پاورپوینت کامل حمایت از محیط زیست در جنگ ها(قسمت دوّم) ۹۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حمایت از محیط زیست در جنگ ها(قسمت دوّم) ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حمایت از محیط زیست در جنگ ها(قسمت دوّم) ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حمایت از محیط زیست در جنگ ها(قسمت دوّم) ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۵

حقوق و قواعد زیست محیطی دوران جنگ

با توجه به زیانی که در اثر جنگ بر محیط زیست وارد می شود و با اذعان به این که
حفظ محیط زیست از مسائل و موضوع های مهم جهانی است و نقش مهم و تأثیر
گذاری بر حیات مادی و معنوی بشر دارد، از این رو همکاریهای بین المللی برای
حفظ محیط زیست به وجود آمد.

همکاریهای بین المللی به طور رسمی برای بهبود محیط زیست به زمان
تأسیس ملل متحد باز می گردد، هر چند که قبل از آن نیز همکاریهای بین
المللی وجود داشته است، چنان که حقوق و قوانین بشر دوستانه به دوران
شکل گیری سازمانهای بین المللی بر می گردد، ولی در نظام حقوقی اسلام به
پانزده قرن پیش باز می گردد که حضرت محمد ـ صلی اللّه علیه و آله ـ پایه گذار آن
بود. در اسلام قوانین و اصولی وجود دارد که از محیط زیست در دوران جنگ
حمایت می کند.

قوانین عام و خاص

به طور کلی برای حمایت از محیط زیست در جنگها دو نوع قواعد و مقررات
حقوقی وجود دارد، یک نوع قواعد و اصول عام که از آنها می توان به نفع حمایت از
محیط زیست استفاده کرد؛ چه در دوران صلح و چه در دوران جنگ.

نوع دوم قواعد و اصولی است که در خصوص حمایت از محیط زیست در
جنگهای مسلحانه وارد شده است و این دو نوع از قواعد و اصول قرنها پیش از
شکل گیری اصول و قواعد بشر دوستانه در متون دینی و اسلامی آمده است. نیز
این دو نوع قواعد و اصول در میثاق نامه ها و اعلامیه های بین المللی به چشم
می خورد.

در این جا به اختصار به بررسی و اثر گذاری این دو نوع قواعد بر محیط
زیست در حقوق بشر دوستانه اسلامی و بین المللی می پردازیم.

الف ـ قوانین عام

در اسلام قواعد و اصول زیادی وجود دارد که به خوبی از محیط زیست و مسائل
زیست محیطی در دوران جنگ حمایت می کند که به پاره ای از آنها اشاره
می شود:

۱ـ استفاده بهینه از طبیعت برای عموم انسان

از دیدگاه اسلام تمام پدیده های طبیعی برای انسان که اشرف مخلوقات و
خلیفه خداوند در زمین است، آفریده شده. خداوند طبیعت را در تسخیر بشر
قرار داده تا به شیوه صحیح و مناسب از آن بهره ببرد، چنان که در آیات زیادی در
قرآن کریم به آنها اشاره شده است، نظیر آیاتی که در زیر آورده می شود:

«خداوند همان کسی است که دریا را مسخر شما کرد تا کشتیها به فرمانش
در آن حرکت کنند و بتوانید از فضل او بهره گیرید، و باشد که سپاس
دارید. او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است به سود شما رام کرد، در
این نشانه های مهمی است برای کسانی که اندیشه می کنند.»

«او خدایی است که همه آنچه را [از نعمتها] در زمین وجود دارد، برای
شما آفرید، سپس به آسمان ها پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان
مرتّب کرد، و او به هر چیز آگاه است.»

«او کسی است که زمین را برای شما رام کرد، بر شانه های آن راه بروید و از
روزیهای خداوند بخورید، و بازگشت و اجتماع همه به سوی اوست.»

«در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتیهایی که در
دریا به سود مردم در حرکتند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده، و با
آن، زمین را پس از مرگ، زنده کرده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده،
و [همچنین] در تغییر مسیر بادها و ابری که میان زمین و آسمان آرمیده
است، نشانه هایی است [از ذات پاک خدا و یگانگی او [برای مردمی که
می اندیشند.»

با توجه به آیاتی که ذکر شد، طبیعت در تسخیر انسان و برای بهره برداری در
اختیار او قرار دارد. انسان می تواند با استفاده از تواناییها و خلاقیتهایی که خداوند
در سرشت او قرار داده، بهترین بهره را از طبیعت ببرد، و با خردورزی دنیا را مزرعه
آخرت و سرمایه زندگی اخروی خویش قرار دهد.

