پاورپوینت کامل خانه مهدی علیه السلام کجاست؟ ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانه مهدی علیه السلام کجاست؟ ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانه مهدی علیه السلام کجاست؟ ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانه مهدی علیه السلام کجاست؟ ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۷

پنهان زیستی حضرت مهدی علیه السلام نه تنها چگونگی زندگی آن حضرت را در هاله ای از اسرار فرو برده که بسیاری از
موضوعات مربوط به حیات آن حضرت را نیز جزو امور پنهان نظام هستی قرار داده است .

یکی از مهم ترین این امور پنهان، محل زندگی آن حضرت در طول غیبت ایشان است . از این رو بسیاری علاقه مندند بدانند آن
خورشید پنهان در کدامین بخش از این کره خاکی به گذران عمر می پردازد و به بیان دیگر کدامین قسمت از زمین افتخار این
منزلت را دارد .

میلیونها انسان عاشق و شیفته صدها سال است که در هر پگاه آدینه سخن به ندبه می گشایند و این گونه می سرایند:

«لیت شعری این استقرت بک النوی بل ای ارض تقلک او ثری: ابرضوی او غیرها ام ذی طوی؟ عزیز علی ان اری الخلق ولا تری; (۱)
ای کاش می دانستم در چه جایی منزل گرفته ای و چه سرزمین و مکانی تو را در برگرفته است! آیا در کوه رضوایی و یا جای دیگری
و یا در ذی طوی هستی؟ دشوار است بر من که مردمان را ببینم و تو دیده نشوی .»

حال برای روشن شدن این موضوع، پای به گلستان کلام معصومین علیهم السلام می گشاییم و با سیری درکلام نورانی ایشان از آن
انفاس قدسی برای حل این معما استمداد می طلبیم .

با یک نگاه کلی در این بوستان پرطراوت به چهار دسته روایت در این موضوع برمی خوریم که هر یک، محل زندگی آن حضرت را در
دوره ای از حیات پربرکت ایشان به تصویر کشیده است، اگرچه برای برخی دوره ها صراحت و روشنی بیشتری وجود دارد و برخی از
دوره ها بنابر عللی به اجمال و ابهام پاسخ داده شده است .

این دوره ها عبارتند از:

۱ . دوران زندگی با پدر بزرگوار خود امام حسن عسکری علیه السلام (۲۵۵ – ۲۶۰ ق)

شکی نیست که آن امام همام در شهر سامرا و در خانه پدرش امام حسن عسکری علیه السلام دیده به جهان گشود و تا پایان عمر
شریف پدرخود در کنار آن حضرت می زیست .

این دوران بنابر قول مشهور از نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری آغاز و در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ ق . پایان یافت .

علاوه بر نقل موثق تاریخی، افراد فراوانی از این حادثه بزرگ پرده برداشته اند:

شیخ صدوق رحمه الله در کتاب شریف «کمال الدین و تمام النعمه » – که یکی از مهم ترین کتابهای نگاشته شده در موضوع
مهدویت است – داستان ولادت حضرت مهدی علیه السلام را این گونه نقل کرده است:

«حکیمه، دختر امام جواد علیه السلام گوید: امام حسن عسکری علیه السلام مرا نزد خود فراخواند و فرمود: ای عمه! امشب افطار
نزد ما باش که شب نیمه شعبان است و خدای متعال امشب حجت خود را که حجت او بر روی زمین است ظاهر سازد . گوید: گفتم:
مادر او کیست؟ فرمود: نرجس، گفتم: فدای شما شوم اثری در او نیست، فرمود: همین است که به تو می گویم، گوید: آمدم و چون
سلام کردم و نشستم نرجس آمد کفش مرا بردارد و گفت: ای بانوی من و بانوی خاندانم، حالتان چطور است؟ گفتم: تو بانوی من
و بانوی خاندان من هستی، گوید: از کلام من ناخرسند شد و گفت: ای عمه جان! این چه فرمایشی است؟ گوید: بدو گفتم: ای
دختر جان! خدای متعال امشب به تو فرزندی عطا فرماید که در دنیا و آخرت آقاست …» (۲)

آن گاه به صورت مفصل داستان را ذکر کرده است . این روایت از مهم ترین روایات درباره ولادت حضرت مهدی علیه السلام است و
دلالت بر ولادت حضرت مهدی علیه السلام در خانه امام عسکری علیه السلام در سامرا دارد .

