پاورپوینت کامل زن در نگاه و نهضت امام خمینی(ره) ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن در نگاه و نهضت امام خمینی(ره) ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن در نگاه و نهضت امام خمینی(ره) ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن در نگاه و نهضت امام خمینی(ره) ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۹۱

گذشته از برخی چهره های ماندگار در عرصه های ابتکار و خلاقیت و ادبیات و حماسه و تعهد
اجتماعی، که «زن بودن» را همان «انسان بودن» تلقی کرده و آمادگی های فطری و ذاتی شان را
ظاهر ساخته اند، بیشتر چنین است که زن با گذار از سنت و مذهب هم نتوانسته است در دوران
تجدد، به تغییر و تحولی درخور انسانیتِ خویش نایل شود؛ چرا که در این دگرگونی ها، تنها شکل
و شمایلِ ظاهری اش عوض شده است.

انقلاب ۵۷، یک بار در تاریخ کشورمان نشان داد که می توان از جامعه زنانِ ایرانی و
مسلمان، انتظار قبول جایگاه انسانی و آرمانی خود را داشت. مهم این است که زمینه ها و
انگیزه های کمال جویانه را در دنیای زنان به وجود آورده و آنان را در سیر و پویه خودآگاهانه
خویش یاری کرد.

در این مجال، با ارایه نمونه هایی از رفتار و گفتار حضرت امام خمینی قدس سره ، به ارزیابی پدیده
بازگشتِ زنان ایرانی در برهه ای تعیین کننده از تاریخ کشور خواهیم پرداخت.

البته در یادکردهای تاریخی از زنان، می بایست بدین مهم نظر داشت که چه میزان، زنان در
درازنای نهضت و انقلاب به حقوق انسانی و اجتماعی خویش دست یافته اند؟ به هر حال این
همه، در حکم زمینه سازی بوده و باید به احقاق حقوق زنان منتهی شود. انقلابی که بر دوشِ
استوار و لطیفِ زن، به پیروزی گل بر گلوله نایل شده و نظامی خودکامه را به موزه تاریخ فرستاده
است، اینک باید انتظارهای حقوقی و مطالبات عادلانه جامعه زنان ایرانی را پاسخ دهد.

دیدگاهی که تنها تکلیف زن در قبال کشور و انقلاب و نظام را مطرح کرده و از اندیشه گری و
نهادینه شدنِ راه کارهای دست یابی زن به حقوق و جایگاهش می گریزد، به نوعی دیگر بر وی جفا
می کند. چنان که از آموزه های اصیل دینی بر می آید، رعایتِ متقابل حقوق، سبب تحکیم
پیوندها و تضمین حرکت ها و نهضت خواهد بود. از این رو رهبران و جنبش هایی، کارآمد و
کام یاب خواهند بود که دیده ابزاری نسبت به زنان نداشته و در هموارسازی طریق نیل به حقوق و
آزادی های انسانی شان بکوشند.

انفعال و نومیدی و دل سردی جامعه زنان در برابر تهدیدها و آسیب های اجتماعی،
بی گمان محصول بی اعتنایی به خواسته های فطری و کمال گرایانه آنان است که بیشتر در شعارها
می ماند و اثری بر عینیت زندگی بر جای نمی گذارد.

سرگذشتِ زن ایرانی

از دیدگاه امام خمینی قدس سره ، زنان در دوره پهلوی، بیش از مردان، از حقوق انسانی و اجتماعی شان
محروم بودند و مورد آزار و بیداد قرار گرفتند؛ زیرا که زن تا مرز کالای تجاری سقوط کرده و ابزار
سیاست های استبدادی و استعماری وقت درآمده بود. تماس با غرب، فقط در بهره گیری منفی و
انحطاطی بود، و هرگز زنان ایرانی را از دست آوردهای علمی و فکری معاصر در مغرب زمین آگاه و
برخوردار نساختند.

«این ها [حاکمان] تربیتِ انسانی را از ایران به کلی از بین بردند و تربیت های غربی، نه
آن هم تربیت های صحیح غربی، [بلکه] تربیت های فاسد غربی در بین ما رواج
دادند.»(۱)

«من می توانم بگویم که در زمان این پدر و پسر [پهلوی ها] به بانوانِ ما، بیشتر ظلم
شد، تا به سایر اقشار.(۲) قلم های مسمومِ خطاکار و گفتار گویندگان بی فرهنگ در این
نیم قرن سیاه اسارت بارِ عصر ننگینِ پهلوی، زن را به منزله کالایی خواستند
درآورند.(۳) نسبت به زن، این قشرِ انسان پرور و آموزگار چه ظلم ها و خیانت هایی در
ظاهرِ فریبنده ای به اسم زنِ مترقی روا داشتند.»(۴)