استفاده بهینه از طبیعت به حفظ طبیعت بستگی دارد، در صورتی که بشر
کمر به نابودی طبیعت ببندد، موجب محرومیت نسلهای بعد از این مواهب الهی
می شود. استفاده و بهره برداری بهینه از طبیعت و حق داشتن نسلهای بعدی به
مواهب و نعمت گسترده الهی، بشر را ملزم به رعایت حفظ محیط زیست می کند.
این نکته اختصاص به دوران صلح ندارد، بلکه اصل استفاده همه انسانها از
طبیعت، بشر را ملزم می کند که در جنگها طوری عمل کند که موجب محرومیت
نسلهای بعدی از طبیعت نگردد؛ زیرا منابع طبیعی برای عموم انسانها است. این
اصلی است که اسلام قرنها پیش به آن پرداخته بود و غرب با عبور از لایه های
ظلمانی قرون و پشت سرگذاشتن جنگهای وحشتناک قرون وسطایی توانست در
عصر شکوفایی خرد و انقلاب صنعتی به آن برسد که امروز دانستن و درک آن
برای روشنفکران شرقی مایه مباهات است.

همین اصل مورد توجه دیوان بین المللی دادگستری در صدور رأی در قضیه
قلمرو ماهیگیری انگلستان و آلمان علیه ایسلند در ۲۵ جولای ۱۹۷۴م. قرار
گرفته و چنین آمده است:

«این منابع تنها برای استفاده نسل حاضر نیستند، بلکه باید برای نسل
آینده نیز حفظ شوند و این که هیچ دولتی نمی تواند منحصراً از منابع
طبیعی محیط زیست استفاده کند و میراث مشترک بشر را نادیده بگیرد؛
چرا که این منابع نعمتهایی هستند که برای استفاده نسل حاضر و
نسل های آینده هستند. بر این اساس، بقای منابع طبیعی همانند اصل
توجه به منافع سایرین، ستونهای حیاتی و اصلی حقوق محیط زیست را
تشکیل می دهند.»

۲ـ اصل کرامت بشری

کرامت به معنای شرف، کمال و پاک بودن از آلودگی است و این اصل به عنوان
حق برای انسان در نظر گرفته شده است. کرامت و کمال از نگاه اسلام به دو نوع
کرامت ذاتی و اکتسابی (= ارزشی) تقسیم شده است. کرامت ذاتی، کمالی است که
همه انسانها تا زمانی که با ارتکاب خیانت و جنایت آن را از خود سلب نکرده اند از
آن برخوردارند. بشر به موجب آیه شریفه «ولقد کرمنا بنی آدم» شایسته تکریم
است. از دیدگاه اسلام، بشر در بهترین صورت و نظام آفریده شده و خلیفه خداوند
در روی زمین است.

رسول خدا ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ به کرامت بشری چنین اشاره کرده است:

«ای مردم! بدانید که خدای شما یکی است و نیز پدران شما یکی است،
عرب و عجم، سیاه و سرخ با هم برابر و مساوی هستند، هیچ یکی بر
دیگری برتری ندارند، جز به سبب تقوا.»

کرامت بشری در ماده یک اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز مورد توجه قرار
گرفته و چنین آمده است:

«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند؛
همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.»

کرامت بشری در اعلامیه اسلامی حقوق بشر نیز مورد توجه قرار گرفته و در
ماده یک آن، بشر را یک خانواده و همه را در اصل شرافت انسانی و تکلیف و
مسئولیت برابر دانسته است.

اصل کرامت و رفتار انسانی با یکدیگر از پایه ها و اصول بنیادین حقوق بشر
دوستانه است که در جنگها نباید مخدوش شود، بلکه در جنگها نسبت به انسانها
به گونه ای رفتار شود که کرامت ذاتی آنها خدشه دار نشود. بی گمان رفتاری نظیر
آتش زدن خانه های مسکونی، قتل عام غیر نظامیان، و کندن پوست سر کودکان و
زنان و از بین بردن مزرعه ها و کشتزارها و کوچاندن اجباری، به معنای پامال
کردن حق کرامت بشر است. بر عکس، رعایت اصل کرامت ذاتی انسان و مورد
تعرض قرار ندادن کرامت بشری، در حفظ محیط زیست در جنگها کمک فراوانی
می کند.

۳ـ اصل پرهیز از وارد کردن خسارت به دیگری

در اسلام قواعد و اصول زیادی نظیر قاعده «لاضرر»، قاعده «ضمان»، اصل بهداشت
و نظافت و مانند آنها وجود دارد که زمینه و بستر خوبی برای حفظ محیط زیست
به شمار می رود.