«ضوء ابن علی » از مردی از اهل فارس که نامش را برده نقل می کند که:

«به سامرا آمدم و به در خانه امام حسن عسکری علیه السلام ملازم شدم . حضرت مرا طلبید، من وارد شدم و سلام کردم . فرمود:
برای چه آمده ای؟ عرض کردم: برای اشتیاقی که به خدمت شما داشتم . فرمود: پس دربان ما باش . من همراه خادمان، در خانه
حضرت بودم، گاهی می رفتم هرچه احتیاج داشتند از بازار می خریدم و زمانی که در خانه، مردها بودند، بدون اجازه وارد می شدم .

روزی [بدون اجازه] بر حضرت وارد شدم و او در اتاق مردها بود . ناگاه در اتاق حرکت و صدایی شنیدم، پس فریاد زد: بایست .
حرکت مکن! من جرات درآمدن و بیرون رفتن نداشتم، پس کنیزکی که چیز سرپوشیده ای همراه داشت از نزد من گذشت . آنگاه
مرا صدا زد که درآی، من وارد شدم و کنیز را هم صدا زد . کنیز نزد حضرت بازگشت . حضرت به او فرمود: از آنچه همراه داری
روپوش بردار، کنیز از روی کودکی سفید و نیکو روی پرده برداشت و خود حضرت روی شکم کودک را باز کرد، دیدم موی سبز که
به سیاهی آمیخته بود از زیر گلو تا نافش روئیده است . پس فرمود: این است صاحب شما و به کنیز امر فرمود که او را ببرد .

پس من آن کودک را ندیدم، تا امام حسن عسکری علیه السلام وفات کرد . (۳)

نه تنها بستگان نزدیک و خدمتگزاران بیت امامت، آن حضرت را در شهر سامرا و در خانه امام عسکری علیه السلام دیده اند که
بسیاری از یاران و خواص اصحاب امامت به شرف دیدار آن جمال چون آفتاب نائل آمده اند و همگی حکایت از مدعای زندگی امام
مهدی علیه السلام در کنار پدر در شهر سامرا دارد .

«یعقوب بن منقوش » گوید:

«بر امام حسن عسکری علیه السلام وارد شدم و او بر سکویی در سرا نشسته بود و سمت راست او اتاقی بود که پرده های آن آویخته
بود . گفتم: ای آقای من صاحب الامر کیست؟ فرمود: پرده را بردار . پرده را بالا زدم، پسربچه ای به قامت پنج وجب بیرون آمد با
پیشانی درخشان و رویی سپید و چشمانی درافشان و دو کف ستبر و دو زانوی برگشته . خالی برگونه راستش و گیسوانی بر سرش
بود . آمد و بر زانوی پدرش ابومحمد نشست . آنگاه به من فرمود: این صاحب شماست . سپس برخاست و امام بدو گفت: پسرم! تا
وقت معلوم داخل شو و او داخل اتاق شد و من بدو نگریستم . پس به من فرمود: ای یعقوب! به داخل بیت برو و ببین آنجا کیست .
من داخل شدم اما کسی را ندیدم .» (۴)

همچنین «احمد بن اسحاق » گوید:

«برامام حسن عسکری علیه السلام وارد شدم و می خواستم از جانشین پس از وی پرسش کنم . او آغاز سخن کرد و فرمود: ای
احمد بن اسحاق خدای متعال از زمان آدم علیه السلام زمین را خالی از حجت نگذاشته است و تا روز قیامت نیز خالی از حجت
نخواهد گذاشت . به واسطه اوست که بلا را از اهل زمین دفع می کند و به خاطر اوست که باران می فرستد و برکتهای زمین را
بیرون می آورد .