از گفتار و مواضع رهبری ـ حتی در دهه های پیش از انقلاب ـ به دست می آید که وی بیش از
هر چیز، دغدغه حجاب و معاشرت زنان را داشته است. امام خمینی از این که رژیم پیشین، در
ماجرای کشف حجاب، به زور و خشونت توسل می جست و بسا که موجب سقط جنین می شد،
سخت رنج می برد. در کتاب کشف الاسرار، و نیز خطابه ها و اعلامیه های وی در طی نهضت و
انقلاب، هرگاه از زن مسلمان ایرانی و سرگذشتِ غم بار او یادی رفته است، پوشش اجباری و
شرکت در جشن های شاهانه ـ که منافی با عفت زنان بوده است ـ در شمار بیدادهای پهلوی آمده
است.

«به اسم کشف حجاب، چه کارها کردند! چه پرده ها دریدند از این مملکت! چه
زورگویی ها کردند و چه بچه ها سقط شد در اثر حمله هایی که این ها می کردند به زن ها
که چادر را از سرشان بکشند.»(۵)

موضع گیری رهبر فقید انقلاب، پیش از قیام ۱۵ خرداد، به هنگام کسب خبر در جهت
نکوداشتِ جشن هفده دی از سوی زنان گرد آمده در آرامگاه رضاشاه، حاکی از اهمیت حجاب از
دیدگاه وی بوده است. امام خمینی، با خاطرنشان کردن فاجعه خونین مسجد گوهرشاد ـ که به
حمایت از حجاب زنان صورت گرفت ـ به دولت وقت هشدار می دهد که ملت را به بزرگ داشتِ
خاطره قیام گوهرشادِ مشهد، فراخواهد خواند. بدین سان، می توان گفت که رهبری انقلاب، به
دلیل خاستگاه روحانی اش، همواره رابطه زن و حجاب وی را منظور داشته است.

«شاید همان سالِ آخری بود که ۱۵ خرداد، بعدش پیش آمد. من شنیدم که زن ها
می خواهند بروند سرِ قبر رضاشاه و راجع به همین قضیه کشف حجاب تظاهرات
بکنند … گفتم … اگر این کار را بکنید، من به ملت می گویم که عزا بگیرند برای روزی
که قتل عام کردید در مسجد گوهرشاد!»(۶)

رهبری انقلاب در جای دیگر، فلسفه مبارزه با کشف حجاب و حمایت از زنان ایرانی را،
همانا حفظ قدرت و مدیریتِ سازندگی جامعه از رهگذر عفاف و تلاش آنان بر می شمرد.

«نقشه این بود که با توطئه کشف حجابِ مفتضح در زمان قُلدر [رضاخان] این قشر
عزیز [زنان] را که جامعه را باید بسازند، تبدیل کنند به یک قشری که فاسد کنند
جامعه را.»(۷)

زنان در دورانِ استبداد، اندک اندک متوجه مقام و حقوق سیاسی و اجتماعی خویش
شدند.

امام خمینی بر این باور بود که شاه هر چند از آزادی زن، یا آزادزنان و آزادمردان در اجتماع
ایرانی سخن می راند، در واقع هیچ زنِ خودآگاه و روشن فکری نمی تواند به نقدِ سیاست های شاه
بپردازد. امام خمینی، زن دیروزِ ایرانی را، اسیر شهوت و خیابان می نگریست و یا گرفتار خشونت
و زندان.

«رژیمِ شاه است که با غرق کردن آن ها [زنان] در امور خلاف اخلاق می کوشد تا مانع
آن شود که زنان آزاد باشند … زنان، مانند مردان زندان های ایران را پر کرده اند.(۸) شاه
از آزادی زنان صحبت می کند. آزادی کدام زن؟ در ایران زنان با شخصیت که خواستار
حقوق انسانی خود هستند … می دانند که آزادی زن در منطق شاه، یعنی به انحطاط
کشانیدن زن از مقام انسانی او، و در حد یک وسیله با او رفتار کردن. آزادی زن در
منطقِ شاه، یعنی پر کردن زندان ها از زنان ایرانی که حاضر نیستند به پستی های
اخلاقی شاهانه تَن بدهند.»(۹)

امام خمینی، زن پیش از انقلاب را که می خواست بازگشت به خویشتنِ خویش داشته و
جامعه و فضایی آکنده از روشنایی و عدالت و فضیلت پدید آورد، دچار خشم و کینه شاهانه
می نگرد. هیچ زنی، بهره ای از آزادی اندیشه و بیان و قلم و فعالیت سیاسی و اصلاح گرانه نداشت و
به کم ترین بهانه ای دستگیر و روانه زندان می شد. بدین سان رهبر فقید انقلاب، گستره
زن ستیزی و در واقع خودکامگی حاکم بر مردان و زنانِ آزاداندیش ایرانی را یادآور می شود.

