پاورپوینت کامل الاطروحه المهدویه و حقوق البیئه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الاطروحه المهدویه و حقوق البیئه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الاطروحه المهدویه و حقوق البیئه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل الاطروحه المهدویه و حقوق البیئه ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

الخلاصه

موضوع البیئه و ضروره حمایتها و رعایتها حظی بأهمیته بالغه فی کافه أطورا التاریخ
البشری، إلی درجه انه حمل الأفراد و المجتمعات الإنسانیه خلال العقود الأخیره علی
سنّ مقررات و قواعد خاصه تحت عنوان حقوق البیئه. و مع ذلک لم یستطع الإنسان المعاصر
لحدّ الآن السیطره علی الآثار المخرّبه لحیاته الصناعیه و الآلیه و الاستهلاکیه ضد
البیئه، و لایزال العالم یواجه وتیره متصاعده فی تخریب البیئه و تلویثها.

و بالنظر لضروره طرح بحوث جدیده و طرق جوانب غیر مسبوقه بخصوص موضوع المهدویه،
نحاول فی هذا البحث دراسه النظره إلی البیئه و مکانتها فی الحیاه المهدویه الطیبه،
و إثبات أن حقوق البیئه و حقوق جمیع الأحیاء و النباتات ستراعی بالکامل فی عصر
الظهور، بل إن هذه الموجودات و بیئتها ستتفجّر کل قابلیتها و مواهبها الکامله علی
أحسن وجه فی عصر الظهور.

الفصل الأول: نظره إلی حقوق البیئه فی العالم المعاصر

«البیئه»[۱] من أکبر الهموم التی عاشها و یعیشها الإنسان و العالم المعاصر طوال
العقود الأخیره و إلی الآن. لذلک کان إیجاد حقوق و واجبات خاصه بالبیئه و تطویرها،
سواء علی الصعید الداخلی أو علی الصعید الدولی من القضایا المهمه جداً حیث شغلت
بالَ العدید من الخبراء و الساسه و المؤسسات العالمیه و المعاهدات الدولیه.

و بالطبع فإن «البیئه» بمعناها العصری علی الأقل، مصطلح جدید فی کثیر من اللغات.
مخاضی استخدامه فی اللغه الفرنسیه إلی القرن الثانی عشر، مع أن استخدامه المتواصل
یرجع إلی عقد الستینات من القرن العشرین.

لقد کانت البیئه منذ أقصی القدیم موضع احترام الحضارات و الثقافات، و تحظی بقداسه
خاصه لدی البشرفعلی سبیل المثال شاعت عباده (میترا) أو الشمس عند الایرانیین
القدامی، و کان نهرا «الغنغ» و «النیل» مقدسین عند الهنود و المصریین، و انتشرت
عباده النجوم عند البابلیین، و هنالک اشارات فی کتب مثل «ریغ فیدا» (الکتاب المقدس
عند الهندوس) و «التوراه» و «قانون حمورابی» إلی حفظ المصادر الطبیعیه و عدم تلویث
البیئه. و کان هناک أقوام آخرون کالفینیقیین و اللیدیین و الهیتیین و المایا و
الاینکا یقدّسون الظواهر الطبیعیه الأمر الذی یدل علی ظهور فکره الإهتمام بالطبیعه
و الحفاظ علی البیئه منذالعصور القدیمه.

