پاورپوینت کامل پژوهشی در احکام فقهی زمین های بایر(قسمت اول) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پژوهشی در احکام فقهی زمین های بایر(قسمت اول) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پژوهشی در احکام فقهی زمین های بایر(قسمت اول) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پژوهشی در احکام فقهی زمین های بایر(قسمت اول) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۲

اشاره

بی شک گزارش، بررسی، تحلیل و استنباط مسائل مرتبط به احکام فقهی زمین و
آب آثار مبارکی دارد؛ چه این که توسعه ماندگار کشاورزی در گرو حل مالکیت
زمین و آب است و حل مالکیت این دو سرمایه عظیم و خدادادی مبتنی بر تبیین
احکام فقهی و حقوقی آن ها ست. آن چه فرا رو دارید سلسله درس های خارج
آیت الله عالمی درباره احیای موات است. در این درس ها احکام فقهی و ابعاد
مختلف زمین های موات و دیگر مسائل مندرج در حوزه احیای زمین های بایر و
مالکیت آن ها تحلیل و به گونه ای دقیق آن طور که در درس های خارج رواج دارد
بررسی شده است. بدان امید که خوانندگان فرهیخته فرهنگ جهاد از آن بهره
برند.

احیای موات

مسئله احیای زمین های بایر (احیای موات) از دیرباز اهمیت فراوان داشته است.
بر پایه روایات نقل شده از محدثان شیعه و سنی، رسول خدا ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ
در این باره فرمان های مهمی صادر فرموده و فقهای شیعه یکی از ابواب فقه را
بدان اختصاص داده و آن را «باب احیاء الموات» نامیده اند.

یکی از دلایل توجه به این باب آن است که احکام فقهی مرتبط به آن در
زندگی روزمره و معیشت ما تأثیر به سزایی دارد؛ به ویژه در روزگار ما که مسائل
مرتبط به زمین از پیچیدگی های زیادی برخوردار است. از این رو، نیاز به این
احکام، بر ارزش تحلیل و بررسی آن ها افزوده است؛ بلکه آن را به ضرورتی برای ما
تبدیل کرده است.

فقیهان شیعه اراضی موات را در زمره «مشترکات» دانسته اند و از آن به
عنوان یکی از اقسام مشترکات بحث کرده اند. همان طور که به شرح خواهد آمد بر
طبق دیدگاه فقیهان، اراضی بایر از اموال مشترکی است که همه مسلمانان حق
دارند آن ها را احیاء کنند و اولویت با کسی است که زودتر از دیگران آن ها را احیا
کند.

روش بحث

ترتیب مطالب مورد بحث، بر طبق کتاب «شرایع الاسلام» و به طور قهری مطابق
است با نظریه فقیهانی که بر شرایع حاشیه یا شرحی نوشته اند و محور همه
بحث ها متن شرایع الاسلام است.

محقق در شرایع می فرماید:

«کتاب احیاء الموات:

و النظر فی اطراف اربعه

الاول فی الارضین

و هی : امّا عامره و اما موات

فالعامره: ملک لمالکه، لایجوز التصرف فیه الا باذنه.»

«کتاب احیای موات، و مباحث آن در چهار بخش است:

بخش اول : درباره اراضی است؛

و اراضی یا بایر است یا آباد. زمین آباد از آن مالک اوست و هیچ کس بدون
اجازه او حق تصرف در آن را ندارد… .»

موضوع اول: احکام فقهی زمین

جناب محقق نخستین بحثی را که در کتاب احیای موات شرایع ذکر کرده، بحث
زمین است و چنان که در متن عبارت ایشان آمده، زمین دو قسم است؛ زمین
موات و زمین آباد؛ زمین های آباد نیز دو نوعند، نوع اول، زمین های آباد بالاصاله؛
یعنی زمین هایی که بدون کار بر آن، آماده بهره برداری است و زمینه زراعت در آن
فراهم است؛ مانند زمین هایی که خاک حاصلخیز و مناسب و رطوبت لازم را دارد.
این زمین ها به «اراضی عامره بالاصل» معروف هستند.

