پاورپوینت کامل مبلغان و تهذیب نفس در اندیشه امام خمینی (ره) ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبلغان و تهذیب نفس در اندیشه امام خمینی (ره) ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبلغان و تهذیب نفس در اندیشه امام خمینی (ره) ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبلغان و تهذیب نفس در اندیشه امام خمینی (ره) ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۸۰

اشاره

یکی از اهداف مقدس و مقاصد مهمّ انبیای حقّ، تربیت
انسان و پرورش روحی و معنوی اوست. دین مبین اسلام
نیز که به زیور اکمال و اتمام آراسته شده، می کوشد تا
برای ایجاد کرامت انسانی و سلامت واقعی، آدمی را از
رذایل اخلاقی و امراض نفسانی پاک سازد و شجره طیبه
او را به رشد و بالندگی مطلوب برساند.

توجه خاص و اهتمام وافر ثقلین به مسئله تهذیب نفس و
تزکیه فردی و جمعی، نشانگر اهمیت این امر است. در
این مقاله سعی نگارنده بر آن است تا با الهام از نصایح
گهر بار حضرت امام خمینی رحمه الله در کتاب شریف «مبارزه با
نفس یا جهاد اکبر»، گوشه ای از وظیفه خطیر مبلغان و
طلاب علوم دینی در زمینه تهذیب نفس را گوشزد کند.

همراهی علم و تزکیه

مهم ترین هدف بعثت رسولان الهی و والاترین آرمان
اولیاء رحمانی، دعوت آحاد اجتماع بشری به تزکیه و
تطهیر نفس و نیل به خداشناسی است. در این میان،
طایفه ای که بیش از هر کسی مورد خطاب آن بزرگان
می باشد، طلاب علوم دینی و متولیان هدایت و ارشاد
مردم هستند. قرآن کریم فلاح و رستگاری انسان را تنها
در گرو پرهیزکاری و رهیدن از تاریکی شهوات می داند:
«قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکّیها»(۱)؛ «به راستی، هر کسی که نفس خود
را پاک نمود، رستگار شد.»

هر چند در لسان حضرات معصومین علیهم السلام به موضوع
کسب علم و دانش توصیه فراوانی شده و حتی از آن با
تعابیری چون «فریضه» یاد گردیده است،(۲) اما انسانِ
عالِم وقتی می تواند از شجره علم خویش ثمره مطلوب
را برگیرد و دیگران را نیز از فواید آن برخوردار سازد که
ظرف علم؛ یعنی عقل و قلب خود را از هر گونه
ناخالصی زدوده باشد. در حقیقت، تهذیب باطن، عالِم
را به سوی عمل به علم فرا می خواند و توجه به
معنویات، آدمی را به انجام صادقانه اعمال صالح دعوت
می کند و همین کردار شایسته موجب می گردد تا سخنان
و کلمات پاکیزه رفعت یابد و به سوی حق و حقیقت پَر
کشد: «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُهُ»(۳)؛
«کلام پاکیزه به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را
رفعت می بخشد.»

چنانچه علم در سینه پاک و مهذَّب واقع نشود و علم و
تزکیه با هم همراه نگردند، نتیجه ارزشمندی عاید انسان
نمی شود و چه بسا وجود آدمی را به شاخ و برگ
شیطانی بارور نماید و به شجره خبیثه مبدّل سازد:

«علم وقتی در این مرکز خبیث (نفسِ تزکیه نشده) وارد
شود، شاخ و برگ خبیث به بار آورده، شجره خبیثه
می شود.»(۴)

مشکل و بزرگ رابه شکل خوبی به انجام رسانند:

«کسب فضایل و مکارم انسانی و موازین آدمیت از
تکالیف بسیار مشکل و بزرگی است که بر دوش شما
است. گمان نکنید اکنون که مشغول تحصیل علوم شرعیه
می باشید و فقه که اشرف علوم است، می آموزید، دیگر
راحتید و به وظایف خود عمل کرده اید.»(۵)

تهذیب نفس می باشد، این علوم را فرا می گیرید.»(۶)

(۷)(۸)

کنید.»

