پاورپوینت کامل نگاهی به تبلیغات تجاری متمرکز بر زنان در شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به تبلیغات تجاری متمرکز بر زنان در شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به تبلیغات تجاری متمرکز بر زنان در شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به تبلیغات تجاری متمرکز بر زنان در شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

چکیده

در این مقاله ضمن بررسی اجمالی کارکردها و تأثیرات اقتصادی و تجاری شبکه های ماهواره ای، اهمیت توجه به این شبکه ها از منظر تأثیر آنها بر سبک زندگی ایرانیان مورد توجه قرار گرفته است. مقاله با تمرکز بر رویکرد شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان به تبلیغات تجاری، سبک زندگی و مصرف ترویج شده در این تبلیغات را بررسی کرده است.

به منظور بررسی آگهی های تجاری شبکه های تلویزیونی ماهواره ای، ده آگهی تجاری منتخب این شبکه ها از جهت هدف قرار دادن مخاطب زن، تحلیل محتوای کیفی شده اند. تمرکز بر مصرف بیشتر، بهره گیری از اغوا و ویژگی های جنسی زنانه از مهم ترین تاکتیک های استفاده شده در این آگهی ها برای ترغیب مخاطب به خرید و مصرف بوده است.

مقدمه

رسانه های عامه پسند همچون سینما، تلویزیون، روزنامه ها و مجلات، از وجوه اصلی زندگی روزمره در مدرنیته اخیر به شمار می آیند. به مدت بیش از نیم قرن، آنها نه فقط منبع اصلی اطلاعات بوده اند، بلکه نقش خطیری در شکل دادن به پندارهای افراد درباره جهان پیرامونی شان داشته اند. (بنت، ۱۳۸۶: ۱۱۹)

تجربه نیمه دوم قرن بیستم نشان داده است که در این میان، تماشای برنامه های مختلف تلویزیون اهمیت اساسی دارد. رسانه تلویزیون، به ویژه شبکه های تلویزیونی ماهواره ای که توانسته اند با زبان ب-ین المللی یا به زبان محلی مخاطبان با آنها ارتباط برقرار کنند، در ترویج و اشاعه سبک زندگی و الگوهای فرهنگی مورد نظر یک کشور بسیار مؤثر بوده اند.

در این میان گرایش روزافزون ایرانیان به مصرف رسانه ای، علاوه بر بسیاری از مزایا و کارکردهای متنوع آن، کژکارکردها و مسائلی را هم در پی داشته است؛ تغییرات گاه نابهنجار در فضای پوشش عمومی جامعه، به ویژه در میان نوجوانان و جوانان، تغییر ادبیات و زبان رایج میان آنها، توسعه مصرف گرایی تحت تأثیر انواع شبکه های ماهواره ای، به ویژه شبکه های مد، تبلیغ گسترده انواع شوهای لباس و مزون ها، تمرکز تبلیغات تجاری بر ظاهرآرایی، تغییر تدریجی زیبایی شناسی ایرانیان، به ویژه جوانان و گرایش به آرایش های نامتعارف، گسترش روزافزون جراحی های زیبایی، گ-رایش به رژیم های لاغری طاقت فرسا در میان دختران جوان، کاهش علاقه به ازدواج یا افزایش سن ازدواج، برخی از نمودهای عینی و قابل تأمل هستند که تا حدودی از مصرف رسانه ای ایرانیان متأثر بوده است.

طرح موضوع

در سال های اخیر به ویژه با ظهور گسترده و چشم گیر شبکه های تلویزیونی ماهواره ای فارسی زبان از سال ۱۳۸۷، موضوع تأثیر شبکه های ماهواره ای بر مخاطبان کشورمان در فضاهای اجتماعی و سیاسی، مورد تمرکز بسیاری از مباحث رسانه ای، و نیز محافل دانشگاهی و پژوهشی و حتی محافل سیاسی و انتظامی بوده است.

