پاورپوینت کامل أطروحه (دکترین) ظهور المنقذ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل أطروحه (دکترین) ظهور المنقذ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل أطروحه (دکترین) ظهور المنقذ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل أطروحه (دکترین) ظهور المنقذ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۵

الخلاصه

بما أن الله عزوجلّ أناط تغییر مصیر البشر بتغییر نفوسهم، و لم یشأ أن یفرض الدین
علی الإنسان بالجبر و الاکراه، فإن ظهور الحجه المنتظر۴ بعد قرون من الغیبه أمر
یتعلق بتغیر نفوس الشیعه و إنتخابهم الحرّ. و «الفرج» و هو قدره الإسلام الحقیقه
منوط بإنتخاب حر لذلک الإمام۴ من قبل الشیعه، إذ لن یثمر الانفعال و الخضوع للظلم
سوی مزید من الضعف و الذله.

إن غیبه الذخیره الإلهیه لآخر الزمان المکتظ بالظلم و الجور، فرصه ذهبیه لمحو
الأخطار و التهدیدات، و کل هذا سیتم علی یدی بقیهالله۴ اللشیعه الصادقین الأکیاس،
حتی تمهّد «التقوی و التقیه» عند البشر مقدمات الظهور.

الشیعه ألّذین یشعرون بثقل أعباء الغیبه علی کواهلهم، أدرکوا بکل فراسه و حنکه أنّ
تشکیل حکومه محلیه و وطنیه فی أی عصر من عصور التاریخ، بحاجه إلی برمجه شامله، و
تربیه عناصر ممیزه و مخلصه، و تحشید الطاقات و الإمکانیات و غیر ذلک من العوامل
الضروریه، فما بالک بتشکیل حکومه عالمیه تقوم علی أساس الدین و التقوی و الفضائل
الأخلاقیه، و ذلک فی عصر السیاده المطلقه للکفر و الفسق العالمیین و شمولیه الظلم و
الجور لکلّ أرجاء المعموره. لهذا، یبدو فی الوهله الأولی أنه من الضروری رسم خارطه
«دکترین» (الأطروحه) للظهور بهدف صیاغه الأهداف، و مسار حرکه الشیعه، و تخمین الحجم
الهائل للخطوات و البرامج التنفیذیه الصغیره و الکبیره… خارطه تکون لها قابلیه
برمجیه ممتازه فی تقریب و توحید العالم الشیعی، و یکون بوسعها إخراج الشیعه عن حاله
الانفعال فی إنتظارهم، و تعبئه کل التجارب التاریخیه و الفضائل العلمیه و الکوادر
البشریه و الإمکانات المادیه للعالم الشیعی فی إطار خطه (برامج) جامعه و شامله.

البحث ألّذی نقدمه الآن لقرائنا الناقدین المتبصرین بهدف رسم و بلوره رساله التشیع
فی عصر الإنتظار، یتوزع إلی قسمین رئیسیین:

القسم الأول: تبیین مکانه الإمام فی النظام الکونی و النظم البشریه، و دور شیعته فی
تحقیق الوعود الإلهیه عن طریق معالجه المبانی النظریه للإعتقاد بالمهدویه و الرساله
الشیعیه. إن المفهوم الحقیقی للإنتظار کعملیه فاعله، و لیست منفعله، یعبّر عن رساله
التشیع فی عصر الإنتظار و واجبات الشیعه أمام الدین.

القسم الثانی: نحاول عن طریق طرح الرساله العملیه للشیعه و أهدافها و إستراتیجیاتها
فی عصر الغیبه، أن تخوض بشکل جاد و تطبیقی فی مشروع حکومه الصالحین و المتقین علی
الأرض. فی ضوء التعمیق فی تاریخ التشیع، و تاریخ الدین، و تاریخ الأنبیاء و
الأولیاء معه من ناحیه، و بنظره واسعه شامله لعالم التشیع، بل للعالم السیاسی
المعاصر من ناحیه ثانیه و باستلهام الروایات الخاصه بالظهور التی تضیئ لنا مشهد
العالم خلال عصر الظهور من ناحیه ثالثه، تمت صیاغه مشروع یبتنی تماماً علی إجتهاد
فقهاء شباب ترعرعوا فی تربه القرآن، و تربوا فی مناخات العقل النظری و العقل
العملی، و أضحوا قادرین عبر تمکنهم من العلوم و المعارف و اللغات الحیه فی العالم،
علی التقدم بخطوات حثیثه ـ و بفضل أفکار منظمه و مؤسسات قدیره ـ فی طریق تربیه
أنصار المهدی و إنتاج برمجیات حکومیه، و إعداد ثقافه عالمیه لکل الأرض، إلی درجه
ترتفع معها أسباب الغیبه فی خواص الشیعه و فی عمومهم، و کذلک فی الروح و الثقافه
العالمیه، إن شاء الله.

و الجدیر بالذکر أن هذه المقاله مستقاه من رساله «اطروحه (دکترین) الظهور» أو
«خارطه الشیعه من الیوم حتی الظهور».

gوَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی ألّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأرض وَنَجْعَلَهُمْ
أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَf

«السلام علی ربیع الأنام و نضره الأیام»

المقدمه

إنّ تفکیر الإنسان فی أسرار بدایه حیاته الفردیه و الإجتماعیه و نهایتها، کان عملیه
جاریه علی الدوام فی التاریخ البشری. فمستقبل البشریه و نهایه التاریخ، و غایه
الحیاه الإجتماعیه، کانت علی الدوام موضوعاً لتفکیر الإنسان و تأملاته. المتعطشون
إلی العدل، و الباحثون عن الحقیقه، و المؤمنون فی أعماق وجودهم بالله و بالدین، لم
یکن بوسعهم تصدیق أن الخالق الحکیم العادل، خلق عالماً و دبره بمنتهی الحکمه و
العداله، لکنه ترک المجتمع الإنسانی لحاله حتی نهایه حیاته الدنیویه کی یصادر حکام
الجور و الفسق دائماً و ابداً العداله و الأمن و الثروه لصالحهم، و یوظفوا مفکری
التملق و رجال دین البلاط من أجل إستغلال ثمار العلم و الدین فی سبیل مزید من
إستمتاعهم و هیمنتهم الدنیویه.

کما أن تعالیم الأنبیاء و الأدیان التوحیدیه بدورها تحدثت بکل تفاؤل و حماس و ثقه
عن المستقبل الایجابی للعالم حیث یظهر مصلح من ذریه الأنبیاء یملأ العالم بالعدل و
القسط. والفرق و الأدیان غیر الإبراهیمیه أیضاً و المدارس و المسالک البشریه تحدثت
هی الأخری عن ظهور منقذ للبشریه فی نهایه التاریخ. لذا یمکن الأعتبار بشاره الموعود
و الوعد بالمخلص أمراً فطریاً و عقلیاً و دینیاً فی تاریخ البشر، رغم أن أی دین أو
مذهب لم یتحدث عن المنقذ الموعود بأدق و أعمق و أکثر صراحه و ثقهً من التی نلاحظها
فی التشیع.

