پاورپوینت کامل ۱۱۰ نکته برای تدریس بهتر ۸۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ۱۱۰ نکته برای تدریس بهتر ۸۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ۱۱۰ نکته برای تدریس بهتر ۸۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ۱۱۰ نکته برای تدریس بهتر ۸۴ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

طلیعه

علم نور است و معلم اول خداست. تعلیم و تعلم از آموزه های انبیا و اولیاست و وظیفه معلم رسیدن و رساندن به خداست.
علم جویی فریضه بر مسلمان هاست و دوستداری علم و علاقه به جویندگان علم از ارزش هاست.

تعلیم هر علمی دارای بسی نکته هاست و تدریس هر درسی، آشنایی با بسی تجربه هاست. و تدریس، دانش است و عشق است و
روش است و بسیاری درس هاست و بدون آن، هرچه هست پوچ است و بی بهاست.

آنچه در پی آمده، «۱۱۰» قطره از یک دریاست که طبق حروف ابجد، برابر با نام مولا «علی علیه السلام » امیر مؤمن هاست، و
برگرفته از دانش ها و کتاب ها و تجربه هاست، و همچون مشعلی در تاریکی هاست. و در هر قسمت، بسیاری از نکته های مهم آن در
نگاشته ماست و با توجه به کلاس های آزاد و غیرآزاد و زمینه ها و شرایط ویژه هر کدام قابل اجراست.

۱- شرایط تدریس

الف) شرایط زمانی تدریس

۱ – برای رفتن به کلاس تاخیر نداشته باشید و از تز نادرست «نظم ما در بی نظمی ماست » جدا پرهیز کنید; زیرا چنانچه شاگردان
کلاس شما ۳۰ نفر باشند و شما ۱۰ دقیقه تاخیر کنید، در حقیقت ۳۰۰ دقیقه (۵ ساعت) از وقت انسان ها را به هدر داده اید و این
اتلاف وقت قابل جبران نیست. و نیز در موارد ضروری و غیر اختیاری بیش از ۵۰ دقیقه تدریس نکنید، و زمان هر جلسه تدریس را
درنظر داشته باشید تا با کمی یا زیادی وقت روبرو نشوید; یعنی درس را بموقع آغاز نمایید و بموقع نیز تمام کنید; زیرا بی نظمی
استاد، شاگردان را نیز بی نظم می کند و به گفته «سعدی »:

اگر زباغ رعیت ملک خورد سیبی

برآورند غلامان او درخت از بیخ

۲ – بین دو جلسه تدریس حد اقل ۱۰ دقیقه استراحت کنید; این استراحت تاثیر بسزایی در تدریس های بعدی شما خواهد داشت.
از استاد کهنسالی پرسیدند: «شما با این سن و سال زیاد، چگونه این همه تدریس می کنید؟» پاسخ داد: «من در برابر یک ساعت
تدریس، یک ساعت نیز استراحت می کنم » .

۳ – هنگامی که خودتان در اواخر درس اعلام می کنید وقت درس تمام شده است، دیگر آن را ادامه ندهید، مگر آن که ادامه درس
با مشورت خود شاگردان و بدون رودرواسی آنان انجام گیرد.

۴ – در کلاس های اختیاری – تا آنجا که امکان دارد – بکوشید زمان تدریس را تغییر ندهید و درس را بدون علت ضروری تعطیل
نکنید. استادی می گفت: «به تجربه برای من ثابت شده است که تغییر زمان کلاس و یا تعطیل کردن کوتاه مدت آن، باعث کم شدن
تعداد شاگردان می شود» .

۵ – درس خود را با توجه به زمان پیش بینی شده و تعداد جلسات تدریس و روزهای تعطیل زمان بندی کنید تا از نظر زمانی در
پایان دوره یا ترم و یا سال با مشکلی روبرو نشوید. این کار نوعی «برنامه ریزی آموزشی » است. استادی را می شناسم که همیشه با
شروع درس ها تقویمی تهیه می کند و با توجه به روزهای تعطیل و تعداد جلسات، برای درس خود برنامه ریزی دارد.

ب) شرایط مکانی تدریس

۶ – سعی کنید مکان تدریستان دارای دما، روشنایی، مساحت، بهداشت، آرامش، میز و صندلی مناسب باشد.