در این نوشتار، افزون بر نظری بر کارکردها و تأثیرات اقتصادی و تجاری شبکه های ماهواره ای، اهمیت توجه به این شبکه ها از منظر تأثیر آنها بر سبک زندگی ایرانیان نیز مورد توجه قرار گرفته است. این موضوع از سه زوایه بررسی شده است: ۱. معرفی شبکه های تلویزیونی ماهواره ای که ایرانیان را به مصرف کالاهای خارجی دعوت یا متقاعد می کنند؛ ۲. معرفی محتوا و کالاهایی که در برنامه های شبکه های تلویزیونی ماهواره ای، مصرف آنها تبلیغ می شود؛ ۳. مخاطبان هدف که به مصرف کالای خارجی دعوت می شوند.

شبکه های تلویزیونی ماهواره ای

به طور کلی می توان شبکه های تلویزیونی ماهواره ای کنونی را به ده دسته تقسیم کرد:

۱. فیلم؛ ۲. موسیقی؛ ۳. ورزشی؛ ۴. تجاری؛ ۵. اجتماعی؛ ۶. سیاسی؛ ۷. دینی؛ ۸. کودک و نوجوان؛ ۹. مستند (علمی، تاریخی، حادثه ای و…)، ۱۰. پورنوگرافی.

این دسته بندی بر اساس اینکه غالب برنامه های هر شبکه چه محتوایی دارد، انجام شده است. تقریباً به ندرت شبکه ای وجود دارد که مختص یکی از موارد یاد شده باشد، و اغلب ترکیبی از برنامه ها را پخش می کنند، اما هر شبکه با توجه با رنگ و بوی حاکم بر برنامه هایش ذیل یکی از این دسته ها قرار می گیرد؛ برای مثال بسیاری از شبکه های فیلم، نماآهنگ نیز پخش می کنند و می توان کارکرد مشترک این نوع شبکه ها را در نگاه اول، سرگرم سازی مخاطبان دانست، اما در کنار پخش فیلم و موسیقی، به طور جدی کالاهای خارجی در آنها تبلیغ و بخش زیادی از زیرنویس یا زمان پخش این شبکه ها به تبلیغات تجاری کالاهای خارجی اختصاص یافته است.

این موضوع، کاملاً طبیعی است؛ چرا که بسیاری از این شبکه ها خصوصی و به اصطلاح تجاری هستند و برای دوام و بقای خود ناچارند تبلیغات تجاری پخش کنند. «پیام های بازرگ-انی از مهم ترین برنامه های تلویزیونی هستند که تغییر نگرش ها و رفتار مردم، هدف آشکار آنهاست.

بینندگان می دانند که آنها تا حدودی از پیام های بازرگانی تأثیرپذیرند. البته کودکان از این قاعده مستثنی هستند. شواهدی وجود دارد که بسیاری از بچه ها بین برنامه های تلویزیونی و پیام های بازرگانی، فرق قائل نمی شوند. بی شک داغ ترین طرف داران و سرسخت ترین منتقدان تبلیغات ازاین رو که آن را بسیار تأثیرگذار می دانند از آن طرف داری یا با آن مخالفت می کنند.» (Barwise, 2009: 167)

«از تبلیغات تجاری در بازاریابی برای ترغیب مردم به مصرف کالاها و خدمات یا تکرار مصرف آنها بهره گرفته می شود. تبلیغات تلویزیونی به عنوان یک محصول فرعی تلویزیونی از طریق هزینه اندک اما نامحسوسی که برای مصرف کنندگان دارد، بسیاری از هزینه های شبکه تلویزیونی جهان را تأمین می کند. حتی بسیاری از شبکه های تلویزیونی برای تأمین بودجه خود تنها به پخش تبلیغات تلویزیونی متکی هستند». (Ibid: 173)

موضوع دیگری که با تمرکز بر تبلیغات تجاری می توان به راحتی دریافت، رابطه میزان مخاطب و میزان پخش تبلیغات تجاری شرکت های بزرگ تولیدی خارجی از شبکه های تلویزیونی فارسی زبان بوده است. برای مثال، شبکه تلویزیونی فارسی وان در ابتدای تأسیس در سال ۱۳۸۸ زمان اندکی را برای تبلیغ در نظر گرفته بود و بخش زیادی از زمان پخش برنامه هایش به نماآهنگ اختصاص داشت اما به تدریج و با شناخته شدن این شبکه در میان مخاطبان، بخش زیادی از میان برنامه های این شبکه به تبلیغات تجاری اختصاص یافت و انواع تبلیغات تجاری شرکت های گوناگون به این شبکه راه پیدا کرد. با این شاخص، محققان و سیاست گذاران فرهنگی به سادگی می توانند ذائقه شکل گرفته از طریق شبکه های تلویزیونی ماهواره ای و گرایش مخاطبان را نیز تا حد زیادی بشناسند و به ویژه سازمانی مانند صدا و سیما باید در این زمینه با شامه تیزتری وارد عمل شود.