و من جهه أخری، نشهد الیوم دعایه سلبیه واسعه النطاق ضد الحکم العالمی للمصلحین
بمحوریه الإنسان المصلح الموحد. ان هذا التیار یکرَّس من قبل إلهیمنه الرأسمالیه
اللیبرالیه، و سیاده خلایا الرأسمالیه الیهودیه فی الدفاع عن الواقع العالمی الحالی
و هرم سلطه الحکام فی عصرنا الراهن.

و بالامکان رصد العناصر التالیه فی أعماق هذا التیار الدعائی السلبی:

ـ الایمان بالمهدویه حصیله خیال الإنسان، فالنزعه المثالیه لدی الإنسان غرست بذور
هذه الاسطوره المهدویه فی أعماق الوجود البشری، و الإضطهاد ألّذی تعرض له معظم
الناس بنحو متکرر و متواصل سقی هذه البذور و نمّاها. لذلک فإن الإعتقاد بالمهدویه
رغم أنه فکره زلال و حلم وردی عذب، الاّ انه بالتالی أسطوره لا نصیب لها من الواقع.

ـ إن المخلّص الموعود اذا ظهر لایمکن أن یکون موفقا و ناجحا. هذا هو التیار الدعائی
لهولیوود ألّذی طرح بحجم هائل خلال العقدین الاخیرین، إن التقتنیات العلمیه
المتطوره، و التطورات التسلیحیه الحدیثه فی داخل المنظومه اللیبرالیه الدیمقراطیه
جعلت من جنود و عساکر حکام الجور قواتٍ ذکیه و قادره بمفردها علی دحر و تدمیر کل
معارضی السلام و الاستقرار فی الأرض بشراً کانوا أو غیر بشر. و أحد معارضی السلام و
النظام العالمی الجدید هو الإمام المهدی۴ موعود العرب و المسلمین ألّذین لا حظّ له
من النصر.

ـ الایمان بالمهدی فکره شمولیه تنادی بسلطه الفرد علی العقل الجمعی، والحال أن
البشریه نالت مرحله من البلوغ الفکری و الکمال العقلی ألّذی لایقبل معه السلطه
المطلقه و الشامله لادعیاء القدسیه و الملکوتیه. و هکذا یرسمون للإمام المهدی فی
أذهان العالم صوره استبدادیه لحاکم یتصرف خلافاً لـ «سلطه العقل الجمعی» ذات الطابع
المقدس والمنطقی.

ـ فکره المهدویه وعد بالعدل و الأمن فی نهایه العالم، و الحال أن نهایه العالم قد
حلّت فعلاً و تحققت الجنه الموعوده علی الأرض. و فی هذا السیاق تحدث منظروا
الرأسمالیه اللیبرالیه الدیمقراطیه مثل پوپر و فوکویاما عن نهایه التاریخ بمحوریه و
سیاده الولایات المتحده الأمریکیه زاعمین أن أمریکا هی الیوتوبیا الأفلاطونیه و
المدنیه الفاضله الفارابیه فی کل التاریخ البشری. لذلک، لو کان الإنسان ینشد حقاً
الجنه الموعوده فی الدنیا فعلیه الخضوع لإراده الساسه الأمریکان فی نظامهم العالمی
الجدید و سیادتهم المقتدره، و هذا بمنزله «تکریس النظام اللیبرالی الرأسمالی فی
نهایه التاریخ».

یروم الاستکبار العالمی من هذا الهجوم الدعائی الواسع علی أحد الأرکان المتینه
للفکر الشیعی، تعبئه الروح و الإراده العالمیه ضد فکره المهدویه و شخصیه الإمام
المهدی۴. لذلک یطرح هذا السؤال: ما ألّذی یمتلکه العالم الإسلامی و التشیع من
مشاریع و برامج المواجهه العالمیه (و لیست محلیهً أو اقلیمیه) لهذا الهجوم العنیف؟
ألم یحن الآن وقت تنظیم الأفکار العالمیه لتبیین المعارف الشیعیه و الولائیه و
المهدویه فی مقابل السعی الحثیث للنظام اللیبرالی الرأسمالی الأمریکی فی تنظیم و
تحشید أفکار العالم ضد لباب التشیع و أساسه «أی الولایه و المهدویه»، فی الوقت
ألّذی یجری فیه الحدیث عن نهایه العالم، بمحوریه أمریکا و النظام العالمی الجدید؟
ألم یحن الوقت لصیاغه النظام العالمی الإسلامی بمحوریه الفکر الشیعی؟ هل یجب ان
یکون الشیعه مقصودین بکلام الإمام علی۷ إذ قال: «تکادون و لا تکیدون و تنتقص
أطرافکم فلا تمتعضون، لا ینام عنکم و أنتم فی غفله ساهون، غُلب و الله المتخاذلون».

ألّذی نعتقده هو أن المسار الطبیعی للحیاه الاجتماعیه تجاوز الحدود العائلیه و
القبیله و العشائریه و القرویه و المدینیه و القطریه و الإقلیمیه و حتی القاریه،
إلی الرحاب و الطبیعه العالمییه. فالأنظمه الاجتماعیه و السیاسیه و الاداریه و حتی
الثقافیه تتحرک بسرعه هائله نحو العولمه، و کافه البرمجیات بدأت تتشکل داخل البنی و
الصلائه العالمیه إلی جانب الاجهزه و التقنیات الازمه، إلی درجه یتسنی القول معها
ان البشر فی عصر الإتصالات یقف علی عتبه القبول بالحکومه العالمیه الواحده.

هذا من جهه و من جهه أخری إفتعل النظام الرأسمالی لسیطرته علی المصادر و الإمکانات
المادیه و الإنسانیه فی العالم نظاماً هرمیاً یقف علی قمته الرأسمالیون و معظهم من
الصهاینه. أما بقیه الشعوب فتقع فی عده هذا الهرم النشاز لتتحمل أعباء القمه و
ثقلها، و تبقی راضیه عن سیاده هذا الهرم السلطوی بفعل تحمیق الدعایه الحدیثه و
تکریس ثقافه الکفر و الفسق.

لذلک یستطیع الشیعه عن طریق توجیه الرأی العام و الدعوه إلی حکومه المهدی العالمیه،
و هی حکومه العدل العالمی، و الأمن العالمی، و الثروه العالمیه، و العزه العالمیه،
و الحکمه العالمیه، و بکلمه واحده «الدین الإسلامی العالمی»، أن یبتلعوا نتائج کل
المکائد التی افتعلها سحره العصر فی داخل عصاهم الموسویه. إن شعارات «العداله
للجمیع، و الأمن للجمیع»، و الثروه و العزه و الحکمه للجمیع اذا ما عرضت بمنتهی
الحکمه و الاقتدار و بأجمل الاشکال الإعلامیه علی قاعده الهرم السلطوی، فستخلق
تحولاً فی رؤی الشعوب التی تسکن القاعده یشعل القلوب المتوجعه و الصدور المتحرقه
بنیران حب المهدی و إنتظار فرجه.