۷ – شاگردانی را که گوش یا چشمشان ضعیف است در جلوی کلاس، و شاگردانی را که قدشان بلند است در انتهای کلاس بنشانید.
نیز فاصله شما با شاگردان، فاصله ای مناسب باشد به طوری که صدایتان برای همه آنان به خوبی شنیده شود.

۸ – در صورت امکان، محل کلاس را در جایی انتخاب کنید که مورد سوء استفاده کسانی قرار نگیرد، و از محل سکونت شاگردان
بسیار دور نباشد.

ج) شرایط آموزشی تدریس

۹ – در پایان هر دوره آموزشی خود، با نظرخواهی از فراگیران به ارزیابی آموزشی و تاثیرات پرورشی درس خود بپردازید. برای این
کار می توانید حد اقل سه سؤال را دراختیار آنان بگذارید: ۱ . نکات منفی کلاس; ۲ . نکات مثبت کلاس; ۳ . نظریات و پیشنهادها.

۱۰ – در آغاز راه، هر درسی را به همان صورتی که می خواهید تدریس کنید، در جای خلوتی و پیش از تدریس، تمرین کنید.

۱۱ – در مواردی که کتاب و یا متن درسی وجود ندارد، در صورت امکان به شاگردان خود، جزوه و متن درسی بدهید.

۱۲ – مطالب درسی را دسته بندی کنید; زیرا دسته بندی مطالب در تفهیم درس و کیفیت تدریس بسیار مؤثر است.

بیار ای سخنگوی چابک سرای

بساط سخن را یکایک به جای

۱۳ – رؤوس مطالب درسی را روی یک کاغذ کوچک بنویسید و از روی آن تدریس کنید تا مطلبی فراموشتان نشود.

۱۴ – یکی از مهم ترین اصول آموزشی، داشتن «تنوع » در هنگام آموزش است; پس بیشتر به آن توجه کنید.

۱۵ – به حضور و غیاب شاگردان جز در موارد استثنایی، توجه داشته باشید. می توانید برای استفاده بیشتر از وقت، شخصی
مطمئن را برای انجام این کار معین کنید.

۱۶ – اگر سؤالی را در کلاس مطرح کردید، سرانجام جواب آن را بدهید و آن را بی جواب نگذارید.

۱۷ -سعی کنید در هر جلسه تدریس، مطالب نو و تازه ای نیز برای شاگردان خود داشته باشید. این امر موجب پویایی و بالندگی
کلاس شما خواهد شد.

۱۸ – در صورت امکان، تعداد شاگردان کلاستان از ۲۰ نفر بیشتر نباشند، اگرچه تغییر شرایط در تغییر تعداد شاگردان نیز تاثیر
می گذارد.

۱۹ – درس را از افراد مختلف و از جای جای کلاس و در اوقات گونه گون بپرسید تا همه شاگردان هماره از آمادگی درسی برخوردار
باشند و احساس تبعیض هم نکنند.

۲۰ – شاگردان را با روش های گوناگون و مناسب، نسبت به یادگیری درس تشنه کنید; به گفته «مولانا»: آب کم جو تشنگی آور
به دست

تا بجوشد آبت از بالا و پست

۲۱ – در کلاس درس، سؤالات خود را به گونه ای مطرح کنید که شاگردان را به اندیشیدن وا دارد و در حل آن سؤالات کمک کند،
نه اینکه فقط نادانی آنان را ظاهر سازد.

۲۲ – تا آنجا که امکان دارد انجام تکالیف درسی را به عنوان مجازات و جریمه و تنبیه، از فراگیران نخواهید.

۲۳ – سؤالات مناسب ولی خارج از موضوع درس را پس از پایان کلاس جواب دهید، نه این که آن ها را هنگام تدریس پاسخ دهید و
نه این که اصلا پاسخ ندهید.

۲۴ – در صورتی که خستگی را در وجود شاگردان احساس کردید، اگر می توانید از ادامه تدریس خودداری کنید. گاه این خستگی
در شاگردان به صورت های گوناگونی مانند نگاه به ساعت، گذاشتن پلک ها روی هم، بستن کتاب و کلاسور با صدای بلند، سخن
گفتن با یکدیگر، توجه نکردن به درس و نگاه به جاهای دیگر جلوه گر می شود.

۲۵ – اگر متن درسی یا کتابی برای تدریس خود دارید، نخست مطالب آن را دسته بندی کنید، روی تابلو بنویسید و توضیح دهید
و سپس آن ها را با متن درسی و کتاب تطبیق دهید.

