پاورپوینت کامل نقش فرهنگ انتظار در اصلاح جامعه ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش فرهنگ انتظار در اصلاح جامعه ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش فرهنگ انتظار در اصلاح جامعه ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش فرهنگ انتظار در اصلاح جامعه ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

انتظار در مکتب تشیع یک حالت انسانی است که انسان به خاطر وجود آن، ضمن پیراستن
وجود خویش از بدیها و آراستن آن به خوبیها، در ارتباط مستمر با امام و حجت زمان
خویش، همه همت خود را صرف زمینه سازی ظهور مصلح آخرالزمان میکند و در جهت تحقق
وعده الهی نسبت به برپایی دولت کریمه اهل بیت ـ علیهم السلام ـ با تمام وجود تلاش
می­کند.[۱]

طبق این تعریف انتظار فرج عاملی مهم در جهت خودسازی فردی، اصلاح جامعه و کاهش جرائم
و مفاسد خواهد بود. بی­تردید انتظار ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ در تمام ابعاد
شخصیت انسان، اعم از فردی و اجتماعی مؤثر است و همه مناسبات وی را فرا می­گیرد. و
بالاترین کوشش و جهاد همه جانبه او در راه خداست.

پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «أَفْضَلُ جِهادِ أُمَّتی اِنْتِظارُ
الْفَرَج؛[۲] با فضیلت­ترین جهاد امت من انتظار فرج است. و پیشوایان معصوم ـ علیهم
السلام ـ اجر بسیاری برای منتظران بیان کرده­اند؛ چنان که امام صادق ـ علیه السلام
ـ فرمود:

«مَنْ سُرَّ أنْ یَکونَ مِنْ اَصْحابِ القائِمِ ـ علیه السلام ـ فَلْیَنْتَظِرْ
وَ لْیَعْمَلْ بِالوَرَعِ و مَحاسِنِ الاَخْلاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَانْ ماتَ و
قامَ القائِمُ ـ علیه السلام ـ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَ الاَجْرِ مِثْلُ اَجْرِ
مَنْ اَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنیئاً لَکُمْ اَیَّتُها العِصابهُ
المَرحُومهُ؛[۳] کسی که دوست دارد از اصحاب و یاران حضرت قائم ـ علیه السلام ـ
باشد، باید منتظر ظهور باشد و به پاکدامنی و نیک خلقی خود را بیاراید، در حالی که
پیوسته به انتظار ]قدوم حضرت قائم ـ علیه السلام ـ [ نشسته است. پس اگر ]با این
اوصاف[ از دنیا برود و حضرت قائم ـ علیه السلام ـ بعد از او قیام کند، پاداش او
همانند فردی است که امام قائم را درک کرده است. ای گروهی که مورد رحمت خدا قرار
گرفته­اید! کوشش کنید و انتظار بکشید ]که این مقام والای انتظار[ بر شما گوارا
باد!»

امام صادق ـ علیه السلام ـ در روایت دیگری به یکی از پیروانش دستور داد که «وَ
انْتَظرِ الفَرَجَ صَباحاً وَ مَساءاً؛[۴] شب و روز منتظر فرج باش.»

در هر صورت، انتظار، آماده باش کامل، خودسازی و تصفیه روح و جان و اصلاح دیگران
است. انتظار روزنه امیدی است که در حساس­ترین و بحرانی­ترین لحظات زندگی انسان ـ که
از همه جا مأیوس می­شود ـ تنها عامل نجات و امید بخش اوست. در این فرصت به مناسبت
نیمه شعبان، سالروز تولد یگانه منجی عالم بشریت و امید منتظران عالم، حضرت مهدی ـ
علیه السلام ـ نقش انتظار را در اصلاح جامعه و تربیت افراد به نظاره می­نشینیم و
نکاتی را مورد بررسی قرار می­دهیم.