همان طور که در دسته بندی شبکه ها ذکر شد، یک دسته از شبکه ها، اساساً کارکرد تجاری و اقتصادی دارند و تمرکز عمده آنها تبلیغ، بازاریابی و به فروش رساندن کالای خارجی شبکه های خارجی در ایران است. باید توجه داشت که این شبکه ها به هیچ وجه بازاریابی و فروش کالای ایرانی را در دستور کارشان قرار نداده اند. این شبکه ها نیز به دو روش عمل می کنند: یک دسته از آنها عمده یا تمام زمان خود را به تبلیغ مستقیم کالاهای خارجی در ایران اختصاص داده اند.

این شبکه ها با استفاده از دوبلورها (گویندگان) حرف های داخل کشور که با هیجان و شعف زیاد، مزیت ها و کارکردهای انواع کالاها را تشریح و مخاطبان را به تماس گرفتن با شماره هایی که روی صفحه زیرنویس می شود، دعوت می کنند تا در سریع ترین زمان، کالای تبلیغ شده برای مخاطبان فرستاده شود. دسته دوم شبکه هایی هستند که به طور غیرمستقیم به تبلیغ کالاهای خارجی می پردازند. در ادامه، این نوع از شبکه ها بیشتر معرفی خواهند شد.

آگهی های تجاری تلویزیون های ماهواره ای و مخاطبان هدف آنها

تعریف معین و مشخصی درباره تبلیغات تجاری وجود ندارد و در این خصوص تعاریف متعددی ارائه شده است؛ اما بیشتر این تعاریف بر مفهوم گسترده ای از آن متمرکز شده اند و هر ابزاری را که با هدف ایجاد تأثیری روانی بر مردم برای دست یافتن به مقاصد تجاری به کار گرفته می شود، شامل می گردند.

ازاین رو، فرض می شود، که جهت تحقق تبلیغات تجاری، گونه ای از تکرار و اصرار و مسلط ساختن فکر بر شخص مورد القا، از طریق به کارگیری هر چیزی که خیال را برانگیزد، اذ هان را جذب کند و بر گوش ها نفوذ کند، مورد نیاز است؛ هم زمان با آن در دل این اقدام، محاسن و فواید محصول یا خدمت، با هدف برانگیختن مصرف کننده برای مصرف کردن و در راستای دست یافتن به مقصد و هدف تحریک تقاضا نسبت به تولیدات و خدمات، اظهار و بیان می شود.

هدف تبلیغات از منظر تجاری، متقاعد ساختن مشتری به خرید کالایی است که از طرف تبلیغ کننده برای فروش، عرضه گردیده و قادر ساختن او در تصمیم به خرید کالاهای بخصوصی است که آرزوی آن را دارد.

با نگاهی به کالاهایی که از شبکه های تلویزیونی ماهواره ای تبلیغ می شود، به راحتی می توان دریافت که عمدتاً زنان، به ویژه زنان خانه دار و دختران به عنوان بازار هدف کالاها در نظر گرفته شده اند و بازاریابی این کالاها معطوف به دو قشر یاد شده است. تبلیغ انواع وسایل و ظروف آشپزخانه، انواع وسایل آرایش و داروها و دستگاه های لاغری، به وضوح نشان می دهد که عمده تلاش این شبکه ها در تبلیغ این کالاها، ترغیب زنان و دختران به مصرف آنهاست.

این موضوع با محتوا و برنامه های شبکه های ماهواره ای کاملاً گره خورده است؛ به عبارت دقیق تر چون شبکه های ماهواره ای فارسی زبان عمدتاً برنامه هایی مانند سریال های عامه پسند[۱] (خانوادگی) پخش می کنند و عمده مخاطبان این سریال ها را زنان و دختران تشکیل می دهند، در نتیجه در تبلیغات تجاری هم بر این دسته از مخاطبان متمرکز هستند.