قاعده «لاضرر» در دین اسلام قلمرو بسیار وسیعی دارد، و تمامی زوایای
زندگی بشر را در بر می گیرد. از جمله موارد ضرر، تخریب محیط زیست و آسیب
رساندن به زندگی فردی و اجتماعی انسان است.

قاعده لاضرر در قالب حدیث در حدّ تواتر به اثبات رسیده و دانشمندان
نامدار شیعه همانند شیخ انصاری و صاحب کفایه درباره آن به تفصیل بحث
کرده اند و صاحب نظران اهل سنّت نیز به این قاعده اهتمام ورزیده و از طریق آنها
نیز وارد شده است.

امام باقر ـ علیه السلام ـ از قول رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله و سلم ـ
فرمود: «ضرر زدن به خود و ضرر وارد کردن به دیگران [در اسلام] وجود ندارد.»

از امام صادق ـ علیه السلام ـ روایت شده که پیامبر خدا در مورد شفعه در
میان شریکان زمین و مسکن داوری کرد و فرمود: «ضرر و آسیب رساندن به
دیگری [در اسلام] وجود ندارد.»

از امام صادق ـ علیه السلام ـ روایت شده که رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله و
سلم ـ در میان اهل مدینه در مورد مشارب نخل دستور صادر کرد که از نفع
رساندن چیزی به یکدیگر امتناع نورزند، و به بادیه نشینان دستور داد که از
استفاده از آب ممانعت به عمل نیاورند تا دیگران نیز از آبها و چراگاه ها بهره ببرند،
زیرا که ضرر و زیانی وجود ندارد.

در وسائل الشیعه آمده است:

«لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام، فالاسلام یزید المسلم خیرا و لا یزیده
شرا.»

«در اسلام ضرر و ضرار نیست، اسلام به مسلمانان خیر را فزونی
می بخشد، نه شر را.»

احادیث نفی ضرر نشان دهنده این است که شعاع قاعده لاضرر سراسر
زندگی انسان را در بر می گیرد. نحوه استدلال در باره حدیث «لاضرر» نشان
می دهد که اسلام ضرر و زیان و آسیب رساندن به دیگران را نمی پذیرد، و بی گمان
یکی از موارد ضرر و زیان، تخریب محیط زیست و آسیب رساندن به طبیعت و
موجودات زنده است.

حدیث شریف لاضرر عمومیت دارد، و تخریب و آلودن محیط زیست، بی
توجهی به آثار و زیانهای ناشی از تخریب و آلودگی طبیعت، مصداق و جزء ضرر به
آدمیان است؛ چه در حال صلح باشد یا در حال جنگ.

قاعده پرهیز از وارد کردن ضرر و زیان، یک اصل خردپذیر است که ملاک
صدور رأی دیوان بین المللی دادگستری نیز قرار گرفته است. چنان که این دیوان
در ۲۰ دسامبر ۱۹۴۷م. برای حمایت از محیط زیست در مقابل آزمایش های
هسته ای فرانسه در آب های اقیانوس، رأی بر منع چنین آزمایشهایی صادر کرد.
در این قضیه استرالیا و نیوزیلند مدعی شدند که آزمایش های هسته ای فرانسه
علاوه بر نقض حاکمیت این کشورها، موجب نقض حقوق بین المللی محیط
زیست است؛ زیرا این آزمایشها موجب آلودگی آب، خاک، اقیانوسها، رودخانه ها،
گیاهان، و تغییر شرایط آب و هوایی می شود. صدور رأی از سوی دیوان به نفع
کشورهای اقامه کننده دعوا، نشان دهنده حساسیت دیوان نسبت به لزوم حفظ
محیط زیست سالم برای انسانها است.

بنابراین، قاعده لاضرر به خوبی می رساند که بشر نمی تواند با رفتار زیان آور
بر محیط زیست، سبب خسارت و زیان زیست محیطی بشود؛ چه آنکه دامنه این
قاعده به حدی گسترده است که ضررها و زیانهای ناشی از جنگ بر محیط زیست
را نیز در بر می گیرد.

