پاورپوینت کامل اخلاق و نظم اجتماعی، سیاسی ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق و نظم اجتماعی، سیاسی ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق و نظم اجتماعی، سیاسی ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق و نظم اجتماعی، سیاسی ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

نقش ارزش های اخلاقی در تکامل و سقوط ملت ها

تکامل یا سقوط ملّت ها با ارزش های اخلاقی ارتباط
تنگاتنگ دارد، زیرا پیمودن راه کمال بدون ارزش های
اخلاقی ممکن نیست، و آینده سازی، و پیدایش تحولاّت
شگرف اجتماعی، سیاسی، بی آنکه آینده سازان متحوّل
گردند، و در یک بازسازی درونی دچار تحولاّت اخلاقی
شوند، امکان نخواهد داشت.

راه صلاح و فلاح را بدون چراغ همواره روشن اخلاق
نمی شود سپری کرد و به مراحل نهائی تکامل دست یافت.

اگر انسانی یا ملّت هایی پیروز گردیدند، و به اوج قلّه کمال
رسیدند، جان و جهان را دگرگون کردند، و استقلال و آزادی
خود را رنگ جاودانه زدند، همه آن پیشرفت ها، پروازها،
موفقیّت ها، در سایه ارزش های اخلاقی بود.

با راستگوئی و ایثارگری، با وفاداری و احترام متقابل، با
جهاد و پیکار، با صداقت و سلامت، توانستند هم نظم
اجتماعی را تحقّق بخشند و هم نظم سیاسی در جامعه
انسانی مستقر سازند.

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:

«وَاعْلَمُوا عِبَادَ اللّه ِ أَنَّ الْمُتَّقِینَ ذَهَبُوا بِعَاجِلِ الدُّنْیَا وَآجِلِ
الاْآخِرَهِ، فَشَارَکُوا أَهْلَ الدُّنْیَا فِی دُنْیَاهُمْ، وَلَمْ یُشَارِکُوا أَهْلَ
الدُّنْیَا فِی آخِرَتِهِمْ؛ سَکَنُوا الدُّنْیَا بِأَفْضَلِ مَا سُکِنَتْ، وَأَکَلُوهَا
بِأَفْضَلِ مَا أُکِلَتْ، فَحَظُوا مِنَ الدُّنْیَا بِمَا حَظِیَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ،
وَأَخَذُوا مِنْهَا مَا أَخَذَهُ الْجَبَابِرَهُ الْمُتَکَبِّرُونَ.

ثُمَّ انْقَلَبُوا عَنْهَا بِالزَّادِ الْمُبَلِّغِ؛ وَالْمَتْجَرِ الرَّابِحِ. أَصَابُوا لَذَّهَ
زُهْدِ الدُّنْیَا فِی دُنْیَاهُمْ، وَتَیَقَّنُوا أَنَّهُمْ جِیرَانُ اللّه ِ غَدا فِی
آخِرَتِهِمْ. لاَ تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَهٌ، وَلاَ یَنْقُصُ لَهُمْ نَصِیبٌ مِنْ لَذَّهٍ؛

آگاه باشید، ای بندگان خدا، پرهیزکاران از دنیای زودگذر به
سلامت گذشتند و آخرت جاودانه را گرفتند، با مردم دنیا در
دنیاشان شریک گشتند، امّا مردم دنیا در آخرت آن ها
شرکت نکردند، پرهیزکاران در بهترین خانه های دنیا
سکونت کردند، و بهترین خوراک های دنیا را خوردند، و
همان لذّت هایی را چشیدند که دنیاداران چشیده بودند، و
از دنیا بهره گرفتند آنگونه که سرکشان و متکبّران دنیا
بهرمند بودند.