سریال های عامه پسند بیشتر مضامین درام دارند و بر چالش ها و مسائل روابط عاطفی تمرکز دارند. برخی از مهم ترین ویژگی های این سریال ها عبارتند از: «۱. شخصیت های اصلی داستان ها را زنان تشکیل می دهند؛ ۲. شخصیت های مرد، افرادی عاطفی یا ضعیف هستند که در زمینه مهارت های اجتماعی و بیانی، ضعف هایی دارند؛ ۳. داستان های متعدد از طریق تدوین موازی روایت می شوند». (۲۵۳ Burton,2007:)

دسته دیگری از کالاها که تبلیغ آنها در شبکه های ماهواره ای بسیار رایج است، کالاهایی هستند که تبلیغ آنها در رسانه های کشورمان به ویژه در تلویزیون ممنوع است، مانند کالاهای مربوط به افزایش میل جنسی که بخش زیادی از تبلیغات شبکه های تلویزیونی ماهواره ای بر آنها متمرکز است.

هرچند تولیدکنندگان این دسته از کالاها شاید نقدینگی زیادی از اقتصاد کشورمان را به چنگ نیاورند اما تأثیرات اجتماعی و فرهنگی این کالاها را نمی توان کم دانست. کودکان و نوجوانانی که در معرض دائم و گسترده این تبلیغات قرار می گیرند، با آسیب های فکری، روانی و رفتاری جدی مواجه می شوند؛ چرا که در فرآیندی غیرطبیعی با برخی موضوع ها مواجه می شوند.

علاوه بر همه موارد یاد شده، بسیاری از محصولات خارجی به ویژه در شبکه ای مانند «میشف» که بر موضوع آشپزی متمرکز است، به طور غیرمستقیم تبلیغ شده و به نوعی از طریق آموزش آشپزی و نحوه تهیه غذاهای گوناگون، ذائقه ایرانی را در جهت مصرف دسته خاصی از غذاها هدایت می کنند که از مواد اولیه متفاوت و محصول برخی شرکت های خارجی تهیه می شوند.

این سبک از بازاریابی و تبلیغ تجاری، بسیار نامحسوس و هوشمندانه است؛ چرا که به طور غیرمستقیم و بدون تأکید بر خرید کالایی خاص، مخاطب را به خرید و مصرف آن کالا برمی انگیزد و مخاطب تصور می کند که به خواست و علاقه خود به خرید آن کالا اقدام می کند. در برنامه ای مانند «بفرمایید شام» در شبکه «من و تو» که مهم ترین برنامه این شبکه است، علاوه بر بسیاری از آثار فرهنگی و اجتماعی اش به ویژه بر زنان جوان که مخاطب اصلی این برنامه به شمار می روند (مانند ارائه تصویری آرمان شهرگونه از غرب برای زندگی زنان)، نوعی سبک، ذائقه و سلیقه خاص در لباس، تغذیه، آرایش و… به مخاطبان ارائه می شود که در لایه نخست، چندان برجسته به نظر نمی رسد.

در حقیقت در حال حاضر بسیاری از شبکه هایی تلویزیونی ماهواره ای این ویژگی را دارند که ظاهراً از نظر فرهنگی، مسئله خاصی ندارند اما در حقیقت، محملی برای تغییر سبک زندگی ایرانیان از طریق توسعه محصولات شرکت های خارجی در ایران هستند.

نتیجه فعالیت این دسته از شبکه ها ممکن است در بلندمدت، توسعه بازار بسیاری از کالاهایی باشد که در گذشته حتی اصلاً در سبد خرید ایرانیان جایی نداشته اند و در مقابل از دست رفتن بازار برخی کالاها در ایران و در واقع، گرفتن برخی فرصت های شغلی از کشور باشد.

