل پذیر از این صحنه ها شده است. این امر به گونه ای است که اگر از بینندگان مجموعه درخواست شود نام شخصیت های محبوبشان در این سریال را بیاورند، بهروز یکی از آنهاست.

۲. لیلا و مرتضی که برای به دست آوردن بچه مرتکب خلاف های متعدد می شوند، برای توجیه گناه و کاهش عذاب وجدانشان، دست به کاری خودساخته می زنند؛ دفتر گناهی برای خودشان درست می کنند تا در وقت مناسبی بروند و به محتویات آن اعتراف کنند! این کار آنها را در مسیری نزولی قرار داده و رفته رفته به سوی پرتگاه سوق می دهد. مثلاً خلاف اول پیشنهاد مرتضی بود که جزئی بود، اما خلاف های پایانی که بزرگ تر است، پیشنهاد لیلاست؛ همو که روزی مرتضی را توبه داده است.

این موضوع که در قسمت پایانی در برابر چشمان لیلا مرور می شود و سبب پی بردن او به اشتباهش می شود، متأسفانه در قسمت های میانی با شیوه ای عاطفی و دراماتیک روایت می شود. مثلاً در ضمن ضرب در زدن ها، مدام حرف های محبت آمیز بین لیلا و مرتضی را می شنویم یا اینکه موزیک هایی احساسی همچون آهنگ «شب بخیر کوچولو» روی این صحنه ها قرار گرفته است و این امر تأثیری بر خلافِ هدف سریال بر مخاطب می گذارد. لیلا و مرتضی، مدام از گناهی به سوی گناه دیگر حرکت می کنند و هیچ ناراحتی یا عذاب وجدانی نسبت به این موضوع ندارند، در حالی که انسان هایی درست کارند، به ویژه لیلا که سابقه خلافی هم ندارد.

بررسی طرح فرعی

پاره آغازین داستانِ طرح دوم، از آنجا آغاز می شود که خسرو که برای حفظ زندگی اولش به زندگی پنهانی اش با نازنین (همسر دومش) پایان داده است، با بچه دار شدن او روبه رو می شود.

مسائل بعدی از جایی شروع می شود که لیلا و مرتضی، بچه آنها را می دزدند و خسرو برای اینکه پای پلیس به میان نیاید و راز زندگی اش برملا نشود، تصمیم می گیرد خودش به دنبال بچه گم شده اش بگردد.

پاره میانی داستان هم که به تلاش های خسرو برای پیدا کردن بچه اش می پردازد، نیروی سامان دهنده ندارد. در پاره پایانی، کودک را می یابد و به نازنین تحویل می دهد و با وجود تمام تلاش هایش، راز زندگی دوم خسرو برای خانواده اش برملا می شود.

این طرح به صورت خرده پیرنگ است؛ زیرا ما در اینجا با اینکه در پایان داستان می بینیم خسرو به دلیل ارتکاب عمل غیرقانونی بازداشت می شود و راز زندگی اش نزد خانواده اولش برملا می شود، با این سؤال روبه رو می شویم که آیا زندگی اول خسرو از هم پاشیده می شود؟ همان چیزی که از ابتدای طرح دوم، کنش گر اصلی این طرح (خسرو) به دنبال محافظت از آن بود یا اینکه واکنش شهناز (مائده طهماسبی)، همسر اول خسرو در برابر این قضیه چه خواهد بود؟ این سؤال در ذهن مخاطب سبب می شود هر کس به نظر خود، پایانی برای آن تصور کند.

شخصیت خسرو در طرح دوم، کسی است که از ابتدا تا انتهای داستان در حال دروغ گویی و کتمان کاری است، هیچ تغییری نمی کند و متحول نمی شود. بنابراین، می توانیم او را شخصیتی ایستا بنامیم که حضورش خنثی و صرفاً برای پیشبرد داستان بوده است.