نقش عالمان ربّانی در تهذیب نفس

خداوند متعال هدف از برانگیختن رسولان الهی در
جامعه را تلاوت آیات و نشانه های حق و تزکیه و تعلیم
انسانها معرفی کرده است: «هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الاْءُمّییّنَ رَسُولاً
مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِهِ وَیُزَکّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَالْحِکْمَهَ»(۹)؛
«او کسی است که در میان اُمّیها پیامبری را از ایشان
برانگیخت تا نشانه هایش را برای آنها بخواند و آنان را
پاک سازد و کتاب و حکمت را بدیشان بیاموزاند.» در این
آیه شریفه، تزکیه بر تعلیم مقدم شده است و گویای آن
است که تعلیم کتاب و حکمت باید مبتنی بر تهذیب
نفوس باشد.

نکته مهم دیگری که در آیه وجود دارد، نقش مهم مربی
الهی در سیر و سلوک الی اللّه و نیل به اخلاق و آداب
معنوی است. همان گونه که فراگیری علوم کسبی یا
نظری نیازمند استاد مجرّب و داناست، وصول به معارف
حقّه دین و فضایل انسانی نیز تنها در پرتو راهنمایی
مربیان روحانی و هدایت عالمان ربّانی میسّر است:

«چطور شد علم و اصول به «مدرّس» نیاز دارد، درس و
بحث می خواهد. برای هر علم و صنعتی در دنیا استاد و
مدرّس لازم است، کسی خودرو و خودسر در رشته ای
متخصص نمی گردد، فقیه و عالم نمی شود، لیکن علوم
معنوی و اخلاقی که هدف بعثت انبیاء و از لطیف ترین و
دقیق ترین علوم است به تعلیم و تعلّم نیازی ندارد و
خودرو و بدون معلم حاصل می گردد؟!»(۱۰)

(۱۱)(۱۲)

شدم.»

حضرت امام رحمه الله در این موضوع به معرفی الگویی کامل
پرداخته، امام علی بن ابیطالب علیهماالسلام را بهترین اسوه کمال
می داند و به طلاب محترم سفارش می نماید که زندگانی
سرشار از زهد و تقوا، فتوّت و طهارت، و صداقت و
مجاهدت آن حضرت را سرلوحه خویش قرار دهند و با
تأسی به سیره آن امام همام علیه السلام به خودسازی و تطهیر
قلب از محبت دنیا که رأس همه گناهان است، قیام کنند.
حضرت علی علیه السلام می فرماید:

«أَیُّهَا النّاسُ إِیّاکُمْ وَحُبَّ الدُّنْیا فَإِنَّها رَأْسُ کُلِّ خَطیئَهٍ وَبابُ کُلِّ
بَلِیَّهٍ…(۱۳)؛ ای مردم! از دوستی دنیا برحذر باشید که آن
سرآمد همه خطاها و درِ تمام مصیبتهاست.»

زینت اهل بیت علیهم السلام باشیم

به اشارت «اَلْوَلَدُ سِرُّ أَبیهِ»(۱۴)، هر فرزندی به پدر خود
منسوب است و اعمال خوب او مایه سربلندی و
خرسندی پدرش را فراهم می سازد و اعمال زشت و
پلید او موجب خجلت و ناراحتی پدر می شود. در
حدیث است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، فرمود: «أَنَا وَعَلِیٌّ أَبَوا هذِهِ
الاْءُمَّهِ(۱۵)؛ من و علی پدران این اُمتیم.» از اینرو، طلاب و
مبلغان دینی باید به این مهم توجه داشته باشند که آنها
بیش از دیگران به پدران این امت منسوب هستند و رفتار
و گفتار آنان مایه شادمانی و عزّت، و یا برعکس خدایی
ناکرده سبب رنجش آن بزرگواران می گردد.

پس شایسته است که هم به شریعت طهارت بخش
محمدی ارج بنهیم و در مسیر فقاهت کوشش کنیم و هم
به ولایت معرفت بخش علوی توجه نماییم و بر صراط
مستقیم تهذیب و طهارت گام نهیم؛ هم از تنزیل بهره مند
شویم، هم به تأویل دین معرفت یابیم؛ عقلمان را با
ضیای خورشید شریعت روشنی بخشیم و قلبمان را با
نور ولایت منور سازیم؛ با دو بال علم و تهذیب مدارج