۲۶ – موضوع و عنوان درس را در آغاز تدریس به طور مشخص بازگو کنید، و درصورت امکان آن را به صورت سؤال و طرح مسئله
در آورید و روی تابلو بنویسید. یکی از استادان با تجربه و با سابقه همیشه در آغاز تدریس خود، موضوع و عنوان درس را روی تابلو
می نوشت و سپس آن را برای فراگیران بیان می کرد.

۲۷ – اگر شبهه ای را برای مخاطبان خویش مطرح می کنید، آن را بدون پاسخ نگذارید. در غیر این صورت، جدا از طرح این گونه
شبهات بپرهیزید.

۲۸ – خلاصه و جمع بندی و نتیجه درس را در پایان تدریس برای شاگردان خود بیان کنید.

۲۹ – گاهی برخی از شاگردان، سؤال شاگردان دیگر و بویژه شاگردان ردیف های جلوی کلاس را نمی شنوند و یا متوجه نمی شوند;
در این صورت، یک بار دیگر سؤال را تکرار کنید و توضیح دهید تا همه شاگردان، سؤال را در یابند و سپس آن را پاسخ دهید.

۳۰ – بکوشید از طرح مطالب بدون مدرک و ماخذ و یا با مدرک و ماخذ نامعتبر خودداری کنید; بلکه مدرک و ماخذ مطالب را
نیز به طور صحیح و دقیق ذکر نمایید.

۳۱ – اگر از شاگردان سؤالی می کنید – تا آنجا که امکان دارد – اجازه دهید خود شاگردان پاسخ آن را بیابند و بگویند و یا حتی
زمینه پاسخ دادن را نیز برای آنان فراهم آورید، نه اینکه خودتان بی درنگ پاسخ آن را بدهید.

۳۲ – اگر پاسخ سؤالی را به بعد موکول می کنید، آن سؤال را در ذهن خود داشته باشید و یا بر صفحه کاغذی یادداشت نمایید تا
حتما پاسخش را در جلسات بعد به دانش آموختگان بدهید.

۳۳ – جواب سؤالات شاگردان را با کلمات و عبارتی مانند «ظاهرا» ، «احتمالا» ، «فکر می کنم » و «تقریبا این طور است » ندهید; بلکه
بکوشید پاسخ آن ها را به طور صحیح بیابید و سپس به طور دقیق و قطعی به آنان بگویید.

۳۴ – برخی از روانشناسان معتقدند که اگر بخواهیم تمام اصول یادگیری را در یک اصل خلاصه کنیم، آن اصل عبارت از «توجه
کردن به آموخته های قبلی فراگیران » است; پس به این اصل، بسیار توجه کنید.

۳۵ – در صورت امکان از شاگردان خود، هم آزمون کتبی، هم آزمون شفاهی و هم آزمون عملی بگیرید.

۳۶ – مطلبی را که شاگردان با سعی و تلاش خود به دست می آورند، از آن خود می دانند و آن را با علاقه و بدون مقاومت می پذیرند.

پس زمینه دستیابی به مطالب به وسیله خود شاگردان را برای آنان فراهم آورید.

۳۷ – پزشک روانشناسی می گفت: «شاگردان حدود ۲۵ دقیقه می توانند روی یک موضوع خاص تمرکز کافی داشته باشند. پس از
آن، تمرکز حواسشان سیر نزولی خواهد داشت » . از این رو باید پس از این مدت، در کلاس درس «تنوع » ایجاد کنید.

۳۸ – استادی می گفت: «تعلیم و تربیت هماهنگی می خواهد» .

باید با مدیر، سرپرست، مسؤول، معاون، همکاران دیگر و یا حتی با پدر و مادر شاگردان هماهنگی داشته باشید تا تلاش شما بیهوده
و آب در هاون کوفتن نباشد.

۳۹ – تا آنجا که امکان دارد، اوقات استراحت و زنگ تفریح دانش آموختگان را نگیرید; زیرا در چنین اوقاتی، فرآیند یادگیری سیر
نزولی فراوانی خواهد داشت.

۴۰ – به گونه ای تدریس کنید که دانش آموختگان بااستعداد بپسندند و دانش آموختگان کم استعداد درک کنند.

