پاورپوینت کامل اشعار موضوعی با الهام از سخنان امیرالمومنین (ع) (۱) ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اشعار موضوعی با الهام از سخنان امیرالمومنین (ع) (۱) ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اشعار موضوعی با الهام از سخنان امیرالمومنین (ع) (۱) ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اشعار موضوعی با الهام از سخنان امیرالمومنین (ع) (۱) ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

از شیوه های مؤثری که می توان
در تبلیغ معارف الهی از آن بهره
جست، استفاده از شعرهای
پرمحتواست. شعر اصیل گاهی
آن چنان جذاب و تأثیرگذار است که
روح و جان مخاطب را تسخیر کرده،
در اعماق جان وی نفوذ می کند. به
همین جهت، بزرگان ما برخی از
مطالب دینی و علمی را در قالب شعر
و با عبارات موزون و دلنشین بیان
کرده اند تا ضمن تأثیرگذاری بیشتر در
مخاطب، به ذهن سپاری آن سریع تر و
آسان تر صورت پذیرد.

اگر در یک سخنرانی تبلیغی و یا
مناظره و گفتگوهای دینی و علمی و
حتی ذکر مصیبت از یک بیت شعر
استفاده شود، تأثیر آن بر مخاطب
چندین برابر می شود.

شخصی می گفت: من در دوران
کودکی به یک جلسه مذهبی رفته
بودم و آقای سخنران در موضوع
رعایت حقوق دیگران و پایمال
نکردن آن صحبت می کرد. در ضمن
آن، شعری قرائت کرد که روح و روان
مرا تسخیر نمود و الآن بعد از چهل
سال، هرگاه موضوع مراعات حقوق
دیگران مطرح شود، آن شعر در ذهنم
تداعی می کند و مرا از انجام اعمال
ناپسند باز می دارد؛ گرچه مطالب
دیگر آن شخص در ذهنم باقی نمانده
است و آن شعر این بود:

بخوری مال مسلمان، چون مالت بخورند

بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست

و همچنین عزیز دیگری در تأثیر
موعظه همراه با شعر می گوید: من به
مجالس متعلق به امام زمان علیه السلام خیلی
علاقه مند بودم و هر جا موضوع
مهدویت مطرح بود، خود را سریعا
می رساندم و از موضوعات مختلف
مطروحه بهره می بردم؛ اما روزی
واعظی در موضوع شرائط انتظار و
صفات منتظران و یاران حضرت
مهدی علیه السلام سخنانی ایراد می کرد که در
ضمن آن بیت ذیل را قرائت کرد:

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب

جارو بزن به خانه و پس میهمان طلب

و این بیت سالهاست که دل و
جان مرا نوازش می دهد. هرگاه به آن
می اندیشم، ارتباط موضوع مورد
علاقه ام را با خودسازی و تصفیه روح
که شاخص ترین خصلت منتظران
ظهور است، درمی یابم و با علاقه و
نیروی افزون تری در این زمینه تلاش
می کنم.

در همین خصوص، اشعاری که از
ائمه معصومین علیهم السلام به ما رسیده و آن
بزرگواران مضامین بلند معنوی را در
قالب اشعار خویش و یا اشعار دیگر
شعرا بیان کرده اند و یا حتی از شاعران
متعهد تجلیل و تقدیر به عمل
آورده اند، اهمیت مطلب را بیشتر
نمایان می سازد که پرداختن به آن،
مجال ویژه ای می طلبد.

این نوشتار برخی از مضامین
اخلاقی و موضوعات ارزشمند
تبلیغی را با تلفیقی از اشعار معروف و
ابیاتی از شعرای نامدار بر مخاطبان
گرامی عرضه می دارد و امید است
برای مبلغان ارجمند در جهت غنا
بخشیدن به محتوای سخنرانیها و
گفتگوها سودمند باشد و بر شیوایی و
جذابیت کلام آنان برای مخاطبان
بیفزاید.