و مع قیام الثوره الصناعیه فی القرن الثامن عشر برزت المشکلات البیئیه و خصوصاً فی
العالم الصناعی بشکل أوضح. و فی القرن العشرین اکتبت الاضرار و الخسائر البیئیه
شکلاً أبرز و اکثر خطوره و تأزماً بفعل مشکلات و حوادث «تریل اسمیلتر»[۲] فی ۱۹۴۱،
و «قناه کورفو»[۳] فی ۱۹۴۶، و « بحیره لانو»[۴] فی ۱۹۵۷، و «اختلاف سدغات»[۵] فی
۱۹۶۸، و «قضیه کاسموس ۹۵۴»[۶] فی ۱۹۸۷ فی الفضاء، و کارثه المعمل الکیمیاوی
«بوپال»[۷] فی الهند سنه ۱۹۸۴، و محطه «چرنوبیل» الذریه فی ۲۶ أبریل ۱۹۸۶، والتلوث
الناتج عن الحرائق المتعمده لآبار النفط الکویتیه من قبل العراق فی حرب الخلیج
الفارسی الثانیه. و قد دلّت کل هذه الأحداث علی أن البشریه و لأجل التغلب علی
الأخطار بحاجه إلی عزیمه عالمیه و برمجه دقیقه و إتخاذ خطوات حاسمه و شامله علی
المستویات المحلیه و الإقلیمیه و الدولیه، و بغیر ذلک ستمنی الحیاه الإنسانیه
بالدمار و الاستنزاف المتسارع.

إن المخاطر البیئیه تشمل الیوم مساحه واسعه، و فی ذلک المیاه و الهواء و درجه
الحراره و ازدیادها فی الکره الأرضیه، و إرتفاع سطح البحار، و الحفاظ علی الأنواع
المختلفه، لاسیما الأنواع النباتیته والحیوانیه النادره، و تآکل طبقه الاوزون، و
آثار الأنشطه الصناعیه لأفعال الإنسان، تخریب الغابات، تلوث المیاه، الأمطار
الحامضیه، التلوث الصوتی، والعسکری، و الذری و ما إلی ذلک.

و قد أدّت بعض هذه الخسائر البیئیه بدورها إلی خسائر أکبر. فمثلاً یری الخبراء أن
قطع أشجار الغابات بشکل واسع و الإنتشار الکبیر للمخلفات الصناعیه فی الفضاء یؤدی
إلی تغییرات سلبیه جداً فی مناخ العالم و ارتفاع مستوی المیاه فی البحار و المحیطات
و غرق السهول الساحلیه و اتساع الأمواج الحراریه. کما أن الوقود الفسائلی و
استخدامه الواسع و المنفلت یؤدی إلی زیاده هاین اوکسید الکاربون فی الأرض و ایجاد
ظاهره الاحتباس الحراری. ان وجود الغازات السامه المنتشره من الانشطه الصناعیه
الإنسانیه یؤدی إلی أکسده الامطار و نشر السموم فی میاه الشرب و تلویث بیئه
الکائنات الحیه البحریه و بالتالی یعرض سلامه الإنسان للخطر.

یسود الیوم هذا الاعتقاد بأنه علی الرغم من أن الموضوعات البیئیه فی العلاقات
الدولیه لیست ظواهر جدیده ، و لکن بالنظر لوخامه الاوضاع، فإن قاده العالم کثیراً
ما ینقلون قضایا البیئه من الهامش إلی اوراق عملهم السیاسیه الرئیسه.[۸]

ویلاحظ هذا المنحنی ایضاً فی اسالیب المنظمات الدولیه و العالمیه فی خطوات وقائیه
ضد تلوث البیئه، و ما عقد عشرات المعاهدات البیئیه الاّ دلیل علی هذه الأهمیه
المتزایده.

یجب التذکیر بأن مصطلح «البیئه» یمکن ان یطلق علی منطقه معینه أو کل الکوکب أو حتی
الفضاء الخارجی للکوکب. کما أن منظمه الیونسکو أختار مصطلح «بیوسفر»[۹] أو الطبقه
الحیویه للبیئه و هو من التعاریف الموسعه فی هذا المجال حیث یعرفه ببیئه حیاه البشر
أو ذلک الجزء من العالم الذی تجری فیها الحیاه کلها حسب العلم الحالی للانسان.
والواقع أن البیوسفر أو الطبقه الحیویه، هی تلک الطبقه الرقیقه التی تلفّ الکره
الأرضیه و هی تشمل الأرض و ألف متر فوقها و اعماق الأرض و المحیطات.