د) شرایط روحی و عاطفی تدریس

۴۱ – هنگامی که نشاط روحی و عاطفی دارید تدریس کنید و این کار را با خوشرویی، نرمخویی، و خونسردی انجام دهید. تا آنجا
که ممکن است از تدریس به هنگام کسالت، عصبانیت، خواب آلودگی، اضطراب، نگرانی، ناراحتی و غمگینی بپرهیزید.

۴۲ – خودتان در تدریس، شور و احساس داشته باشید تا بتوانید شور و احساس شاگردان را نیز برانگیزانید.

۴۳ – تدریس نیازمند «تفریح » است و «تفریح » است و «تفریح » ! آن را فراموش نکنید.

۴۴ – رابطه ای صمیمی و عاطفی با شاگردان برقرار کنید، و آنان را در حل مشکلات خانوادگی و گرفتاری های شخصی شان یاری
دهید; عدم رسیدگی به این گونه مسائل، ممکن است باعث افت تحصیلی آنان شود.

۲- ویژگی های مدرس

الف) ویژگی های علمی و آموزشی مدرس

۴۵ – پیش از آغاز تدریس و از طریق مسؤولان مربوط، شناخت اجمالی از موقعیت محل و وضع شاگردان و سطح معلومات آنان به
دست آورید.

۴۶ – به شاگردان خود اجازه سخن گفتن و سؤال کردن را بدهید و سخنان آنان را بدون دلیل قطع نکنید. به راستی مگر تنها ما
معلمان حق سخن گفتن و سؤال کردن داریم؟

۴۷ – اگر بیرون از کلاس حادثه ای رخ داد، در صورت امکان آن را با مطالب درسی خود ارتباط دهید و یا به صورت کوتاه در باره آن
سخنی بگویید تا آن حادثه، فکر و ذهن فراگیران را به خود مشغول نکند.

۴۸ – برای تشویق شاگردان هدایا و جوایزی را – اگرچه اندک و مانند یک دفتر و خودکار باشد – درنظر بگیرید و در مناسبت های
ویژه و مختلف به آنان بدهید.

۴۹ – پزشک روانشناسی می گفت: «جاذبه پیش از ساختن است.» پس به این نکته مهم توجه کنید و تا ارتباط صحیح و با جاذبه ای
بین خود و مخاطبانتان به وجود نیاورده اید، به تعلیم و تربیت و ساختن آنان کمتر رو بیاورید و یا حتی به این کار اقدام نکنید.

۵۰ – هنگام تدریس از گروه گرایی و جناح بازی بپرهیزید و تدریس را فدای آن نکنید، بلکه حق مدار و حق گرا و مستقل و
آزاداندیش باشید.

۵۱ – یکی از ویژگی های هر استاد، تسلط علمی او بر موضوع و محتوای درس است. حتما برای تدریس خود، پیش مطالعه داشته
باشید; زیرا چنانکه گفته اند: «بی مایه فطیر است » . همچنین سعی کنید که مشکلات روزمره زندگی مانند مشکلات اقتصادی،
دلیلی برای مطالعه نکردن و مانعی برای علم اندوزی تان نگردد.

۵۲ – با توجه به شرایط، از دادن سؤالات و تمرین های مناسب به دانش آموختگان غفلت نورزید تا بتوانید کیفیت آموزش و تدریس
خود را ارزیابی کنید و ارتباط مستمر میان شاگردان با مطالب درسی شان برقرار بماند.

۵۳ – در صورت امکان و پیش از آغاز هر درس، در مورد مطالب دروس قبلی، از دانش آموزان و دانشجویان خود – اگر چه از یک نفر
باشد – سؤالاتی بکنید; زیرا این کار به رشد کیفی آموزش کمک می کند علاوه بر این، به تجربه ثابت شده است که فراگیران معمولا
درس استادان پرسشگر را مطالعه می کنند، ولی به مطالعه درس استادان دیگر کمتر توجه نشان می دهند.

۵۴ – در زمان های مناسب از برگزاری آزمون های غیر موظف غفلت نورزید و پاسخ صحیح سؤالات آزمون و نتیجه آن را در اسرع
وقت به شاگردان بگویید.

۵۵ – کتاب های کمک درسی و منابعی را که با موضوع و محتوای درسی شاگردان مرتبط است، به آنان معرفی کنید.

۵۶ – برای تدریس خود طرح و برنامه ریزی درسی داشته باشید; این امر تاثیر بسزایی در کیفیت و کمیت آموزش و تدریس