پاورپوینت کامل ده اصل کارا در تبلیغی پویا ۹۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ده اصل کارا در تبلیغی پویا ۹۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ده اصل کارا در تبلیغی پویا ۹۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ده اصل کارا در تبلیغی پویا ۹۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

تعیین محتوا و پیام، یکی از مهم ترین بخش ها در فرایند تبلیغ به شمار می رود . اما محتوا چیست؟ در پاسخ باید گفت: محتوا
شامل دانش و آگاهی، مهارت ها و نیازهایی است که مخاطب به آن ها به گونه ای واقعی نیاز دارد . محتوا می تواند مخاطب را به
سوی اهداف تبلیغی رهنمون سازد و او را همان گونه به هیجان آورده، متقاعد کرده، یا آگاه سازد که مورد انتظار ما است .

تهیه محتوا از اصولی خاص پیروی می کند . اما قبل از آن که وارد اصول تهیه محتوا شویم سزاوار است بدانیم، در ارتباطهای
گفتاری و غیرگفتاری به صورت عمده چند هدف دنبال می شود:

اول: اطلاع رسانی و آگاه نمودن .

دوم: ترغیب و تهییج برای انجام دادن کاری ویژه .

سوم: تحت تاثیر قرار دادن و همراه و متقاعد نمودن .

چهارم: سرگرم ساختن .

به عنوان مثال کتاب ها و مجلات تخصصی بیشتر وظیفه اطلاع رسانی و آگاه نمودن و آموزش را بر عهده دارند; تبلیغات تلویزیونی
و آگهی های تجاری به دنبال تشویق و تهییج خریداران کالا می باشند; نامزدهای انتخاباتی و وکلای مدافع در پی تحت تاثیر قرار
دادن و متقاعد نمودن می باشند . و پاره ای برنامه های به اصطلاح طنز و مضحک و عکس ها به دنبال سرگرم نمودن می باشند .

امروزه در بحث ارتباطات گفتاری و به ویژه تبلیغ دینی باید به این نکته به دقت توجه شود که بیشتر مخاطبان به ادبیات ساده
عادت نموده، علاقمند می باشند با کوتاهترین، روشن ترین و گویاترین عبارات، محتوای پیام را درک کنند . ارتباط گر و مبلغ موفق
کسی است که با حفظ این پیش فرض اساسی تلاش نماید با به کارگیری اصول مشترک و اختصاصی در هر بخش، پیکره تبلیغی
خویش را جانی نو ببخشد . از این رو اصول مشترک حاکم بر تهیه محتواهای اطلاع رسانی و ترغیب و متقاعد نمودن را بررسی
می نمائیم . بدیهی است هر کدام از بخش های سه گانه دارای اصول ویژه خود نیز می باشند که در فرصت های آتی به بررسی آن ها
خواهیم پرداخت .

اصول مشترک در تهیه پیام

یکم: موضوعات مورد علاقه و شوق آفرین

شاید یکی از نکاتی که همواره مورد غفلت قرار می گیرد، علاقه و احساس نیازمندی مبلغ و ایمان وی به موضوع تبلیغی است . باید
توجه داشت چنانچه کسی به موضوعی علاقه ندارد و آن را با اعماق وجودش احساس نمی کند، لزومی ندارد خود را در دام ارتباط
ناخواسته قرار دهد . این مساله بیشتر در مورد مبلغانی صادق است که براساس نیازهای شخصی و سفارش های دیگران اقدام به
تبلیغ می نمایند و خود را در یک چرخه روزمرگی می اندازند . بدیهی است این گونه افراد در ارتباط خویش موفق نخواهند بود زیرا
پند و اندرز هنگامی که از اعماق جان باشد بر دل دیگران خواهد نشست و هنگامی که پیامی زبانی باشد از حدود گوش فراتر
نخواهد رفت .

از سویی دیگر، موضوعات و محورهای تبلیغی بایستی مورد توجه و علاقه مخاطبان باشد به گونه ای که مخاطبان با مبلغ احساس
نزدیکی کنند . راه حل این مشکل این است که مبلغ همواره از خود این پرسش را بنماید که، پیام من چه سودی برای مخاطبانم
خواهد داشت؟

این نکته بسیار مهم و اساسی است که، مخاطبان ارتباط تبلیغی، همواره به دنبال نیازمندی ها، حل مشکلات و سود خویش
می باشند . بنابراین ارائه موضوعات مورد توجه مخاطب، یکی از گام های اساسی تهیه محتوا است . زیرا سخنان گوینده چنانچه با
خواست جمع دمساز نباشد، مصداق این شعر فردوسی خواهد شد که:

چو گفتار بیهوده بسیار گشت

سخنگوی در مردمی خار گشت

دوم: توان مخاطبان

از دیگر اصول تهیه محتوا، توجه به توان مخاطبان است . نظر به ویژگی های علمی، ارزشی و فیزیکی می تواند ما را در تعیین
محتوایی سنجیده و ارزشمند یاری نماید . سزاوار است سخن مبلغ اعظم و رسول مکرم اسلام را همواره مدنظر داشته باشیم که
فرمودند: نحن معاشر الانبیاء امرنا ان نکلم الناس علی قدر عقولهم (۱) ; «ما پیامبران امر شده ایم تا به میزان خردمندی مردم سخن
بگوئیم .»

سوم: راستی و صمیمیت

گفتار و پیام صادقانه و صمیمانه بیش از هر چیز دیگر می تواند ما را با مخاطبان خویش نزدیک سازد . قدرت برانگیختن احساس
در پیام، زمانی به وجود می آید که محتوا بدون هدفی جانبدارانه و منفعت طلبانه به دنبال حل مشکل مخاطب باشد . قرآن کریم
به عنوان یک کتاب زندگی بخش، ضمن تکیه بر بی نیازی خداوند، بر این نکته تاکید می کند که «ان تکفرو فان الله غنی عنکم » (۲) ;
«اگر به راه کفر روید، خداوند از شما بی نیاز است .» و با این زمینه سازی دعوت به توحید و صلاح را جز به سود بندگان نمی داند . از
این رو مناسب است مبلغ با محبت و محتوایی صمیمانه به ارتباط خویش سامان دهد و الگوی خویش را بر پایه این آیه قرار دهد .
«لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ماعنتم، حریص علیکم بالمؤمنین رؤوف رحیم » (۳) ; «به یقین پیامبری از شما به سویتان
آمد که رنج های شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رؤوف و مهربان است .»

و این شعر را در گوش جان زمزمه کند که:

چو شمع سوز و بر هر جمع نور بخشی کن

چو غنچه خون به دل و داغدار و خندان باش (۴)

از طرفی در تهیه محتوا به کارایی و هدایتگری آن نیز باید توجه داشت: زیرا پیامی اثربخش خواهد بود که بتواند کاربردی بوده،
راه هدایت را از چاه ضلالت نشان دهد . قرآن کریم می فرماید: «وهدوا الی الطیب من القول و هدوا الی صراط الحمید» (۵) ;

«مؤمنان به گفتار پاک و صفابخش هدایت گردیدند و به راه پروردگار ستایش شده هدایت شدند .»

چهارم: تصویرسازی با کلمات

در تبلیغ گفتاری و نوشتاری یکی از رموز موفقیت، محتوای تصویری است . شاید بپرسید آیا امکان دارد محتوای گفتاری و
نوشتاری با واژه ها تصویر شود؟ پاسخ این پرسش مثبت است . استفاده از واژگانی که به تصویرسازی ذهن یاری می رساند به تبلیغ و
ارتباط جان می دهد و از خشکی آن می کاهد . دانشمند معروف غربی، هربرت اسپنسر در اشاره به این مطلب می گوید: «ما کلی
نمی اندیشیم بلکه به جزئیات می پردازیم، از این رو بایستی از به کارگیری جملاتی مانند این خودداری ورزید: «هرچه رفتارها، آداب،
رسوم و سرگرمی های یک ملت ابتدایی تر باشند، قوانین و مقررات آن ها با سخت گیری بیشتری همراه خواهد بود .» به جای این
جمله بهتر است بگوئیم: کسانی که از جنگ، گاوبازی و جدال گلادیاتورها غرق شادی می شوند، مجرمان را با به دارآویختن،
سوزاندن و مثله کردن تنبیه می کنند .» (۶)

صرف نظر از درستی سخن اسپنسر و تحلیل جامعه شناسانه وی از جوامع، می توان هنر تصویرسازی کلمات را در جمله دوم به
خوبی مشاهده نمود . زیرا کلماتی همچون گاوبازی، جنگ سوزاندن تصویرساز بوده و در مقابل کلمات کلی و مبهم مانند آداب،
رسوم و . . . بسیار مؤثرتر خواهند بود .

جملاتی در ذهن مخاطب حک می شود که بتواند برای او تصویری روشن بسازد . شیرینی و ماندگاری ضرب المثل ها نیز از همین
قاعده پیروی می کند . اگر توجه کرده باشید، ضرب المثل ها پر از تصویر است .

کلماتی که مخاطبان را در احساس آن شریک می سازد مانند: «آش نخورده و دهان سوخته » ; «کاسه از آش داغتر» ; «آمدم ثواب
کنم، کباب شدم » ; «موش در سوراخ نمی رفت جارو به دم خود می بست .» این قاعده با کمی انعطاف قابلیت استفاده در همه انواع
ارتباط گفتاری را دارد .

قرآن کریم این قاعده مهم را بسیار بکار برده است . این الگوی نوشتاری – تبلیغی بی جانشین، آن چنان به تصویرسازی دست
می زند که مخاطبان را تا عمق وقایع به پیش می برد . در سوره والعادیات به گونه ای زیبا و شگفت انگیز هجوم مجاهدان را به تصویر
می کشد و روح حماسی را در آنان تزریق می نماید; «والعادیات ضبحا; فالموریات قدحا; فالمغیرات صبحا; فاثرن به نقعا; فوسطن به
جمعا» (۷) ; «سوگند به اسب هایی که با همهمه تازانند و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد نعل ها با سنگ بیابان) و
سوگند به هجوم آوران سپیده دم که گرد و غبار را به هر سو پراکندند و (ناگهان) در دل گروهی در آیند .»

در جایی دیگر کوه ها را در قیامت چنین توصیف می فرماید: «و تکون الجبال کالعهن المنفوش » (۸) ; «و کوه ها مانند پشم حلاجی
شده ای می شوند که رنگ گردیده است .»

از این رو مناسب است در تبلیغ، از واژه ها و جملات تصویرساز بهره برده شود . چرا که گفتار و تبلیغ را در جان مخاطب استوار
می سازد .

پنجم: سادگی و روانی

از دیگر اصول در تهیه پیام، سادگی و روانی آن می باشد – البته سادگی و روانی مساله ای نسبی است . یعنی با توجه به مخاطبان،
متفاوت است . هدف از این توصیه رعایت حدود مخاطبان و نیافتادن به دام استفاده از واژه های سنگین و نا به جا است .

از این رو محتوا نباید به گونه ای ساده باشد که مخاطب را دلزده کرده، او را دچار حالت بی نیازی سازد و نه آن گونه پیچیده گردد
که توجهات مداوم او کارگر نباشد و در آخر توجه و اعتماد به نفس او را دچار کاستی کند . پاره ای از مبلغان به جای تلاش در راه
ارائه پیام بهتر، سعی خویش را صرف اثبات هویت علمی خویش می نمایند و با به کار بردن عباراتی پیچیده و فنی تلاش می نمایند
محتوا و پیامشان را علمی نشان دهند، غافل از آن که در همان لحظات اول، توجه مخاطبان را از دست خواهند داد . بنابراین بهتر
است استفاده از واژه های فنی و اصطلاحات پیچیده را تا حد ممکن کاهش داد و به ضرورت ها اکتفا نمود . و به قول طلاب دینی به
«اضعف مامومین » و در این جا به اضعف مخاطبان توجه داشت .

کلام مجید نیز بر این توصیه تاکید دارد و می فرماید: «فانما یسرناه بلسانک لعلهم یذکرون » (۹) ; «همانا قرآن را بر زبان تو آسان
نمودیم، امید است مردم متذکر شوند .»

یا آن که در سوره قمر، ۴ بار این آیه مبارکه را تکرار می نماید: «و لقد یسرنا القرآن للذکر فهل من مدکر» ; (۱۰)

«قرآن را برای پند گرفتن و یادآوری آسان نمودیم . آیا پند گیرنده ای هست؟»

امامان معصوم شیعه علیهم السلام نیز در ادامه حرکت تبلیغی پیامبر و قرآن از همین شیوه پیروی نموده، از جمله آسیب های پیام
را تکلف و دشواری پیام دانسته اند . در همین رابطه امام صادق علیه السلام ضمن برشمردن آسیب هایی که یک دانشمند را تهدید
می کند به این نکته اشاره فرموده است:

«والتکلف فی تزیین الکلام بزوائد الالفاظ (۱۱) ; برای زیبایی سخن و گفتار با استفاده از واژگان زاید، خود و دیگران را به
حمت بیاندازد .»

پس این قاعده کلی را قدر بدانیم که تاثیر محتوا و غنی بودن آن وابسته به واژگان و جملات پر زحمت و پیچیده نیست .

ششم: فرمول خبرنگاران

یکی از کلیدهای طلایی ارتباط و تبلیغ پویا، پایا و کارا، استفاده از فرمول خبرنگاری است . به این وسیله می توان از کلی گویی نجات
یافت . رنگین ساختن تبلیغ و گیرایی آن وابسته به دوری از پرداختن به کلیات مبهم است . برخی از مبلغان دینی برای تعریف
خاطرات یا داستان ها از عبارات «یکی از شهرها، یکی از بزرگان، آقایی و . . .» استفاده می نمایند . این کار تنها می تواند از اعتبار
داستان و شیرینی آن بکاهد . اگر چه حفظ حرمت ها و رعایت پاره ای مصلحت ها لازم است اما می توان آدرس دهی را به گونه ای
کلی تر بیان کرد . به عنوان مثال اگر نام شهر را نمی برید از استان نام ببرید، یا اگر نمی خواهید نام شخصی را ببرید از سمت، طبقه
اجتماعی و . . . به عنوان جایگزین سود برید . اما راه حل اساسی جذاب ساختن گفتار در تذکر داستان ها، بهره بردن از تجربه
خبرنگاران است . آنان برای آن که بتوانند یک واقعه را کاملا پوشش دهند، از این فرمول بهره می جویند:

۱- که ؟ (چه شخصی)

۲- کجا؟

۳- کی؟ (چه زمانی)

۴- چه؟ (موضوع)

۵- چرا؟ (علت و ریشه پیدایش)

۶- چگونه؟ (چگونگی رخداد)

از این فرمول می توان در همایش های علمی تا صحبت های روزانه استفاده برد . بنابراین می توان پیش از هر ارتباط تبلیغی با
استفاده از قالب بالا، پیام خویش را ضمن دور نمودن از کلی گویی های رایج، جان بخشید و علاقه مخاطبان را به ادامه ارتباط
برانگیخت و محتوایی جامع و کامل را به مخاطب ارائه داد .

هفتم: مرزشناسی در موضوع

پیش از هر تبلیغ کارا، بایستی به مرزبندی موضوع و محتوا توجه کافی نمود . قدر مسلم این است که یک ارتباطگر نمی تواند در
مدتی محدود موضوعات متعدد و مورد نظر خود را به زیبایی برای مخاطبان خویش تشریح و تبیین کند . مثالی ساده این واقعیت
را برای ما روشن می سازد: فرض کنید جامعه مخاطبانتان دچار چند شبهه در مورد حوادث عاشورا شده اند . این در حالی است که
دو روز بیشتر از دهه محرم باقی نمانده است . به نظر شما چه باید کرد؟ آیا باید به صورت فشرده و پیوسته شبهات را مطرح
ساخت و بدون روشن نمودن اصل آن به جواب آن پرداخت؟ یا باید با اولویت بندی به دو مورد و حتی یک مورد از آن ها به روشنی
پاسخ داد و ابعاد آن را شفاف ساخت؟

به نظر می رسد راه حل دوم بهتر باشد . زیرا مخاطبان وقتی که همه جنبه های مختلف یک شبهه را شناختند و به پوچی نهایی آن
پی بردند و تسلط شما را در حل آن تماشا نمودند، نسبت به شبهه های دیگر با تردید خواهند نگریست . برای رسیدن به این نقطه
کافی است در پایان جلسه اظهار کنید: «متاسفانه وقت به اندازه کافی وجود ندارد وگرنه تک تک شبهات را ریشه یابی کرده، پاسخ
می دادیم .» از آنجا که شما با تکیه بر یک موضوع اعتماد آنان را جلب ساخته اید، کمترین اثر این سخن، تردید مخاطبان نسبت به
شبهات است . بنابراین در تهیه محتوا آنچه سزاوار است تکیه بر یک موضوع و محور قرار دادن آن است . قرآن کریم نیز بر
مرزشناسی در تبلیغ تاکید می ورزد و می فرماید: «قل انما اعظکم بواحده ان تقوموا لله » (۱۲) ;

«بگو همانا شما را به یک چیز پند و اندرز می دهم و آن اینکه برای خدا قیام کنید .» از این رو زمانی که می توانیم با محور قرار دادن
یک موضوع به هدف خود به بهترین شکل برسیم، چرا خود و دیگران را با ارائه موضوعات گوناگون و بدون توجه به ظرفیت های
زمانی، دچار سرگردانی سازیم؟ به یاد داشته باشیم که یک کار تمام بهتر از صد کار ناتمام است . و خلاصه آن که:

به نیم غمزه توانی که قتل عام کنی

نعوذ بالله اگر غمزه را تمام کنی (۱۳)

هشتم: چینش، سنجش، گزینش

در تهیه محتوا و پیام تبلیغی توجه به دو نکته اساسی بسیار مهم است .

الف – چینش منطقی در ارتباطهای گفتاری، نوشتاری و دیداری:

چنانچه محتوا از توالی و چینش مناسب بی بهره باشد فرایند ارتباط در تبلیغ دچار کاستی می شود . به عنوان مثال ارائه نتیجه در
آغاز بحث نوعی قضاوت زودرس تلقی خواهد شد، همچنین ارائه ننمود