کما أن البیئه تشمل الماء و الهواء و التراب و العوامل الداخلیه و الخارجیه
المتعلقه بحیاه أی کائن حی، و الحقیقه أن الحیاه الإنسانیه و الحیوانیه و النباتیه
و نحوها تتأثر بهذه البیئه. کما أن بعض نصوص المعاهدات البیئه، تعرّف البیئه متکونه
من الأجزاء التالیه:

الف) المصادر الطبیعه سواء المتجدده منها أو غیر المتجدده کالهواء و الماء و التربه
و کل الحیوانات و النباتات و التأثیرات المتبادله بین هذه العناصر.

ب) الأموال و الممتلکات الخاصه بالتراث الثقافی.

ج) المناظر الخاصه.

لذا فإن البیئه المصنوعه من قبل البشر کالأبنیه و الآثار التاریخیه و البنایات
المتنوعه و المناظر الخاصه تعد جزءاً من البیئه و ینبغی حمایتها من التخریب.[۱۰]
کما أن المصادر الطبیعیه للکره الأرضیه کالهواء و الماء و الأرض و النباتات و
الحیوانات و خصوصاً النماذج المعروفه من النظم البیئه الطبیعیه، یجب أن تحفظ لصالح
الأجیال الحالیه و المستقبله و بحسب الحاجه و طبقاً لخطط مدروسه و اداره دقیقه،
کذلک یجب اداره الانتاج و المصادر بشکل منطقی یعالج التعارض الموجود بین التنمیه و
البیئه، و لکن من الواضح أن انسان عصر ما بعد الصناعه و عهد «بیوتکنوالکترونیک»
الیوم لم یستطع التغلب علی معضله تخریب البیئه من قبله، فهو یواجه یوماً بعد یوم
تخریباً اکثر للغابات، و زیاده فی اتساع الصحاری، و تلوث الهواء و الماء و التربه و
البیئه و انقراض أنواع حیوانیه و نباتیه، و هذه العملیه تدور داخل دائره مغلقه و
تراجعیه و تتکرر باستمرار، و لا تزال للاسف وتیره تخریب البیئه أسرع من وتیره
ترمیمها.

الفصل الثانی: حقوق البیئه فی سیره النبی۶ و المعصومین:

فی البحث عن أطروحه المهدویه، لابد دائماً من مراجعه سیره عموم المعصومین علیهم
السلام من خاتم الانبیاء حتی الإمام الحادی عشر ذلک أن حاکمیه و إمامه الإمام
المهدی علیه السلام هی نقطه النهایه و تکمیل الرساله النبویه و مهمه سائر
المعصومین، و من البدیهی ان تکون هذه السیره شرحاً و بیاناً لأطروحه المهدویه و
تتمه و کمالاً للسیره المذکوره . لذلک سنعرض هنا بشکل موجز حقوق الکائنات الحیه
الحیوانیه و انباتیه و بیئتها کمدخل تمهیدی لبیان البحث المذکور فی الأطروحه
المهدویه.

بدایهً، یجب القول أن رسول الاسلام۶ أولی هذا الموضوع اهمیه بالغه. فمثلاً، هناک فی
نهج الفصاحه أحادیث کثیره عنه۶ حول أهمیه الشجره و زراعتها و تعمیر البیئه. و من
ذلک قوله:[۱۱]

ألف): ما أجمل النخله مالاً محکماً فی الأرض.

ب): لو قامت القیامه و کانت فی ید أحدکم غرسه فلیزرعها إن استطاع.

ج): من زرع شجره کتب الله له حسنات بمقدار ما تعطی من الثمر.

د): فی زرع شجره کتب الله له صدقه جاریه کلما أکل من ثمرها انسان أو حیوان.[۱۲]

و فی حدیث آخر یعد النبی الاکرم۶ غرس الشجره، و حفر النهر و البئر صدقه جاریه توازی
«الولد الصالح» و «عماره المسجد»، یدوم ثوابها لفاعلها إلی الأبد.