«[زنان و مردان] آزاد نیستند که یک قلم برخلاف آن ها [حاکمان] و بنا به مصلحتِ
مملکت بنویسند. آزاد نیستند یک کلمه راجع به او [شاه] بگویند!(۱۰) کدام زن
توانست راجع به مسایل روز یک کلمه بگوید؟ … زن ها آزاد نبودند که راجع به مسایلِ
جامعه فعالیت کنند یا حرف بزنند؛ راجع به گرفتاری های ملت.»(۱۱)

حقوق انسانی و اجتماعی زنان

در نگاه رهبر فقید انقلاب ـ که از جهان بینی و شناخت های توحیدی حکایت دارد ـ زن همچون
مرد، انسانی است آزاد و مسؤول در قبالِ سرنوشت خود و جامعه.

«زن ها اختیار دارند؛ همان طوری که مردها اختیار دارند. خداوند شما زنان را با
کرامت خلق کرده است، آزاد خلق کرده است.»(۱۲)

چنان که از تاریخ صدر اسلام به دست می آید، زنان به دنبال ظهور پیامبر، به تولدی دیگر
دست یافتند. کارنامه زنان مسلمان پیش از هجرت و تأسیس جامعه آرمانی مدینه و پس از آن،
حتی در روزگار خلفای اموی و عباسی، حاکی از نحوه نگرشی نوین در عرصه حیات و فعالیتِ زنان
است.

امام خمینی، اسلام را آیینی واقع بینانه و مدافع زنان و حقوق و تساوی آنان با مردان
می شناسد.

«اسلام در وقتی که ظهور کرد در جزیره العرب، بانوان حیثیت خودشان را پیش
مردان از دست داده بودند. اسلام آن ها [زنان] را سربلند و سرافراز کرد. اسلام آن ها
را با مردان مساوی کرد.»(۱۳)

رهبر فقید انقلاب در مصاحبه با روزنامه آلمانی دنیای سوم، اسلام و به خصوص نگرش
شیعی را با مشارکت فعال زنان در جامعه و سیاست مغایر تلقی نمی کند و با نقدِ منصفانه فرهنگ
و تمدن غرب، رویکرد جهان معاصر نسبت به حضور و تساوی زن و مرد را در عرصه زندگی
می پذیرد:

س: شنیده ایم که تشیع، سبکِ زندگی غربی را برای این که با سنت های مذهبی توافق
ندارد، رد می کند. آیا ممکن است شما نظر خود را درباره این مسأله براساس مذهب تشیع بیان
کنید؟

ج: تشیع که مکتبی است انقلابی و ادامه اسلام راستین پیامبر است … نه تنها زنان را از
صحنه زندگی اجتماعی طرد نمی کند، بلکه آنان را در جامعه در جایگاه رفیع انسانی خود قرار
می دهد. ما پیشرفت های دنیای غرب را می پذیریم، ولی فسادِ غرب را که خود آنان از آن ناله
می کنند نه.(۱۴)

در پاسخ دیگر، گونه گونی حقوق زنان در نظام سیاسی برآمده از اسلام خاطرنشان شده و
آشکارا امکان حضور در انتخاباتِ تعیین کننده سرنوشت کشور، بیان شده است. این نوع
موضع گیری ها، از هم خوانی رهبری با مطالبات مشروع و قانونی و تاریخی ملتی بزرگ در طی
نهضت ها و تجربه های گران قدرِ گذشته، حکایت می کرد. به همین سبب، انقلاب ۵۷، جاذبه اش
چنان بود که کم تر عنصر و جماعتی حاضر بود از حمایت و همراهی با آن، دریغ ورزد. در این
میانه، به ویژه جامعه مظلوم و محرومِ زنان ایرانی را می باید در نظر گرفت که همواره چشم به راه
گشوده شدن میدان ها و افق های امیدبخش زندگی جمعی بوده اند.

درست در همین مواضع واقع گرایانه است که انسجام و حرکتِ شگرف زنان ایرانی شکل
می گیرد و در واقع آینده نهضت اخیر مردم مسلمان ایران را رقم می زند. امام خمینی با بیان مقام
و حقوق زن در اسلام، و نفی ستم و خشونت درباره زنان، در عین حال دین و فرهنگ و تمدنِ
ایرانیان به ستوه آمده از فریب و بیدادِ شاهانه را احیا کرد.

س: زنان، توده عظیمی از مسلمانان را تشکیل می دهند، چه نقشی و چه حقی شما برای
زن در نظام اسلامی قایل هستید؟

ج: … در نظام اسلامی، زن همان حقوقی را دارد که مرد دارد: حق تحصیل و حق کار و حق
مالکیت و حق رأی دادن و حق رأی گرفتن. در تمام جهاتی که مرد حق دارد، زن هم حق دارد …
این که در خارج منعکس کرد