معیار ارزش انسانها

آرزوها و آمال انسانها معیار خوبی برای سنجش میزان رشد، کمال و تعالی آنهاست؛ تا
آنجا که گفته شده «بگو چه آرزویی داری، تا بگویم کیستی.» آرزوهای بلند، متعالی و
ارزشمند از کمال روح و رشد شخصیت انسانها و بلندای همت آنها حکایت می­کند و به عکس،
آرزوهای پست، حقیر و بی­ارزش، نشان از بی همتی و رشد نیافتگی افراد دارد. علی ـ
علیه السلام ـ در این زمینه فرمود: «قَدْرُ الرَّجُلِ علی قَدْرِ هِمَّتِهِ؛[۵]
ارزش مرد به اندازه همت اوست.»

بنابراین، انسان منتظر فرج آل محمد ـ علیهم السلام ـ که برترین و ارزشمندترین آمال
و آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از بهترین و والاترین ارزشها نیز برخوردار
است. انسانی که آرزوی نهایی او حاکمیت دین خدا و معارف اهل بیت ـ علیهم السلام ـ بر
سرتاسر گیتی است و همواره استقرار حکومت صالحان و مستضعفان و کوتاه شدن دست ظالمان،
مستکبران و برچیده شدن فساد و فحشاء و بی­بند و باری و برقراری قسط و عدل و مساوات
را بر پهنای کره زمین خواستار می­باشد،[۶] هیچ گاه به سوی مفاسد و گناهان نخواهد
رفت و انتظارات و آرزوهای وی مانع از تمایل او به سوی بدیها و زشتیها خواهد بود. و
انتظار، عامل مهمی در اصلاح و خودسازی انسان و در ارج نهادن به شخصیت اوست.

مراقب دیدن امام علیه السلام

شخص منتظر که به وجود امام حیّ و زنده کاملا اعتقاد دارد، همواره خود را در منظر
امام زمان ـ علیه السلام ـ می­بیند و احساس می­کند که حضرت مراقب اوست که اعمال و
رفتارش را چه خوب و چه بد می­بیند. از اعمال خوب او امام خوشحال می­شود و کارهای
ناروای او دل حضرت را به درد می­آورد.

وقتی این اعتقاد در او قوی باشد و خود را در محضر امام زمان ـ علیه السلام ـ احساس
کند، دیگر دست به فساد و گناه نمی­آلاید و از آن وجود گرامی که ناظر و مراقب اعمال
اوست، شرم و حیا می­کند. آری، منتظر راستین امام زمان ـ علیه السلام ـ این آیه را
نصب العین خود قرار می­دهد که ]اِعْمَلوا فَسَیَری اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ
وَ المُؤْمِنُونَ[؛[۷] «هر عملی میخواهید، انجام دهید. خداوند و فرستاده او و
مؤمنان اعمال شما را می­بینند.»

نظارت امام بر اعمال شیعیان

دو نفر از مؤمنین با هم قرار گذاشته بودند که طبق حدیث شریف نبوی که فرموده است:
«المُؤمِنُ مَرآهُ المُؤمِنِ؛[۸] مؤمن آیینه مؤمن است.»، عیبهای همدیگر را متذکر
شوند و اصلاح کنند. آنان با استمداد از فضل الهی و عنایات حضرت حجت ـ علیه السلام ـ
متعهد شدند که در هر هفته یک جلسه بگذارند و هر کدام یک عیب دیگری را بدون کمترین
اهانتی بازگو کند و صاحب آن عیب تا هفته آینده مشکل اخلاقی خود را برطرف سازد.

این برنامه ادامه داشت تا اینکه بعد از مدتی یکی از این دو در ضمن رؤیای صادقه­ای
رفیقش را در خواب دید که با هم می­روند و درباره یک موضوع صحبت می­کنند. اما رفیق
او که در سمت چپش حرکت می­کند، اصلا به او پاسخی نمی­دهد و حواس او به سه زن بی
حجابی است که از رو به رو می­آیند. این شخص متدین خیلی ناراحت شد که چرا رفیق من در
مقابل زنان نامحرم این گونه از خود بی خود شده است! در همان حال، در سمت راست خود
فردی را در هاله­ای از نور مشاهده کرد که به آنان نظاره می­کرد. در چند قدمی او
جوان خوش سیمایی ایستاده بود که گاهی به آن شخص نورانی و گاهی نیز به آن فرد معصیت
کار می­نگریست.