کنش گران و شخصیت های سریال

۱. کنش گران اصلی

کسانی هستند که به طور مستقیم در حال انجام نقش اند و در طرح داستان گنجانده شده اند که عبارتند از: لیلا که عاشق بچه است و می خواهد هر طور شده، صاحب بچه شود؛ مرتضی که در تمام نقشه های لیلا به او کمک می کند و داستان حول محور این دو می گردد؛ (سابقه دار بودن مرتضی که مانع می شد کودکی را از پرورشگاه به فرزندی بپذیرند؛ وضعیت نازایی لیلا که او را به صورت جنون آمیزی وادار کرده بود برای رسیدن به بچه هر کاری بکند؛ دروغ گویی که ابتدا با انگیزه مصلحت خواهی (عمل قلب مادر مرتضی) و بعد از آن، با انگیزه منفعت خواهی (رسیدن به بچه از هر راهی) صورت می گیرد؛ فشار خانواده لیلا و مرتضی که از آنها نوه می خواهند)؛ ننه نصرت که به خاطر رفتن به بهشت باید ندیده اش(بچه لیلا و مرتضی) را ببیند؛ گیتی و احمد (دوستان لیلا و مرتضی) که با کتمان حقیقت، مانع رسیدن خسرو به لیلا و مرتضی می شوند؛ مجتبی، شاگرد خسرو که عاشق خواهر لیلا شده است و با دروغ هایش مانع رسیدن خسرو به لیلا و مرتضی است؛ خسرو و نازنین که درگیری آنها با لیلا و مرتضی، طرح دوم داستان را رقم می زند.

۲. کنش گران فرعی

قسمت اعظم کنش گران، فرعی هستند؛ خانواده لیلا و مرتضی و اهالی سرخ دره نقش خاصی ندارند مگر اینکه در مواردی، کنش گران اصلی را یاری دهند.

برداشت های مثبت

۱. دال: لیلا به رعنا می گوید: «من اول به بچه ام، گنبد و مناره و برج میلاد یاد می دم. بعد برج کج و معوج پیزا»؛ مدلول: اهمیت دادن به فرهنگ ملی و مذهبی و اینکه لیلا زنی پای بند به آداب و رسوم و سنت های ایرانی است.

۲. دال: در خانه پیرزن مرده، تابلوهای ادعیه (آیت الکرسی، چهارقل، پنج تن و…) دیده می شود و پسر پیرزن و خانواده اش در فیلم، افرادی امانتدار و رازدار هستند. چنان که مرد در مکالمه تلفنی در معاملات تجاری انصاف و عدالت را رعایت می کند؛ مدلول: پیرزن، زنی مؤمن و خوب بوده که بچه های خوبی هم تربیت کرده است.

۳. دال: ارج نهادن به دختر نسبت به پسر در خانواده. مرتضی به لیلا می گوید: «اگه بچه ای که دزدیدند، دختر بود، بهتر بود.»؛ مدلول: تعدیل نگاه در مورد برتر بودن فرزند پسر نسبت به دختر.

۴. دال: الف) بهروز در پایین شهر زندگی می کند. ب) مرد فروشنده بچه و خواهرش هم در فقر به سر می برند (خشونت خواهر فروشنده بچه شاید به دلیل فقر اقتصادی است ج) مرتضی و لیلا در حال راه رفتن به سمت خانه مرد بچه فروش با هم حرف می زنند. مرتضی پیشنهاد می کند:«بچه مان را بیاوریم پارک همین جا بازی کند»، اما لیلا مخالفت می کند و می گوید: «من نمی گذارم بچه ام اینجا بازی کنه؛ خلاف کار میشه». د) مادری که بچه اش را از روی فقر سر راه می گذارد، وقتی می بیند خانه لیلا و مرتضی پایین شهر است، فرار می کند؛ مدلول: فقر سبب افزایش فساد و بزهکاری در جامعه است. برای ایجاد جامعه امن باید فقر را برطرف کرد.

