پاورپوینت کامل جلوه های علوی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه های علوی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه های علوی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه های علوی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۹

(به مناسبت پانزدهم رمضان، سالروز تولد امام حسن مجتبی علیه السلام )

امیر مؤمنان علی علیه السلام جلوه زیبای عشق و مظهر تجلّیات
ربّانی است. جذبه جمالش هر عارف سالک را به وجد و
شوق آورده و دل انگیزترین آهنگ و ترنّم یاد دوست
رابدان ها ارزانی می دارد. او چنان است که خود فرمود:
«ینحدر عنّی السّیل و لا یرقی الیّ الطّیر؛ سیلاب از ستیغ من
ریزان است و مرغ از پریدن به قلّه ام گریزان»(۱)

آل محمّد صلی الله علیه و آله وسلم گردد که باید گفت:

«چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن

به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن»

اکنون میهمان بوستان کلمات الهی او شده و گلواژه هایی از
سخنان عشق آفرینش را مرور می کنیم، باشد تا شاهد
جلوه ای از جذبه های جمال علوی در آیینه تمام نمای امام
حسن علیه السلام باشیم.

ایمنی بخش بودن امام علی علیه السلام

امام حسن علیه السلام کودکی است خردسال و سخنانش برای پدر
شورآفرین و گرمابخش محفل نورانی اوست.
امیرالمؤمنین علیه السلام از او می خواهد سخنرانی کند تا کلامش را
بشنود. خانواده اش به دستور حضرت آماده گوش فرا دادن
به سخنانش می شوند. حضرت خطبه را با این کلمات آغاز
می کند و می فرماید: «الحمدلله الواحد بغیر تشبیه، الدائم
بغیر تکوین القائم بغیر کلفه» تا بدان جا که می فرماید: امّا بعد
فانّ علیّا بابٌ من دخله کان آمنا، و من خرج منه کان کافرا
اقول قولی هذا و استغفر اللّه العظیم لی و لکم؛(۲) علی علیه السلام
دری است که هر کس داخل آن گردد، ایمنی خواهد یافت و
آن کس که از آن خارج گردد، کافر گردد. این سخن را
می گویم و برای خود و شما از خدای بزرگ آمرزش
می خواهم.» در این هنگام امام علی علیه السلام به پا خاست و بین
دو چشم او را بوسید و فرمود: «ذریّه بعضها من بعض و اللّه
سمیعٌ علیم؛(۳) فرزندان و دودمانی که (از نظر پاکی و تقوا و
فضیلت) بعضی از بعض دیگر گرفته شده اند و خداوند
شنوای داناست.»

دروازه شهر دانش

امام مجتبی علیه السلام در یکی دیگر از سخنرانی های دوران
کودکی خویش از امام علی علیه السلام به عنوان باب و دروازه شهر
علم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم یاد می کند و می فرماید: «ایّها الناس
سمعت جدّی رسول اللّه صلی الله علیه و آله یقول: و انا مدینه العلم و علّیٌ
بابها و هل یدخل المدینه الاّ من بابها؛ ای مردم از جدّم
پیامبر خدا شنیدم که می فرمود: و من شهر علم هستم و
علی علیه السلام درِ آن شهر، و آیا به شهری جز از دروازه آن می توان
وارد شد.» (۴)

ابّهت علوی

امام حسن علیه السلام علاقه فراوان به مسجد و شنیدن وحی از
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم داشت. هنگامی که پیامبر گرامی
اسلام صلی الله علیه و آله وسلم به مسجد می رفت و آیات الهی را برای مردم
می خواند، او با اشتیاق تمام آن ها را حفظ می نمود و زودتر
از پدر بزرگوارش امام علی علیه السلام به خانه می آمد و آن ها را
برای مادرش حضرت صدّیقه علیهاالسلام تلاوت می نمود. هر
زمان امیر مؤمنان علیه السلام به خانه می آمد،مشاهده می کرد که
زهرای مرضیّه علیهاالسلام از آیات تلاوت شده در مسجد مطلع
است. علت آن را از همسرش جویا شد. معلوم شد که امام
حسن علیه السلام آن ها را برای مادرش تلاوت نموده است.