۴ـ قاعده صلح و پرهیز از طغیان و خون ریزی

امروزه هیچ کس نمی تواند نقش زیانبار جنگهای بین المللی و منطقه ای را در
تخریب محیط زیست و اثرات سوء آنها را بر زندگی انسانها منکر شود. جامعه هایی
که محیط زندگی آنها در اثر جنگ نابوده شده و ساکنان آنها در معرض انواع
بحرانهای روانی و جسمی قرار گرفته اند، بی شمارند. بی گمان اهتمام به صلح و
پرهیز از طغیان و خون ریزی کمک بزرگی به حفاظت از محیط زیست است.
خوشبختانه در اسلام حفظ صلح و پرهیز از اختلاف، طغیان و خون ریزی بیش از
هر مکتب دیگری مورد توجه قرار گرفته است تا جایی که کشتن یک انسان به
ناحق و همچنین فساد و طغیان مثل کشتن تمام جهانیان شناخته شده است.
در تعالیم دینی برقراری صلح و مصالحه میان آدمیان، والاتر از سالها نماز و روزه
است.

در نظام حقوقی اسلام کمک های بشر دوستانه و نجات انسان ها از مرگ و
نابودی، نجات تمام بشر خوانده شده است.

اهتمام به حفظ صلح و امنیت، در ماده یک منشور سازمان ملل متحد یکی
از اهدف مهم این سازمان یاد شده و همچنین در مقدمه منشور از اهمیت صلح و
محفوظ داشتن نسلهای آینده از بلای جنگ سخن رفته است.

اهتمام اسلام به صلح و همچنین اهتمام حقوق و قواعد بین المللی به صلح،
ترغیبی است به حفاظت از محیط زیست و رو آوردن به حیات طیبه بشری.
زندگی پاک بستگی به حفظ محیط زیست و رعایت مسائل زیست محیطی دارد.

۵ ـ اهتمام به عمران و آبادانی

اسلام اهمیت ویژه ای به عمران و آبادانی داده است. ترغیب و سفارشهایی که در
خصوص عمران زمین، توسعه زراعت و حفاظت و حمایت از آنها وارد شده بی
شمار است و به برخی از آن ها اشاره می شود:

امام علی ـ علیه السلام ـ در فرمانش به مالک اشتر، نوشته است:

«باید توجه تو در آبادی زمین بیشتر از توجه تو به گرفتن مالیات و خراج
از مردم باشد؛ زیرا خراج بدون توجه به آبادانی به دست نمی آید و کسی
که بدون آباد کردن به گرفتن مالیات و خراج بپردازد، به ویرانی شهرها و از
بین بردن بندگان خدا دست زده است».

حضرت علی ـ علیه السلام ـ مهم ترین امر حکومتی را که گرفتن مالیات
باشد، به عمران و آبادانی منوط کرده است که اگر دستگاه حکومتی بدون توجه به
آبادانی به گرفتن مالیات اقدام کند، گویا به نابودی بندگان خدا دست زده است.

در حدیثی از رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله و سلم، نهال کاری و حفر قنات
از صدقات جاریه شمرده شده است که خیر و برکت و ثوابش پیوسته در دفتر
اعمال انسان ثبت می شود. نیز سفارشها و احادیث زیادی قریب به این مضمون
وارد شده است که اهمیت و ترغیب فراوانی به محیط زیست، عمران و درختکاری
داده است. اگر کسی در جنگها قواعد و حقوق بشر دوستانه را نادیده بگیرد و به
محیط زیست، و آبادانی خسارت وارد کند، به معنای نادیده گرفتن
دستورنامه های دینی است.

چنین قواعد عامی طرفهای درگیر صحنه جنگ را ملزم می دارد که به اصول
و قواعد دینی و حقوق بشر دوستانه پایبند باشند.

۶ ـ اصل حمایت از حیوانات

در اسلام بر حمایت از حیوانات تأکید شده است و تمام انسانها در برابر حیوانات و
جانداران مسئول شناخته شده اند.

حضرت علی ـ علیه السلام ـ در خطبه ای که در آغاز خلافتش ایراد کرد و در
آن مسئولیت و حقوق مسلمانان را یادآوری کرد، فرمود:

«درباره بندگان و بلاد و شهرها از خداوند بترسید، (مبادا بر کسی ستم
کنید و به ویرانی و تبهکاری زمین در بلاد و شهرها اقدام کنید) همه شما
مسئولید و مورد پرسش قرار می گیرید، حتی درباره زمینها و چهار پایان
[که به چه دلیل مزرعه ها و جنگلها را از بین بردید، شهرها و خانه ها را
ویران کردید، و حیوانات زبان بسته را مورد اذیت و آزار قرار دادید].»

در این خطبه شریف به گونه ای از «محیط زیست» حمایت شده که در هیچ
مکتبی چنین حمایت نشده است.

در اسلام کشتن حیوانات بی جهت و بدون دلیل ممنوع است.

رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله و سلم ـ فرموده است:

«حیوانات حلال را جز در صورت احتیاج به گ