او از جوان پرسید: این آقای نورانی کیست؟

جوان پاسخ داد: این شخص وجود مقدس امام زمان ـ علیه السلام ـ است که مراقب شما دو
نفر می­باشد و کارهای شما را زیر نظر دارد.

تا شنید که این آقا امام زمان ـ علیه السلام ـ است، سریعاً به سوی آن حضرت گام
برداشت و نزدیک آقا رفت. ناگاه از خواب بیدار شد.

فردای آن روز به سراغ رفیقش رفت و وقتی خواب خود را نقل کرد، آن شخص شدیداً گریه
کرد و با حالت تأثّر گفت: آری، این بیماری در من وجود دارد که در مقابل زنان
نامحرم نمی­توانم خودداری کنم و به آنان نگاه نکنم. خواب شما از رؤیاهای صادقه است
و مرا شدیداً تحت تأثیر قرار داد. از امروز تصمیم می­گیرم دیگر مرتکب گناه نشوم و
رضایت آقایم امام زمان ـ علیه السلام ـ را با دوری از این گناه جلب کنم. تا به
امروز اعتقاد به نظارت حضرت داشتم، اما حالا یقین پیدا کردم که آن بزرگوار رفتار و
نگاهم را می­بیند و کنترل می­کند.

او بعد از توبه و تصمیم قطعی به اجتناب از این گناه، به مراحل عالیه­ای دست یافت و
در اثر توسل به وجود حضرت ولی عصر ـ علیه السلام ـ و عنایات آن گرامی، دیگر گناه
برایش لذت بخش نبود. خود او می­گوید: روز بعد از این که توبه راستین کردم، وارد
خیابان شدم. قبل از اولین برخورد با زنان بی­بند و بار، به خود گفتم: «فلانی! امام
زمانت تو را میبیند و مراقب تو هست.» و مرتب همین جمله را به زبان می­گفتم و باور
قطعی داشتم که آقا و مولایم مرا می­بیند. چنان این تلقین در من اثر گذاشت که وقتی
به زنان بی حجاب می­­­رسیدم، مثل این بود که از کنار مرکز زباله­ای متعفن رد می­شوم
و بوی تعفن آن به مشامم می­رسد که باید از کنارش به سرعت رد شوم، در حالی که
روزهای قبل احساس لذتهای شیطانی می­کردم.

تجربه نشان داده که تقویت این روحیه در تصفیه روح و تزکیه نفس بسیار مؤثر است. طبق
نقل آیت الله زنجانی در «الکلام یجر الکلام» امام زمان ـ علیه السلام ـ این جمله را
برای نجات از مفاسد و گناهان و هر مشکل و گرفتاری دیگر به یک عالم رشتی در تخت
فولاد اصفهان آموخته است که: «یا مُحَمَّدُ یا علیُّ یا فاطِمَهُ یا صاحِبَ
الزَّمانِ أَدْرکنی و لاتُهْلِکنی.»[۹]

تأثیر دعاهای دوران غیبت

هنگامی که یک منتظر حقیقت جو به عنوان یک وظیفه الهی و انسانی دعاهای دوران غیبت را
می­خواند و عبارات تعالی بخش آنها را از عمق جان زمزمه می­کند، با دریایی از معارف
به ویژه در عرصه امامت و جایگاه والای آن در باورهای شیعی رو به رو می­شود و هر
اندازه در متن این میراث گرانبهای اهل بیت ـ علیهم السلام ـ دقت و تدبر می­کند،
معرفت و شناخت او نسبت به ارزشهای والای دی