گوید: گفتم: ای فرزند رسول خدا، امام و جانشین پس از شما کیست؟ حضرت شتابان برخاست و داخل خانه شد و سپس برگشت
در حالی که بر شانه اش کودکی سه ساله بودکه صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشید . فرمود: ای احمد بن اسحاق! اگر نزد
خدای متعال و حجتهای او گرامی نبودی این فرزند را به تو نمی نمودم . او همنام و هم کنیه رسول خدا صلی الله علیه و آله است .
کسی است که زمین را پر از عدل و داد می کند; همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد .

ای احمد بن اسحاق! مثل او در این امت، مثل خضر و ذوالقرنین است . او غیبتی طولانی خواهد داشت که هیچ کس در آن نجات
نمی یابد، مگر کسی که خدای متعال او را در اعتقاد به امامت ثابت بدارد و در دعا به تعجیل فرج موفق سازد .

احمد بن اسحاق گوید: گفتم: ای مولای من! آیا نشانه ای هست که قلبم بدان اطمینان یابد؟ آن کودک به زبان عربی فصیح به
سخن درآمد و فرمود: انا بقیه الله فی ارضه والمنتقم من اعدائه . ای احمد بن اسحاق! پس از مشاهده جستجوی نشانه مکن . احمد
بن اسحاق گوید: من شاد و خرم بیرون آمدم .» (۵)

بنابر روایات فوق و ده ها روایت دیگر تردیدی نخواهد ماند بر اینکه حضرت مهدی علیه السلام در طول حیات امام عسکری علیه
السلام همراه ایشان و در شهر سامرا مسکن و ماوی داشته اند و اگرچه در این دوران نیز مخفیانه زندگی می کرده اند ولی عده
فراوانی از نزدیکان و شیعیان ایشان را دیده اند .

۲ . دوران غیبت صغری (۲۶۰ – ۳۲۹ ق)

غیبت صغری عبارت است از دوران پنهان زیستی کوتاه مدت حضرت مهدی علیه السلام که طبق نظر مشهور با شهادت امام
حسن عسکری علیه السلام (سال ۲۶۰ ق) آغاز شده و با رحلت چهارمین نایب خاص آن بزرگوار (سال ۳۲۹ ق) به پایان رسیده
است که مجموعا ۶۹ سال می شود .

اگر چه به روشنی محل زندگی آن حضرت در این دوران مشخص نیست ولی از روایات و قرائن به دست می آید که این مدت را
حضرت عمدتا در دو منطقه سپری کرده اند: یکی منطقه عراق و دیگر مدینه منوره که البته روایات متعددی بر این مطلب دلالت
دارد .

از امام صادق علیه السلام در این زمینه نقل شده است که فرمود:

«للقائم غیبتان احداهما قصیره والاخری طویله . الغیبه الاولی لایعلم بمکانه فیها الا خاصه شیعته والاخری لایعلم بمکانه فیها الا
خاصه موالیه; (۶) برای حضرت قائم علیه السلام دو غیبت است: یکی کوتاه و دیگری طولانی . در غیبت اول جز شیعیان مخصوص از
جای آن حضرت خبر ندارند و در غیبت دیگر جز دوستان مخصوصش از جای او خبر ندارند .»

در دوران غیبت صغری، از سفیران چهارگانه (نواب خاص) کسی نزدیک تر به آن حضرت ذکر نشده است و ایشان هم تماما در
عراق بودند و همواره با حضرت در ارتباط بوده اند و توقیعات فراوانی از طرف حضرت به دست آنها شرف صدور یافته است .
بنابراین می توان گفت بخشی از عمر آن حضرت در این دوران در عراق سپری شده است .

دسته ای دیگر از روایات به صورت مطلق (بدون در نظر گرفتن صغری و کبری بودن غیبت) زندگی حضرت را در دوران غیبت در
مدینه منوره ذکر کرده اند که با توجه به روایات دسته نخست می توان گفت بخشی از عمر آن حضرت نیز در مدینه سپری شده است
.

امام باقر علیه السلام در این باره فرمود:

«لا بد