تغییر سبک زندگی و الگوی مصرف؛ دو روی یک سکه

در کشور ما به ابعاد فرهنگی – اجتماعی شبکه های ماهواره ای توجه زیادی می شود و بسیاری از محققان و صاحب نظران در بررسی های خود بر موضوع تغییر سبک زندگی، تحت تأثیر شبکه های تلویزیونی ماهواره ای غالباً از زاویه تأثیرات فرهنگی آنها بر مخاطبان نظر می کنند، اما در بررسی لایه دیگر این موضوع باید توجه داشت که تغییر سبک زندگی و مصرف هر دو در یک جهت قرار دارند.

بودریار در کتاب جامعه مصرفی، مصرف را به عنوان یک نظام دلالت و نشانه در نظر می گیرد و ساختار آن را با ساختار زبان قیاس می کند و فراتر از آن، از مصرف به عنوان زبان و گفتار سخن به میان می آورد. زبان و گفتاری که کل جامعه مصرفی از طریق آن به ارتباط پرداخته و سخن می گوید: «گردش، خرید، فروش، تملک کالاها و اشیا/ نشانه های متفاوت، امروزه زبان و رمزگان ما را تشکیل می دهند که کل جامعه از طریق آنها به ایجاد ارتباط پرداخته و سخن می گوید. ساختار مصرف و زبان آن، به گونه ای است که نیازها و بهره مندی های فردی چیزی جز معمول گفتار نیستند.» (بودریار، ۱۳۸۹: ۱۱۱) نتیجه منطقی زبان مصرف آن است که آدمیان از طریق این زبان/ نشانه/ رمزگان خود را برای دیگران نمایش می دهند و برای خویش تمایز ایجاد می کنند.

بدین ترتیب، بودریار به این نتیجه می رسد که مصرف در جامعه مصرفی مدرن به زبان، رمزگان و نشانه تشخص و تمایز بدل شده است و همه چیز در این جامعه از جمله تبلیغات به شخصیت سازی و تشخص بخشیدن به خود از طریق مصرف ارجاع می دهند و جست و جوی کوچک ترین تمایزهای کیفی که بر اساس آنها سبک زندگی و منزلت اجتماعی مشخص می شود، در دستور کار قرار داده می شود: «سیگار کنت بکشید: هنرپیشه پیش از ورود به صحنه سیگار کنت می کشد، اتومبیل ران پیش از بستن کاسک خود سیگار کنت می کشد؛ نقاش پیش از امضای تابلوی خود سیگار کنت می کشد… آیا شما همسری از طبقات بالای جامعه و یک آلفا رومئوی ۲۶۰۰ اسپرینت دارید؟ اگر از ادکلن گرین واتر نیز استفاده کنید شروط سه گانه برای رسیدن به پایگاه طبقاتی عالی برآورده می شود و شما واجد کلیه شرایط لازم برای وارد شدن در طبقه اشراف پساصنعتی خواهید شد». (همان: ۱۲۸)

از سوی دیگر، سبک زندگی، یکی از عرصه های بسیار مهم و گسترده فرهنگ عمومی به شمار می رود که تغییر تدریجی آن، از مهم ترین نتایج و پی آمدهای تغییر نگرش و عقاید افراد به شمار می رود. در حقیقت، تغییر در مؤلفه های گوناگون مرتبط با سبک زندگی، نمود عینی و بروز بیرونی تغییرات نگرشی ایجاد شده در افراد توسط رسانه ها، انواع محصولات فرهنگی و تعاملات گوناگون افراد است.

به طور خلاصه، تغییر نگرش ها و عقاید افراد در رفتارهای گوناگون آنها در زمینه مصرف انواع کالاها، گذراندن اوقات فراغت و تفریح، نحوه پوشش، شیوه ظاهرآرایی، آداب و شیوه تعامل اجتماعی مانند تعامل با جنس مخالف، شکل خانواده، و… همه در زمره موارد قابل تجلی این موضوع هستند. ازاین رو، گستره بسیار وسیعی از موضوع ها و مسائل را دربرمی گیرد.

