پاورپوینت کامل مناظره امیرالمؤمنین علیه السلام با ابابکر ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناظره امیرالمؤمنین علیه السلام با ابابکر ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناظره امیرالمؤمنین علیه السلام با ابابکر ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناظره امیرالمؤمنین علیه السلام با ابابکر ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

اشاره:

یکی از بحث های بسیار جذاب، در مورد حضرت
علی علیه السلام مناظرات آن حضرت با افراد مختلف، در
مسائل گوناگون است.

آنچه در پیش رو دارید یکی از مناظرات
امیرالمؤمنین علیه السلام با ابابکر است.

موضوع این مناظره بحث خلافت است و حضرت
در آن به حقانیّت خود در مسئله خلافت پرداخته
است.

در مواردی که نیازی به توضیح احساس شده، در
پی نوشت ها توضیحی با استفاده از منابع معتبر
شیعه و سنّی ارائه گردیده است.

امید آن که این مختصر گامی در جهت
شناساندن شخصیت و اندیشه والای مولای
متّقیان علی علیه السلام در این سال که به نام ایشان
مزین شده است باشد و مبلّغان ارجمند را در
تبیین حقایق مفید افتد.

تمایل ابابکر برای دلجویی از علی علیه السلام پیرامون
مسئله خلافت

وقتی خلافت ابابکر تحقق یافت(۱) روز به روز بر
نشاط ابابکر افزوده می شد. از طرفی برای
علی علیه السلام ایام به سختی می گذشت و آن حضرت
روز به روز غمگین تر می گشت.

دلگیری علی علیه السلام دغدغه ای برای ابابکر بود.
دوست داشت ملاقاتی با حضرت داشته باشد و از
آن حضرت دلجویی کرده، عذر خود را راجع به
قبول خلافت بیان کند.

در فرصتی مناسب ابابکر خدمت حضرت علی علیه السلام
رسید و عذر خود را این گونه بیان کرد:

ای ابالحسن! به خدا سوگند! مسئله ی خلافت با
طرح و برنامه ی قبلی از جانب من نبوده، میل و
رغبتی هم به این امر نداشته و به آن حریص
نیستم. در آنچه امّت به آن نیاز دارد، به نفس خود
اعتمادی ندارم. برای این امر مهم، از جهت مالی
هم توانمند نیستم، چه شده فکرهایی در دلت
نسبت به من داری و حال آن که من مستحق آن
نیستم و به جهت آنچه در آن واقع شده ام، از من
ناخرسندی و با چشم بدبینی به من نگاه می کنی.

حضرت علی علیه السلام در جواب فرمودند:

چه امری باعث شد، خلافتی را بپذیری که نه به
آن رغبت داری، نه بر آن حرص می ورزی و نه
اعتمادی به خودت در به عهده گرفتن این امر
داری؟

استدلال به حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله

ابابکر پاسخ داد:

قبول خلافت به جهت حدیثی بود که از پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله شنیده بودم، ایشان فرمودند: خداوند
اجتماع امّت من را بر [راه] ضلالت و گمراهی قرار
نخواهد داد.،

چون اجماع امّت را در این امر دیدم، تبعیّت از
قول پیامر صلی الله علیه و آله کردم و محال می دانستم که این
اجماع در مسیر گمراهی و دور از هدایت باشد. لذا
قبول خلافت کردم. اگر می دانستم یک نفر
مخالفت می کند، این خلافت را قبول نمی کردم.

جواب به موارد نقض

علی علیه السلام در جواب فرمودند: امّا راجع به حدیث
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که «خداوند اجتماع امّت من را بر
گمراهی قرار نخواهد داد» [که تو به این حدیث
استدلال می کنی] آیا من هم از امّت هستم یا نه؟

ابابکر پاسخ داد: بله.

امام علیه السلام فرمودند: همچنین گروهی که در امر
خلافت با تو بیعت نکردند، همچون سلمان،
عمار، ابوذر، مقداد، ابن عباده و یاران او، آیا آن ها
از امّت نبودند؟(۲)

ابابکر پاسخ داد: بله همه از امّت بودند.

حضرت در جواب فرمودند:

ابابکر! چگونه برای تصدّی امر خلافت به حدیث
پیامبر صلی الله علیه و آله استدلال می کنی و حال آن که افرادی
با تو بیعت نکردند که از امّت محمد صلی الله علیه و آله و جزء
صحابی رسول الله صلی الله علیه و آله بودند و بر آن ها طعن و
تقصیری هم وارد نشده بود.

دفاع ابابکر

ابابکر در پاسخ گفت:

بعد از تثبیت خلافت، مطلع شدم جمعی از
اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله با من بیعت نکرده اند.
ترسیدم اگر خلافت را رها کنم، مردم از دین خارج
شده و مرتد گردند. استمرار حضور مردم نزد من
این تصوّر را به وجود آورد که برای حفظ دین
آن ها بهتر آن است که پاسخ مثبت بدهم تا این
که نفی کنم و نزاع و درگیری پیش بیاید و باعث
انحراف مردم شود و آنان کافر گردند. می دانستم
که شما در حفظ آنان و دینشان کمتر از من
نیستی.(۳)

صفات جانشینان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

امام علی علیه السلام در ادامه ی مناظره فرمودند «خوب
[بگذریم] به من بگو کسی که لیاقت امر خلافت را
پیدا می کند، باید دارای چه صفاتی باشد.»

ابابکر پاسخ داد: [نسبت به جامعه مسلمین] اهل
نصیحت و وفای به عهد باشد؛ مخالف روغن مالی
(ماست مالی) و رفیق بازی باشد؛ دارای سیره و
رفتاری نیکو باشد؛ آشکارا اجرای عدالت کند؛
عالم به کتاب خداوند متعال و سنت رسول
الله صلی الله علیه و آله بوده؛ آگاه به فصل الخطاب (در منازعات)
باشد؛ تمایل به دنیا نداشته باشد و در آن زاهدانه
زندگی کند؛ از مظلوم دفاع کند و حقّ او را در هر
صورت از ظالم بگیرد (چه ظالم قرب و بعد مکانی
داشته باشد یا قرب و بعد موقعیّتی)، سپس
ساکت شد. امام علیه السلام فرمودند:

سبقت در اسلام داشتن، اهل قربی بودن [نسبت
به پیامبر صلی الله علیه و آله ] چطور؟

ابابکر در پاسخ گفت:

بله سبقت در اسلام داشته باشد و از اهل قربی
(نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله ) باشد. امیرالمؤمنین علیه السلام
فرمود: ای ابابکر! سوگندت می دهم به خداوند. آیا
این صفات را در خودت می بینی یا در من؟

ابابکر در پاسخ گفت: (این صفات در من نیست)
بلکه در شما است. ای ابالحسن!

علی علیه السلام اولین مردی که دعوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
را پذیرفت و اسلام آورد

علی علیه السلام فرمودند:

سوگندت می دهم به خداوند، اولین کسی که
دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله را قبل از دیگران پذیرفت من
بودم یا شما؟

ابابکر در پاسخ گفت: شما بودید.(۴)

استناد به حدیث غدیر

علی علیه السلام فرمود: سوگندت می دهم به خداوند،