پاورپوینت کامل فرهنگ واژه ها (راسیونالیسم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ واژه ها (راسیونالیسم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ واژه ها (راسیونالیسم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ واژه ها (راسیونالیسم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۷

این واژه به معنای عقل مداری
(عقل محوری، عقل معیاری و عقل
بسندگی) یا اصالت دادن به عقل و
عقل گرایی است.

در اصطلاح به معنای این است
که عقل به تنهایی و مستقل از وحی و
پیام آسمانی می تواند قانون گذاری
کند که در این صورت، بشر دیگر به
ادیان، پیامبران، کتابهای آسمانی و
آموزشهای الهی نیازی ندارد؛ زیرا با
کمک عقل و تصمیم گیریهای عقلانی
می توان نیاز بشر را برطرف نمود.

پایه گذار این اندیشه، رنه دکارت
(۱۵۹۶ ـ ۱۶۵۰ م) می باشد. وی در
این باره می گوید: «مذهب اصالت
عقل که بر اولویّت و حاکمیت عقل
استوار است، از تعابیر مشترکی است
که بر معانی و مفاهیم مختلف اطلاق
می شود. اصول عقل که قوانین اذهان
است، قوانین اعیان نیز هست و نه
فقط برای فاعل شناسایی، بلکه برای
متعّلق شناسایی نیز معتبر است. به
عبارت دیگر، قدر و اعتبار آنها مطلق
است. پس می توان برای شناخت
اشیاء به آنها متّکی بود و بر حسب
اینکه امری عقلاً ضروری یا ممتنع
باشد، آن را در واقع و در نفس الأمر نیز
ضروری یا ممتنع دانست.»(۱)

عده ای از نظریه پردازان غربی
مانند: ولتر، منتسکیو، هیوم، کندیاک،
دالامبر، دیدرو، ولف، لامبرت و زملر در
قرن هجدم (عصر روشنگری) با تأکید
بر این نظریه و عمل بدان، در گسترش
این اندیشه نقش داشتند.(۲)

نظر هواداران اندیشه های عصر
روشنگری و عقلانیت درباره انسان و
مسائل انسانی به شرح زیر است:

الف. به توانایی عقل در همه
شئون زندگی انسانی اعم از دانش و
دین اطمینان داشتند.

ب. «طبیعت» و «عقل» را
دلسوزترین راهنمایان مسیر تعالی
بشریت می دانستند.

ج. به فطرت پاک انسان خوش
بین بودند و عقیده سنتی مسیحی را
درباره گناه جبلّی و آلودگی فطری
انسان مردود می دانستند. هواداران
این نظر معتقد بودند که انسان به طور
طبیعی مایل به خیر است و شرّ، از
نهادهای اجتماعی و جهل بشری
بر می خیزد.

د. عقیده داشتند که علم و
پیشرفت مادی، خود به خود،
خوشبختی و فضیلت به همراه
می آورد و علم را رهایی بخش بزرگ
می شمردند.

ه . بر این باور بودند که انسان در
همین دنیا با تلاش خود، به کمال
دست خواهد یافت و تکنولوژی منشأ
این رستگاری خواهد بود و…

این گروه، آموزه های دینی معاد و
حیات اخروی و بهشت و سعادت
ابدی در عالم دیگری را به گونه ای
دنیوی تفسیر و به قول کارل بکر، به
یک نوع «معاداندیشی معاش آمیز یا
آخرت اندیشی دنیاپرستانه» دعوت
می کردند.

ز. می گفتند آیندگان، و نه
خداوند، در مورد تلاشهای کنونی بشر
قضاوت و داوری خواهند کرد؛ یعنی
به جای اینکه قضاوت و نظارت الهی،
ملاک و معیار فعالیتهای انسان باشد،
تاریخ و قضاوتهای تاریخی، مقیاس و
میزان کارهای بشر خواهد بود.

ح. بر سنت ستیزی و دین ستیزی
تأکید می ورزیدند.(۳)

عمل به این اصول خواه ناخواه
مستلزم پیدایش یک جامعه دنیاگرا،
دین گریز و مادی محض بوده و سبب
ایجاد یک اجتماع بشری کاملاً
سکولاریستی است.

آموزه های عقلانی و معارف

وحیانی

باید دانست اندیشمندان غربی
در مورد رابطه آموزه های عقلانی با
معارف وحیانی، دو دیدگاه کاملاً
متفاوت و متناقض دارند که عبارت اند
از:

یک. عقل گرایی افراطی

این گروه بر این باورند که همه
آموزه های دینی باید با عقل بشری
هماهنگ باشد. از این رو عقل را در
جایگاهی بسیار برتر قرار می دهند و
حتی از آن به عنوان چیزی که
می تواند اسرار و افکار الهی را درک
کند، یاد می کنند.

ویلیام هوردرن می گوید: «تمام
اعتقادات باید به محک عقل و تجربه
آزموده شود و عقل انسان قادر است
افکار الهی را درک کند.»(۴)

پل فولیکه می نویسد: «در اصطلاح
متکلمان مسیحی، مذهب اصالت
عقل مخصوصا در مقابل مذهب
اصالت ایمان به کار برده می شود.
اصحاب مذهب اصالت عقل قائلند
به اینکه باید از قبول سمعیات ابا کرد
و فقط چیزی را پذیرفت که با عقل
بتوان بدان پی برد.»(۵)

دو. ایمان گرایی افراطی

این گروه کاملاً در نقطه مقابل
دسته نخست قرار دارد. به عقیده این
گروه، میان دین داری و خردورزی
هیچ گونه رابطه مثبتی وجود