پاورپوینت کامل وظیفه ی فراموش شده! ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وظیفه ی فراموش شده! ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وظیفه ی فراموش شده! ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وظیفه ی فراموش شده! ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۹۴

از مدّت ها پیش در فکر این بودم که
چرا در جامعه ی اسلامی ما فرهنگ امر
به معروف و نهی از منکر ضعیف گشته و
کمتر اشخاصی در کمتر مواردی به انجام
این فریضه ی الهی می پردازند؟ به
راستی چرا چنین است؟ با گذشت بیش
از بیست سال از انقلاب شکوهمند
اسلامی، و اقتدار نظام اسلامی، به این
امر واجب اهتمام کافی نمی شود و بر اثر
ترک آن مظاهر فساد هر روز بیش از
پیش افزایش یافته و به تدریج
ارزش های اسلامی جای خود را به
ضدارزش ها می دهد و در نهایت بیم آن
می رود که اشرار و بیگانگان بر جامعه ی
مسلمین تسلّط یابند.

آیا باز هم باید شاهد جولان گناه و
جرئت و جسارت گناهکاران در جامعه
بود و به راحتی از کنار گناهان آشکار،
عبور کرد بی آن که متوجّه وظیفه ی
دینی خود باشیم؟ تا کی باید دست روی
دست گذاشت و روی ملاحظاتی
شخصی و یا صرف عدم احتمال ترتیب
اثر، این وظیفه ی خطیر را ترک گفت؟

در حال حاضر با توجّه به سفارشات
اکید مقام معظم رهبری در خصوص
ضرورت امر به معروف و نهی از منکر، باز
هم بهای لازم بدان داده نمی شود. و نه
آحاد جامعه ی مسلمین و نه هیچ یک از
مسئولین فرهنگی کشور تلاش و
پیگیری لازم را در این باره ندارند. باید از
خود پرسید که چه کسانی و یا چه
نهادهایی، متصدی احیای این وظیفه و
تبدیل آن به فرهنگ عمومی هستند؟
چه افرادی عهده دار شناسایی وضعیت
فعلی کشور و موانع گسترش این وظیفه
در جامعه، هستند؟ تاکنون چه راه
حل ها و راهکارهایی برای اشاعه ی این
امر، از سوی مسئولین فرهنگی کشور
ارائه شده است؟ آیا تا به حال طرح و یا
برنامه ای در این خصوص از سوی دست
اندرکاران فرهنگی کشور تقدیم و یا اجرا
شده است؟

باید دانست که امر به معروف و نهی
از منکر از چنان اهمیّت والایی برخوردار
است که همه ی انبیا خود را ملتزم بدان
می دانسته و دیگران را نیز توصیه به آن
می فرمودند. خداوند در وصف پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «یأمرهم بالمعروف
و ینهیهم عن المنکر»(۱) و چنین نقل
شده که مردی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله آمد ـ
در حالی که حضرت بر فراز منبر نشسته
بود ـ و پرسید:

«من خیر الناس؛ چه کسی از
همه ی مردم بهتر است؟

پیامبر فرمود:, آمرهم بالمعروف
وانهاهم عن المنکر واتقاهم لله
وارضاهم؛(۲)

خدا از همه، بیشتر گام بردارد.»

و در حدیثی که از حضرت
امیرالمؤمنین علی علیه السلام وارد شده،
خواننده را شگفت زده و مبهوت خود
می سازد. گویا دیگر هیچ عملی بالاتر از
امر به معروف و نهی از منکر نیست و آن
بر فراز قلّه ی نیکی ها قرار گرفته است. آن
جا که فرمود:

«و ما اعمال البرّ کلُّها والجهاد فی
سبیل اللّه عند الامر بالمعروف والنهی
عن المنکر الاّ کنفثهٍ فی بحرٍ لُجّیٍّ(۳)؛

دریای پهناور.»

در تبیین دلیل این اهمّیّت شاید
بتوان گفت که این فریضه ی الهی، در
حقیقت ضامن اجرای بقیه ی وظائف
فردی و اجتماعی است و در حکم روح و
جان آن ها محسوب می شود و با تعطیلی
آن، تمام احکام و اصول اخلاقی به مرور
زمان تعطیل خواهند شد.

پیشوایان ما نیز هر یک، آمر به
معروف و ناهی از منکر بوده و به
شیوه های مختلف به این امر، قیام
می نمودند. یکی از عوامل مهمّی که
ماهیّت اصلی قیام خونین ابا عبدالله
الحسین علیه السلام را شکل داد همین فریضه ی
الهی بود. گواه این مطلب اعلام روشن و
صریح اوست که فرمود:

«انّما خرجت لطلب الاصلاح فی
امّه جدّی. ارید اَن امر بالمعروف وانهی
عن المنکر.»(۴)

فراموش کرده ایم؟

تا کی باید نظاره گر هتّاکی عدّه ای از
افراد سُست ایمان و فاسق در گستاخی
به ارزش های اسلامی بود و لب به
اعتراض نگشود؟ تا کی باید به بهانه ی
عدم احتمال ترتیب اثر، از انجام این
فریضه ی الهی، طفره رفت و خیال خود
را راحت کرد؟ بیایید قدری تأمّل کنیم.

به خدا قسم ما مسؤولیم، فردای
قیامت مؤاخذه خواهیم شد که چرا فکر
نکردیم، چاره اندیشی نکردیم،
برنامه ریزی نکردیم و بر اساس آن عمل
ننمودیم؟ دشمن برای اضلال مردم
طرح و برنامه دارد و با دقّت روی آن فکر
می کند، سرمایه گذاری می کند امّا ما
برای هدایت و اصلاح جامعه، اهتمام
کافی نداریم. آیا باز هم درنگ کنیم تا
نسل جدید در فساد و آلودگی غرق
شود؟

بنابراین باید دید چاره ی کار در
چیست و چگونه می توان این وظیفه ی
الهی را در جامعه احیا کرد و با