بمستطاع الشیعه ان یتحرکوا فی طریق تغییر «إلهیمنه السلطویه، و الهندسه السیاسیه، و
الحدیث الدینی، و الثقافه العالمیه العامه»، و هدایه العالم من شتاء الامتلاء
بالظلم و الجور إلی ربیع الامتلاء بالقسط و العدل. ألسنا نقرأ فی ندبه الإمام
المهدی: «السلام علی ربیع الأنام و نضره الایام»؟ أجل، التحرک فی أعماق الشتاءات
المیته الخالیه من الروح حیث تتجمد الارادات و الأفکار و المعنویات بریاح الکسل و
الارتخاء البارده، عملیه فی غایه الصعوبه و التعقید. ینبغی تدفیق الدم الساخن
للجهاد الحسینی و الحراره المتوهجه لإنتظار المهدی فی عروق الشتاء المتصلبه.
ألاتشتاقُ براعم الربیع فی نهایه الشتاء و علی أمل مطالعه وجهه النظر إلی التفتح و
التعإلی فی الأجواء النقیه؟ ثم ألیست العله فی حرمان الناس من لقاء الحجه المنتظر۴
هی ذنوبهم و سلبیاتهم: (ما یحسبنا إلا بما یتصل بنا مما نکرهه منهم) و علی حد تعبیر
الشیخ نصیر الدین الطوسی: (وجوده لطف و تصرفه لطف آخر و عدمه منا).

الفصل الأول

المقال الأول: ولایه الإنسان الکامل علی المجتمعات البشریه فی کافه العصور

الإنسان الکامل هو خلیفه الله. انه قطب الزمان و قطب عالم الإمکان ألّذی لا سبیل
للتعدد إلیه، و لا الانقسام إلی ظاهر و باطن. انه مصلح البریه التی خلقها الله، و
من تحصّل عن طریقه أهمّ الفیوض الإلهیه ای فیض الهدایه و تشخیص مسیر الحرکه الإلهیه
و النورانیه التی هی الهدف النهائی من الوحی و التشریع الإلهی. وسائل من قبیل رفع
الخلافات و إقامه القسط و العدل و هی من الأهداف المتوسطه لرساله الأنبیاء، تتحقق
أیضاً عن طریقه. إنه معدن الکلمات الإلهیه، و جامع کل المراتب الإلهیه و الکونیه
ابتداءً من العقول و النفوس الکلیه و الجزئیه و المراتب الطبیعیه حتی آخر مراتب
تنزلات الوجود و تطوراته. الدنیا باقیه یبقائه، و الناس ترزق ببرکته، و السماوات و
الأرض قائمات بوجوده. و هو الوحید الجدیر بالخلافه علی الأرض و الولایه علی الناس،
کما قال الصادق۷:

نحن حجه الله، و نحن باب الله، و نحن لسان الله، و نحن وجه الله، و نحن عین الله فی
خلقه، و نحن ولاه أمر الله فی عباده.

إن الله تبارک و تعالی و لأجل إتمام و إکمال هدایته التشریعیه أراد طبعاً إبلاغ هذه
الشریعه و قدتم هذا الفرض، و بالاضافه إلی ذلک فقد أختار الإنسان الکامل المعلّم
بالأسماء الإلهیه لکی یقوم بعد تکمیل و استحصال مواهب الأرض و إمکاناتها، بتسوید
دین الله علی المجتمع و تشکیل حکومه الصالحین و المتقین، فهدی البشر إلی طریق القرب
المعنوی من الله و عبادته فی ظل الحکومه الإلهیه و دین الصالحین.

و بهذا خلق الله الإنسان الکامل و ربّاه فی النشأه العنصریه، لیمسک عزوجل بزمام
هدایه المجتمع البشری، و یکمل بولایته دینه علی الناس و یتم نعمته علیهم: gالْیوْمَ
أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتِیf. انه واسطه و قناه
الفیض الإلهی، سواء فی تنزل «الرحمات الرحیمیه» أو فی تنزل «الرحمات الرحمانیه»
الإلهیه. إن فیوضه عامه و لا تشمل بهدایتها الشیعه فحسب، انما تهدی و ترشد الأمم
الأخری أیضاً. بما یتلاءم و احوالها و قدراتها الذاتیه. لذا فإن أی إنسان یهتدی، من
أیه أمه و فی أی زمان أو مکان، انما یهتدی ببرکه هدایه و إرشادات الأئمه الأطهار۷.
و کل من یضل انما یضل بسبب تمرده و عصیانه لتوجیهات القاده الإلهیین. إنهم أوتاد
الله علی الأرض حتی لاتمید بأهلها و أعمده الإسلام و حراس سبل الهدایه و أمناء الله
علی ما أنزل، و حجته البالغه علی من فوق الثری إلی حد أن هدایه الأمم السابقه أیضاً
منوطه بطاعتهم، ولکن عن طریق أنبیاء تلک الأمم، لأنهم واسطه الفیض الإلهی علی
الأنبیاء. فلولا وساطه أنوار وجودهم، لَحُرمَ الأنبیاءُ السابقون من الوحی. إنهم
«قاده الأمم» ألّذین أرشدوا جمیع الأمم بأعمالهم فی کافه الظروف بشکل مناسب و بحسب
درجه إستیعاب الأمم. لکن ینتفع من النسائم الربانیه لتلک القیاده، ألّذین یعرضون
أنفسهم فی طریق تلک القیاده و یفتحون قلوبهم علی سماوات المعنی لتفیض أنوار الوحی
الإلهی علی قلوبهم بحیاه ثانیه. و لکن بخصوص تلقی تنزلات «الرحمه الرحمانیه» فحتی
أعداء الله یستمدون من فیض الباری تعالی حتی فی عداوتهم لله. فهم ینتهلون من الأنعم
الإلهیه و یستمتعون بإذنه التکوینی و لیعارضوه و یخالفوه. فکما أنّ أعداء الله
یتقوّتون من المائده الإلهیه حتی فی عداوتهم لله، کذلک أعداء الأئمه الأطهار
یستمدون حتی فی عدائهم للأئمه من مائده وساطه الأئمه. و کما أن الله سبحانه یتجلی
بإسم «الرحمن» فی جلوسه علی عرش الربوبیته، کذلک الأئمه فی وساطه الفیض العام
الإلهی یظهرون کمظهر «الرحمن» و یستفیدون من کل ما یمکن أن یؤثر فی التقدم نحو
هدفهم الولائی، کالمعجزه و العصمه، و طیب المولد، و حسن الصوت و الصوره، و السخاء و
الشجاعه، و الطهاره و الصبر و سائر الکمالات، مضافاً إلی التنزه عن نقص الاعضاء و
کل ما یوجب نفور الناس و إعراضهم.

المقال الثانی: المصداق الحالی هو المهدی۴

أنه المظهر الأتمّ و الکعبه الأکمل للإسم الإلهی الأعظم فی زماننا، قائم آل محمد،
الإمام المهدی الهادی الفاطمی الهاشمی، ابوالقاسم، (م ح م د) نعم الخلف الصالح
«الحجهبن الحسن العسکری» (أرواحنا له الفداء)، إلّذی اذا استثنینا النبوه التشریعیه
و باقی المناصب الخاصه بالنبی الأکرم۶ فإنه یحوز میراث الخاتم بنحو أتمّ و یتمتع
بعلومه و احواله و مقاماته بشکل کامل. و هو الموجود ببدنه العنصری فی العالم
الطبیعی و تیار الزمن، و به یتحقّق وعد الله تعالی فی سیاده الدین الإسلامی علی
جمیع الأدیان.

