پاورپوینت کامل سه سفره ضیافت ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سه سفره ضیافت ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سه سفره ضیافت ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سه سفره ضیافت ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

سفره های رحمت در ماه رمضان بر همگان گسترده است و مزاحمان و شیاطین در غل و زنجیرند، ولی هر کس در کنار سفره ای می نشیند.

بلبل به باغ و جغد به ویرانه تاخته

هر کس بقدرِ همّت خود خانه ساخته

بوستانی بهشت گونه را در نظر بگیرید که پر از نعمت و باغ و راغ و چشمه سار و کهسار و… باشد. ولی هر جانداری جایی قرار می گیرد و توشه ای بر می گیرد.

۱. مرغانی در ظرافت و لطافت و طراوت و زیبایی گلها، جمال و جلال حق را می نگرند ـ و غافل از اشتغال به شکم و شهوت ـ به ذکر و ثنای حق می پردازند.

هر کس به زبانی سخن مدح تو گوید

بلبل به غزلخوانی و قُمری به ترانه

۲. زنبور عسل پیوسته، از شهد شیرین گلها گزینش می کند.

۳. مور و موش حریصانه به گردآوری گردو و بادام و حبوبات سرگرمند.

۴. چارپایانی چون گاو، رو به طبیعت و سر به زیر و چهار چشمی در چم چیدن علفها هستند.

۵. کرمها و مارها به خوراک خاک خوشند.

۶. اردک و مرغابی سر در لجنها، و کثافتها در پی کرمند.

۷. عنکبوتها دایم در بندِ ایجاد صد دام برای به بند کشیدن حشراتِ بی بندوبار و بی گناهند. و… .

مائده میهمانی ـ در واقع ـ یکی است و این ماییم که هر کدام، بر گوشه ای می نشینیم و به قدر ظرفیّتِ ظرفِ همّت خود، برداشت می کنیم. گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه چیست؟

سفره اوّل: احکام

این سفره ویژه کسانی است که از نُه چیز (مبطلات) اجتناب می کنند: خوردن و آشامیدن؛ جماع، استمنا، دروغ بستن به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله و جانشینان او علیهم السلام ؛ رساندن غبار غلیظ به حلق؛ فرو بردن تمام سر در آب؛ باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح؛ اماله با مایعات؛ قی کردن در صورتی که از روی عمد باشد.(۱)

سفره دوم: آداب

برخی همّت می کنند و مستحباتِ ماه صیام را نیز به جا می آورند و از چیزهایی که برای روزه دار مکروه است دوری می کنند. اموری مثل: ریختن دارو در چشم، سرمه کشیدن (اگر بو یا مزه اش به حلق برسد)، هر چه باعث ضعفِ بدن شود (مثل حمام رفتن و خون گرفتن)، بوییدن گیاهان معطّر، استعمال شیاف،تر کردن پوشش، مسواک با چوب تر، برخی از مقدّمات آمیزش بویژه برای جوانان، و… .

انجام دادن مستحبات باعث افزایش و ترک مکروهات مانع کاهش ثواب است.

آداب و مستحبات در کتابهایی چون مفاتیح الجنان، اقبال سید بن طاووس، حلیه المتقین، گنجینه آداب اسلامی، نوشته استاد محمد رضا آشتیانی، اخلاق (۱) از محمود اکبری و… آمده است و اینک تبرکا روایاتی را نقل می کنیم:

ابو بصیر گوید: از امام صادق علیه السلام از سفر ماه مبارک رمضان پرسیدم، فرمودند: «نه، مگر در مواردی که به آگاهیت می رسانم: سفر مکّه، جهاد در راه خدا یا مالی که می ترسی نابود گردد، یا برای بدرقه برادر دینی.»(۲)

(۳)

روزه دار وارد حمام نشود و حجامت نکند.»

شخصی به محضر امیرمؤمنان علیه السلام رسید و پرسید: وقتی روزه ام، می توانم همسرم را ببوسم؟

حضرت فرمودند: «عِفَّ صَوْمَکَ؛ فَإنَّ بَدْءَ الْقِتالِ اللِّطامُ؛(۴) روزه ات را نگه دار؛ زیرا آغاز درگیری و جنگ با یک سیلی است.»

این تعبیر کنایه ای است، نظیر شعر سعدی:

سرِ چشمه، شاید گرفتن به بیل

چو پُر شد نشاید گذشتن به پیل

سفره سوم: پذیرش روزه و پرهیز از گناه

در این مرحله کسانی قرار دارند که از پُل صحت و پلّه ثواب گذشته و به قلّه بندگی رسیده اند؛ قرآن را نسخه شفای قلب و عبادت را ورزشگاه روح می دانند؛ در یک کلمه، خطبه متقین نهج البلاغه، زیبنده اندام اینان است.

آنها دریافته اند که نمازِ بی حضور، پیاز است «ویلٌ للمُصَلّین» و روزه نامقبول، گرسنگی دراز و با ناز.

از ترسِ تطویل، به همین، بسنده و به روایات پرداخته می شود.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَن صامَ شهرَ رَمَضانَ إیمانا و احْتِسابا، وَ کَفَّ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ لِسانَهُ عَنِ النّاسِ، قَبِلَ اللّه صَوْمَهُ و غَفَرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ و ما تَأخَّرَ، و أعطاهُ ثَوابَ الصّابِرینَ؛(۵) هر که از روی ایمان و تحمّل سختی برای رضای خدا روزه بدارد و چشم و گوش و زبان خویش را از [آزار [مردم نگهدارد، خدا روزه اش را قبول کند و گناه قدیم و جدیدش را ببخشاید و ثواب صابرانش عطا نماید.»

امام علی علیه السلام فرمودند: «الصّیامُ اجْتِنابُ المَحارِمِ؛ کَما یَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعامِ و الشَّرابِ؛ روزه دوری از گناهان است؛ همان گونه که انسان از خوراک و نوشیدنی خودداری می کند.»(۶)

آن سان که از ماه رمضان بیرون می شود.

<