نوع دوم، زمین های آبادی که آبادی آن ها در گرو تلاش و کار است و خود به
خود شرایط بهره برداری از آن ها فراهم نیست؛ مانند زمین هایی که سنگ زیادی
دارد که تا سنگ های آن چیده نشود و زمین از آن ها پیرایش نگردد آماده برای
کشت نیست؛ یا زمین هایی که قابل آبیاری نبوده و به دلیل ارتفاع سطح و امثال
آن، نمی توان آن را آبیاری کرد و با زحمت و کار است که زمین برای آبیاری آماده
می شود. به اراضی از این دست در اصطلاح فقهی «مُحیاه بالعرض» گفته می شود.

تقسیم و تعریف اراضی موات

اراضی موات بر دو قسم است: اراضی موات بالاصاله و موات بالعرض.

۱. اراضی موات بالاصاله

زمین های بایر بالاصاله، زمین هایی هستند که از اساس بایر هستند؛ مانند اعماق
درّه ها (بطون اودیه) سر کوه ها (رؤوس الجبال) و «آجام» که محل رویش
انبوه ین ها (نیزار) است و از این رو زمینه کشت در آن ها فراهم نیست و یا زمینی
که چون زیر آب رفته نمی توان در آن کشت کرد، مگر آن که آب را منحرف سازند و
زمین را از زیر آب بیرون آورند تا آماده کشت شود. زمین هایی از این دست «موات
بالاصاله» هستند؛ یعنی از آغاز خلقت خود، این گونه ویژگی ها را داشته اند.

۲. اراضی موات بالعرض

«اراضی موات بالعرض» عبارت است از زمین هایی که آباد بوده و به دلیل کوچ
کردن مالکان آن ها یا سیل و زلزله و دیگر حوادث طبیعی، مالکان آن ها هلاک
شده اند و زمین متروک مانده و در نهایت بایر شده است: «ما کانت عامره ثم طُرح
علیه الموت» در روایات آمده است: «کل ارض یهلک اهلها او یجلون عنها…» ؛ «کل ارض
خربه» ؛ «و ما کان من الارضین باد اهلها» و تعبیرهایی از این دست که اجمالاً به معنای
زمین های بایر بالعرض است.

چشم انداز بحث

دومین بحث مهمی که جناب محقق مطرح کرده کیفیت احیاء است: «الطرف
الثانی فی کیفیه الاحیاء» در این جا بحث در این باره است که آیا احیا سبب ملکیت
می شود یا این که احیا ملکیت را در پی نمی آورد، بلکه برای آباد کننده زمین حق
اولویت استفاده از زمین را به وجود می آورد؟

بر طبق هر دو مبنای یاد شده این سؤال مطرح است که احیا چیست؟ و
حدود و قلمروهای آن کدام است؟ این دومین موضوعی است که جناب محقق آن
را بررسی کرده است.

سومین موضوعی که آن فقیه عظیم الشأن بدان پرداخته «منافع مشترک»
است: «الطرف الثالث فی المنافع المشترکه» و منافع مشترک که به شرح در آینده
توضیح داده خواهد شد عبارت است از منافعی که همه مسلمانان می توانند از
آن ها استفاده کنند؛ مانند آب ها و مرتع ها، و احکام فقهی آن ها و چگونگی دست
یافتن به حق اولویت نسبت به آن ها و حدود آن ها.

چهارمین موضوعی که جناب محقق احکام آن را بیان کرده «معادن
ظاهری» و تفاوت آن با معادن زیرزمینی است. استفاده از معادن روی زمین بسیار
آسان تر است و با هزینه و کار کمتر می توان آن ها را استحصال کرد، بر خلاف
معادن زیر زمینی که استحصال آن ها نیازمند هزینه و کار جدی است.

محقق در خاتمه این بحث به معادن زیرزمینی نیز می پردازد.

تعریف احیاء و موات

پیش از ورود به اصل بحث، اشاره به دو مقدمه مناسب به نظر می رسد:

مقدمه اول: فقیهای همواره بررسی و بحث از عنوان «موات» را بر بحث از
عنوان «احیاء» مقدم داشته اند. دلیل این تقدم آن است که بررسی اراضی نشان
می دهد که به طور معمول طبیعتی که خدای متعال آفریده طوری بوده است که
بهره وری از آن نیاز به کار داشته و اراضی آبادی که استحصال از آن ها هیچ نیازی
به کار نداشته باشد کم یا نادر بوده است.

مقدمه دوم: به طور کلی نسبت میان احیا و موات، نسبت تضاد است؛ چه آن
که «احیاء» و «موات» وجودی هستند، خدای متعال می فرماید: «الذی خ