المقال الثالث: تأسیس الحکومه من قبل الإنسان الکامل

إن تأسیس الحکومه و تولّی زمام المجمتمع من شؤون ولایه الإنسان الکامل، و قد بادر
إلیه النبی الأکرم۶ و الإمام علی۷. و هذا الأمر لایلعب دوراً حاسماً فی هدایه البشر
و حسب، بل له نصیب وافر فی إحیاء الأحکام و الآیات الإلهیه، و تخلیصها من العزله و
الإندراس و الدفن و البقاء فی سجن الکتب و المکتبات. و بالطبع فإن نتیجه إحیاء
الأحکام و الآیات الإلهیه لیست سوی هدایه و حمایه و إحیاء المجتمع البشری. بید أن
الأئمه و هم حمله حقیقه الولایه و الإمامه لهم تجلیات مختلفه، بحسب الظروف الزمانیه
و المکانیه؛ و من ذلک الصبر احیاناً و السکوت و الجلوس فی الدار، أو الصلح و
السلام، أو الثوره و المعارک الدامیه، أو العباده و الدعاء، أو تشکیل الحوزات
الدراسیته و إعداد الطلبه و بیان الأحکام و المعارف الدینیه، أو تحمل السجن و الحبس
و… الخ.

إن حقیقه الإمامه شئ واحد، و لها هدف واحد هو هدایه الناس و نورانیتهم، و جعل
المجتمع إلهیاً. المجتمع الإنسانی هو «غایه الغایات» لکل الموجودات الامکانیه. إذن،
یبقی العالم کله ببقاء الفرد الإنسانی الکامل. إنه مظهر الإسم الاعظم و تجلّیه
الأتمّ. انه کعبه الجمیع و لیس ثمه أجدر و أحقّ منه، و هو ثمره شجره الوجود و کمال
العالم الکونی، و غایه الحرکه الوجودیه و الایجادیه، و لا تخلو الأرض منه أبداً. إن
هذا الحجه سواء کان ظاهراً أو غائباً فهو شاهد… شاهد قائم لا یقعد ابداً: «اللهم
بل لاتخلو الأرض من قائم لله بحجه إمّا ظاهراً مشهوراً أو خائفاً مغموراً».

المقال الرابع: الوعد الإلهی بحکومه الإمام المنتظر۴

یقول الإمام موسی الکاظم۷ تعلیقاً علی الآیه الکریمه gهُوَ ألّذی أَرْسَلَ
رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ
کَرِهَ الْمُشْرِکُونَf أن المراد هو أنّ الله أمر رسوله بالولایه و الوصایه، و
الولایه هی دین الحق ألّذی سیظهره الله علی کل الأدیان الأخری عند ظهور الحجه.

و یقول الإمام الباقر۷ بخصوص «عِبَادِی الصَّالِحُونَ» فی الایه الکریمه gوَلَقَدْ
کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الأرض یرِثُهَا عِبَادِی
الصَّالِحُونَf أن المراد منهم أنصار المهدی۴ فی آخر الزمان.

و ورد أنّ الإمام علی۷ تلا بعد قوله «لتعطفنّ الدنیا علینا بعد شماسها عطف الضروس
علی ولدها» الآیه الکریمه gوَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی ألّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی
الأرض وَنَجْعَلَهُمْ أئمه وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَf و قال إنّ المراد من
المستضعفین علی الأرض هم أهل بیت العصمه و الطهاره ألّذین سیبوّؤهم الله الإمامه و
العزه فی آخر الزمان علی ید مهدیّهم.

أجل، إن الوعد الإلهی فی القرآن الکریم بحکومه الصالحین وعد قطعی لن یخلف، و
سیتحققّ علی ید الإنسان الکامل المکمل فی ذلک العصر، و بذا یتبدّل خوف المتقین
أمناً و یُعبَد الله فی کل أصقاع الأرض بلا خوف أو شرک:

gوَعَدَ اللَّهُ ألّذینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ
لَیسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الأرض کَمَا اسْتَخْلَفَ ألّذینَ مِن قَبْلِهِمْ
وَلَیمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ ألّذی ارْتَضَی لَهُمْ وَلَیبَدِّلَنَّهُم مِّن
بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یعْبُدُونَنِی لا یشْرِکُونَ بِی شَیئًا وَمَن کَفَرَ
بَعْدَ ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَf.

المقال الخامس: مکانه الشیعه فی تشکیل الحکومه العالمیه

نعلم جمیعاً أن کافه الأنبیاء و الرسل الإلهیین أشاروا إلی خاتم الأنبیاء فی آخر
الزمان و أخبروا عنه. و لکن فی آخر أزمنه الرساله و النبوه و باختتام السفراء
الإلهیین، و حینما کان الکفار و المشرکون ـ بتدابیرهم النفاقیه ـ ینتظرون بفارغ
الصبر نهایه عمر النبی الخاتم۶، التدبیر الإلهی و تقدیره الإلهیان أبواب عصر جدید
أمام الإنسانیه حیث کُلّف «ولی الله» فی مقام تجلی إسم «ولی» الحق تعالی و من خلال
إتصاله بمعنی الوحی المحمدی، کلّف بهدایه البشر لنیل القرب من الله و عبودیته. لذلک
نقرأ فی زیاره الإمام علی۷ فی یوم الغدیر: «الخاتم لما سبق و الفاتح لما استقبل»
لقد أُغلقت بابُ النبوه بعد نزول القرآن المنزه عن کل تحریف و تصرفّ، و بعد تعریف
أئمه الهدی:.

لقد کرّر الرسول الأکرم۶ قول: «إنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی و إن
تمسکتم بهما لن تضلوا ابداً و إنهما لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض»، فدلَّ أمته
علی عصر جدید، حتی لایضلّوا أبداً و لایکونوا أسری البدع و التحریفات، و ذلک عبر
تمسّکهم العلمی و العملی بالولایه و التفسیر الولائی للقرآن. فالقرآن هو جامع
الحقائق و المعارف و «تبیاناً لکل شئ» و هو ألّذی یَسّد الحاجه التشریعیه و
التقنینیه للبشر، و قد بقی مصوناً طوال التاریخ من حیث ظاهر الآیات و الألفاظ، الاّ
أنّه ظُلِم و هُجر عبر التفاسیر الخاطئه والتحریفات المعنویه. أما حمله القرآن و هم
أهل بیت النبی الأکرم۶ فقد استشهدوا تباعاً بالسیف أو بالسم إلی أن قضی الله بغیبه
آخرهم.