و مضمون أحد أحادیثه:

سبعه أشیاء یدوم ثوابها للعبد فی قبره بعد موته: من عَلَّمَ علماً، أو شقَّ نهراً،
أو حفر بئرا، أو زرع نخله، أو بنی مسجداً، أو اورث مصحفاً، أو ترک ولداً یطلب له
الرحمه بعد موته.[۱۳]

إن وصایا الرسول الاکرم۶ بخصوص حفظ حقوق الحیوانات و التعامل الحسن معها کثیره، فقد
نهی بشده عن إیذائها و قتلها دون سبب، واکدّ علی رعایتها و مداراتها. و من ذلک
قوله:

ـ کل حیوان طائراً کان أو غیر ذلک، یقتل بغیر حقّ یخاصم قاتله یوم القیامه.

ـ من قتل عصفوراً بغیر حق، جاء العصفور یوم القیامه و صاح عند العرش: الهی اسأله لم
قتلنی بغیر حق ولا نفع.

ـ من قتل عصفوراً بغیر حق سأله الله یوم القیامه.

ـ دخلت امرأه النار لأنها حبست هره ولم تعطمها و لم تترکها تأکل مما فی الأرض، حتی
ماتت.[۱۴]

و قد شددت الروایات النبویه علی بناء البیئه و عمرانها، و حذّر۶ من السکن فی
المنازل المهدومه، و عدّ عدم استجابه دعاء هذا الشخص کمن یهمل رعایه حیواناته،
فقال:

ثلاثه لایستجیب الله دعاؤهم، رجل یسکن فی بیت مهدوم، و رجل یقیم علی قارعه الطریق،
و رجل یهمل حیوانات ثم یدعوالله أن یحفظها.

و فی احادیث کثیره اخری اعتبر الرسول۶ الانفاق علی الحصان ضروریاً کالنفقه علی
العیال، و ساوی ذلک بالصدقه، و نهی عن الامساک فی ذلک، و اوصی اصحاب الخیول بمداعبه
جباها لزیاده برکتها.[۱۵] و من البدیهی انه نظراً للاستخدام الواسع لحیوانات کالفرس
فی الاغراض العسکریه والنقل، فإن تأکید الرسول علی الخیول کان علی نحو الرمز أی ان
القصد هو حفظ حقوق سائر الحیوانات،کما اوصی۶ الناس بتکریم البقره بوصفها سیده
البهائم.[۱۶] و قد روی عن الإمام الصادق۷ أن الرسول۶ نهی الناس عن ضرب الحیوانات
بالسیاط خصوصاً علی وجوهها، و قتل النحل.[۱۷] و فی حدیث آخر عن الصادق علیه السلام
اشاره إلی سبب نهی الناس عن ضرب الحیوانات بالسیاط علی وجوهها، و ذلک أن الحیوانات
تسبّح الله بوجوهها.[۱۸] و روی عن الإمام الحسین علیه السلام أنه قال: لکل شیء حرمه
و حرمه البهائم فی وجوهها.

و قد اعتبرت الروایات الاسلامیه أن الفاقدین للعقول هم کالبهائم،[۱۹] أو أن الإنسان
الذی یسلّط شهوته علی عقله أسوء من البهائم.[۲۰] و هکذا فإن الحیوانات و بسبب
افتقارها إلی العقل وضعت فی مرتبه أدنی من البشر، بید أن هذا الایبرر عدم مراعاه
حقوقها. و قد جاء فی بعض الروایات ان الکائنات الحیه علی أربعه اقسام: البشر وهم
اکمل الموجودات، ثم البهائم و البقر سیدها، ثم الطیور و سیدها الصقر، والرابع
الحیوانات الوحشیه وسیدها الأسد. یقول الإمام علی۷ فی هذه الروایه أن البقر و
العقاب و الأسد تطلب الرزق والشفاعه لصنوفها من الله بتضرع، و بذا فإن جمیع
الحیوانات تسبّح و تعبد الله بطریقتها الخاصه. فبالنظر لهذه الرؤیه الاسلامیه
للحیوانات و حتی النباتات تتضح أکثر أسباب توصیات الدین الحنیف بالتعامل الحسن و
المؤدب و الودود.