تعاریف گوناگون و متنوعی از سبک زندگی از سوی محققان و صاحب نظران علوم اجتماعی ارائه شده است. اگر چه به طور دقیق نمی توان واژگان و اصطلاحاتی مانند شکل زندگی، شیوه و روش زندگی، آداب زندگی و سبک زندگی را از یکدیگر تفکیک کرد، اما به طور ساده می توان گفت که اگر در گذشته در علوم اجتماعی، از طریق طبقه بندی جوامع در قالب طبقات، تلاش می شد با واژگانی مانند طبقه بالا، متوسط یا پایین (فرودست) تحولات و پدیده های گوناگون یک جامعه، بررسی و مطالعه شوند اما اکنون سبک زندگی، به تدریج جای گزین شده و کاربرد گسترده ای پیدا کرده است.

«سبک زندگی، بخشی از زندگی است که عملاً در حال تحقق یافتن است و در بردارنده طیف کامل فعالیت هایی است که افراد در زندگی روزمره انجام می دهند و همچنین خصایصی نظیر داشتن سبک (تمایز بخش، شکل خاص، کیفیت برجسته، مکان یا شخص خاص ) درباره آنها صدق می کند. طیف فعالیت های افراد در هر عرصه از زندگی می تواند سازنده سبک زندگی آنها در آن عرصه باشد. به همین دلیل می توانیم از سبک زندگی در زمینه مصرف مادی، رفتار بهداشتی، مصرف فرهنگی یا رفتار درون منزل سخن بگوییم.

موضوع سبک زندگی در دنیای امروز از یک سو با مصرف و از سوی دیگر با ارتباطات گره خورده است؛ «اگر چه «خود» ارتباطات نیز به مثابه بخشی از «سبک زندگی» است، در این معنا، «سبک مصرف رسانه ای »، خود بخشی از رفتارها و فعالیت های روزمره زندگی تلقی می شود. به عبارت دیگر، فرهنگ روزمره شامل فرهنگ رسانه ای نیز می شود. در این چارچوب سبک مصرف رسانه ای به مجموعه ای از علایق و نیازها و الگوهای مخاطبان و مردم برای استفاده از رسانه های ارتباط جمعی گفته می شود.

علاوه بر این، به دلیل کارکردهای اجتماعی رسانه های جمعی (و سایر شیوه های ارتباطی )، نقش رسانه ها در نشان دادن و به تصویر کشیدن سبک زندگی بر همگان آشکار و واضح است و تأثیرگذاری رسانه های جمعی بر عقاید، ارزش ها و رفتارها، موضوع بسیاری از تحقیقات ارتباطی در نیم قرن اخیر بوده است. بدین ترتیب می توان سبک زندگی و سبک مصرف رسانه ای را نسبت به هم دارای تعامل دانست. بدین معنا که اگر چه سبک مصرف رسانه ای به عنوان بخشی از سبک (کلی ) زندگی، از آن تأثیر می پذیرد اما احتمالاً خود به عنوان یک متغیر مستقل می تواند بر تمایلات سبک زندگی تأثیرگذار باشد. (رضوی زاد ه، ۱۳۸۶: ۱۳)

در توجه به موضوع سبک زندگی، آنچه قابل تأمل است، رابطه الگو یا سبک مصرف افراد با سبک زندگی و سبک مصرف رسانه ای آنهاست. به این معنی که افراد در اثر مصرف نوع خاصی از رسانه ها و توجه به آنها، به طور طبیعی توجه آنها به سمت کالاهایی که در این رسانه ها تبلیغ می گردد، کشیده می شود. در نتیجه بر اثر آشنایی و توجه به این کالاها، ممکن است گرایش به خرید و مصرف آن کالاها نیز پدید آید. صاحب نظران بر این اعتقادند که در عصر تحولات شتابان فن آوری های اطلاعات و ارتباط، جذب توجه مخاطبان از طریق رسانه ها به سادگی گذشته نیست.

«دنیای نو، دنیای چند صدایی است. از دنیای بسته و انحصاری به دور است. خانه ها پر از امواج گوناگون شده اند. اطلاعات هر روز بیشتر می شود؛ به نحوی وسیع تر توزیع می گردد و انسان ها مستغرق در دنیای رسانه ای و اطلاعاتند. در مقابل توانایی و ظرفیت مغز آدمیان محدود است. لذا اطلاعات تولید شده و موجود در محیط، باید با گذر از فیلترهای لگاریتمی و در یک رقابت شدید، به صور مختلف به ذهن راه یابد و درک شود.<