فی مطلع عصر حکومه الثقلین بعد وفاه الرسول الخاتم۶ إستقام الصحابه الصادقون فی
العصر النبوی علی الشریعه النبویه، و استوعبوا بدقه و عمق قول «من کنت مولاه فهذا
علی مولاه» فغدوا تابعین و شیعهً راسخین لولی الله فی عصرهم، و هکذا ظهرت «أمهُ
خیرٍ» کانت بفضل عقیدتها القلبیه و التزامها العلمی بمظهر «إتمام النعمه و إکمال
الدین» واسطه فیضِ الإمام علی الناس «کنتم خیر أمه اخرجت للناس تأمرون بالمعروف».
انها أمه الخیر و المعروف، و ما من خیر و معروف فوق الإسلام و أحکامه، کما لاخیر و
لامعروف خارج نطاق الإسلام و أحکامه.

و هکذا، حین أدرک التشیع العصر الجدید لحکومه الثقلین، وجد نفسه صاحب دین قال الله
عنه gرَضِیتُ لَکُمُ الإسلام دِینًاf و قصده تاره أخری حین قال: gلِیظْهِرَهُ عَلَی
الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَf، بذل کل مساعیه و هممه لتحقق
الإسلام و لقیام الحکومه العالمیه للأئمه الأطهار: و هی رأس المعروف و جامعه الخیر
کله.

و النقطه المهمه التی یجب الاشاره إلیها هی أنّ تشکیل الحکومه الإسلامیه العالمیه
أمر یقع فی عالم الماده، و حیث إن عالم الماده هو عالم النزاع و الخصام و الحرکه
التدریجیه الاتصالیه للظواهر من القوه إلی الفعل، فإن ظهور الحجه المنتظر۴ و هو
تبلور القوه و المواهب البشریه، و تشکیل الحکومه العالمیه، و هو تجلی القوه و
الکمال عند المجتمع البشری، أمور تتقید بقواعد عالم الماده و سننه، و هی ثمره
الخروج التدریجی الاتصالی للمجتمع الإنسانی من القوه إلی الفعل.المجتمع البشری
ألّذی انتهل طوال عصور مختلفه من قوی العقل و من معین الوحی، و تأثر أیضاً بالجانب
المادی و النفسانی فیه (فی المجتمع)، یتحرک الآن صوب بلوغه و کمال النهائی. و فی
خضمّ المرحله الاخیره من النزاع بین الحق و الباطل، و التوحید و الشرک، و النور و
الظلمه، والعقل والجهل و الإیمان و الکفر، سیأتی أَوانٌ أنّ المتقین قد أشبوعوا
بالعلوم و المعارف النظریه، و العقل و العلمی و الحکومی و الأعتدال الأخلاقی و
الفکری، و التسامی المعنوی و الروحی المنقطع النظیر فی إداره المجتمعات البشریه
المختلفه و المتنوعه، و سیظهر ۳۱۳ شخصاً موحداً و مخلصاً یحملون علی عاتقهم أثقال
حکومه المهدی۴ و یمثلون الأرکان و الذراع الرئیسیه له فی إداره المجتمعات البشریه.
و إلی جانب ذلک سیمتلئ المشرکون من الکفر و الظلم، و یظهر الدجالون و السفیانیون
ألّذین لن یتورعوا من أجل الحفاظ علی مصالحهم الدنیویه، و رسامیلهم التجاریه
الهائله، و أنظمتهم العالمیه المزحومه بالکفر و الفسق، عن ارتکاب أیه جریمه حتی
المذابح الجماعیه بالاسلحه الکیمیاویه و المیکروبیه و الذریه. إنّ إشتباک هذین
التیارین و صراع الإسلام الأصیل النقی مع الکفر الأصیل سیحصل بمقاییس عالمیه لا
سابقه لها فی تاریخ الحیاه البشریه. و نتیجه هذا الصراع هی غلبه الصالحین و المتقین
بقیاده و ولایه الإنسان الکامل فی ذلک العصر۴، بحیث لن تحدث بعد ذلک أحداث من قبیل
شور السقیفه، و قضیه الحکمین، أو ملحمه کربلاء، و تبقی المجتمعات البشریه حتی
القیامه الکبری تطبّق الأحکام و الحدود الإلهیه و تتمتع بالعدل و التوحید الخالص و
تنعم بمواهب ولایه الأمر الخاصه بالأئمه الأطهار:.

لذا، فإن ظهور الحجه المنتظر۴ هو حصیله «الخروج التدریجی الاتصالی للشیعه من القوه
إلی الفعل». بمثل هذه الرؤیه، فإن عالم التشیع ألّذی انتقل علی مرّ التاریخ من
مراحل تکریس الهویه و رسم حدوده الفکریه و العقیدیه و الانتشار الکمی و النمو
النوعی إلی أطوار تشکیل الحکومه الإسلامیه و الشیعیه فی ایران الکبری، ماراً بحیاه
ملؤها الجهاد و الآلام و المحنف علیه الآن أن یجمع و یعبئ عصاره فضائله و خلاصه
تجاربه، حتی یکتسب فی مسار فعلیته المستمره و تحقیق قواه و قابلیاته، القدره و
البلوغ اللازمین لإداره العالم، فیملأ قلوب و عقل العالم بالشعور بالحاجه لحکومه
الدین و سیاده التعالیم القیم الإسلامیه. و فی تصورنا أن هذا الخروج التدریجی من
القوه إلی الفعل یجب أن یتحقّق لکی یتحقّق الظهور. و بعباره أخری «یجب ان یحظی
الشیعه بالبلوغ و الاقتدار و القوه علی إداره المجتمعات البشریه فی العالم بکل
تنوعاتها، و یکون لدیهم المقتدره علی تغییر نفوس المجتمعات البشریه فی العالم بکل
تنوعاتها، و یکون لدیهم المقدره علی تغییر نفوس المجتمعات العالمیه حتی یمکن للظهور
أن یتحقق و تطرأ التحولات اللازمه علی العالم فی أفکاره و إرادته».

لکن الشیعه یواجهون فی مکابدتهم لهذه المهمه الصعبه، ذهنیاتٍ و نزعات و ثقافه و
أدبیات تکونت طوال قرونٍ من التقیه و العزله، و البعد عن سرح الحم و الإراده. إنها
ثقافه و أدبیات أثّرت فی فهم المسائل الإسلامیه و فی بیان المعارف الدینیه، لا علی
العوالم فقط، بل وهیمنت کذلک علی الخواص. و هذه معنویات و ذهنیات تدرک مضمون حتی
هذه الرساله بتلک الثقافه و الأدبیات السابقه. و مع أنّ هذا الشئ طبیعی و حتمی إلی
حدّ ما، الاّ أنه سیکون معیقاً فی استمرار الحیاه الشیعه حتی الظهور و یؤدی إلی بطء
بل توقف الحرکه المنطقیه و الحیویه للشیعه فی تمهید مقدمات الظهور.

