پاورپوینت کامل روان شناسی موفقیت در نویسندگی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روان شناسی موفقیت در نویسندگی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روان شناسی موفقیت در نویسندگی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روان شناسی موفقیت در نویسندگی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۶۸

چشم انداز

آنچه از این پس با عنوان
«پاورپوینت کامل روان شناسی موفقیت در نویسندگی ۲۹ اسلاید در PowerPoint»
ارائه می شود، روشهای کاربردی برای
نویسنده شدن است. معیارهای
روان شناختیِ موفقیت در به کارگیری
این روشها را به همراه این مباحث
مطرح می کنیم. در این سلسله مقالات
می کوشیم مطالب تجربه شده و قابل
اجرا در قلمرو نویسندگی را ـ به ویژه
برای مبلّغان گرامی ـ به زبان ساده
عرضه کنیم.

شما خوانندگان هوشمند، به
موازات مطالعه این نوشتار، گام به گام
با آن همراه می شوید و با اجرای
توصیه ها و تمرینهای مربوط به هر
بخش، در وادی نویسندگی پیشرفت
می کنید.

فروتنانه از شما خوانندگان
فرهیخته خواهشمندیم که ما را از
موهبت انتقادات سازنده و پیشنهادات
ارزنده خود بهره مند سازید تا در بهبود
کیفی این نوشته از آنها استفاده کنیم.

پرسشِ آغازین؛ پاسخ نوین

آنان که به نویسندگی علاقه مندند
و در خود ذوق نویسندگی می یابند یا
ضرورتِ هنر نویسندگی را دریافته اند،
نخستین پرسشی که در ذهنشان جوانه
می زند، این است که «برای نویسنده
شدن از کجا باید آغاز کنیم؟»؛ «چه کنیم
که بتوانیم آنچه را در ذهن و دلِ خود
داریم، به رساترین و شیواترین وجه
بنویسیم؟»

شاید به شیوه رایج، در پاسخ این
پرسش، گفته شود که «برای نویسنده
شدن باید از آیین نگارش و روش
نوشتن آغاز کنیم». امّا ما بر این باوریم
که برای نویسنده شدن و موفقیت در
این زمینه باید از «نویسنده» آغاز کنیم؛
یعنی از کسی که می خواهد بنویسد.
«نوشته» که اثر و معلول نویسنده و
بازتابِ اندیشه اوست، در رتبه بعدی
قرار دارد. از این رو در آغاز باید از
شاخصهای روانیِ لازم برای موفقیت
در نویسندگی بحث کنیم.

شبکه معرفتیِ موفقیت آمیز

از آنجا که شخصیت آدمی همان
اندیشه اوست (ای برادر تو همین
اندیشه ای)، جدول شخصیت او را
شبکه ای از اندیشه های در هم تنیده،
شکل می دهد؛ از این رو شبکه معرفتیِ
ویژه ای لازم است تا آدمی بتواند با
بهره مندیِ هوشمندانه از آن جدولِ
معرفتی، به حلِّ «معّمای موفقیت در
نویسندگی» نایل آید.

تاروپودِ «ذهن و دلِ یک نویسنده
موفق» از اندیشه ها و احساسهای
موفقیّت آمیزِ او بافته شده است و بافت
قلبی و ذهنی او از آفَتِ اُفت آورِ
ناامیدی مصون است.

«خودارزیابی» در عرصه
نویسندگی آنچنان آسان است که از
هم اکنون می توانی پیش بینی کنی که آیا
در نویسندگی موفّق خواهی شد یا نه؟
به این صورت که ببینی آیا واقعا «فکر
می کنی در نویسندگی می توانی موفق
شوی یا نه؟». اگر شناخت، فکر و
باورت این باشد که می توانی موفق
شوی، قطعا این هویّتِ معرفتیِ خود
باورانه، تو را به اقدامهای عالی در
وادی نویسندگی وادار می کند و
اقدامهای قاطعانه تو، خود باوری ات را
به ثمر می نشاند؛ یعنی در عرصه
نویسندگی می درخشی و لذّتِ نوشتن
و عزّتِ «زکاتِ علم بخشیدن» را
می چشی و عشق را بذل و ایثار می کنی.

امّا اگر کسی شناخت، فکر و
باورش از خودش این باشد که
نمی تواند در نویسندگی موفّق شود،
این هویّت معرفتیِ خود شکنانه، او را
به قهقرا می برد و اراده هر گونه اقدام
سازنده در عرصه نوشتن را از او
می گیرد و بر اثر این بی تحرّکیِ
خودانکارانه، شکوفه استعدادهایش به
خزان می نشیند. چنین فردی با این
شبکه معرفتیِ نومیدانه و توان سوزانه
هرگز موفق نمی شود، مگر آنکه از این
خوابِ گران برخیزد و به این ایستایی
خودخواسته و خودساخته پایان دهد و
تواناییهای خود و دانش موفقیت را
بیاموزد و روح امید را بر کالبد فکر و
احساس خود بیفشاند.

اگر گویی که بتوانم قدم در نه که بتوانی

وگر گویی که نتوانم برو بنشین که نتوانی

پس شرط موفقیت در نویسندگی
این است که از ژرفای جان باور کنی که
می توانی.

خواستن واقعی

«اگر واقعا بخواهی می توانی»؛ این
معیاری بزرگ و رازی سترگ برای
موفقیت در نویسندگی است. اگر واقعا
«بخواهی» نویسنده موفقی بشوی
قطعا «می توانی». راهِ سنجشِ این معنا
آسان است.

اگر می خواهی خود را بیازمایی و
پی ببری به اینکه چه قدر در «خواستن
واقعی» جدی هستی و چه قدر
«توانستنِ خود» را باور کرده ای، ببین
در عمل چه می کنی؟ آیا «شروع به
نوشتن» می کنی؟ آیا به «نوشتن» تا
موفقیتِ مطلوب ادامه می دهی؟ آیا
سینه ذهن و دلِ خود را در مقابل هر
نوع فکر و احساسِ دلسرد کننده سپر
می کنی و اندیشه شکست را شکست
می دهی؟ اگر دیدی چنین است، بدان
که «واقعا می خواهی» که نویسنده
موفقی بشوی و «واقعا باور کرده ای که
می توانی». در این صورت می توان
گفت که در واقع نویسنده موفقی
شده ای! چرا که «سالی که نکوست از
بهارش پیداست». موفقیت تو همین
امروز هم هویداست و تو با هر سطر