برداشت های منفی

۱. رعنا، خواهر لیلا برای نشان دادن حس جوانی، کارهایی سبک تر از سن و سالش انجام می دهد و همین رفتارها سبب می شود تا تحول شخصیتی او در قسمت های پایانی، غیرمنتظره و بی جا به نظر آید. او از ابتدا بدون دلیل خاصی به دنبال رفتن به ایتالیاست. روی دیوار اتاقش، عکس کاناوار و برج پیزاست. خطاب به عکس کاناوار می گوید که «من گم شده ام». پول هایش را به واحد یورو پس انداز می کند و در انتها هم مشخص می شود به ایتالیا رفته و باز به دلیل نامعلومی می خواهد برگردد. جالب آنکه در قسمت نخست سریال، وقتی رعنا به گیتی می گوید که خواهرش نمی گذارد او به ایتالیا برود، گیتی جواب می دهد: «غلط کرده نذاره. می خواد نگهش داره عین ما خونه دار شه این».

۲. مجتبی که نقش جوانی ساده دل و بی کس و کار را بازی می کند، ظاهراً فقط به انگیزه کمدی کردن کار در داستان قرار گرفته است. این مطلب سبب شده است تا به هوای خلق صحنه های کمدی، شخصیت او کاملاً خرد شود و همه در انتها به همان حرف رعنا در اولین دیدارش صحه بگذارند که «مجتبی شاس می زنه!»

اساساً جوان های مجرد این سریال شخصیت و وقار لازم را ندارند: مجتبی، رعنا، دو زورگیر، دو پسر و دو دختر خسرو. حتی هنگامه نیز که دختری دارای مدرک کارشناسی ارشد است، در منزل پدرش زندگی می کند و با توجه به سن و سال وی حتی حرفی از ازدواجش در میان نیست، بلکه دنبال کار است.

۳. پدر و مادر مرتضی، افرادی بی سواد و غیرپویا هستند. مادر مرتضی با رفتارهای مغرضانه اش، مهر تأییدی است بر عقیده ناسازگاری مادر شوهر و عروس.

۴. مادر لیلا نسبت به دامادش، بدبین و پرخاشگر است. پدر او نیز همچون دیگر سرخ دره ای ها، شخصی خرافاتی است که حتی برخی تحلیل های درست اقتصادی اش تحت تأثیر همین نوع اعتقادهایش بی اثر است. در یک نگاه کلی، مردم و اهالی سرخ دره، افرادی خرافاتی و به معنای عرفی اش، دهاتی نشان داده می شوند که حتی تحول آنها از عقیده ناصحیح شان بر اثر یک خواب – هر چند خوابی مقدس و همچون رؤیای صادقه نشان داده می شود – صورت می پذیرد. این نگاه، همان نگاه قدیمی و آشنا نسبت به روستاست که به عنوان محل سکونت افرادی با فرهنگ پایین از آن یاد می شد.

۵. گیتی و احمد، زن و شوهری دم دمی مزاج هستند. نکته قابل توجه در مورد آنها این است که در پنج قسمت ابتدایی، اهانت ها و بی حرمتی آنها را نسبت به یکدیگر کاملاً مشاهده می کنیم، اما تحول و مهربان شدنِ آنها نسبت به یکدیگر را به صورت فشرده و تنها در عرض چند دقیقه مشاهده می کنیم.

۶. لیلا و مرتضی به عنوان کنش گران طرح اول، شخصیت های به ظاهر پویایی هستند؛ زیرا در ابتدای داستان، شخصیت خوب و موجهی دارند، اما در طول داستان دچار تغییر می شوند و شخصیت آنها از افرادی ساده و معمولی به افرادی تبدیل می شود که به راحتی، دیگران را فریب می دهند، قانون شکنند و مرتکب ناهنجاری و کودک ربایی می شوند و در پایان داستان، دوباره متحول می شوند.

تغییر رفتار و عملکرد اولیه آنها یعنی پنهان کاری و دروغ گویی در سطوح اولیه (انگیزه مصلحت خواهی) به نظر، واقعی تر است؛ زیرا معمولاً در زندگی افراد جامعه رخ می دهد و ملموس تر است.

در ادامه، زیر پا گذاشتن قوانین به نام م