لذلک ینبغی فی سیاق الحرکه لبلوغ الکمال الفکری عند الشیعه، التحلی بالثقه بالنفس و
المبادره إلی جهاد عظیم لتفییر الروحیات و الثقافه و الأدبیات الخاصه بالوعی و
التبیین و تبلیغ التعالیم الإسلامیه لتأسیس الحکومه الإسلامیه العالمیه. و بدایه
هذا التغییر تکمن فی التنبه إلی العالم الشیعی لأن «تعجیل الفرج أمر یتعلق بالشیعه،
و تمهیدات مقدمات الظهور وظیفه الشیعه و رسالتهم فرداً فرداً». إنّها وظیفه لا
تنحصر فی قراءه الدعاء و إصلاح الذات فقط؛ بل gوَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا
اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّهٍf أی ینبغی العمل بکل ما یمکن لتوفیر مقدمات الظهور. فهل
تَمّ تعریف و تحدید الاستطاعه و القدره الشیعیه سواء علی مستوی الفعل أو القوه و هل
تَمّ استخدام هذه الاستطاعه و القدره النهائیه للتسریع فی الظهور؟

إنّ تشخیص و استثمار کل قدرات الشیعه یستلزم برامج و تنظیمات شامله تجمع و توجّه
إمکانات الشیعه فی المیادین المختلفه. و ان هذا الأمر العظیم أی «بلوغ الشیعه و
اقتدارهم علی أعتاب الظهور» یؤدی إلی إیجاد أمه خیر یمتلک القدره علی إصلاح الناس و
إداره المجتمعات البشریه. ان وجود الإمام الحی و الحاضر و تربیه شیعه صالحین و
مصلحین، من شأنه أعداد النفوس الإنسانیه فی آخر مراحل الغیبه للتغییر، و عندئذ و
حسب السنه الإلهیه، سیغیر الله مصیر البشر بظهور الإمام الغائب۴… التغییر ألّذی
یُدخل الإنسانیه عصراً جدیداً تتمتع فیه لفتره طویله بحاکمیه الثقلین، و التوحید
العالمی، و العداله العالمیه، و الأمن العالمی، والمعنویه العالمیه، و الرضا العام
لسکان الأرض و السماء.

المقال السادس: برکات حکومه المهدی فی ضوء الروایات

إن بدایه حکومه الإمام المهدی فی آخر الزمان ستکون بدایه لعصر جدید فی حیاه
الإنسانیه. عصر یمثل حصیله کدح وجهود کل الأنبیاء و الأولیاء الإلهیین فی کفاحهم
المستمر ضد طواغیت التاریخ و فراعنته. کما أنّ رسول آخر الزمان و فی خاتمه سلسله
الأنبیاء و بتلقی القرآن و أبلاغه ألّذی یشتمل علی البرنامج الکامل و الجامع للحیاه
البشریه، فأدخل بذلک الإنسان عصراً جدیداً من ولایه الأئمه الأطهار: و الغیبه
الصغری و الغیبه الکبری، هو المنادی بعصر جدید للبشر یحقّق لهم التوحید و الحکمه و
العداله و الامن و الألفه و الدیانه و المعنویه. فنحن نقرأ فی الروایات أن الإمام
سیظهر دین الحق علی الدین کله، و یمیت البدع و الضلاله و یحیی الإسلام، و یجعل
القرآن ملاکاً و معیاراً للافکار و الأعمال، و یحیی الواجبات و المستحبات، و یقوِّم
إعوجاج الحق إلی حد لا یعبد فی کل الأرض سوی الله تعالی. انه سیفتح مشرق العالم و
مغربه، و ینشر فی حکومه الفذه العالمیه التی ستکون اکبر حتی من حکومه سلیمان بن
داود۷، العداله بین الرعیه، و سیملأ الأرض عدلاً بلا أی صعوبه، و یعید حق الله و حق
أهل البیت:. و سیکتسب کل واحد من المؤمنین بفضله قوه أربعین رجلاً، و ستکون قلوبهم
أصلب من زبر الحدید. و ینجو الناسُ من مخالب الفتن، إلی درجه تزول معها الحروب و
الفتن، و تعمّ الألفه و الأخوه القلوب، و یسود الأمن جمیع المدن، و تتوزع بین الناس
أموال کثیره.

إنّه الإمام المهدی سیعمر الأرض و یجعلها نقیه جمیله، فتجری الأنهار ببرکته و تنمو
النباتات و تتضاعف الخیرات و البرکات. و ستُفتَح معظم أبواب العلم و الحکمه من قبله
علی الناس حتی أنّ کل معارف البشریه منذ فجرها و حتی ذلک الیوم لن تساوی شیئاً یذکر
بالقیاس إلی العلوم التی ستظهر فی عصره. إنها علوم و معارف تؤدی إلی تحول ملحوظ و
رفاهیه عظیمه فی حیاه الناس، رفاهیه لم یسبق لها مثیل طیله أیام البشریه. و ستشرق
الأرض بنور ربها و یخرج الله کنوز الأرض له، و یقرب کل بعید، و یسهل کل عسیر. فی
زمنه سیرضی عن حکومته حتی أهل السماء و وحوش الأرض و الطیور الجارحه، و سینشدون
جمیعاً رضاه «و نحن نقول الحمد لله رب العالمین».

لرسم صوره عامه لحکومته العالمیه عجل الله تعالی فرجه، یمکن استخلاص السمات التالیه
من الروایات الوارده:

۱. سیاده التوحید و عبودیه الإله الواحد فی العالم.

۲. إحیاء الأحکام الإسلامیه.

۳. غلبه الدین الإسلامی علی کل الأدیان.

۴. محو البدع و الضلال.

۵. الانتشار الشامل و المنقطع النظیر للحکم الإسلامی.

۶. العداله العالمیه للجمیع.

۷. الامن العام و الشامل.

۸. الزیاده منقطعه النظیر فی القدرات الروحیه و المعنویه للبشر.

۹. الألفه و الأخوه بین الناس.

۱۰. التطور العلمی و فتح أبواب العلم علی البشر.

۱۱. بناء أرجاء المعموره و عمرانها.

۱۲. رضا جمیع الناس و حتی أهل السماء و الطیور و الوحوش فی الأرض.

إنّ أمل الاستمتاع الطویل للأرض و سکانها بمثل هذه الحکومه هو ألّذی دفع الأنبیاء و
الأولیاء الإلهیین فی شوقهم لتحقیقه إلی الصبر علی کل الشدائد و البلایا التی یقصم
بعضها ظهر السماوات و الأرض.

الفصل الثانی

المقال الأول: رساله التشیع فی عصر الغیبه الکبری

تبین لحد الآن إنّ استیعاب الإنسان المختار یمکن أن یبلغ درجه یستطیع معها باختیاره
و انتخابه أن یذیب إرادته فی إراده الله، و یبقی إلی جانب فناء ذاته قائماً و
موجوداً بذات الحق تعالی، فیبلغ مقام العبودیه التی هی «جوهره کنهها الربوبیه». و
هکذا سیمسک بیده إداره المجموعه الکونیه و المجتمعات الإنسانیه و یحقق الوعد الإلهی
المحتوم بحکومه الصالحین و المتقین علی الأرض.

من جهه أخری، فإن المساعی المتظافره و المتنامیه للشیعه علی مر التاریخ بقیاده
الإمام المنتظر۴ طوت مراحل تکاملیه صعبه إلی أن وقفت اخیراً لتشکیل حکومه شیعیه فی
بلد حساس یعترف أکبر الخبراء و الاستراتیجیین فی العالم أنّه یقع فی أهم مناطق
العالم من الناحیه العسکریه. ان رساله الشیعه فی عصر الغیبه یجب أن تصاغ عبر الجهاد
العظیم بالاستفاده من الامکانات و القدرات المتاحه الیوم للتشیع.