حضرت در یکی از روزها تصمیم گرفت خود را از مقابل
دیدگان امام مجتبی علیه السلام پنهان کند، تا چگونگی تلاوت آن
حضرت را بشنود. امام حسن مجتبی علیه السلام طبق معمول
می خواست آیات را بخواند امّا اضطراب و لکنت زبان بر آن
حضرت عارض گشت. فاطمه زهرا علیهاالسلام متعجب شد و علت
آن را پرسید. فرزندش پاسخ داد: «لاتعجبین یا اماه فاِنَّ کبیرا
یسمعنی؛ ای مادر! تعجب نکن. شخصیتی بزرگ سخنان مرا
می شنود.»

در روایتی دیگر فرمود: «یا امّاه قلّ بیانی و کلّ لسانی لَعلّ
سیّدا یَرعانی؛ ای مادر! بیانم ناتوان شد و زبانم را لکنت
گرفته است. مثل این که آقایی مرا زیر نظر گرفته است.» در
این زمان امام علی علیه السلام ظاهر شد و او را بوسید.(۵)

جهاد و زهد امام علی علیه السلام

سال ۴۰ هجری است. جامعه اسلامی سوگمند شهادت امام
علی علیه السلام است. دوستداران اهل بیت علیهم السلام جهت رهبری امت
چشم به سوی فردی از خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم دوخته اند. ابن
عباس به سوی مردم آمد و گفت: «امیر مؤمنان به سرای
آخرت سفر نمود و فرزندش حسن بن علی علیه السلام را جانشین
خود قرار داد. اگر دوستدارش هستید به سوی شما آید.»

مردم گریستند و خواستار آمدن سبط اکبر شدند. پس آن
حضرت به سوی مسجد با جامه سیاه حرکت نمود.

مردمان از هر سوی به مسجد آمدند و جمعیت بسیاری در
آن جا گرد هم آمدند. در این زمان حضرت بر منبر رفت و
پس از حمد و سپاس الهی و درود بر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم
فرمود: «در این شب مردی جهان را وداع گفت که نه
پیشینیان در اطاعت الهی از وی پیشی گرفتند و نه آیندگان
توان رسیدن به آن را خواهند داشت. او همراه رسول گرامی
اسلام جهاد نمود و خود را سپر بلای آن وجود مقدس قرار
می داد و رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم پرچم جهادی خویش را
بدو می سپرد. پس جبرئیل از طرف راست و میکائیل از
جانب چپ او را محافظ و یاور بود. هر گز از جنگ روی بر
نتافت تا خداوند او را بر دشمنان نصرت و پیروزی
می بخشید. او در شبی وفات کرد که عیسی بن مریم در آن
شب به آسمان رفت و یوشع ابن نون وصی موسی رحلت
نمود و از زر و سیم دنیا چیزی باقی نگذاشت جز هفتصد
درهم که از عطایای او زیاد آمده بود و تصمیم داشت که با
آن خادمی برای اهل خویش ابتیاع کند.

چون سخنش بدین جا رسید، بغض گلویش را فشرد. پس
بگریست و مردمان نیز بگریستند.(۶)

انسان های پشیمان

آن ها که امام معصوم را تنها گذاشتند و به هنگام نیاز اسلام،
به استراحت و خواب ناز فرو رفتند، قبل از آخرت و خذلان
الهی در این دنیا شرمسار گشته و قبل از دیگران، خود به
سرزنش خویش پرداختند.

این عبرتی است برای همه آن هایی که چشم بصیرت داشته
و دارند و گذشته را چراغ راه آینده خویش قرار می دهند.
امام مجتبی علیه السلام عده ای از این نادمان و پشیمان شدگان را
که از اطاعت قرآن ناطق، امام علی علیه السلام سر باز زده بودند، نام
می برد و در نامه ای به معاویه می نویسد: «اگر کسی بپرسد
که آن پشیمان برخاسته و پشیمان نشسته کیست؟ گوییم:
یکی از آن ها زبیر است که چون عهد شکنی نمود و در جنگ
جمل حاضر شد، امیر مؤمنان علیه السلام اشتباه و