گفتنی است که در این بخش،
موضوعات تبلیغی را در کلام
امیرمؤمنان علی علیه السلام دنبال می کنیم؛
چرا که سخنان امیرمؤمنان علی علیه السلام
بعد از قرآن و گفتارهای راهگشای
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله عالی ترین
منبع الهام بخش برای دانشمندان و
حقیقت جویان سعادتمند به شمار
می رود؛ همچنان که گفته اند:

کَلامُ عَلِیٍّ کَلامٌ عَلِیٌّ

وَ ما قالَهُ الْمُرْتَضی مُرْتَضی

یعنی سخنان علی علیه السلام عالی ترین
کلمات است و آنچه را که مرتضی
بگوید، سخنی پسندیده است.

شریف رضی رحمه الله در این باره
می گوید: سخنان آن حضرت عجایب
بلاغت و شگفتیهای فصاحت و
گوهرهای ادبیات عربی و مطالب
روشنی بخش دینی و دنیوی را
دربرگرفته است و این در حالی است
که کلام بشر این جامعیت را ندارد. هر
گوینده سخن پرور از این چشمه
جوشان علوی یاری گرفته و از آن
پیروی کرده است و در میدان
سخنوری گفتارهای آن حضرت، گوی
سبقت را از همگان ربوده و پیش
افتاده است؛ چرا که سخنان آن
حضرت پرتوی از علم الهی و نسیم
روحنوازی از سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله
است.(۱)

سخنان امام علی علیه السلام آن چنان
جذاب و ستودنی و شگفت آور است
که حتی متفکران و سخن پردازان غیر
مسلمان را به تعجب و تحسین
واداشته است و آنان ناخودآگاه زبان به
تجلیل گشوده اند. آری، علی بن ابی
طالب علیه السلام ابرمرد تاریخ بشر است که
بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله بی بدیل،
بی نظیر و بی همتاترین است. کلام او را
از کلام همه بشر در طول تاریخ برتر
یافته اند و به جز قرآن کریم هیچ
صحیفه و رساله بشری قابل مقایسه با
نهج البلاغه اش نیست.

استاد امین نخله، یکی از
سخن پردازان عالم مسیحیت، در
پاسخ کسی که از او درخواست کرد
چند کلمه از زیباترین سخنان علی علیه السلام
را برایش انتخاب کند، می گوید: «به
خدا قسم نمی توانم. من از انتخاب
یک کلمه آن عاجزم (یکی از دیگری
زیباتر و شگفت انگیزتر است)؛ زیرا
این کار به این می ماند که دانه یاقوتی
را از کنار دانه های دیگر بردارم.»(۲)

کلمات آن حضرت که در لابه لای
بسیاری از متون دینی ما به ویژه در
«نهج البلاغه» و «غررالحکم و
دررالکلم» به دست ما رسیده،
جلوه ای از دریای عظمت مولای
متقیان علی علیه السلام است. این کلمات
ارزشمند از افکار شخصیتی تراوش
نموده که آفتاب وجودش هیچ گاه
غروب ندارد و درخشش انوارش
پیوسته در زندگی آحاد بشر در طول
تاریخ پرتوافکن خواهد بود.

به خاطر اهمیت وصف ناپذیر
کلمات آن حضرت، سخنوران، ادیبان
و شاعران فارسی زبان با الهام از
عبارات حکیمانه، شیوا و رسای
علی علیه السلام در موضوعات قابل توجه
عرفانی، علمی، اخلاقی، تربیتی،
سیاسی و غیره نوشته ها و اشعار خود
را تنظیم کرده و به مخاطبان خویش،
عرضه داشته اند.

با توجه به این نکات، در اینجا
یافته های ادبی منظوم را با سوژه های
تبلیغی در کلام آن حضرت طرح
نموده و به خوانندگان بزرگوار تقدیم
می داریم:

ستایش ذات حق

علی علیه السلام در خطبه اوّل نهج البلاغه
ذات پاک حضرت احدیت را ستوده و
ادراک حقیقت خداوندی را فراتر از
افق اندیشه های محدود بشری
می داند و می فرماید: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لا
یَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقائِلُونَ… أَلَّذی لا یُدْرِکُهُ بُعْدُ
الْهِمَمِ وَلا یَنالُهُ غَوْصُ الْفِطَنِ؛ حمد و
سپاس خداوندی را سزاست که
سخنوران از ستودن او عاجزند…؛
خدایی که افکار و اندیشه های
بلندهمتان از ادراک ذات او ناتوان اند
و غواصان دریای علوم به او دست
نیابند.»

سعدی در این زمینه گفته:

نه ادراک بر کنه ذاتش رسد

نه فکرت به غور صفاتش رسد

نه بر اوج ذاتش پرد مرغ وهم

نه بر ذیل وصفش رسد دست فهم

چه شبها نشستم در این فکر گم

که دهشت گرفت آستینم که: قُمْ

و فردوسی می گوید:

به نام خداوند جان و خرد

کزین برتر اندیشه برنگذرد

نیابد بدو نیز اندیشه راه

که او برتر از نام و از جایگاه

و عطار نیشابوری:

ای ورای وصف و ادراک آمده

از صفات واصفان پاک آمده

تبدیل ارزشها به ضد ارزش

امام علی علیه السلام در خطبه ملاحم
می فرماید: «وَ غارَ الصِّدْقُ وَفاضَ الْکِذْبُ
وَاسْتُعْمِلَتِ الْمَوَدَّهُ بِاللِّسانِ وَ…؛(۳) راستی از
بین می رود و دروغ شایع می شود و
مردم با زبان دوست می شوند و… .»

منسوخ شد مروت و معدوم شد وفا

زین هر دو نام ماند چو سیمرغ و کیمیا

شد راستی خیانت و شد زیرکی سفه

شد دوستی عداوت و شد مردمی جفا(۴)

نرم گویی و خوش زبانی

آن حضرت در خطبه «وسیله» که
۷ روز بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله ایراد
کرده، می فرماید: «اِنَّ مِنَ الْکَرَمِ لینَ
الْکَلامِ؛(۵) از نشانه های بزرگواری
نرم گویی است.»

درشتی ز کس نشنود نرم گوی

سخن تا توانی به آزرم گوی(۶)

* * *

به شیرین زبانی و لطف و خوشی

توانی که پیلی به مویی کشی(۷)

آفات طمع ورزی

امام علی علیه السلام فرمود: «اَکْثَرُ مَصارِعِ
الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطامِعِ؛(۸) بیشترین
شکست عقول [انسانها [در زیر
درخشندگیهای طمعهاست.»

دست طلب چو پیش کسان می کنی دراز

پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش

* * *

که از آز کاهد همی آبروی(۹)

چو دانی که بر تو نماند جهان

چه رنجانی از آز، جان و روان

بخور آنچه داری و بیشی مجوی

ارزش انسان

حافظ ارزش معنوی انسان و
شخصیت ملکوتی او را بیان کرده و به
انسان توصیه نموده به این دنیای
پست علاقه نشان مده و خود را ارزان
مفروش:

همایی چون تو عالیقدر، حرص استخوان تا کی

دریغ این سایه دولت که بر نااهل افکندی

و دیگری گفته:

تو به قیمت ورای هر دو جهانی

چه کنم که قدر خود نمی دانی

و امام علیه السلام می فرماید: «وَلَبِئْسَ
الْمَتْجَرُ اَنْ تَرَی الدُّنْیا لِنَفْسِکَ ثَمَنا وَ مِمّا
لَکَ عِنْدَاللّهِ عِوَضا؛(۱۰) و چه بد تجارتی
است که دنیا را قیمت خود و بهشتی
که خداوند آن را برای تو قرار داده،
بدانی.»

معرفت قبل از بندگی

فیض کاشانی درباره اینکه دین
خداوند با شناخت او آغاز می شود،
می گوید:

عرفان طلب نخست و پس آنگاه بندگی

بی معرفت عبادت عابد تمام نیست(۱۱)

این بیت ناظر به این کلام
مولاست که فرمود: «اَوَّلُ الدّینِ مَعْرِفَتُهُ؛(۱۲)
سرآغاز دین معرفت خداست.»

