پاورپوینت کامل شهریار ولایت ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهریار ولایت ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهریار ولایت ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهریار ولایت ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

شهریار در یک نگاه

سید محمد حسین شهریار تبریزی در سال ۱۲۸۵ هـ. ش در شهر تبریز پا به عرصه هستی نهاد.

او تحصیلات خود را با قرائت قرآن کریم و نصاب و گلستان سعدی آغاز کرد و بر اثر
استعداد خدادادی و نبوغ فوق العاده در میان هم سن و سالان خود به نحو زیبایی درخشید
و گوی سبقت را از همگان ربود و تحصیلات رائج عصر را در زادگاهش به پایان برد.

شهریار برای ادامه تحصیل به تهران سفر کرد و در مدرسه دار الفنون به همراه ابوالحسن
صبا، ملک الشعرای بهار و عارف قزوینی به اندوختن ذخائر علمی و کمالات ادبی پرداخت.
او سپس به رشته پزشکی روی آورد و بعد از فراغت از تحصیل به عنوان افسر ارتش در
دانشکده افسری، رشته پزشکی ثبت نام کرد، ولی چون علاقه و روحیهاش با جراحی سازگار
نبود، از شغل پزشکی دست کشید و تقدیر برایش سرنوشت دیگری را رقم زد و بر اثر
حادثه­ای گوهر عشق معنوی برایش کشف شد و در سرودن اشعار ناب و سحرآمیز به مراحل
عالیه­ای از کمال رسید که منظومه­های حیرتانگیز و دلنشین پدید آورد.

تخلص شهریار

این شاعر اهل بیت ـ علیهم السلام ـ در اوائل «بهجت» تخلص میکرد و هنگامی که در
رشته پزشکی بود وی را «دکتر بهجت» مینامیدند. بعدها با استعانت از دیوان خواجه
حافظ شیرازی تخلص «شهریار» را انتخاب کرد. او چون از حافظ تخلص درخواست کرد، این
شعر آمد که:

غم غریبی و غربت چو بر نمی­تابم

به شهر خود روم و شهریار خود باشم

از شهریور سال ۱۳۲۰ هـ. ش دوران بیماری و انزوای این شاعر دلسوخته و شیفته اهل
بیت ـ علیهم السلام ـ آغاز گردید و این دوران، تحول روحی بزرگی در وجودش پدید آورد.
و از مطامع دنیوی گذشته و تنها فکر و ذکرش عبادت و تلاوت قرآن بود. در این دوران
اغلب این جمله را تکرار می­کرد که: مرد خدا و مؤمن حقیقی باید امتحان بدهد و امتحان
من بسیار سخت است.

در اوائل سال ۱۳۳۱ هـ. ش هیجانات روحی شهریار تخفیف یافت و او می­گفت: امتحان من
تمام شد و علم قرآن را یافته­ام. بعد از این دوران، منظومه دلنشین و حیرتانگیز
«حیدر بابا» را آفرید و قطعه عاطفی و هیجانآور «ای وای مادرم» را سرود.

آثار جاوید شهریار در آسمان فرهنگ و ادب ایران اسلامی از نظر تعالیم عالیه دینی،
اخلاقی، اجتماعی و هنری، چون خورشید تابان و گنجینه فنا ناپذیری است که هر صاحبدل و
صاحب نظری می­تواند به اندازه ذوق و استعداد خود از آن گنج شایان بهره­مند گردد.

این آثار ثمره کوشش و نتیجه فکر و اندیشه سخندان بی­بدیل و دانشمند متفکری است که
در خلق اشعار بدیع دینی و ادبی «حافظ قرن معاصر» لقب گرفت و در بیان مضامین زیبای
انسانی و الهی در اوج اقتدار و عظمت قرار دارد و هر انسان سلیم النفس به اندازه ذوق
و فهم خود آثار وی را ستایش می­کند و تلاشهایش را ارج می­گذارد؛ چرا که شهریار سخن،
در آثار خود نکات اخلاقی، عرفانی و اجتماعی را با لطیفترین و مؤثرترین بیان و به
زیباترین شکلی بر مخاطبان عرضه داشته است.

شهریار تبریزی بعد از عمری تلاش در راه اعتلای فرهنگ ایران اسلامی و آفریدن
منظومه­ها و غزلهای ستودنی در ۲۶ شهریور سال ۱۳۶۷ هـ. ش در تهراندار فانی را وداع
گفت و در زادگاه خود، شهر تبریز، در مقبره الشعراء شهر تبریز به خاک سپرده شد.

در میان اشعار شهریار تبریزی، عشق به اهل بیت ـ علیهم السلام ـ به ویژه اشتیاق به
ولایت امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ جلوه خاصی دارد که شیفتگان اهل بیت ـ
علیهم السلام ـ را به شدت مفتون ساخته است. شعر علی و شب، علی انسان کامل، بال
ولایت، علی ای همای رحمت، و مهر و ماه ولایت از جمله این موارد است.

اما شعر «علی ای همای رحمت» در دیوان شهریار درخشندگی بیشتری دارد که هر چقدر
روزگار می­گذرد، تازه­تر و دلچسب­تر از روزهای قبل جلوه می­کند و دل انسان را با
نسیم ولایی و عرفانی خاص خود صفا و طراوتی دیگر می­بخشد.

غزل «علی ای همای رحمت» که از برکات و عنایات مولای متقیان شهرت جهانی یافته و مورد
استقبال شیفتگان، ادیبان، دانشمندان و اهل ذوق و هنر قرار گرفته است، داستانی جالب
و خواندنی دارد که در ادامه با هم آن خاطره معروف را مرور می­کنیم.

شهریار شعرت را بخوان

آقای حاج رضا حداد عادل، پدر جناب آقای دکتر غلامعلی حداد عادل، از قول حجه الاسلام
آقای سید قاسم شجاعی واعظ معروف و مورد اعتماد نقل کرده است که:

دو سه سال قبل از درگذشت مرحوم آیهالله مرعشی نجفی، به اتفاق چند نفر دیگر به
حضورشان شرفیاب شدیم و ایشان خاطره معروف خود را در مورد شهریار اینگونه بیان
فرمودند:

شبی توسلی پیدا کردم تا یکی از اولیاء خدا را در خواب ببینم. آن شب در عالم خواب
دیدم در زاویه مسجد کوفه نشسته­ام و امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ با جمعی در
آنجا حضور دارند. حضرت فرمودند: شاعران اهل بیت را بیاورید. چند تن از شعراء عرب را
آوردند. فرمودند: شعرای فارسی زبان را نیز بیاورید. آنگاه محتشم و چند تن از شعراء
فارسی زبان آمدند. فرمودند: شهریار را بیاورید. شهریار آمد. حضرت خطاب به شهریار
فرمودند: شعرت را بخوان! شهریار این غزل را خواند:

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ما سوا فکندی همه سایه هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا

به جز از علی که آرد پسری ابو العجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان<