پاورپوینت کامل دولت جدید و موانع عدالت گستری ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دولت جدید و موانع عدالت گستری ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دولت جدید و موانع عدالت گستری ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دولت جدید و موانع عدالت گستری ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۳

مهم­ترین جهت گیری و شعار اصلی دولت جدید و رئیس جمهور محترم، جناب آقای دکتر محمود
احمدی­ نژاد، موضوع «عدالت گستری» است. عدالت مایه استواری نظام عالم، نظام جامعه و
دین و دنیای مردم است. حال که به توفیق الهی دولتی روی کار می­آید که شعارهای
اسلامی را برگزیده و با فرهنگ مردم سخن می­گوید، برهمه کسانی که دل در گرو اسلام
عزیز دارند و مهر امّت بزرگ اسلامی و بندگان خدا را در دل می­پرورند، شایسته است
دولت جدید را یاری کنند و در تحقق اهداف مقدس و الهی، انسانی آن بکوشند.

نشریه «مبلغان» مثل همه نشریات اسلامی، خود را موظف به یاری دولت دینی، عدالت­گرا و
خدمتگزار می­داند و از خیرخواهی و یاری و ارائه پیشنهادهای سازنده دریغ نخواهد کرد
و امیدوار است این دولت در گسترش عدالت و مبارزه با فقر و فساد و تبعیض موفق باشد.

موانع استقرار عدالت چیست؟

ظلم و عدل دو مفهوم نسبی و دو نوع رفتار اجتماعی و قابل تشخیص توسط عقل و فطرت
عمومی است.

استقرار عدالت، از یک سو به آگاهی، انگیزه، بینش درست، اندیشه و اخلاق و نظام حقوقی
و قانون گذاری عادلانه نیاز دارد و از سوی دیگر با موانع و مشکلات فراوان روبروست.

اجرای عدالت در جامعه به پرورش و تربیت «انسانهای عادل» بستگی دارد؛ انسانهایی که
در زندگی شخصی به عدالت عشق بورزند و در روابط اجتماعی با دقّت و قاطعیت عدالت را
پاس بدارند.

بشریت به دلیل فطرت الهی و ساختار وجودیش به طور طبیعی و فطری خواهان عدالت است؛
امّا این گرایش طبیعی و خواست ارزشی، یکی از غرائز و تمایلات انسان است و در شرایط
سلامت و پاک ماندن فطرت از نفوذ آداب و عادات و اوهام و بینشهای نادرست، بشر را در
مسیر عدل و احسان رهبری می­کند. و اگر با موانع و آفات گوناگون روبرو شود، عدل و
احسان بر طاق نسیان سپرده می­شود.

سه نوع مانع خطرناک اقدامات عادلانه را تهدید می­کند و بدون گذار از این موانع،
رفتار فردی عادلانه امکان پذیر نیست.

۱. موانع عقیدتی؛ مثل کفر، شرک و شک و تردید نسبت به مسائل مهم جهان بینی و انسان
شناسی و نبوّت و قیامت و عدل و امامت؛

۲. موانع روانی و اخلاقی؛ مثل خود برتربینی، حرص و آزمندی و حسادت، تنبلی،
شتابزدگی، بخل و ترس و دیگر آفات اخلاقی؛

۳. موانع اجتماعی؛ مانند رقابت، رفاقت، محبت و خصومتهای شخصی و گروهی.

عدالت گستری بدون سازندگی عقیدتی، فرهنگی، اخلاقی و تربیتی نسل جوان و اصلاح موادّ
و متون و نظام آموزش و پرورش کشور و آموزش عالی مقدور نیست. در جامعه اسلامی باید
چندین برابر آنچه برای ورزش و هنر و «میراث فرهنگی» هزینه می­شود، صرف آموزش و
پرورش اندیشه و روحیه عدالت خواهی و عدالت گستری در رفتار نوباوگان و فرزندان امت
اسلامی و هموطنان کشور شود، تا عدالت به عنوان عالی­ترین آرمان عمومی و مقدس­ترین
راهکار همزیستی و راه فلاح و نجات جامعه بشری تلقی گردد.

در سطح روابط دولت و ملت، کاروان عدالت با چهار گردنه دشوار و چهار نوع مانع
اجتماعی روبروست:

۱. موانع قانونی؛

۲. موانع قضائی؛

۳. موانع اجرائی؛

۴. موانع راسانه­ای و فرهنگی.

همیشه عواطف و هیجانهای مثبت و منفیِ افراد و اشخاص مزاحم تصمیم گیری و اقدام
عادلانه نیست. درست است که هیجان، احساسات و غرائز و برگزیدن عواطف و روابط به جای
حق و ضوابط، بزرگترین دشمن تاریخی عدالت است و پیوندهای نسبی و سببی و ارتباطات
گروهی و جناحی و وطنی و همشهری گری و قبیله­ای، بارها و بارها، حق و عدل را به
انزوا کشانده و مانع شناخت حق و عدل و اجرای آن شده است؛ امّا گاهی ساختار قانون
گذاری، روند رسیدگی به پرونده­های قضائی، مراحل و مقرّرات اداری و اجرائی و جوّ
فرهنگی در برابر قطار عدالت گرایی به کار شکنی و سنگ اندازی می­پردازد و مسیر
انحرافی پدید می­آورد و راه را دور می­کند و کاروان عدل گرایان را از رسیدن به مقصد
باز می­دارد.

معمولاً قوای سه گانه بلکه چهارگانه هر کشور، کانونهای اصلی زمینه­سازی برای
استقرار عدالت یا پایه گذاری و تداوم ظلم و ستم هستند.

چهار رکن قدرت کشور که عبارتند از: قوه مقنّنه، قوه قضائیه، قوه مجریه و نظام
تبلیغات و رسانه­های کشور، هر کدام تعطیل یا منحرف شود و ناقص و نابسامان باشد، سقف
عدالت بر سر مردم سایه نخواهد افکند. قانون گذاری عادلانه، داوری منصفانه و اجرای
بیطرفانه و پشتیبانی فکری و فرهنگی از عدالت و عدالت­گرایان توسط رسانه­ها و نظام
آموزشی کشور، ضامن رفتار عادلانه دولت مردان و حرکت کاروان کشورها در مسیر جامعه
مهدوی و استقرار قسط و عدل جهانی است.

امور فوق موانع ساختاری اجرای قسط و عدل در روابط دولت وملت است. اصلاح ساختار
اداری، اصلاح قوانین و آئین نامه­های قضائی و کاهش تبصره­ها و مواد قانونی و تقویت
قضات عادل و تمرکز زدایی و سپردن امور مردم به شوراهای شایسته و متدین و مردمی،
موانع ساختاری را به حدّ اقل خواهد رساند و دولت و ملت را با هم مهربان­تر و
خوش­بین­تر خواهد کرد و شیرینی عدل را به کام همه خواهد چشانید.

علاوه بر موانع عقیدتی، اخلاقی، و ساختاری، «کاروان عدالت» با مجموعه­ای از موانع
اجتماعی و آداب و رسوم عمومی روبروست که حاصل سالها سلطه سیاه ستم بر روابط دولت و
ملت است. این موانع فرهنگی و اجتماعی را می­توان چنین برشمرد:

۱. اتراف و رفاه زدگی مسئولان و دولتمردان و خواص جامعه؛

۲. ممنوعیت انتقاد و اظهار نظرهای مخلصانه؛

۳. روحیه تملق و چاپلوسی نسبت به مدیران