پاورپوینت کامل روایات حکومتی ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روایات حکومتی ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روایات حکومتی ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روایات حکومتی ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۴

اهمیت سنت و معنای آن

بی شک سنت مهم ترین منبع استنباط احکام شرعی است و بسیاری از قواعد
فقهی و اصولی که هر کدام به نوبه خود منشأ استنباط احکام فراوانی است، از آن
به دست می آید. بلکه شناخت ابعاد گوناگون اسلام در گروه سنت پیامبر اسلام و
اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ است.

سنت را در لغت به معنای، روش، راه پیموده شده و متبع دانسته اند و در
اصطلاح اصولیان به معنای اقوال، افعال و تقریرهای پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و
آله ـ است و عالمان شیعی دامنه آن را گسترانیده و قول و فعل و تقریر ائمه
اطهار ـ علیهم السّلام ـ را نیز سنت دانسته اند.

شئون مختلف پیامبر خدا و انواع روایات

پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ سه منصب داشت؛ او مبلّغ احکام الهی بود و بر
پایه این سمت می باید دین خدا را به مردم عرضه کند وآن را بشناساند و همو
رهبری مردم و قضاوت میان آنان را نیز به عهده داشت. افزون بر این که ایشان نیز
انسان بود ومانند دیگر انسان ها به آب، غذا و دیگر ابزار ادامه حیات نیازمند بود و
در کنار بقیه مردم و مانند آنها می زیست. از این روی افعال و اقوال آن حضرت را
می توان به چهار بخش تقسیم کرد:

۱ـ روایات تبلیغی

بی شک پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ وظیفه داشت قوانین، باورها وارزش ها را
از طریق وحی دریافت کند و آن ها را با دقت به مردم بشناساند. از این روی، آن
حضرت ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ مبلغ اسلام بود. همه اقوال وافعال وتقاریری که
ایشان در این باره دارند در زمره سنت است وبر مردم اطاعت از آنها واجب. به دیگر
سخن، سنت پیامبر در این باره سه ویژگی دارد: یکی آن که حجت شرعی است
ومی تواند منبع استنباط احکام شرعی قرار گیرد. دو دیگر آن که از دین است. سه
دیگر آن که جاودان است وبرای همه نسل ها و عصرها.

۲ـ پاورپوینت کامل روایات حکومتی ۷۰ اسلاید در PowerPoint وولایی

خاتم پیامبران منصب رهبری و امامت امت اسلامی را داشت، از این رو جامعه نو
پای اسلامی را اداره می کرد؛ گاه فرمان جنگ می داد و گاه پیمان صلح می بست و
بی شک بخشی از اعمال و گفتار آن حضرت از این شأن ایشان نشأت گرفته است.
این اعمال و اقوال پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ با آن چه برای بیان دین و
تبلیغ اسلام گفته و یا کرده بود، متفاوت است؛ چه این که مصلحت های متغیر و
مقتضیات زمان و مکان در این ها ملحوظ بوده است. به عبارت دیگر، این دسته از
روایات، در مقایسه با دسته قبلی، اولاً: حجّت نیست ونمی توان از آن ها حکم
شرعی استنباط کرد؛

ثانیا: جاودان نیست و نمی توان آنها را به همه عصرها و نسل ها تعمیم داد؛

ثالثا: این که آیا از دین است یا نه، مسئله ای درخور تأمل وشایسته بررسی
بیشتر است وبه آسانی نمی توان گفت آنها از دین است. افزون بر امیر مؤمنان،
علی بن ابی طالب و امام حسن علیهماالسلام که هر یک مدتی کوتاه حکومت داشته اند، از
آن جا که سایر ائمه ـ علیهم السّلام ـ حکومت را حق خود می دانسته اند و خلفای
زمان را غاصب، این بحث درباره آن ها نیز موضوع دارد.

۳ـ روایات قضایی

پیامبر میان مردم قضاوت می کرد. بر پایه روایات متعددی او بر افراد مختلفی حد
شرعی را جاری ساخت واحکام قضایی گونه گون دیگری از این دست، داشت. به
عنوان نمونه، به یکی از مردان انصار دستور داد درخت خرمای سمره بن جندب را
از خانه خود بکند وبه دور اندازد و…

گرچه ـ همان طور که صاحب جواهر نوشته است ـ قضاوت از شئون حکومت
وشاخه ای از آن است، لیکن میان احکام حکومتی وقضایی در روایات تفاوت
است. به عنوان نمونه، در این باره محدثان اهل سنت و شیعه روایتی را از پیامبر
خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ گزارش کرده اند که هند، همسر ابوسفیان نزد آن
حضرت آمده و از شوهر خود شکایت کرد وعرضه داشت: او مردی خسیس است و
نفقه من و فرزندانم را نمی پردازد، از این رو، ناگزیر، بدون اطلاع او از اموالش بر
می دارم. حضرت در پاسخ فرمود: برای خود و فرزندانت به اندازه متعارف بردار.

بر طبق این حدیث، پیامبر به همسر ابوسفیان اجازه داد که از اموال او
بردارد. اگر این اجازه به عنوان حکم شرعی باشد، هر جا کسی نفقه همسرش را به
قدر متعارف نپردازد، همسر او می تواند از مال شوهرش بدون اذن و مخفیانه
بردارد، لیکن اگر حکم قضایی باشد، چنین نیست و بی اجازه شوهر نمی تواند به
چنین اقدامی دست یازد.

شافعیان بر این باورند که این حکم قضایی است و همین نظر میان فقیهان
مالکی شهرت دارد، لیکن قرافی می نویسد: صحیح آن است که این حدیث را
تبلیغی بدانیم؛ زیرا اگر قضایی بود، باید پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ
ابوسفیان را احضار می کرد و آنگاه علیه او حکمی صادر می فرمود؛ چه این که او در
این زمان در مدینه بود واحضار او ممکن. از سخنان شهید و علامه مجلسی
نیز همین نظر استفاده می شود و برخی از معاصران نیز همین قول را مستدل
دانسته اند.

اختلاف نظر در برداشت از این روایات نشان می دهد که تعیین قضایی یا
تبلیغی بودن یک روایت چه اهمیتی در استنباط حکم شرعی از آن دارد.

تفاوت روایت حکومتی با قضایی در این است که اگر به فرض این حدیث
حکومتی باشد، نیازی به احضار ابوسفیان وشنیدن سخنان او نیست، بلکه هرگاه
پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ مصلحتی را تشخیص می داد بر طبق آن دستور
حکومتی صادر می کرد.

احکام قضایی پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ از آن روی که جزیی و ویژه
مورد خاصی بوده است، جزء دین نیست و به همان مورد اجرای خود اختصاص
دارد، مگر آن که قرینه ای در کار باشد؛ چه این که حکم قضایی رسول خدا بر
مبنای بیّنه، یمین ودیگر مدارک مربوط خواهان وخوانده بوده است که نسبت به
مصادیق مختلف این مدارک وشواهد متغیر خواهد بود. گرچه این احکام قضایی
از ابعاد دیگری مانند شیوه رسیدگی به دعاوی، اخلاق و آداب قضا، حکمی که
قاضی در موارد مشابه می تواند صادر کند، گستره وقلمرو قضاوت حجت وراهگشا
خواهد بود.

۴ـ افعال واقوال مربوط به امور شخصی ودنیوی

پیامبر نیز مانند دیگر انسان ها، انسان بود، حضرت زندگی خانوادگی داشت،
می نشست، می جنگید و… از این رو بخشی ازگفتار واعمال آن حضرت مربوط به
زندگی شخصی و دنیوی اوست ونه تبیین وتبلیغ دین.

درباره این بخش از اقوال وافعال پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ اختلاف نظر
است، برخی از اصولیان شیعه، تنها واژه «افعال جبلی» را بهکار برده اند و شقوق
این مسئله را تفصیل نداده اند و برخی از فقهای اهل سنت آن را دارای اقسام
مختلف دانسته وحکم خاص هر یک را بیان کرده اند. اجمالاً افعال جبلی پیامبر و
ائمه معصوم ـ علیهم السّلام ـ مانند نشستن، رفتن، خوردن، یعنی افعالی که منشأ
آن طبیعت انسانی است ـ بر بیش از اباحه دلالت ندارد و تنها در برخی از فرض ها
می تواند منشأ استنباط احکام شرعی قرار گیرد، و افعال و اقوال دنیوی آن
حضرت و ائمه معصوم ـ علیهم السّلام ـ مانند روایات مربوط به طب، کشاورزی و…
حکمی مشابه دارد و بسیاری از آنها با در نظر گرفتن زمان و مکان و موضوع
خاصی بوده و از این روی نه جاودان است، نه از دین و نه منشأ استنباط احکام
شرعی.