سپس از این جهان با زاد و توشه فراوان، و تجارتی پُر سود،
به سوی آخرت شتافتند، لذّت پارسایی در ترک حرام دنیا را
چشیدند، و یقین داشتند در روز قیامت ازهمسایگان
خدایند، جایگاهی که هرچه درخواست کنند، داده
می شود، و هرگونه لذّتی در اختیارشان قرار دارد.»(۱)

گردیده و سقوط کردند.

امام علی علیه السلام فرمود:

«فَاعْتَبِرُوا بِحَالِ وَلَدِ إِسْمَاعِیلَ وَبَنِی إِسْحَاقَ وَبَنِی إِسْرَائِیلَ
عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ. فَمَا أَشَدَّ اعْتِدَالَ الاْءَحْوَالِ، وَأَقْرَبَ اشْتِبَاهَ
الاْءَمْثَالِ!

تَأَمَّلُوا أَمْرَهُمْ فِی حَال تَشَتُّتِهِمْ وَتَفَرُّقِهِمْ، لَیَالِیَ کَانَتِ
الاْءَکَاسِرَهُ

وَالْقَیَاصِرَهُ أَرْبَابا لَهُمْ، یَحْتَازُونَهُمْ عَنْ رِیفِ الاْآفَاقِ، وَبَحْرِ
الْعِرَاقِ، وَخُضْرَهِ الدُّنْیَا، إِلَی مَنَابِتِ الشَّیْحِ، وَمَهَافِی الرِّیحِ،
وَنَکَدِ الْمَعَاشِ، فَتَرَکُوهُمْ عَالَهً مَسَاکِینَ إِخْوَانَ دَبَرٍ وَوَبَرٍ، أَذَلَّ
الاْءُمَمِ دَارا، وَأَجْدَبَهُمْ قَرَارا، لاَ یَأْوُونَ إِلَی جَنَاحِ دَعْوَهٍ
یَعْتَصِمُونَ بِهَا، وَلاَ إِلَی ظِلِّ أُلْفَهٍ یَعْتَمِدُونَ عَلَی عِزِّهَا.
فَالاْءَحْوَالُ مُضْطَرِبَهٌ، وَالاْءَیْدِی مُخْتَلِفَهٌ، وَالْکَثْرَهُ مُتَفَرِّقَهٌ؛ فِی
بَلاَءِ أَزْلٍ، وَأَطْبَاقِ جَهْلٍ!؛

از حالات زندگی فرزندان اسماعیل پیامبر، و فرزندان
اسحاق پیامبر، فرزندان اسراییل «یعقوب» (که درود بر آنان
باد) عبرت گیرید، راستی چقدر حالات ملّت ها با هم
یکسان، و در صفات و رفتارشان با یکدیگر همانند است.

در احوالات آن ها روزگاری که از هم جدا و پراکنده بودند
اندیشه کنید، زمانی که پادشاهان کسری و قیصر بر آنان
حکومت می کردند، و آن ها را از سرزمین های آباد، از
کناره های دجله و فرات، و از محیط های سرسبز و خرّم دور
کردند، و به صحراهای کم گیاه، و بی آب و علف، محل وزش
بادها، و سرزمین هایی که زندگی در آنجاها مشکل بود
تبعید کردند، آنان را در مکان های نامناسب، مسکین و
فقیر، هم نشین شتران ساختند، خانه هاشان پست ترین
خانه ملّت ها، و سرزمین زندگیشان خشک ترین بیابان ها
بود، نه دعوت حقّی وجود داشت که به آن روی آورند و
پناهنده شوند، و نه سایه ألفتی وجود داشت که در عزّت آن
زندگی کنند، حالات آن ها دگرگون، و قدرت آن ها پراکنده، و
جمعیّت انبوهشان متفرّق بود، در بلایی سخت، و در
جهالتی فراگیر فرو رفته بودند، دختران را زنده به گور، و
بت ها را پرستش می کردند، و قطع رابطه با خویشاوندان، و
غارتگری های پیاپی در میانشان رواج یافته بود.»(۲)

نمودن آن همّت گمارد.

زیرا که بی تفاوت بودن نسبت به ارزش ها و ضد ارزش ها،
قدم های آغازین سقوط است که امیرالمؤمنین علیه السلام هشدار
گونه نسبت به رهبران صالح و فاسد فرمود:

«فَإِنَّهُ لاَ سَوَاءَ، إِمَامُ الْهُدَی وَإِمَامُ الرَّدَی، وَوَلِیُّ النَّبِیِّ،
وَعَدُوُّ النَّبِیِّ. وَلَقَدْ قَالَ لِی رَسُولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله :

«إِنِّی لاَ أَخَافُ عَلَی أُمَّتِی مُؤْمِنا وَلاَ مُشْرِکا؛ أَمَّا الْمُؤْمِنُ
فَیَمْنَعُهُ اللّه ُ بِإِیمَانِهِ، وَأَمَّا الْمُشْرِکُ فَیَقْمَعُهُ اللّه ُ بِشِرْکِهِ. وَلکِنِّی
أَخَافُ عَلَیْکُمْ کُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ، عَالِمِ اللِّسَانِ، یَقُولُ مَا
تَعْرِفُونَ، وَیَفْعَلُ مَا تُنْکِرُونَ»؛

امام هدایتگر، و زمامدار گمراهی هیچگاه مساوی نخواهند
بود، چنانکه دوستان پیامبر صلی الله علیه و آله و دشمنانش برابر نیستند،
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به من فرمود:

«بر امّت اسلام، نه از مؤمن و نه از مشرک هراسی ندارم، زیرا
مؤمن را ایمانش بازداشته، و مشرک را خداوند به جهت
شرک او نابود می سازد، من بر شما از مرد منافقی می ترسم
که درونی دو چهره، و زبانی عالمانه دارد، گفتارش دلپسند و
رفتارش زشت و ناپسند است»(۳)

نقش ارزش های اخلاقی در مدیریت عالی جامعه

حضرت برای تحقّق نظم اجتماعی و نظم سیاسی در تمام
ابعاد ارزشی آن به عدالت رفتاری اشاره می کند و ارزش های
اخلاقی را نسبت به مدیریّت عالی جامعه اسلامی خطاب به
محمّد بن ابی بکر اینگونه بیان می دارد:

«فَاخْفِضْ لَهُمْ جَنَاحَکَ، وَأَلِنْ لَهُمْ جَانِبَکَ، وَابْسُطْ لَهُمْ
وَجْهَکَ، وَآسِ بَیْنَهُمْ فِی اللَّحْظَهِ وَالنَّظْرَهِ، حَتَّی لاَ یَطْمَعَ
الْعُظَمَاءُ فِی حَیْفِکَ لَهُمْ، وَلاَ یَیْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِکَ
عَلَیْهِمْ، فَإِنَّ اللّه َ تَعَالَی یُسَائِلُکُمْ مَعْشَرَ عِبَادِهِ عَنِ الصَّغِیرَهِ مِنْ
أَعْمَالِکُمْ وَالْکَبِیرَهِ، وَالظَّاهِرَهِ وَالْمَسْتُورَهِ، فَإِنْ یُعَذِّبْ فَأَنْتُمْ
أَظْلَمُ، وَإِنْ یَعْفُ فَهُوَ أَکْرَمُ؛

با مردم فروتن باش، نرمخو و مهربان باش، گشاده رو و
خندان باش، در نگاه هایت، و در نیم نگاه و خیره شدن به
مردم به تساوی رفتار کن، تا بزرگان در ستمکاری تو طمع
نکنند، و ناتوان ها در عدالت تو مأیوس نگردند، زیرا خداوند
از شما بندگان درباره اعمال کوچک و بزرگ، آشکار و پنهان
پرسش می کند، اگر کیفر دهد شما استحقاق بیش از آن را
دارید، و اگر ببخشد از بزرگواری اوست.»(۴)

رهنمودهای امیرالمؤمنین علیه السلام

تذکّرات و رهنمودهای امام علی علیه السلام بدانجهت مطرح
می شود که هر کسی در جایگاه ارزشی خود قرار گیرد،
تبیین شود، و ضد ارزش ها در جامعه اسلامی رواج پیدا
نکند، و ارزش های اخلاقی همواره راهبر انسان ها و جهت
دهنده دل ها و مغزها باشد.

اوّل ـ ارتباط اخلاق با نظم اجتماعی، سیاسی

نظم، واژه ارزشمند و گرانسنگی است که حاصل تلاش
مصلحان بشریّت و پیامبران پاک آسمانی، و رهبران جهادگر
و ایثارگر بشری است.

چون نظام احسن الهی در پرتو نظم و حساب و برنامه
سازمان یافته است، همه پدیده ها در پرتو نظم و حساب
پدید آمدند، تکثیر شدند، و قانونمند باقی مانده اند.

کهکشان ها، منظومه ها، میلیاردها ستاره و سیّاره، زمین، همه
و همه با نظم لباس وجود پوشیدند و هم اکنون در پرتو نظم، حیات
و تداوم زندگی آنان سامان گرفته است. اگر هم اکنون حیات تداوم
دارد، و کرات و سیّارات قانونمند در سیر و حرکتند و زندگی معنا
دارد، و حال و آینده ای مطرح است، و حساب و حسابگری در
طلوع و غروب ستاران تحقّق می یابد، همه و همه به برکت نظم
عمومی، نظم جهانی، نظم کیهانی، نظم هدفدار، و نظم جاودانه و
همیشگی است که قلب ها با وجود نظم در هوا و نظم در فشار هوا،
می تپد، و پدیده ها در حرکت منظّم زمین پدید می آیند.

اگر نظم در کهکشان خدشه بردارد، دیگر نظمی در منظومه
و زمین وجود نخواهد داشت و دیگر در بی نظمی حرکت
زمین و بی نظمی در فشار هوا، قلبی نیز نخواهد تپید، و
حیاتی نیز وجود نخواهد داشت.

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به این نظم کیهانی اشاره کرده و
می فرماید:

«وَنَظَمَ بِلاَ تَعْلِیقٍ رَهَوَاتِ فُرَجِهَا، وَلاَحَمَ صُدُوعَ انْفِرَاجِهَا
وَوَشَّجَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ أَزْوَاجِهَا، وَذَلَّلَ لِلْهَابِطِینَ بِأَمْرِهِ،
وَالصَّاعِدِینَ بِأَعْمَالِ خَلْقِهِ، حُزُونَهَ مِعْرَاجِهَا، وَنَادَاهَا بَعْدَ إِذْ
هِیَ دُخَانٌ، فَالْتَحَمَتْ عُرَی أَشْرَاجِهَا، وَفَتَقَ بَعْدَ

تکامل یا سقوط ملّت ها با ارزش های اخلاقی ارتباط تنگاتنگ
دارد، زیرا پیمودن راه کمال بدون ارزش های اخلاقی ممکن نیست،
و آینده سازی، و پیدایش تحولاّت شگرف اجتماعی، سیاسی،
بی آنکه آینده سازان متحوّل گردند، و در یک بازسازی درونی
دچار تحولاّت اخلاقی شوند، امکان نخواهد داشت.

الاِرْتِتَاقِ صَوَامِتَ أَبْوَابِهَا، وَأَقَامَ رَصَدا مِنَ الشُّهُبِ الثَّوَاقِبِ
عَلَی نِقَابِهَا، وَأَمْسَکَهَا مِنْ أَنْ تَمُورَ فِی خَرْقِ الْهَوَاءِ بِأَیْدِهِ،
وَأَمَرَهَا أَنْ تَقِفَ مُسْتَسْلِمَهً لاِءَمْرِهِ.