و سیره الإمام علی۷ ملیئه بحمایه حقوق البیئه و رعایه حقوق الحیوان. فالقسم الثانی
من رسالته الرقم (۲۵) و هو بیان لجمع الضرائب و الخراج یعدّ، من افضل المواثیق
الاسلامیه بخصوص رعایه حقوق الحیوان. ففی هذا الجزء من الرساله التی بعثت سنه ۳۶هـ
إلی العمّال و الولاه، تعلیمات بخصوص جمع الخراج من الثروات الحیوانیه، فهو یشرح
اسلوب التعامل مع هذه الحیوانات حتی إیصالها إلی بیت المال، و یؤکد أن العمل بهذه
الدساتیر من أسباب الهدایه و الثواب الإلهی العظیم:

وَ لا تُوَکَّل بِهَا ]البهائم[ إلاّ ناصِحاً شَفیقاً و أمنِیاً حَفیظاً، غَیرَ
مُعنِفٍ وَ لا مُجحِفٍ، وَ لا مُلغِبٍ وَ لا مُتعِبٍ. ثُمَّ احدُر إلَینَا مَا
اجتَمَعَ عِندَکَ نُصَیرُهُ حَیثُ أمَرَ اللهُ بِهِ، فَإذا أخَذَهَا أمِینُکَ
فَأوعِز إلَیهِ ألاّ یحُولَ بَینَ نَاقَهٍ وَ بَینَ فَصِیلِهَا، وَ لاَ یمصُرَ
لَبَنَهَا فَیضُرَّ ذلِکَ بِوَلَدِهَا؛ وَلا یجهَدَنَّهَا رُکُوباً، وَلیعدِل بَینَ
صَوَاحِبَاتِهَا فِی ذلِکَ و بَینَها، وَلیرفِّه علی اللاغِبِ، وَلیستَأنِ
بِالنَّقِبِ وَ الظَّالِعِ، وَ الیورِدهَا مَا تَمُرُّ بِهِ مِنَ الغُدُرِ، وَ لا
یعدِل بِها عَن نَبتِ الأرض إلی جَوَادِّ الطُّرُقِ، وَ لیرَوحهَا فِی السّاعاتِ، و
لیمهِلهَا عِندَ النَّطَافِ وَ الأعشَابِ، حتی تَأتِینَا بِإذنِ اللهِ بُدَّناً
مُنقِیاتٍ، غَیرَ مُتعَبَاتٍ وَ لا مَجهُوداتٍ، لِنَقسِمَها علی کِتابِ اللهِ وَ
سُنَّهِ نَبِیهِ۶ فَإنَّ ذلِکَ أعظَمُ لأجرِکَ، وَ أقرَبُ لِرُشدِکَ، إن شاءَ
اللهُ.[۲۱]

الفصل الثالث: الحقوق البیئیه فی العصر المهدوی

بتأمل قصیر فی الروایات الخاصه بعصر الظهور، یتبین بکل جلاء أن فضاء الحیاه و
الموجودات التی تسکنه ستتمتع بمنتهی الکمال من مواهب حکومه المهدی۴ و ستتذوقّ طعم
الراحه و السکینه و الحیاه الطیبه القائمه علی العداله. و فیما یلی نذکر قرائن
اجمالیه من الرویات الوارده بهذا الشأن مع ذکر الخصائص الممیزه. بعباره اخری، فإن
النماذج المذکوره أدناه تُعدّ بعض خصائص البیئه فی عصر الظهور و مراعاه الحقوق
المذکوره بنحو تامّ، أی أن ذکرها لیس من باب الحصر، انما هی إشارات إجمالیه:

۱. تطهیر الأرض و نورانیتها

فی عصر المهدی ستطهر الأرض بلطف الله من کل ظلم و جور، و تتنور بنور الله مشرقه.
کلمات مثل الجور و الظلم تترادف من حیث المعنی مع کلمات مثل الطغیان، و المیل،
والانحراف. و من البدیهی ان کل انواع التلوث تندرج تحت معانی الجور و الظلم، لأن کل
تلوث هو بمعنی الانحراف عن الطبیعه المخلوقه من قبل الله و بمعنی التعدی علی الحق و
الحرکه نحو الباطل، کما أن الظلم یطلق علی کل انواع التعدی علی الحقوق صغرت أم
کبرت. والظلم فی اللغه بمعنی الظلام و الاخدود المحفور فی الأرض و بمعنی تجاوز الحد
و وضع الشئ فی غیر محله المناسب.[۲۲] یقول ابن فارس فی معجمه إن للظلم
معنیین،الأول: ضد النور و الضیاء، و الثانی: وضع الشئ فی مکان لایناسبه.[۲۳]

و واضح أن الحکومه المهدویه المناهضه للظلم و الدائره حول محور العدل هی طبقاً لهذه
التعاریف حکومه تقوم علی تطهیر البیئه من کل انواع التلوث و الانحراف، و تعید هذه
البیئه إلی وضعها المثالی المنشود، و تصون طهارتها و حیاتها الطیبه.

یقول الإمام الرضا۷ تعضیداً للفکره اعلاه:

یطهرالله به الأرض من کل جور و یقدّسها من کل ظلم… فإذا خرج اشرقت الأرض بنور
ربها و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم أحدٌ أحداً و هو الذی طوی له الأرض.[۲۴]

۲. رضا و سرور الکائنات الحیه و البیئه

ثمه روایات عدیده حول عصر المهدی، تشیر إلی منتهی الرضا الذی سیشعر به کل سکان
السماوات والأرض و کائناتها فی ظل حکومته. و واضح أن هذا الرضا و السرور العام
لایمکن أن یکون من دون تأمین حقوق البیئه و جمیع سکانها. و قد ورد هذا المعنی فی
العدید من الروایات خصوصاً عن النبی بمایلی:

… یملأ الأرض عدلاً کما ملئت جوراً یَرضَی فی خلافته أهل الأرض و أهل السماء و
الطیر فی الجو.[۲۵]

و یقول الإمام علی۷:

یفرح لخروجه اهل السماء و سکان الأرض، یملأ الأرض عدلاً کما ملئت ظلماً و
جوراً.[۲۶]

۳. الأَمنُ و السلام و الصداقه لدی الإنسان و الحیوان و النبات

من معطیات نشر العدل و محاربه الظلم فی حکومه المهدی علیه السلام و رعایه حقوق
البیئه و سکانها، لن تکون غیر الأمن و السلام و الصداقه فی کل الوجود، و کما جاء فی
الروایات فإن الاحقاد و الاختلافات ستفارق المجتمع البشری، و کذلک فإنها ستغادر
عالم الحیوانات، بل حتی الحیوانات المعروفه بالعداء و التضاد فیما بینها ستعیش
بمنتهی السلام و الهدوء إلی جوار بعضها. و هناک حدیث معروف یشیر إلی الأمن غیر
المسبوق فی عصر الظهور حیث تسافر المرأه بکل حلیها من العراق إلی الشام بمنتهی
السکینه و راحه البال و من دون أیه اخطار انسانیه أو حیوانیه، و قد ذکر ان
الحیوانات الوحشیه و الألیفه ستعیش فی ذلک العصر مع بعضها بسلام و دون اعتداء.[۲۷]
لذا فإن الحیوانات المفترسه لن تعود مخفیه فلا تهاجم سائر الحیوانات و لا تلک
المرأه. و جاء فی روایه اخری:

… و تأمن الوحوش حتی ترتعی فی طرق الأرض کالنعام معهم.[۲۸]

و فی روایه اخری عن ال