احکام اقسام چهارگانه سنت

نتیجه آن چه آوردیم آن که روایات پیامبر خدا و ائمه معصوم ـ علیهم السّلام ـ
چهار قسم است و هر قسم برخاسته از یکی از شئون آنان. اکنون توضیح بیشتر
احکام هر یک از اقسام یاد شده را پی می گیریم. روایات تبلیغی؛ یعنی آن دسته از
سخنان، افعال وتقریرهای پیامبر وائمه ـ علیهم السّلام ـ که به منظور تفسیر،
تبیین و تبلیغ دین از آنان صادر شده، بی شک هم جاودان است و جهان شمول و
هم منشأ استنباط احکام شرعی و این دسته از روایات در جوامع حدیثی از قبیل
کافی، تهذیب و من لایحضره الفقیه، فراوان است و از قبیل روایاتی که درباره احکام
طهارت، نماز، روزه، حج، و… در این آثار آمده است.

۱ـ روایات شخصی ودنیوی

نخستین کسی که به این مسئله اشاره کرد، شیخ صدوق (م ۳۸ ق) بود. وی یکی از
ابواب کتاب «الاعتقادات» را به روایات رسیده درباره طب اختصاص داده و آن ها را
چند نوع دانست. بر پایه نظر او برخی از این دستورهای طبی ویژه شرایط آب و
هوای مکه است. از این رو نه تنها نمی تواند روش درمان مناسبی برای دیگر
مکان ها و زمان ها باشد بلکه به کار بردن آن ها در دیگر آب وهواها جایز نیست.
دسته ای دیگر از این روایات با توجه ویژگی های بدن مخاطب معصوم ـ علیه
السّلام ـبوده و حضرت با توجه به مرض وبدن او دستوری پزشکی به وی داده
است. از این رو، نمی توان آن را به دیگر افراد تعمیم داد.

شیخ مفید (م ۴۱۳ ق) اصل این مطلب را پذیرفت و قسم دیگری بر آن
افزود که در آن قسم نیز به زمانی و مکانی بودن این مطلب اشاره دارد واختلاف
عادات را در مسائل طبی مورد توجه قرار داده است. سید مرتضی (م ۴۳۶ ق)
ضمن بررسی حجیت افعال پیامبر خدا و انواع مختلف آن به افعال جبلی رسول
خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ اشاره کرده و آنها را از سنت و لزوم پیروی از آن خارج
ساخت، وبدین سان این موضوع را وارد علم اصول کرده وآن را قاعده مند کرد.

همو نیز به مناسبت بررسی مسئله خصایص النبی، می نویسد: احکام شرعی
تابع مصالح است و عقل محال نمی بیند که مکلفان به لحاظ مصلحت متفاوت
باشند و به همین دلیل است که بر پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ احکامی
واجب بود و برای او مصلحت داشت که بر ما واجب نیست و برای ما مصلحت
ندارد.

در ادامه این بررسی یادآور می شود که عقل تأسی از افعال پیامبر خدا را در
همه موارد واجب نمی داند، همان سان که در اقوال او چنین است.

بدین ترتیب از دیدگاه سید مرتضی تبعیت از افعال جبلی و خصایص النبی
واجب نیست و نمی توان گفت همه جا از سنت پیامبر باید پیروی کرد.

علامه حلی (م ۷۲۶ ق) ضمن نقل و نقد دیدگاه های اهل سنت در این باره،
با تفصیل بیشتری این موضوع را بررسی کرد. وی بر این باور بود که افعال جبلی
پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ در زمره سنت نیست و برای امت او این افعال مباح
است.

شهید اول (م ۷۸۶ ق) در القواعد والفوائد ضمن طرح مسئله این سؤال را طرح
کرد که اگر فعلی مردد شد که از افعال جبلی پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله ـ است یا
افعالی که بیان عملی یک حکم شرعی است آیا باید آن را بر افعال جبلی حمل
کرد، چون اصل عدم تشریع است، یا بر افعال شرعی، زیرا آن حضرت ـ صلّی اللّه
علیه و آله ـ مبعوث شده است تا احکام شرعی را با اقوال وافعال خود بیان کند؟

در پاسخ به این سؤال، شهید می نویسد: صحیح آن است که همه موارد
مشکوک را از افعال شرعی آن حضرت بدانیم. در توضیح سخن شهید می توان
گفت که وی با استفاده از این نکته که پیامبر موظف بود بااقوال و افعال خود
شریعت اسلامی را تبیین کرده وبه مردم بشناساند وبرای همین هدف مبعوث
شده بود، به قاعده ای دست می یابد وآن این که همه افعال و سنت پیامبر برای
بیان احکام شرعی است، جز مصادیقی که با دلیل از این قاعده خارج شده باشد. و
هرگاه درباره مصداقی شک کنیم در واقع، شک در شبهه مصداقیه مخصص
کرده ایم و وظیفه آن است که فرد مشکوک را به عام ملحق سازیم. به عبار