إنّ سرّ النجاح فی هذا الجهاد العظیم هو استلهام الروایات المتعلقه بالظهور لتدوین
و صیاغه مجموعه الخطوات و الأنشطه الشیعیه بنحو جامع و منظم. من هنا فإن أهداف
التشیع فی التمهید لظهور الحجه و تکوین حضاره و حکومه إسلامیه عالمیه، یجب أن
تتحدّد علی ثلاثه صعد:

الف) الصعید الثقافی.

ب) الصعید الإنسانی.

ج) الصعید البرمجی.

المقال الأول: الأهداف العامه للتشیع فی التمهید للظهور

نعتقد ان الأهداف العامه للتشیع فی التمهید للظهور علی الصعد المختلفه هی:

الف) الصعید الثقافی: نشر و تعمیق ثقافه إنتظار الحجه (أرواحنا له الفداء) علی
مستوی العالم.

ب) الصعید الإنسانی: إعداد و تربیه أصحاب المهدی۴ و لا سیما صحابته الـ ۳۱۳ الخلّص.

ج) الصعید البرمجی: إعداد او إنتاج برمجیات الحکومه الإسلامیه العالمیه.

المقال الثانی: شرح الهدف الأول

نشر و تعمیق ثقافه إنتظار الحجه۴ علی مستوی العالم

إنّ تاریخ البشریه ینبیء عن غلبه الظلم و الجور و الفساد فی الأرض، و سفک الدماء و
حکومه الکفر و الشرک. أمّا مساعی الأنبیاء و الأولیاء و جهادهم فتقیّد بتربیه عدد
من المؤمنین و الموحدین و تشکیل حکومات محلیه و موقته، و للأسف فإن هذه الحالات
أیضاً منیت بانحرافات و بدع و آفات الانتقائیه فخرجت عن المسار الصواب و الصراط
المستقیم. و مع هذا فإن نجاحات الأنبیاء فی نشر التعالیم الدینیه و الإلهیه، حضَّت
جبابره التاریخ و جائریه علی اجتناب الظلم البیّن و الشرک العلنی و التظاهر
بالالتزام بالأدیان الإلهیه، و إعاده صیاغه مظالمهم، و خلع لبوس الأدله و البراهین
علی حکومه الجور، و التظاهر بالقداسه و التأله. حتی یتصور الناس عن هذا الطریق أن
الواقع القائم هو الوضع الطبیعی و الحتمی و المنطقی و ألّذی یمثل القدر الإلهی،
فیرضون عنه. و لم یجتنب الجبابره لأجل تحقیق أهدافهم هذه، حتی تحریف الأدیان
الإلهیه و استخدام علماء الدین المرتبطین بالبلاط.

و فی القرون الاخیره تمّ إخراج الدین بطریقه محترمه من دائره العلم و السیاسه، و
أرسیت دعائم الانظمه العلمانیه باللیبرالیبه الدیمقراطیه لجرّ المظلومین تحت طائله
المشارکه و حکومه الشعب، و القانون، و المدنیه، إلی مسالخ الفساد و الابتذال
الأخلاقی و الانحلال الدینی و العقیدی و سائر الظواهر السلبیه التی تمکنوا عبر
مؤسساتهم السیاسیه و قدراتهم العسکریه و امکاناتهم المالیه و الدعائیه الضخمه من
تکریسها فی أذهان الناس و الثقافه العامه و تسریبها إلی المعاهدات و القوانین
المحلیه و الدولیه، و إعلانها علی إنّها من ضروریات التفکیر اللیبرالی و من ممیزات
النظام اللیبرالی الدیمقراطی التی یفخرون و یباهون بها.

و النقطه الجدیره بالإهتمام هی أنّ نظام الاستکبار العالمی و الصهیونیه الدولیه و
بهدف تحمیق الشعوب و تعمیق الجاهلیه الحدیثه، استطاعت بفضل التقنیات المتطوره و لا
سیما الاعلامیه منها أن ترضی الناس عن هذه الحیاه و تعودهم علیها إلی درجه لا
یشعرون معها بظلامهم، و یبقون یعانون من جهل مرکب کجزء من کیان الانظمه الجائره
الظالمه. و هذا هو فی الواقع امتلاء المجتمع الإنسانی بالظلم و الجور ألّذی یستغرق
الناس إلی أعماقهم. و خضوع المجتمع العالمی للظلم یحول دون تمرده علی هذا النظام
الجائر المتجبر. و هکذا، فإن الطرد التام للدین و التظاهر بالتدین، تَقدّم الکفر و
الشرک خطوه أخری نحو وضع أفضل بالنسبه من سابقته التاریخیه.

لذلک ینبغی علی أصحاب الایمان و التوحید أیضاً بطردهم کافه أوجه الکفر و الشرک فی
المجالات السیاسیه و الاقتصادیه أن یتقدموا نحو وضع أفضل بالنسبه لهم. و الخطوه
الأولی هی خوض غمار الفکر و الثقافه لتنقیه و تهذیب ثقافتهم و أدبیاتهم لکی یملأوا
فکره و ثقافه المجتمع و البشری من الشعور بالحاجه إلی القسط و العدل الحقیقیین
الثابتین الشاملین، و یخرجون المجتمع العالمی من الظلم ألّذی تخبطوا فیه، و لیفهموا
الناس أنّهم یتعرضون للظلم عامه،و یزرعون فیهم إراده الانعتاق من هذا الظلم. ان هذا
التغییر فی المشاعر و الافکار و الحث علی القسط و العدل هو مقدمه استعداد البشریه
لاستیعاب ظهور المنقذ العالمی. و فی هذا السیاق لابد من حصول تغییرین اثنین:

۱. یجب ان یشعر المجتمع العالمی فی أمریکا و أوربا و آسیا و إفریقیا بالظلم و
الجور، و یعتبر الناس أنفسهم فی عداد المظلومین فی التاریخ، لا ان یتقبلوا الظلم
کواقع و یتعودوا علیه، و قد یرضوا عنه فی کثیر من الأحیان.

۲. یجب لمس القسط و العدل الحقیقیین، و الأهم من ذلک فتح بوابه الفضائل و الکمالات
فی ظل التوحید، و الإستعداد للتحرک نحو هذه الفضائل.

نعتقد أنّ الهدف الأول ألّذی یجب أن یتابعه العالم الشیعی علی الصعید الثقافی هو
إیجاد و تعمیق و تنمیه ثقافه إنتظار الحجه المهدی (أرواحنا له الفداء) علی مستوی
العالم، و خصوصاً العالم الإسلامی، و نری أنّ هناک تسع إستراتیجیات لتحقیق هذا
الهدف الضروری الحاسم.