وَجَعَلَ شَمْسَهَا آیَهً مُبْصِرَهً لِنَهَارِهَا، وَقَمَرَهَا آیَهً مَمْحُوَّهً مِنْ
لَیْلِهَا، وَأَجْرَاهُمَا فِی مَنَاقِلِ مَجْرَاهُمَا، وَقَدَّرَ سَیْرَهُمَا فِی
مَدَارِجِ دَرَجِهِمَا، لُِیمَیِّزَ بَیْنَ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ بِهِمَا، وَلِیُعْلَمَ عَدَدُ
السِّنِینَ وَالْحِسَابُ بِمَقَادِیرِهِمَا، ثُمَّ عَلَّقَ فِی جَوِّهَا فَلَکَهَا،
وَنَاطَ بِهَا زِینَتَهَا، مِنْ خَفِیَّاتِ دَرَارِیِّهَا وَمَصَابِیحِ کَوَاکِبِهَا،
وَرَمی مُسْتَرِقِی السَّمْعِ بِثَوَاقِبِ شُهُبِهَا، وَأَجْرَاهَا عَلَی أَذْلاَلِ
تَسْخِیرِهَا مِنْ ثَبَاتِ ثَابِتِهَا، وَمَسِیرِ سَائِرِهَا، وَهُبُوطِهَا
وَصُعُودِهَا، وَنُحُوسِهَا وَسُعُودِهَا؛

فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را
بدون این که به چیزی تکیه کند، نظام بخشید، و
شکاف های آن را به هم آورد، و هر یک را با آنچه که تناسب
داشت و جفت بود پیوند داد، و دشواری فرود آمدن و
برخاستن را آسان کرد، بر فرشتگانی که فرمان او را به خلق
رسانند یا اعمال بندگان را بالا برند.

در حالی که آسمان بصورت دود و بخار بود به آن فرمان داد، پس
رابطه های آن را برقرار ساخت، سپس آن ها را از هم جدا نمود و
بین آن ها فاصله انداخت، و بر هر راهی و شکافی از آسمان،
نگهبانی از شهاب های روشن گماشت، و با دست قدرت، آن ها را از
حرکت ناموزون در فضا نگهداشت، و دستور فرمود تا برابر فرمانش
تسلیم باشند و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری
کمرنگ برای تاریکی شب ها قرار داد، و آن دو را در مسیر حرکت
خویش به حرکت درآورد، و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری نمود
تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت
باشد و قابل تشخیص شود، و با رفت و آمد آن ها شماره سال ها، و
اندازه گیری زمان ممکن باشد، پس در فضای هر آسمان فلک آن را
آفرید، و زینتی از گوهرهای تابنده و ستارگان درخشنده بیاراست،
و آنان را که خواستند اسرار آسمان ها را دزدانه در یابند، با
شهاب های سوزان تیرباران کرد، و تمامی ستارگان از ثابت و
استوار، و گردنده و بی قرار، فرود آینده و بالارونده، و نگران کننده و
شادی آفرین را، تسلیم اوامر خود فرمود.»(۵)

داشت.

تکامل معنوی و اخلاقی انسان در زندگی فردی و اجتماعی نیز
چنین سرنوشتی را دارد، اگر زندگی انسان در پرتو نظم و حساب و
قانون سامان یابد، پیمودن راه تکامل ممکن است. و استقرار نظم
اجتماعی و سیاسی در زندگی انسان ها یک ضرورت غیرقابل انکار
بوده و خواهد بود.

نظم اجتماعی، سیاسی جامعه محتاج به تکیه گاه های
مستحکم و استوار است. باید دید که چه عواملی در پیدایش
نظم دخالت داشته و می توانند نظم و عدل عمومی را پدید
آورده، تداوم بخشند؟ در اینجا جایگاه واقعی ارزش های
اخلاقی روشن می گردد. بدون اخلاق در زندگی فردی و
اجتماعی، نمی توان انتظار استقرار نظم و عدل را داشت.
عدالت اجت