اخلاص و دوری از ریا

حضرت در خطبه ۷۶ نهج
البلاغه می فرماید: «رَحِمَ اللّهُ اِمْرَأً… قَدَّمَ
خالِصا وَ عَمِلَ صالِحا؛ خدا رحمت کند
بنده ای را که… توشه خالصانه [و بدون
ریا به درگاه خداوند] بفرستد و عمل
نیک انجام دهد.»

سعدی می گوید:

کلید در دوزخ است آن نماز

که در چشم مردم گذاری دراز

وی حتی شرمنده گناه را بهتر از
عابد خودنما و ریاکار می داند:

گنهکار اندیشناک از خدای

به از پارسای عبادت نمای

گریز از معنویات

ناصر خسرو در مورد هجوم مردم
و اشتیاق آنان به منافع مادی و حرکت
کُند و باکسالتشان به سوی اعمال
آخرت گفته است:

بس به گرانی روی گهی سوی مسجد

سوی خرابات همچو تیر نشانه

و اشاره است به این کلام امام علیه السلام :
«…اِنْ دُعِیَ اِلی حَرْثِ الدُّنْیا عَمِلَ وَ اِنْ دُعِیَ
اِلی حَرْثِ الاْآخِرَهِ کَسِلَ؛(۱۳) [انسان گمراه[
اگر به سوی زراعت دنیا [و سود
مادّی [دعوت شود، انجام دهد و اما
اگر به سوی زراعت آخرت [و مسائل
معنوی [خوانده شود، کاهلی می کند
[و با کسالت می رود].»

چرخش روزگار

یکی از ابیات مشهور حکیم
فردوسی در مورد چرخش روزگار این
بیت اوست:

چنین است رسم سرای درشت

گهی پشت بر زین، گهی زین به پشت

و میرزا ابوالقاسم قائم مقام
فراهانی هم می گوید:

روزگار است آنکه گه عزت دهد گه خوار
دارد

چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد

این دو بیت در توضیح این گفتار
علوی است که فرمود: «أَلدَّهْرُ یَوْمانِ:
یَوْمٌ لَکَ وَ یَوْمٌ عَلَیْکَ، فَاِذا کانَ لَکَ فَلا تَبْطَرْ
وَ اِذا کانَ عَلَیْکَ فَاصْبِرْ؛(۱۴) روزگار دو روز
است: روزی برای کامرانی تو و روزی
برای سختی و ناکامی توست. در
روزی که برای خوشی تو باشد،
ناشکری نکن و در روزِ سختی، شکیبا
باش.»

ارزش سخن

در مورد زبان و آفات و برکاتش
در ادبیات فارسی مطالب گوناگونی
بیان شده است. یکی از آنها، سخن
سعدی در گلستان است:

تا مرد سخن نگفته باشد

عیب و هنرش نهفته باشد

و یا:

سخندان پرورده پیرکهن

بیندیشد آنگه بگوید سخن

این دو شعر را در تفسیر حکمت
۱۴۸ نهج البلاغه می توان به کار برد؛
آنجا که حضرت می فرماید: «اَلْمَرْءُ
مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسانِهِ؛ شخصیت مرد در
زیر زبانش نهفته است.»

استفاده از فرصت

ناصر خسرو شب و روز و سال و
ماه را نابود کننده عمر می داند و عمر
را به راه کوتاهی تشبیه می کند:

عمر مرا بخورد شب و روز و سال و ماه

پنهان و نرم چون موشان و راسوان

* * *

بنگر که عمر تو به رهی ماند

کوتاه، اگر تو اهل هُش و رأیی

سعدی در این زمینه می گوید:

عمر می بینم چون برق یمان می گذرد

تا دگر باد صبائی به چمن باز آید

* * *

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن فرصت شمار امروز را

با این ابیات، می توان این حدیث
را توضیح داد که: «فَاِنَّ غَدا مِنَ الْیَوْمِ
قَریبٌ ما اَسْرَعَ السّاعاتِ فِی الْیَوْمِ وَ اَسْرَعَ
الاَْیّامَ فِی الشَّهْرِ وَ اَسْرَعَ الشُّهُورَ فِی السَّ