المقال الأول: الإستراتیجیات التسع فی الصعید الثقافی

۱. تغییر الأدبیات القدیمه للمحافل الدینیه من حاله الانفعال، إلی أدبیات جدیده ذات
طبیعه فاعله و هجومیه، و ذلک فی إطار تبیین و نشر المعارف الدینیه بنظره عالمیه و
لیست إقلیمیه محدوده، خصوصاً فیما یتعلق بـ «المهدویه و الإنتظار».

۲. شرح أبعاد الجاهلیه الحدیثه فی المجال الثقافی و الحضاری و الانظمه السیاسیه
المعاصره.

۳. إشاعه المعارف و التعالیم و الرؤیه الدینیه (و هی العناصر المشترکه بین کافه
الأدیان التوحیدیه عموماً، و التعالیم الإسلامیه علی نحو الخصوص).

۴. تنمیه روح الإرتباط بالله و البحث عن الحقیقه و طلب العداله فی العالم (کما هو
الحال بالنسبه لموجه بالمطالبه بالاستقلال فی القرن الـ ۱۹، و حرکات التحریر فی
القرن الـ ۲۰).

۵. تکریس المحبه و الموده لأهل البیت فی العالم عن طریق عرض سیرهم و أبعاد حیاتهم و
شخصیاتهم و معارفهم بأعتبارهم الثقل الأصغر.

۶. تبیین و نشر الأبعاد المختلفه لثقافه الجهاد و الاستشهاد العاشورائی.

۷. تشخیص النخب الحره فی العالم و تنظیمهم و إمدادهم فکریاً.

۸. خلق تقارب باقصی الدرجات بین الآراء و الطاقات فی العالم الإسلامی.

۹. تنظیم و تنسیق الطاقات المحوریه و النخب الشیعیه.

شرح الاستراتیجیات التسع فی الصعید الثقافی

۱. الإنصراف من الأدبیات المنفعله و تنظیم و إیجاد أدبیات جدیده ذات طبیعه فاعله و
هجومیه، و ذلک فی إطار تبیین و نشر المعارف الدینیه بنظره عالمیه، خصوصا فیما یتعلق
بأطروحه «المهدویه و الإنتظار».

قطع التشیعُ لحد الآن طریقاً طویلاً و بصوره جدیده لتکریس هویته و نشر فضائله و خلق
حاله الحب و المخلص الناجم عن الفطره الباحثه عن الکمال، و تعرفت جموع الشیعه
الغفیره بشکل إجمالی أو تفصیلی علی منزله الأئمه الأطهار، و ارتبطوا معهم بعلاقات
حبّ و موده و إخلاص حقیقی. و فی المجتمعات غیر الشیعیه أیضاً إستمع الکثیرون إلی
المعارف الشیعیه و استوعبوها فشدتهم إلی الأئمه الأطهار برباط الحب و الموده، و
نظروا الیهم بأعتبارهم شخصیات ایمانیه متکامله.

لذا فقد تضمنت الأدبیات التبلیغیه الشیعیه الکثیر عن خصال أهل البیت و معارفهم و
حثت علی حبهم و مودتهم. و یمکن القول ان نصف الطریق قد قُطع بذلک لحد الآن، و وصلت
الکره إلی منتصف الساحه، و ینبغی فی النصف الثانی من الطریق، الإعداد و التعلیم
لأدبیات الهجوم أو الهجوم فی الأدبیات. إنّ الأدبیات و الخطاب التبلیغی للشعراء و
الخطباء و الوعاظ و المداحین فی شرح أهداف الأئمه: و واجبات أصحابهم، و النواقص
المعرفیه و الشخصیه للشیعه ألّذین عاصروا الأئمه، و دور العوام و الخواص فی تعیین
مصیر الشیعه من البدء و حتی الیوم، یجب أن ینظم و ینسّق بنظره شمولیه عالمیه، و
لاسیما أدبیات الظهور التی تجیب عن أسئله من قبیل:

هل یجب أن تنطلق واجبات الشیعه فی تعجیل الفرج و الظهور من موقع الانفعال أم من
موقع الفعل؟ ما هو الواقع فی عصر الظهور و کیف سیکون وضع الشیعه؟ ما هی خصوصیات و
کمالات أعوان المهدی و کیف یمکن تنمیه هذه الکمالات فی المجتمع الشیعی؟ ما هو دور
الشیعه فی توفیر مقدمات الظهور نشر المعارف المهدویه، و إیجاد روح الإنتظار مع
الحفاظ علی السلامه الدینیه و الأخلاقیه، و تأثیر معارف أهل البیت فی شرح واجبات
الشیعه اثناء الغیبه الکبری و مسائل أخری…

فی هذا السیاق ینبغی عن طریق توعیه الوعاظ و الشعراء و المداحین و الباحثین و
الکتاب و المخرجین، إنتاج کمیات هائله من الأعمال الثقافیه و الفنیه فی إطار
التعبئه المیلونیه للشعوب و بما یتناسب و متطلبات الزمان و المکان، نظیر القصائد و
الأناشید الثوریه المتعلقه بواجبات الشیعه و رسالتهم العالمیه، و الخطب و المحاضرات
الإسلامیه الهادفه إلی إیجاد تحول عالمی و صناعه ثقافه عالمیه، و المسرحیات و
الأفلام التوحیدیه لتقدیم القرآن بلسان کل قوم و… الخ.

۲. شرح أبعاد الجاهلیه الحدیثه فی المجال الثقافی و الحضاری و الانظمه السیاسیه
المعاصره الحاکمه

الإنحطاط الخلقی و إلغاء القیم الإنسانیه و رسوخ الکفر و الشرک فی ظواهر و أعماق
الحضاره الغربیه أمور یمکن مشاهدتها عیاناً، و هی لا تستنکر طبعاً، و انما یفتخر
بها بمعونه طرح أفکار من قبیل سیاده العقل الجمعی و اللیبرالیه و العقیدیه و
السیاسیه و الاقتصادیه، و التبریرات العلمانیه و الاندیویدو آلیسیه و الأومانیه.
کما یجری عن طریق التعددیه و السوفسطائیه و الستیسمیه و المعرفیه سد الطریق علی
استنکارها و معارضتها. ثم یعد العمل بالاحکام و القیم الأخلاقیه ضرباً من الرجعیه و
الحماقه، و التدین حصیله نظره تقلیدیه و طفولیه لحوادث العالم.

کل الذنوب الکبیره المطروحه فی الأدیان الإلهیه نراها الیوم و بمعونه التقنیات
الغربیه تتغلغل بشکل واسع جداً إلی أعمق طبقات المجتمعات الإنسانیه و أخصّ المحافل
الاجتماعیه فتحطّها و تهبط بالإنسانیه إلی أکثر المراتب حیوانانیه، و تقنن حیوانیه
الإنسان و تجعلها مؤسساتیه، إلی درجه یمکن معها القول أن: «ولید الحضاره الغربیه
حیوان متحضر» و کأن ثمره الافکار المخلصه و جهاد المفکرین الغربیین تحولت إلی
أدوات و تقنیات تجعل الإنسان الغربی علی المستویات السطحیه و العمیقه یعمل بطریقه
اکثر حیوانیه، و تکون أعماله الحیوانیه أکثر قانونیهً. أجل، إنّ حصیله العقل